Þjóðólfur - 30.05.1863, Qupperneq 1

15. ár.
30. Maí 1S63.
30.—31.

— Póstskipií) lagííi héíian aí) morgni 24. þ. mán.; meí)
því sigldu ekki aftrir héían en Roberton, hinn enski er koin
rneí) því um daginn, — hann gat eigi látiþ verþa framgengt
því áformi sínu, aí) ferþast hér um land, sakir hestaleysis,
heyleysis og hagleysn, — og dáttir faktor Chr. Zimsens. Meþ
þessari ferþ fóru héþan 4'.) hross.
— Frakkneska herskipií) Danaó fór héþan til Dýrafjarílar
og um þæv stöfevar, aí) morgni 23. þ. m., en danska herskipií)
St. Thoinas lá hér kyrt þáuga% til 28. þ. mán.; er þaþ
lagþi héþan tíl Ilafnarfjarþar.
— Bréf með síðasta póstskipi sögðu að vísu,
að Havstein amtmaðr hefði verið næsta lasinn á
lieilsu frarn eptir vetrinum, en nú er skipið lagði
uf stað, virtist liann ú góðurn batavegi, og var
hann sjálfr góðrar vonar um bata sinn. Önnur
bréf frá Höfn með síðustu ferð telja víst, að kand.
Gísli Brynjúlfsson komi til þíngs í sumar, og þykir
því til sannindamerkis það, að hann hefrr látið ráða
sér húsnæði hér í staðnum um þíngtímann.
— það mun mega álíta áreiðanlegt, að lög-
stjórnin hafi nú sjálf lagt fyrir amtmennina að
halda uppi Skorradalsverði á þessu sumri,
eihs og undaufarin ár, á opinberan og sameigin-
legan kostnað allra amtanna, á þann veg, að hvert
amtið fyrir sig kosti 5 menn í vörðinn, svo að í
honum sé 15 dugandis menn samtals. Af þessu
er auðráðið, að lögstjórninni heffr ekki þókt því
treystanda, að kláðinn væri alveg upprættr um hinn
syðri hluta Borgarfjarðarsýsiu, og í annan stað er
auðráðið hér af, að stjórnin sjálf álítr og viðr-
kennir það sem er, að kláðinn sé enn hér syðra
svo ískyggilegu stígi og háskalegu, að kostnað-
arsömum vörðum megi til að halda uppi til þess
að verja útbreiðslu tíans og eitrun til heilbrigðra
héraða. Iléraf leiðir þá aptr, að hin sama vel-
'crðarnauðsyn knýr til þess, að halda uppi í sum-
ar öðrum öruggnm verði allt norðan frá þessum
Skorradalsverði og suðreptir öllum suðrheiðum, til
þess ilð
verja kláðanum að útbreiðast héðan í sum-
ar austrypir fjöllin til Árnes- og Rángárvallasýsla.
— þær þrjár frakknesku fiskiduggur, sem er
getið að strönduðu í þessum og f. mán., voru
ullar seldar við opinbert uppboð, og eins segl-
búnaðr af þeim og reiði, og allt góz cr innan-
borðs var og skipbúnaðr, í sundrlausum boðum;
— 117
skipsgózið var helzt: salt, saltfiskr og steinkol í
tunnum, jarðepli, brauð og öl einnig i tunnum, og
nokkuð af öðrum matvælum og vínfaungum. Vér
vitum ógjörla hvað mikilli upphæð að þessi upp-
boð náðu alls, hvert um sig, nema það sem hér
var í Reykjaví, það náði 3,400 rd. upphæð alls.
Skipið sjálft sem hér var, með 2 möstrum »vanti«
og bugspjóti, komst á 504 rd.; varð Lambertsen
kaupmaðr á því boði, og í félagi með honum, að
sögn, skólakennari Jónas Guðmundsson. Að
Grindavíkrskipinu varð hæstbjóðandi verzlunmaðr
Pétr Sivertsen (er var á Elyrarbakka) fyrir 120 rd.
eðr það rúmlega, voru nokkrir Grindavíkrmenn, að
sögn, í félagi með honum; það skipið var með
eirhúð og allt eirrekið. Ilafnaskipið keyptu þeir
Hafnabændr fyrir 100 rd.
(Skýrsla um fjárkláðann frá stiptamtinu).
í framhaldi af skýrslu minni í »íslendíngi«
um heilbrigðisástand sauðfjárins, í þeim sveitum í
Iíjósar- og Gullbríngu-, sem og í Borgarfjarðar-
sýslu, tívar kláða hefir orðið meira eðr minna vart
að undanförnu, leyfi eg mér hérmeð að skýra frá,
hvernig máli þessu nú er komið; eptir þeim skýrsl-
um, sem til mín eru seinastar komnar frá þeim
mönnum, sem í vetr, er leið, hafa haft á hendi
skoðun og umsjón með heilbrigðisástandi sauð-
fjárins í þeim sveitum, sem að ofan greinir.
í Gulibríngusýslu koin upp í seinastl. IVIarz-
mánuði, kláði suðr í Vegum í Vatnsleysustrand-
arhyeppi, í hérumbil 30 kindum, þótt hvorki þar
né annarstaðar í hr^ppnum hefði borið á kláða á
fé, allan næstl. vetr. Var dýralæknir Teitr Finn-
bogason þá strax tilkvaddr og sendr þángað, til
þess að skoða féð og gjöra ráðstafanir fyrir lækn-
islegri meðferð á því, og hefi eg nú fyrir nokkru
fengið skýrslu um það, að þetta fé væri orðið al-
heilt, en þrátt fyrir það álít eg sjálfsagt, að þetta
fé verði til ýtarlegri tryggíngar baðað í vor þegar
það fer úr ullu, og gætr liafðar á því fram eptir
sumrinu.
Aptr er mér í gær tilkynt, að kláðavottr finn-
ist f fé bóndans á Vífllstöðuin í Álptaneshrepp,
en að það mcðfram muni vera óþrif af megrð