Þjóðólfur - 20.05.1862, Blaðsíða 5

- 03 -
ella yrfei þab drepib ab 6 vikmn liSnum, ef ekki
reyndist þá allæknaí). Eg veit upp á víst, at> sum-
statlar var þetta bréf aldrei lesit) upp vit) kirkjur
et)a birt almenníngi á annan bátt, svo at> fáir sem
engir bændr höftu af því at> segja, fyren eptir á,
engar almennar fjárskobanir voru skipatar uni eba
eptir réttirnar, og engir skotunarmenri útnefndir;
fekst því engi vissa l'yrir því, hvab niargt fé væri
sjúkt eba á hverjum bæjum. og var þá ekki aub-
gefib ab skera þab fé at) 6 viknm litinum, þó ab
ólæknab reyndist. Arángrinn af þessn umburtar-
bréfi amtsins sýndi sig bezt, þegar ab árslokunum
leib, þegar klábinn kom í ljós margfalt magnabri
heldren um 2 árin næstlibnu, bæbi um Kjalarnes
Kjós. Mosl'ellssveit og á Subrnesjum, og aptr nú á
útmánutunum, á Draghálsi og fleirum bæjum í
Svínadal og í Skilmannahrepp. Núna um lokin er
klábi sagbr á 2 —3 b.ijum í Kjósinni, og hér og
hvar kominn upp aptr uin Kjalarnes innan frá Tind-
stöbum og út fyrir Sjáfarhóla, þrátt fyrir böbunar-
rábstafanir amtsins, sem þjóbólfr var ab hæla í vetr, og
framgaungu og eptirlit Asgeirs Fínnbogasonar. þeir
segja nú enn eitt sinn. ab klátinn sé læknabr á Drag-
hálsi eptir 2babanir Bjarnaá Kjaranstöbum; þab verbr
ekki sagt óhugsanda, ab honum hafi heppnazt betr
heldren Ásgeiri frænda hans tókst nú í vetr á Kjal-
arnesinu, en óbs inanns æbi væri þab, ab trúa nú
og treysta allækníngum á megnum og vondum klába
einsog hefir verib í fénu í tébum sveitum ailt fram
yfir lumarmál 1862, eptir sömu mennina og undir
sömu yfirstjórn, sem hcfir verib ab fara um fjár-
klábann þessum loppnu ólieillagreipum um undan-
farin 6 ár, og tekizt þab eina, ab vibhalda honum,
en aldrei ab útrýma neinstabar þar fyrir sunnan.
Látuni stjórnina í Danmörku trúa marklausum eiu-
bættisskýrslum subramtsins, öbrum eins og þeim f
íyrra, sein kornu aptr til vor í auglýsíngu konúngs-
ins til Alþíngis, ab klábinn hafi verib gjörsamlega
yfirbugabr í fyrra vetr, en vib, sem klábinn þar sybra,
ólæknabr eptir 6 ár og margfalt skæbari en 2 árin
síbustu, gýn nú yfir meb ógnandi eybileggíngu, —
vib ættim sízt ab láta blekkja oss og flekaafþess-
um sömu mönnum og þeirra óáreibanlegum sögum
af lækníngunum, abgjörbaleysi þeirra og skeytíng-
arleysi um velferb almenníngs.
Subramtib hefir engu svarab og ab engu haft
áskoranir og uppástúngur Grímsnesfundarins, þóab
þar væri saman komib úrval þeirra manna úr sveit-
ununi þar um kríng, sem hefir bezt tekizt ab lækna
klábann og ab útrýma honum gjörsamlega; tillög-
um fundarins er ab engu sinnt né réttlátum kröfum
um verndun á blómlegum og allæknubum fjárstofni,
gegn yfirvofandi almennri cybileggíngu fyrir sam-
gaungur og samrekstra klábasjúka fénabarins sunn-
anyfir heibarnar. Eg fæ eigi betr séb, — og vona
eg ab flestir verbi á sama máli, sem lesa eba heyra
uppástúngurnar frá fundinum, — en ab flestar þeirra
hafi verib einkaúrræbib eba ab minsta kosti hin
eina skynsamlega og almenníng fribandi tilrauu
til þess ab uppræta klábann fyrir sunnan í vetr.
eba þá til þess ab draga verulega úr smittandi afli
hans og skabvæni fyrir abrar heilbrigbar sveitir,
hefbi amtib gefib þeim gaum í tíma eba um þab
leyti þær bárust yfirvaldinu, — fyrst ab amtib hafbi
brugbizt svo óskiljanlega í því, ab efna embættis-
Ioforb sín vib þíngib og fram fylgja áskorun þess í
öllum þeim atribum, sem kostr var á eptir undir-
tektum yfirvaldsins sjálfs. Eg skal hvorki gjöra aö
stabhæfa þab né bera til baka, er haft var eptir
herra Th. Jónasson, uni þab leyti fundargjörbirnar
bárust til hans, „ab hann ætlabi ab láta baba alit
fé í Mosfellsdalnuin í v o r, nni þab leyti fé væri
komib úr ull, og svo annarstabar, þar sem klába-
vart kynni ab verba"; en er ekki orbib tilreynt meb
þessi vorböb nú í 6 ár? ab þan eru ónýt og eink-
isverb, af því allr þorri gcldfénabar er kominn úr
nllu og upp nm fjöll þegar ásanbrinn er vart hálf-
borinn eba hálfrúinn, hefir svo ekki nábst, og næst
aldrei, meb því lagi, allr þribjúngr fjárins til böb-
unar; svo þóab amtmabrinn þykist nú ætla ab láta
baba allt fé á Kjalarnesi og máske líka í Mos-
fellsdalnum í v o r, uin þab leyti fé (ærfé) er komib
úr ull, þá legg eg engan trúnab á þetta bab, 6.
árib, þar sem vorböbin hafa alstabar reynzt ónýt
hin 5 árin ab undanförnu; og eins gef eg lítib út
á böbun sira þórbar á Mosfelli á sínu fö, núna um
sumarmálin, þegar ekkert eptirlit var meb því haft
af neinna hendi annara; allir niega alíta Mosfells-
sveitina eins grn-naba og ótrygga eptir sem ábr, og
eins Dragháls og bæina þar í grend; Kjalarnesib
allt heitir nú ab vera í einu kiábabáli, og sama
segja þeir um Garbinn.
Svona er nú heilbrigbisástandib í nágranna-
sveitunum fyrir vestan fjallgarbinn, er skilr þær frá
4 fjárrfkum og heilbrigbum sveitum vor Árnesínga,
og er sameiginlegt sumar-fjallland klábasveitanna
og vor. í>essum sveituin okkar hefir tekizt ab gjör-
útrýma fjárklábanum; subramtinu hefir lukkazt ab
halda honum vib og ala hann fyrir sunnan fjall-
garbinn, og ab opna honum þaban óstöbvandi inn-
gaungu til vor af nýju; eg segi óstöbvandi inn-
gaungu, því þóab Skwrradalsvörbr fengist aptr í