Þjóðólfur - 17.05.1865, Qupperneq 6

~ 112
samkvæm vilja þeirra kjósenda, ervér höfðum tal-
að við um það, og hikuðum þess vegna ekki við
að gefa yðr atkvæði vor í einu hljóði.
Að loknu kjörþínginu héldum vér, sem þar
vorum, fund með oss heima að Leiðvelli, var því
þar hreift og afráðið, að rita yðr ávarp í vetr, til
þess með því að vekja athuga yðar á því, hve á-
ríðanda og æskilegt oss hér í yðar kjördæmi þætti,
að þér kæmið einstöku sinnum híngað austr, til
þess að eiga fundi með oss, vekja áhuga vorn á
velferðarmálum vorum, leiðbeinaoss með að semja
bænarskrár, og koma á gáng mannfundum, svo
þeim framvegis yrði haldið við hér í sýslunni, og
jafnframt tjá yðr, hversu mjögkjósendr yðar hefði,
um hin siðari árin, saknað þess, að þér hafið aldrei
getað komið því við, að gefa þeim kost á að tala
við yðr hér innanhéraðs. Fundarmenn fólu mér
á hendr að semja ávarp þetta og senda yðr, og
liafði eg ásett mér að gjöra það með Marzpósti;
en þegar eg sá ávarp yðar til vor Yestr-Skaptfell-
ínga, sem eg áðr gat um, þá þótti mér bezt við
eiga að rita yðr svona þessar línur, eins og mér
einnig virðast þær geta fullnægt þeim tilgángi, sem
ávarpið til yðar átti að hafa; enda sýnist mér nú
þegar komin talsverð bót í máli, þegar þér í |»jóð-
ólfi yðar bendið oss á þau málefni, er yðr sem
oss þykir mikils um vert, og ef þér, eins og vér
gefum yðr traust til, haldið því áfram að vekja
þannig áhuga vorn bæði á hinum markverðustu
málefnum, er snerta þessa sýslu sérstaldega, sem
og hinum almennu landsmálum, þá virðist mér,
sem oss hér innanhéraðs verði minna vorkunnar-
mál, en áðr, að scmja þaraðlútandi á liéraðsfund-
um og senda yðr lil flutníngs á þíngi, jafnvel þó
hitt væri æskilegast og affarabezt, að þér, þó ekki
væri nema fyrir næsta þíng, gætið komið því við
að koma sjálfr austr til viðtals við okkur.
Kálfafelli á Sít;u 14. Marz 1865.
Virðíngarfylst
Páll Pálsson.
I'ORNGRIPASAFNIÐ í REYKJAVÍIÍ.
182. porvaríir hreppstjóri Ólafsson á Kalastöínm heflr
geöí) safninu lftinn látúnskross, sem er auíisjáanlega úr páp-
isku og líklega mikit) gamall, á honmn er annarsvegar mynd-
aír Kristskross og vií) hlií) krossins, sitt hvoru megin spjút og
staung ineí njaríiarvetti á, þar á eru og 3 letrlínur sem <5-
víst or Iivort heldr er Gríska eþr Latína, því þat) er mjiig
mát), hins vegar á krossinnm ern 17 letr línnr; alstaílar á
milli stafanna hoflr krossinn veriþ kolmeltr (emailcraíir) roet)
blásvörtum lit. þorvartir hreppstjóri gaf og stóra tólu úr
brúnum jaspis me'b grænmn drófnnm. Báþir þessir hlutir
fnmlust í eigum þorbjarnar sál, Ólafssouar gullsmibs á Lund-
um. Mer þykir því ekki ólíklegt aþ talan og krossinn eigi
saman, og aþ þetta se tala úr giimlu talna- eþa „paternost-
er“-bandi, sem jafnan var saiusett af mórgum tólum og opt-
ast meþ kross neíian í.
185. Dbrm. Sigurbr Helgason á Jörfa heflr gefií) safn-
inu saxneskan peníng er her á landi kallabist b r æí) r a d alr?
því á hann eru myndabir 3 briebr í 16. aldar búníngi: a
peníngnum er ártalib 1594, hann vogr 1 lóþ 3 qvint. og 2 ort.
