Þjóðólfur - 10.06.1863, Blaðsíða 1

15. ár.
3«.—33.
*T
10. Júní 186J.
— Skipakoma. Sííiari hlnta f. nuín. og framanaf (ress-
nm heflr sielíngiii haldizt lífleg hínsaí); 25. f. mán. kom 48'/2
lestar kolaskip fri Englaridi til C. F. Siemsens verzl, frví hann
liefl undirgengizt aí) láta franska herskipif) Danaá hal'a her kol
eptir þörfum í sumar. S. d. kom timbrskip 4H '/2 lest frá
Mandal í Noregi og heflr aldrei komir) hir fyr, koyptu kaup-
menn vorir, Fischer, Havstein, Júnassen, Tærgesen o. fl. ná-
lega allan farminn og skiptu npp milli sín. 30. f. m. kom
tim 34 lesta skip til erisku verzlnnariunar, og færbi emi ýms
efni til hinna miklu ln'isa þeirra, sern nií eru í byggingn, o.
fl. 2. þ. m. 3 skipife til Grams lausakaupm.; þab færbi fyrst
mestallan farmiun til Svb. Olafssonar kaupm. í Keflavík, en
íór síban liébau til lausakaiipa um Vestflrbi, og meí) því Dal-
gaard fölagi Grams. 8. þ. mán kom Nielsen laiisakaupm.
frá Horsens moS kornfafm o. fl., og skip frá Seybisflibi, til
þess ab færa viirur hiibaii þángab til Hendersons verzlunar og
á Grafarós.
— Skipib Mary frá Skotlandi, er flntti fiíngaí) Ritchie laxa-
kaupmami og hans menn, fór hiban aptr 3. þ. mán. nieb 40
hross, fyrir þeim Uaiipum stiíb eigi Uitchie, haldr D u n k a n
hrossakaiipmabr, er hér kom fyrir nokkrum árurn meb Young,
og keypti þá hross mest iim Rángárvelli, Nú keypti liann
mest'ill þessi hross um Borgarfjórb, 3 — 6 vetra hesta, hvern
á 11 —12 sp. ab mebaltali, en voru elgi borgub útí hiind,
heldr heitib borgun í Agiíst í suniar.
— Lærisveinar Reykjavíkrskóla færðu, fyrir livíta-
sunnuna, kennara sínum í fimleikum, P. C. Steen-
berg, fagran korða með gyltum hjöltum, og umgjörð
með gyltum hólkum og plötu niðr frá hjallinn, þar
sem grafið var á, á dönslcu: að vopn þetta væri
»gjöf til fimleikakennarans P. C. Steenbergs 1863, til
vinsamlegrar endrminníngar frá lærisveinum Reykja-
víkrskólau. j>að ermælt, að vopn þetta hafi kostað
um 30 rd. -------------
(Aðsent).
Ilvaða gagn er að lögum, se peim ekki fylgt?
{>að munu fleiri íslenzkir gjaldþegnar en eg
^eggja fyrir sig þessa spurníngu, þegar þeir eiga
fara að greiða Alþíngis-skattinn. Hvaða gagn
er að því, að vera að setja ný lög ár eplir ár um
a"a mögulega hluti, og breyta hinum eldri lögum,
se ekkert eptirlit haft með að þessum lögum sé
framfylgt? J>ví fer svo fjærri að nokkurt gagn sé
i slíku, að lögin verða þá verri en ekki neitt, þau
'erða þá ekki annað en dauðr bókstafr, sem deyðir
drepr alla virðíngu fyrir lögum og stjórn í htiga
almenníngs. Vanti framkvæmdar- og lögreglu-
stjorn, kemst á óstjórn og stjórnleysi í hverju
— 125
landi, hversu mörg og hversu góð sem lögin
kunna að vera. |>egar yfirvöldin eru afskiptalaus,
svo menn að ósekju geta brotið lögin, hvort heldr
þau bjóða eða banna, þá liggr það í augum uppi,
að skeytingarleysi og allskonar óregla hlýtr að
verða almerit, og þar af leiðir óhlýðni við lögin,
þegar svo ber undir; því þegar alþýða á að venj-
ast afskiptaleysi yfirvaldanna, eða þegar skipanir
þeirra eru á reiki, veit hún ekki livenær þeim er
alvara, og gjörir því það eina, sem henni þykir
hægast og fyrirhafnarminst, eins og náttúrlegt er.
Að mínu áliti er það lángtum betra fyrir hverja
þjóð, einluim þær sem stutt eru komnar í mentum
og samtökum, að hafa heldnr fá lög og duglega
stjórn, en að hafa of mörg lög og ónýta stjórn.
þegar eg nú lít til þessa lands, hvað mörg
lög, bæði ný og breytt, hafa þá ekki komið í Ijós
á seinni timum, og hvilíkan rembíng og kostnað,
tímalengd og orðagjálfr hefir ekki þnrfttil að koma
þeim í gegnnm Alþíngi? En hvað gott hefir leitt
af þessum lögttm fyrir landið? Fyrir þann, sem
stendr bæði fyrir utan þíngið og valdstéttina, er
það bæði grátlegt og þó hlæilegt að virða fyrir sér
æfisögu flestra þessara laga og fylgja þeim frá
vöggunni til grafarinnar. j>au fæðast sannarlega
opt og einatt með miklttm harmkvælum, en fá aptr
hægart dauðdaga í skjalasafni lögreglustjórnarinnar.
j>að er aumkunarvert að sjá, hvernig aumíngja
bændrnir á þínginu sveitast blóðugttm sveita og
vilja vinna það til að snúa utn í sér heilanum til
þess að geta lagt einhvern stein í þessa löggjafar-
byggíngtt, og hvernig embættismennirnir og hinir
svo kölluðu lærðu menn eru að rembast við að
fegra og fága hverja grein og halda lángar ræður
um „og“ og „en“, um »alidýr og húsdýr«, um allt
mögulegt. j>etta væri aumluinarverð og brjóstum-
kennanleg fyrirhöfn fyrir hlutaðeigandi þíngmenn,
ef hún væri ekki borguð með 3 rd. um daginn.
En einmitt þessi borgttn er málsins alvarlega hlið,
því að lntn hvilir á almenníngi og er orðin alltof
tílfinnanleg og sýnist naumast tilvinnandi, eins og
nú er ástatt; því eg ætla það ekki ofhermt, að
margt og mikið af þessttm lögum sé eins og dauðr
bókstafr og því verri en ekki neitt; og þóað eg