Þjóðólfur - 24.11.1863, Blaðsíða 3

11 —
anpóstsins, verða nú austrsveitir að vera blaða-
lausar um fulla 3 mánuði, því þángað geta nú
ekki borizt Nóvemberblöðin fyren í Febr. 1864,
og ekki fyren í Apríl austryfir Breiðamerkrsand;
í þeim efnum eru einnig austrsveitir ver farnar
heldren öll önnur héruð landsins, þar sem bæði
Nóvbrblöð þjóðólfs geta nú borizt til allra annara
héraða með póstunum í næsta mánuði.
Suðramtið getr sjálfsagt huggað sig við það
í þessu sem öðru, eða gengið upp í þeirri dul-
unni, að «stjórnin« fmni ekkert að þessu ráðlagi,
því svo virðist nú í mörgum efnum hjá oss, að
fullboðið séalmenníngi nær því hvað sem er, og þó
að skýlaus réttr og verulegir hagsmunir og nauð-
syn almenníngs sé að engu metið, ef stjórnin í
Danmörku fmnr ekki að, og fvrstað sljórnin dragi
svona ár frá ári þær nauðsynja endrbætr á póst-
ferðum og póstafgreiðslu hér á landi sem hún
hefir sjálf viðrkent, og ráðgjört fyrir 5 árum hér
frá, þá standi á sama hvernig hagað sé þessum
ónógu póstgaungum sem nú eru, og öllum í óhag.
En samt væri líklegt, að stjórnin ytra fengist
þó til þess um síðir að gefa einhvern gaum þessu
og öðru eins ráðlagi, og skerast í að ráða bráða
bót á þeim vankvæðum almenníngs og því
kæruleysi æðri yfirvalda vorra, sem hér er um að
ræða.
Útlendar fréttir, aðsendar frá Iíaupmanna-
liöfn, dags. 2. Nóvbr. 1863.
Veðráttan hefir verið hér lengstum hin blíð-
asta allan Októbermánuð og siðara hluta Septem-
ber, þá skipti um veðr, sem áðr höfðu gengið í
sumar; haustið hefir þvi verið hér skemtilegt og
menn muna varla, að skógrinn hafi haldið svo
lengi skrúði sínu sem nú í haust, að það hefir að
Niiklu verið ófallið lauf af beykitrjám fram á vetr-
n®tr, en lind og píll og eik fella fyr. Lindin á
§arði er nú ný orðin sköllótt. Tíðin máþvíheita
Sóð; þar við eykst, að smjör og korn hækkar í
'erði, og við hvern skildíng, sem þar á eykr
*laekkar brún á bændum hér, en staðarbúum líkar
|Jað miðr; þó er það allra velfarnan, þegar varn-
in8r er ( háu verði. Menn segja, að svo mikið
smjör haíl verið flutt út úr landi, og því hækki;
á einni váku var fiutt út 17,000 tunnu þriðjúngar
(Drittel) til Englands, og að sama hófi er fiutt af
nautum og svo af sauðfé. Af bæartíðíndum má
helzt geta um nýa sveitaspítalann hér út við vötn-
in á hægri hlið frá Norðrporti, sem er eitthvert
stærsta hús, eins og þorp ásýndar, þegar hann
er upplýstr á kveldum; tekr 800 sjúklínga Og
gæti hýst alla Reykjavík í viðlögum, enda kvartar
og læknirarnir þar yfir, hve lítil hola hverjum sé
ætluð, en sjúkrasalirnireru fallegir og allt húsið
vermt með gufu. Áðr en það var 'opnað, þusti
sægr manna til að sjá það og skoða, en kvenn-
fólkið dáðist þó mest að eldhúsinu. Ennfremrmá
nefna járnbrautina til Lingbye, og hún er albúin
til Friðriksborgar, en verðr þó ekki tekin til yfir-
ferðar fyren í vor, að sagt er. Nú leggja menn
og járnmilti niðr, og aka með hestum, og geta
þá 2 hestar dregið geysiþúngt. Slíkr sporvegr er
nú gjör til Friðriksbergs og draga tveir hestar 30
manns?
Danskir sitja nú á ráðstefnu f ríkisráðinu um
grundvallar lög ný, samlög á Danmörku og Slésvík,
en breytíngaratkvæðin eru svo mörg, að allt það
veðr í reyk fyrir mér; eg leiði minn hest frá að
skýra yðr eða lesendum yðar frá þeirri lagabendu,
sem vonandi er að hamíngjan gefi, að aldrei verði
teygð út til íslands.
Nú vofir yfir »Execution» í Holsetalandí, þó
er vonandi, að í vetr verði varla stríð, enda þó
að f>ýzkir sendi nokkrar þúsundir manna inn; þá
er í vafa, hvort Dönum verðr leyft afj stór-
veldunum að gjöra úr því handa lögmál (casus
belli), þó líklega beri þar að á endanum í þessari
laungu deilu. Ilér er og mikið talað um varnar-
samband, sem Danmörk hafi stofnað við Svíþjóð
og Norveg, Svíar í því skyni að fá Dani í fylgi
móti Rússum1, og Danir í því skyni að fá Svía
með sér móti þjóðverjum, þó mun einhver hængr
vera á þessu öllu, og ekki enn fast búið um
hnútana.
í l’ólen er farin að förlast uppreistin, enda
hefir Rússastjórn farið með stórveldin þrjú, Frakk-
land, England og Austrríki líkt og stygg hryssa
og slæg gjörir við smala, sem á að taka hana í
haga. í Ameríku hefir, síðan eg skrifaði yðr síð-
ast, ekkert orðið til stórtíðinda, og vita menn
ekki hvað muni valda. Sú styrjöld er stórkostleg
bæði að mannfalli og stórvirkjum og hryðjuverk-
um. Menn hafa nú þau skotbákn, sem manns-
augu hafa aldrei fyr séð, og búnaðr á skipum og
vopuum er nú miklu stórkostlegri en áðr, og á
tveim árum orðin meiri breytíng en fyr á 50; og
fé kostnaðr að sama hófi, og sýnir, að Banda-
menn eru stórvirk þjóð bæði til ills og góðs.
Með öllu þessu eykst innbúatala, því Norðrálfu-
1) petta orí) rarjtati í handritií) (,og hófurn vér bætt þv£
iuuí eptir ágiskun.