Þjóðólfur


Þjóðólfur - 15.02.1868, Qupperneq 5

Þjóðólfur - 15.02.1868, Qupperneq 5
— 53 — & þeir hafl brotifc bann þab gegn fjírflotníngi og íjár- r«kstrom yflr Bróará, sem stiptamtib hafl samþykt þann 7. ■^Príl f. á., dæmdir til ab borga einn fyrir alla og allir fyr- ,r einn í sekt til Grímsneshrepps, Jón J>orsteinsson og Gonn- ar Stefánsson 14 rd. hvor, ]>orsteinn f>orsteinsson, Stefán ^unnarsson og fjorkell Erlendsson hver 2 rd., og Magnós IIall— ^órsson 6 rd. oe þar ab auki, ab Gunnari Stéfánssyni und- a,deknum, skyldabir til, ab borga virbíngarverí) þeirra í ó- leyfl reknu kinda, sem dæmdar eru um leib upptækar þannig Jón borgi 80 sk., f^orsteinn 2 rd. 48 sk., Stefán 2 rd. 48 slí j Magnús 4 rd. 10 sk. og |>orkell 2 rd. 88 sk. allt til Bisk- ^pstóngnahrepps, og loks eru þeir dæmdir til ab borga allan málinu löglega leiddan kostnab, einn fyrir alla og allir fyrir einn, og hafa þeir dómfeldu allir áfrýjaí) þessura dómi til tandsyflrréttarins". „f)ab er upplýst nndir málinn, ab þeir dómfeldu hafl í fyrra haust flutt eba rekib 7 kindr, sem þeir ákærbu Jón þorsteinsson, f)orsteinn fmrsteinsson, Stefán Gunnarsson, •^agnús Halldórsson og f>orkell Erlendsson áttu, austr yflr ^rúará, gegn rekstrarbanni því, sem á lá gegn fjárflutníngura yflr Bróará, Ölfusá og Hvítá á því tímabili, og sem stiplaint- ^ hafbi samþykt þann 7. Apríl f. á. og ýtarlegar útskýrt tann 9. Ma! næst á eptir, en í þessn balini er í þess 3. gr. svo ákve%líi, aí) þaí) skuli varíia 2 rd. sekt fyrir hverja sauíi- kind, sem rekin væri eba flutt yflr þær tilgreindu 3 ár, eba senr ekki sh búib aþ slátra irinan þess tíma, sem tiltekinn er í 2. gr. sem sh 4. vikr af vetri, eí)a sem ekki hafi verií) far- 'b meb eptir þeim skilyrímm, sem sýsluma&r hafl sett fyrir Sutníngnum". „’þaíi er viíirkent af hinum ákærím, a?) þeir hafl vitaíiaf rekstrarbanniun, sem og svo hafbi verií) birt á manntalsþíng- unum á Stórnborg í Grímsnesi þann 20. Júní f. á. og á Yatnsleysu í Biskupstúngnahreppi þaun 18. s. m., en þa?> er jafnframt tekií) fram af Júni þiorsteinssyni, a?) þab hafl verib altalaí) á þeim tíma, sem rekstrinn e?>a flutníngrinn á kind- Unum átti skr staí), aí> almenníngi væri leyft a?) reka fk suí)r til sknrílar, og svarama?)r hinna ákærSu her viþ rhttinn, heflr einnig, án þess hinn skipahi súknari hafl mútmælt því a?> einu nh neinu, staílhæft, a?) ýmsir menu í Biskupstúngum kafl í fyrra haust rekib og sent fé suíir yfir heií)ar, þar sem allar sveitir hafl þá ýmist verií) mei) kláíluga ff, eíia grun- flbu þa?) hanst, og aí> Grímsnesmenn, hvar þú allt fi) liafl Vsriþ grunaí) (nema í einni sveit) og Laugardælíngar hafl sútt austr ! Biskupstúngur og flutt þaþan heim til sin ft, er bar hafþi komii) fram og þeir áttn, og aí> sumt af því síþ- átnefnda fe hafl vorií) lífs í seinastlibnnm Júlímánuþi, eins °S þaí> líka er fullyrt af verjanda, aþ allir þoir ofangreindu ÍHrrekstrar úr Túngunnm haustiþ 1866, hafl átt sér sta?) án Serstaks leyfls frá sýslumaniiiiiiim í Arnessýsln, og verþr röttr- ,,lu ab leggja því meiri áheriln á þessa yflrlýsíngu frá verjanda, Sein houum eptir stiiþn hans til kláþamálsins yflr höfuí), og Ssnlagi sem meþlinii þeirrar þá vorandi skipuím kláþanefnd- ar) Uaut aþ vera gagnkunnugt um allar ráþstafanir í