Þjóðólfur - 13.02.1866, Page 6

vorti af félaginu á júlfftmdimim næstl. ár til Björg-
vinarfararinnar, þá hefði félagsstjórnin með ráði
þeirra félagsmauna, er til varð náð, noMru [síðar
fyrirfram veitt lil téðrar ferðar 50 rd., en af þess-
um 150 rd. liefði menn þeir, er til Björgvinar
fóru liéðan, að eins brúkað 108 rd. 42 sk. Nú
höfðu þessir sömu menn keypt síldarnet og drátt-
arnet (vörpu) og fáein sýnisliorn af öðru tagi fyrir
félagið, fyrir samtals 115 rd. 86 sk., og ályktaði
fundrinn að selja Kristinni Magnússyni í Engey
síldarnetin, en Geiri Zoega dráttarnetið fyrir sann-
gjarnt verð, og var haft í skilorði, að þeir léti fé-
lagið vita, hvcr árangur yrði af brúkun þessara
veiðarfæra. Enn fremr gat forseti þess, að félagið
liefði fengið frá hinu danska landbúnaðarfélagi
strokkvél þá, er um hafði verið beðið héðan í hitt
eð fyrra, og að búsgagn þetta mundi hið bráðasla
verða reynt hér í nágrenninu, þar sem nokkur
mjólkráð eru. Verðlaunabeiðslur voru mjög marg-
ar til félagsins komnar einkum fyrir jarðabætr, enn
fremr fyrir vel vandað skipasmíði, fyrir sanðfjár-
rækt og fvrir refaveiðar. Niðrstaðan á verðlauna-
veitfngum félagsfundarins varð þessi :
A. Fyrir jarðabœtr.
l»étr Bjarnason hóndi á Hákoti í Innri-Njarðv. með-
fram fyrir dugnað hans sem sjávarbónda 20rd.
Jón Runólfsson b. á Vatnshömrum . .20 —
Sveinn Sveinsson b. á Innstav. á Akranesi 15 —
Jón Einarsson b. á Skildínganesi . . . 15 —
Einar Jónsson b. á Forsæti í Útlandeyum 10 —
Brynjúlfr Magnússon b. á Nýabæ í Seltjarn-
arneshrepp .................................10 —
Einar Einarsson lireppst. á Ráðagerði í Sel-
tjarnarneshrepp.............................10 —
Ilelgi Ólafss. b. áFlekkuvík á Vatnsleysuströnd 10 —
B. Fyrir sauðfjárrceltt.
]>órðr |>orsteinsson b. á Sturlurcykjum . 25 —
Halldór Iír. Friðriksson skólakennari þóknun 15 —
C. Fyrir vandað róðrarship.
Eigandi (eðr eigendr) skips, er smíðað var í
Oklóber 1863 að Hlíð undir Eyafjfillum
(nafn eða nöfn eigenda sást eigi ritað í
skýrslu fúlltrúanna)........................20 —
}>eir Geir Zoega og Magnús Jónsson í Bráð-
ræði, sem livor um sig hafa mjög miklar jarða-
bætr gjört, og gátu náð tii verðlauna, fráfélluósk
sinni þaraðlútandi til þess að sitja eigi öðrum fá-
tækari í Ijósi. Hinna mörgu dugandi manna, er
verðlauna höfðu óskað, en eigi gátu nú að kom-
izt, mun verða getið í skýrslu þeirri, er félagið
innan lítils tíma ætlar að gefa út sérstaklega um
aðgjörðir sínar og efnahag um næstliðið 3 ára
tímabil. Eptir uppástúngu M. Jónssonar á Bráð-
ræði, lútandi að því að félagið gefi út árlegabún-
aðarrit, var ályktað að rita stiptamtmanni vorum
og beiðast bans fulltingis til þess að fá styrk hjá
stjórninni til útgáfn slíks tímarits. í félagið gengu
á þessum fundi: Jón Þórðarson bóndi á Ulíðar-
húsum við Reykjarík, Einar Einarsson hreppstjóri
i Ráðagerði og Ólafur Þórðarson bóndi á Nesi
við Seltjörn. Fundr þessi var bæði fjölmennr
og með áhuga sóktr.