149. Stúdent Jón Árnason í Rvík heflr geflb safninu 2
litla gylta hempuskildi úr silfri, þeir eru meb loptverki og
vega 1% lóí).
107. Stór kertastika úr járni sem var eittsinn hófíi í
kirkjubita hjá prédikunarstól á Kálfafelli í Fljótshverfl; hún
hékk í 2 lykkjum í bitanum og er 511 meí) einkennilegum
rósum sem eru slegnar úr járni.
164. Hreppstjóri Kristján Arnason á Ærlækjarseli í Ax-
arflrbi heflr geflb eirhríng, sem er meb mjög ólæsilogu og ó-
þektu letri eba rúnum á, hann var fyrrum í skemmu eba
kirkjuhurb á Svalbarþi f pistilflríli.
192. Signrþr Ólafsson smi%r á Busthúsum viþ Hvalsnos
heflr geflb safninu trafakefli alt útskorib, þar er skorib á meþ
höfbaletri: „ENGLUM SÍNUM IIANN SETTE BOÐ AÐ SJÁ
TiL þÍN OG LEIÐA, Á VEGUM pÍNUM J.JER VEITA STOÐ.
1721“.
193. Eyvindr bóndi Pálsson á Stafnesi í Ilvalsnessókn
heflr sent liklahríng, cr fanst í jörbu þar fram hjá sjó í göml-
um bæarrústum þar sem hét Refakot; þar er ritab á meí)
gamallegu latínu letri: „pENNAN IIRING A „RAINGIIILD-
VR“ HALSDÓTTER".
163. Sigurbr Holgason smibr á Auþólfsstöbum í Lánga-
dal heflr geflb hvelfdan skjöld áþekkan reibaskildi; á hann
mibjan er haglega grafln rós í sama anda og á eldri tímum
tlbkabist her á landi, en alt í kríng utanmcb á baríiinu er
ritab meb gamallegu latínu letri á þjóþversku: FRIEDE UND
BARMHIERTIGHEIT WESE MIT IOIl GADF.S. Gados cr
ýmist dyr, eþa hlií), þar af sést, ab þessi skjóldr er ekki af
reiba heldr af hurb eba hlibi sem og opt tíílkabist á fyrri
öldum ab minsta kosti í útlöndum.
148. Ilúsfrú pórunn Jónsdóttir á Isaflríi heflr geflí) safn-
inu óvanalega stóran og vandaban reiba, meb stórri kúlu eía
skildi á, þar út úr ern 2 látúnsbúnar blöbkur; út úr hábum
hlibum reibans eru 3 sprotar og sameinast 2 af þeim ab ut-
ait verílu á hestlendinni, allar óiar reibans oru alklæddar meb
koparstokknm útgröfnum inst meb rósum hnútum eþa dýra-
myndum, og er sumt af þv{ gagnskorib. Um aldr þessa
reiba er ílt ab ákveía, enda er ekki alt skrautií) á honum
frá sama tíma, en margt af því er alveg gjört í sama anda
og rósir þær sem flnnast f stöfum á skinnbókum frá 14. og
15. öld og ætla og því, aí> sumir af stokkunum og þó eink-
nm skjöldrinn kunni aí) vera svo gamall, eí)a aí) minsta kosti
gerbr eptir reiba frá sama tíma. pai) væri æskilegt fyrir
safnií) ab fá fleira þcss kyns, t. a. m. gamla söþla, og söb-
ulskildi, cíia annan búníng af söbltiin, reiíia, gamla hnakka,
linakka meb koparbúnum nefjum og bríkum, beizli meí) á-
dráttum, eyinahríngjnm og ennislaufum og snoppulaufum,
brjóstgjarþir, ef til væri, eí;a búriíng af þeim, gjaríiahríngjur
gamlar sem opt eru meb ártöli^n, ístöb og hamólar o. s. frv,
162. Prestsekkja mad. Iljörg Guttormsdóttir frá Hofl, á
Húsavík, heflr geflb safninn stokk málaban og útskorinn meí)
rósum, þar á er skoriþ nafni%: ESPRIK HOI.MÍUS 1771.