Þjóðólfur - 16.03.1869, Blaðsíða 4

158V4tnn. ltl'Atnn.
Rangárvallas. — 91 - — 1Z3U -
Árnessýslu . . —« 1 575/b — — 1083/s —
Borgarfjarðars. — 128 — — 100 —
Mýrasýslu . . — Kjósar- og Gull- 75 — — 39 —
bringusýslu . — 196 — — íss1/*-^
Reykjavík . . — 50 - - 44% —
samtals 8ó57/s — — 6603/s —
Af brauðinu er úthlutað til ýmissa, er hafa
sótt af korninu, 862 pd.
— í 9. nr. af 21. ári blaðs þessa auglýstum
við samskot þau, sem forngripasafni íslands höfðu
hlotnazt árið sem leið í peningum, sem voru að
upphæð 26 rd. 9 sk. En um leið gátum við þess,
að nokkrir Reykvíkingar hefði gefið og heitið að
gefa fé og efnivið til húsnæðis handa safni þessu,
og eru nöfn þeirra og upphæð gjafanna þessi:
Ilerra stiptamtmaðr Hilmar Finsen......... 5 rd.
— biskup dr. theol. P. Pjetursson •••• 4 —
— Etazráð Th. Jónassen..........••••• 3 —
— Cancellíráð A. Thorsteinson ....... 3 —
— Justizráð J. Hjaltalín............. 2 —
— Doctor J. Jónassen ................ 2 —
— sýslumaðr H. Clausen .............. 2 —
— Assessor Jón Pjetursson.........•■•• 1 —
— prófastr Ó. Pálsson ................. 1 —
— Docent H. Hálfdánarson............... 1 —
— — H. Árnason ..................... 1 —
—• yfirkennari B. Gunnlögsen ........... 1 —
— undirkennari H. Kr. Friðriksson •••• 1 —
— ----G. Magnússon .......... 1 —
— ----J. þorkelsson ......... 2 —
— ----H. Guðmundsson • • • • 1 —
— kaupmaðr S. Jakobsen ................ 2 —
•— ---------sál. C. 0. Robb ............ 1 —
— ----W. Fischer.................. 1 —
— Consul E. Siemsen ................... 1 —
— Factor H. A. Sivertsen .............. 1 —
— bakari D. Bernhöft .................. 1 —
— skólakennari H. E. Helgesen.......... 1 —
— bóknámspiltr Jón Ólafsson ........... 1 —
Fimm ónefndir............................. 7 —
til samans 47 rd.
Enn fremr hafa eptirnefndir menn heitið að
gefa safninu efnivið þann, sem nú skal greina:
Herra kaupm. H. Th. A. Thomsen lOfetaborð 6.
— — II. St. Johnsen ••••12 — — 2.
— — G. Lambertsen •••• 12 — — 2.
Fyrir þessar gjafir vottum við hér nefndum
heiðrsmönnum, eins og hinum ónefndu gefendum,
okkar alúðarfyllsta þakklæti safnsins vegna.
Reykjavík, 20. dag Febrúarm. 1869.
Jón Árnason. Sigurðr Guðmundsson.
■k
* ¥
Yér viljum hnýta fáeinum orðum við þessa
skýrslu forgtöðumanna forngripasafnsins, og þá
fyrst skýra frá því, hvernig á hvorumtveggja þess-
um samskotum stendr, bæði þeim 26 rd. 9 sk.,
sem nefndir eru í 21. ári «f>jóðólfs», nr. 9, og
þeim 47 rd., sem frá er skýrt í undanfarandi grein.
jþeir 26 rd. 9 sk., sem þegar er getið, er hinn
siðasti árangr, sem til forstöðumannanna hefir
komið, af «Áskorun til íslendinga», sem prentuð
var 1866 og send víðs vegar um landið; var svo
til ætlað, að þau samskot væri safninu til styrktar
og eflingar, til að kaupa gripi þá, sem miklu verði
næmi, og fornmenjar úr silfri, svo að þær færi
eigi út úr landinu eða eyddist í uppsteypum, og
svo til að greiða fyrir flutninga á þeim hlutum,
sem safnið fengi lengra að, og í þriðja lagi til að
kaupa fyrir geymslu-áhöld (púlt) handa safninu;
því það er mjög áríðandi, að safnið hafi ávalt
nokkur peningaráð til slíkra útgjalda. í þessu
skyni hefir þeim 26 rd. 9 sk. verið safnað, og í
því skyni eru þeir gefnir. En á þeim samskotum,
sem nú eru auglýst (47 rd., ásamt borðviðnum til
húsnæðis), stendr svo, að síðasta árið jókst stipts-
bókasafnið nálega um þriðjung að bókum við það,
sem það áðr átti; því að vér höfum áreiðanlega
vissu fyrir, að því bættust síðasta árið full 4400
bindi; var því eigi við öðru að búast, en að hús-
rúm það yrði næsta lítið fyrir bæði stiptisbóka-
safnið og forngripasafnið, sem þau höfðu þangað
til haft á dómkirkjuloptinu; forngripasafnið varð
þá að víkja, með því að það var yngra, og hafði
réttinn minni til húsnæðis þar, en hitt; varð þá
að láta flestalla gripi þess niðr í skrínur og hirzl-
ur, eptir því sem við varð komið, til að forða
þeim eyðingu, og flytja þá flesta úr herbergi stipt-
isbókasafnsins, með því að bókasafnið þurftinýrra
skápa á þeim stöðum, þar sem hirzlur forngripa-
safnsins höfðu áðr staðið. þannig er það undir
komið, að forngripasafnið er húsvilt orðið, og verðr
það því miðr, meðan svona stendr, hvorki sýnt
neinum, né heldr geymt á þeim stöðum, er ó.hultir
sé fyrir leka og snjó. Sökum þessa liggr þá beint
við, hver nauðsyn er á því, ef íslendingar annars
vilja nokkuð sinna þjóðlegum framförum, að útvega
safni þessu viðunanlegt húsnæði, og í því skyni er
fé þessu safnað; var sú tilætldnin í haust, að þilja