Mannalát og slysfarir.
— þann 30 aprít: 1864 andaíist tu'ndinn Loptr Jdns-
son á Ili/Wenda í Flúkadai. Ilann -var fæddr 2. Nov. 1815
af) IlraíastrÆom / Mosfellssveit, tivar fabir hans bjó. Mótir
Lopts heitins var Steinnri Loptsdáttir, systir GrÆinnndar Lopts-
sonar, fótur luísfrú Sigr/ísar prestsekkju á Selalæk. Ári?) 1844
18. Júní giptist hann Barbáru dóttr Magnúsar búnda Magn-
ússonar / Hamragórhim, sem ættaitr var anstan af iandi og
skyldr alþingismanni Páli Signríssyni í Árkvörn. — Loptr
sál. og kona hans byrjntu þannig búskap, ati þau bygíin sér
nybyli norban 1 Lnndarhalsi svonefndnm, og nefndi hann bro-
inn Illujarendaj liarm var rnjög fátækr vií) byrjnn búskapar,
en þo hann kostatii miklu til húsabygg/nga, og úmegt) /jölg-
abi hjá honnm, biessrrtiust honnm fur^anlega efni; iiann var
líka einhver mesti dugnafarmaf)r og húfsamr nm alit. — þau
hjún áttn 11 börn, hvar af eptir lifa nú 3, cn 2 stúlkur, 11
og 13 ára dúu litlum tíma á undan honum, en hin G dúu á
1. aldrsári. — Loptr heitirin var glablyndr og gúírlyndr, súma
og dugnabarmaor, bar forsjálega og nákvæma rrmhyggju fyrir
konu og bornum, guíiliræddr mabr og ráfivandr, og úllum
gúþviljaþr, og fljútr til hjálpar cr á lá, og lrann gat.
— 1. Ma/s. á. (1864) andabist ab Pálshúsnm hér í lteykjav/kr
nmdæmi Páll Magnúson (hreppst. Magnússoriar1 og hans
fyrri konu púru Júnsdúttur), 60 ára aí) aldri; hann átti Helgn
Bergsdúttur, er deyf)i 17. Desbr. s á. 55 ára. Páli mátti
teljast mer) súmamönnum, atorkusamr, rábvandr og sibprúbr
f umgengni11, og hi'irr ftnis- og roglukona og húsmúíiir. pau
1) Magnús Magnússon bjú um 20 ár á Lambastöíium á
Seltjarnarnesi, og var rirrt mörg ár lrreppstjúri þar Z sveit, en
síbast bjú hanu her á Seli vib Reykjavík, og jafnan vel met-
inn dugnabar- og súmamaíir; fyrri kona hans þúra Júnsdúttir
var ættnþ úr Skagafirbi og náskyld, ab sögn, þeim bræfcrum, sira
Eiríki á Stabarbakka og sira Ilannesi á IUpi, r/mnaskáldinu;
hún dú 10. Okt 1807 ab eins 34 ára, og voru 2 börn þeirra
Magnúsar, önntrr en Páll, Júhannes, er dú barnlans, og Jart-
þrúþr kona Sigfúsar snikkara á Eyrarhakka. Seinni kona
Magnúsar var Margrét Iliugadúttir, prests ( Yillíngsholti Hann-
essonar, og Hildar I.ýf.sdúttnr sýslumanns í Skaptafellssýsln
Gufcmniidssonar. pan Magnús og Margrét áttu margt barna,
og öll efnileg, þú a 1) snm þcirra hafl frernr átt a'b bi'ta vio
þranngan hag; eru mefal þeirra 2 dætr madme Sofía ekkja
eptir Ilermann sál. Fischer verzlnnarstjúra og Sigrveig ekkja
eptir Snæbjörn sál. Benediktsson, afbræfcrnnnm lifa enn GuO-
mundr og Lýbr, og Magnús á þorgrímsstöíium, allir hör i
Reykjavíkr umdæmi.