Þjóðólfur - 27.04.1867, Blaðsíða 2

— 102 —
af a?> leggja a% í Hallgoirseyarsandi, þá aí> honnm vœri }>aí>
íjærri skapi sjálfum, meb Joví líka ab hásetar hans lógím þaí)
til, því þeir áttu aliir hægri flskidrátt þaíian úr sandinum
heim til sín, heldren úr Álfhólasandi, nema formaþrinn einn.
En er skipiþ var komií) inn a'b iegu, inn af svonefndnm
hórzlum, stó?) þaþ á sandhrygg (því lágsjóab var), og í sama
vetfángi rei?) yflr þaí> mikii holskefla er sópaþi mónnnnnm
út úr skipinu í grænan sjó, aíl frátekunm manni og dreng
er toldu í skipinu". Skipverjana er út tók har alla í lón
eitt fyrir innan sandhrygginn, nál. 60 faftma breitt; en
annaíl skip var nýlent þar á undan Signrfei, og var skips-
hófnin óll þar til staþar er þeim Sigurí>i barst á. Formaþr-
inn fyrir þvf skipi, Ólafr Jónsson, bóndi á Hólminum í
Austriandeyum, einhver bezti formabr og snarræþismaþr,
var þá cigi hóndum seinni aí> láta vaíibinda sig og nokkra
háseta sína og feingu þeir þannig bjargaí) aliri skipshöfn
Signrbar, — hann komst sjálfr í land án mannhjálpar, —
nema 3 er drukknuíiu þarna: Jón Eiríksson bóndi á
Lúnanzholti á Landi, hann var þar farþegi þenna dag
kvongvaþr mabr og átti mörg börn, — Hannes Hannes-
son og Tómás ÓLafssou, bá?)ir ókvæntir vinnumenn frá
Arnarhóli í Vestrlandeyum. þess er getiþ í bréflnu, aþ Ólafr
og þeir atlrir, er í sandinum voru staddir, hafl álitiþ, ab
Signríir hóldi alveg retta leií> inuundir og færi a?> öllu lag-
lega og gætilega, svo &t> þeim kom eigi til hugar ,,aí) voifa
honum frá“ e'&r benda á a?ra lei?>, enda er Sigurbr sagþr
„gætinn og laglegr til sjdar“.
— það mun flestum Íslendíngum kunnugt, að
hér hjá oss rikir svo mikið efnaleysi, hvort heldr
litið er til sjóða þeirra er vér, enn sem komið er,
eigum vald yOr, eðr eigna -einstakra manna yfir
höfuð að tala, að litlu verðr hér til vegar komið,
og svo að segja engu, er til framfara geti miðað,
nema með því að sameina vora veiku krapta, og
vinna í félagi að þeim verkum, er til liagsælda
horfa á einhvern hátt. En eins og það er víst,
að félögin eru ómissandi, eins er það í augum
uppi, að þau þurfa að vera bundin einhverjum
vissum reglum, þeim er verði farið eptir í stjórn
og framkvæmd félaganna.
J>ess vegna hefir mér komið tii hugaraðbiðja
yðr háttvirti herra ritstjóri þjóðólfs að veita við-
töku í blað yðar, þeim sem nýta vildi til eptir-
breytni eðr athugasemdar, eptirfylgjandi
IjÖGt
Jarðabótaféla^sins í Borgar-
hreppi, samin og samþykt af félagsmönnum
þann 9. Maí 1866.
það er tilgángr félags þessa, að bindast sam-
tökum, einkum í því að vinna að jarðabótum, á
þann hátt að slétta tún, hlaða tún- traða- og vatns-
veitínga garða, veita vatni á engjar, skera fram of
votar mýrar, auka áburð á tún, og hagtæra hon-
um hyggilega, leggja brýr þarsem nauðsyn krefr,
til allskonar aðdrátta að heimilum, þar sem ekki
nær til þjóðvega eða aukavega, og byggja mat-
urtagarða einkum þar sem þeir ekki hafa neinir
eða mjög litlir til verið áðr.
1. grein.
Félagið velr af sínum flokki umsjónarmann eða
forseta félagsins á vorfundi ár hvert, og má engi
án gildra orsaka skorast undan að taka á móti
kosníngu þeirri kauplaust, og eins þó endrkjörinn sé.
2. grein.
Forseti kveðr til fundar á vori hverju frá 5.
til 20. Maí, og sjái um alla stjórn félagsins, og
að trúlega sé fylgt lögum þeim, er félagið upp-
haflega setr sér, nema því að eins að það komi
sér saman um breytíngu á þeim síðar á fundi;
hann seti fundina með ræðu og skýri frá fram-
kvæmdum félagsins næstliðið ár, hverjar og hvað
miklar þær hafi verið, einnig frá því, hafi nokkuð
verið vanrækt af því sem áðr var lofað að fram-
kvæma, og bendi hinum sömu á að rækja betr
félagsins framfarir eptirleiðis.
3. grein.
Forseti haldi bók yfir allar framkvæmdir fé-
lagsins ókeypis, og riti í hana hverjar jarðabætr
framkvæmist það ár og á hvaða stað og hvað mikl-
ar þær eru eptir viðteknu mati, að dagsverkatölu,
sem verðr að vera undir því komið, hvort verkið
er torsókt eða greiðunnið eptir því sem tilhagar
á hverjum stað. Skýrsla samkvæm bókinni sjái
hann um að komi fyrir almenníngssjónir á prenti
árlega.
4. grein.
Forseti skal reyna til, með skynsamlegum til-
mælum við landsdrottna, að útvega þeim leigulið-
um, er í félagið gánga, hlnttekníngu þeirra (lands-
drottnanna) í jarðabótakostnaðinum, á einhvern
hátt, félaginu til framfara og þeirra eigin eignar-
jörðum til endrbóta.
5. grein.
Skipta skal forseti félagsmönnum í flokka með
samkomulagi við félagsmenn og mega ekki vera
færri en 3 í hverjum flokki, 1 þeirra setr forseti
í sameiníngu við flokkamenn fyrir flokks foríngja.
6. grein.
Forseti og flokkaforíngjar skulu sjá um, að hin
hentugustu verkfæri, sem mögulegt er að útvega,
sé viðhöfð við jarðabótavinnuna, og mega félags-
menn ekki mótsegja þeim þó þau kosti einhverja
þóknun, ef forseti og flokkaforíngjar álíta þau
nauðsynleg til fljótari og varanlegri framkvæmdar
jarðabótunum.