Þjóðólfur - 06.09.1866, Blaðsíða 5

— 1G1
flyt 402 rd.
boðssýslum 10 rd., óvissar tekjur 90 rd.;
samtals rýrnað...............................140 —
Iíemr heim tekjuaukinn 162 —
En við útgjöldin er athugandi,
sem eru talin samtals................. 72,733 8
1. Að launauppbót embættismanna
eptir kornverðinu reyndist eptirá, þeg-
ar verðlagsskrárverðið á kornvörunui
í Danmörku var komið í kríng, oflint
tiltekin :
handa valdstjórnarmönnum .711 rd.
— andlegrar stéttar- og
skólamönnum . . . 490 —
og bœtist. því við útgjöldin --------- 1,201 »
= 73,934 8
2. Aptr verða útgjöldin minni en
í sjálfum fjárlögunum er ákveðið, að
þessu leyti:
Laun hins nýa biskjips . . 800 rd.
— forstöðum. prestaskólans 600— 1,400 »
og verða því á þessu fjárhagsári 18fi6/«i)
útgjöldin í raun réttri............... 72,534 8
þegar frá þessum útgjöldum eru
dregnar landstekjurnar eins og þær eru
í raun og veru, og fyr var frá skýrt 34,378 6
þá virðist vana í, að tekjur landsins
hrökkvi til fyrir útgjöldunum um . 3 8,15 6 2
en það er að yfirborðinu 13,6 8 0 meira heldren
var eptir fjárlögunum f. á. (sbr. J»jóðólf XVII. 181.)
og er útgjaldaauki þessi einkanlega fólgin í 2 aðal-
atriðum:
1. Að f. ár var engi kornlaga uppbót á laun
neins embættismanns, en þetta fjárlagaár er sú
uppbót samtals ......................... 6,677 rd.
2. Að í þ. árs fjárlögum eru ýmsar
óvanalegar og sérstaklegar fjárveitíngar
að mildum mun: til aðalaðgjörðar á amts-
stofunni Friðriksgáfu 2500, til aðalaðgjörð-
ar á Ingjaldshólskirkju 2074 rd. til þess
að stækka stiptamtshúsið 1556 rd. styrkr
til að endrbyggja Miðgarðskirkju í Gríms-
ey 200 rd. og lán handa Vestmanneyíng-
nm til að kaupa sér þiljubát til fiskiveiða
(hið sama og í fjárlögunum f. á. 1865/66
var veitt en eyjaskeggjar færðu sér þá
eigi til nota) 1,200 rd. samtals . . . 7,530 rd.
(Niðrlag í næsta bl.).
— DÓMR YFIHDÓMSINS imálinv: sýslumaðr
Valdemar Olivarius í Suðrmúlasýshi, gegn rit-
stjóra blaðsins »Norðanfaran Birni Jónssyni á
A lireyri.
(Uppkveíiinn 25. Júní 1866. Afrýandi (Oiivarius) fekk
gjafsúkn veitta sín megin og súkti Jón Gntimundsson
fyrir hans hiind, en Páll Melsteb var%i fyrir hönd Bjiirns).
„pab er npplýst í þessn máli, ab hinn stefndi hafþi þann
28. Febr. f. á. he'bib nm frest til þess, a?> fá tekiíi upp
þírigsvitni til sönnnnar þeim sakaratribum, ssm í greininni
í Norþanfara nr. 7—8. 1861 „Iögreglustjómin í Suþrmúlasýs!u“,
sem málií) er risic) útaf, errr borin sækjanda sýslnmaoni
Olivarins á brýn, og at) hlutaþeigandi amt hafþi falib sýsln-
mannirrum í Norþrmúlasýslri, Smith, aí> taka þetta þíngsvitni
en at) því var ekki ori'i?) framgengt þegar frestrinn, sem til
þess var voittr, var útrnnninn1*.
„þegar svona stóti á virbist auþsætt, at) herai)sdómarinn
hefþi, eptir grundvallarreglunni í tilsk. 15. Agst. 1832 § 10,
átt a'b leitla athnga hins stefnda aí> því, at> hann ætti og
þyrfti aþ bitia nm, at> fá frestinu hæfllega lengdau, svo hinu
ofangreinda þíngvitni, sem eptir kríngnmstæþunnm og met)
sðrlegri hlitsjón af því, aí> sá er ritab hafþi greinina og máli?)
er út af, hafþi (sjá litr C í rettargjörtunum') lýst því yflr, at>
hann mundi ef til þess kæmt, geta fundií) ortnrn sínum fullan
stab, hlaut aí> álítast algjörlega nauþsynlegt til þess hinn stefndi
gæti komi?) nokkurri vörn fyrir sig, gæti ortiit) framgengt átren
dómr gengi í málínu. En þar sem hératsdómarinn heör leitt
þetta hjá sör og hinnm innstefnda heflr þannig ekki geflzt
neinn kostr á aí) hera hönd fyrit höfuþ sör, fær réttrinn ekki
betr seí>, en a?> dóminn beri at> dæma ómerkan og ar) málinir
beri ab heimvísa til nýrrar dómsáleggíngar, eptir aí) hiíi ofan-
greinda þíngsvitni er tekib og feiigib, og ber höratsdómaran-
um samkvæmt 10. gr. í tilsk. 15. Agst. 1832, ab láta liinum
stefnda þá nautsynlegu vegleitslu í tft vitvíkjandi þeim at-
ritum sem hinn stefndi me?> þíngvitninu þarf at) fá npplýst“.
„Málskostnabr hör vib rettiiin virbist eptir kríngumstæþ-
um eiga aí> falla niþr. Hinum skipubu svaramönnum áfrý-
andans vit) undir og yflrrettinn bera í málsfærslulaun respec-
tive 6 og 10 rd. úr opinberum sjóti“.
„því dæmist rett at> vera“:
„Undirdómaranum ber a'b taka þetta inál fyrir at) nýu
og setja þaí> í þaíi ásigkomulag sem þab var í þann 28. Febr.
f. á. þegar hinn stefndi lýsti því yflr, at) þíngvitni þa¥>, sem
hann hafti beíit) um ac) tekií) yrbi í málinu, ekki hefbi,
ábren sá þar til veitti frestr útrann, getaí) orþií) framkvæmt,
og sítan þegar þ«tta þíngsvitni, um hvers fyrirtekt sem og
um þan atribi sem meí) því þarf at> upplýsa, undirdómarinn
a at) láta honnm sína vegleil&sln í tö, er fengit), aí> fella dóm
í málinu. Málskostnatr hör vib röttinn falli nibr. Hinum
skipubn svaramönnum áfrýandans, umbofcsmanni Ara Sæmunds-
syui og málaflutníngsmanni Jóni Gubmundssyni bera í máls-
færslulaun hinum fyrnefnda fi rd. og hinum sibarnefnda 10
rd. er greitist úr opinberum sjóbi“.
HÆGÐAR-STROKKR.
Eins og skýrsla Suðramtsins hús- og bú-
stjórnarfélagsins af 5. Febrúar þ. á. sýnir, bar
eg, áJúlífundi félagsins 1864 upp, þá uppástúngu,
að félagið útvegaði nokkra strokka, líka þeim er
Guðbrandr Yigfússon getr um í «Nýum Félagsr.»
1860 bls. 88. — þetta bafði þaun árángr að hið