kláþa- tnálinu*t »þegar gengií) er út frá þessn siirstaka ástandi í sýsl- °nni á þv( tímabili, 6em fjárflutníngr sá, er her ræílir um, attl ser staþ, fær landsyflrréttrinn ekki betr seb, en aí) þaí) su sennilegt, sem þeir ákærhu einmitt hafa borib fram, ab bsir hafl stabib í þeirri meiníngu, ab fjárrekstrarhannib væri Ur gildi gongib, og heimilt orbib ab flytja og reka fé yflr árnar, sem ab framan er getib. Undir þessum kríngnmstæb- um, og meb sbriegri hlibsjón af þeim skilníngi, sem verj- andi heflr lagt í 3. gr. rekstrarbannsins, sem og svo getr samþýbzt orbunum í greininni, og er þvi þýbíngarmeiri, sem hannib, sem ab framan er getib, og stiptamtib heflr sam- þykt, má álítast gengib út frá klábanefndinni, hverrar meþ- liinr verjandi þá var, aþ rekstrinn einsamall og útaf fyrir sig ekki ætti ab valda sektum, .nema því ab eins þær í 6- leyfl reknn kindr ekki se skornar strax, eba innan ákvebins tíma (sjá 2. gr. í banninn), og hbr ekki er annab sýnna, en ab allar þær 7 kindr hafl strax verib skornar, verbr lands- yflrrettrinn aí) komast til þeirrar nibrstöbn, ab þá ákærbu beri ab dæma sýkna af ákærnm hins opinbera í þessu máli, og ab sá af málinu leiddi kostnabr, og þar á mebal iann til súknara og svaramanns, 6rd. til hvors nm sig, beri ab groibast úr opinberum sjúbi“. „Eptir þessum úrslituin málsins, er ekki þörf ab taka til yflrvegunar, hvort eba ab bvaþ mildn ieyti þab sh á gildnm rökum hygt, a?) dæma hina ákærbn, eins og herabsdúmarinn hefir gjört, einn fyrir alla, og alla fyrir einn, til ab borga þær ídæmdu sektir, sem og virbíngarverb kindanna í allt 25 rd. r. m., og því vitnast, ab rekstr og mebferb málsins í hörabi heflr verib vítalans. Súkn og vörn her vib rbttinri heflr verib lögmæt“. „þ>ví dæmist rett ab vera:“ „þeir ákærbn Jún þorsteinsson og þorsteinn þorsteins- son á Uthlíþ, Gnnnar Stofánsson og Stefán Gunnarsson á Brekku, Magnús Halldúrsson á Mibhúsum og þorkell Erlends- son á Efstadal, eiga fyrir súknarans ákærum í þessu máli, sýknir ab vera. Sá af málinu liiglega leiddi kostnabr, og þar á mebal málsfærslulaun til súknara og svaramanns hhr vib rettinn málsfærslnmaunanna P. Melstebs og Júns Gubmnnds- sonar 6 rd. til hvors um sig, borgist úr opinberum sjúí)i“. ÝMISLEGT VIÐKOMANDI FORNMENJA- OG JiJÓÐGRIPASAFNINU í REYKJAVÍK. II. Enn fremr viljum vér biðja alla þá sem senda safninu gjafir með gjafabréfum eða skriflegum upp- lýsíngum um hlutina, að þeir gjöri svo vel og hafi gjafabréfin helzt sér eða þær útskvríngar sem við koma hlutunum sjálfum, en blandi því ekki inn í (privat) bréf til okkar, því við viljum helzt hafa eigin handar gjafabréfm geymd í bréfasafni safnsins, því þau geta seinna orðið eins konar sönnun fyrir því að það sé satt sem skrifað erum hlutina, og hvaðan það sé tekið, en það er ekki hægt að koma þessu við þegar að helmíngr bréf- anna er fullr af allskonar (privat) málinu óviðkom- andi efni, sem einúngis snertir sjálfa okkur sér- staklega eða aðra og getr hugsast hlægilegt og jafnvel ósæmilegt að geyma. Eins finnst okkr nauðsynlegt með fram alþýðu til leiðbeiníngar að taka fram nokkrar varúðar reglur og biðja þá sem senda safninu hluti, að þeir eptir því sem ástendr geri oss grein fyrir

x

Þjóðólfur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.