Þjóðólfur - 06.07.1870, Blaðsíða 4

— 144 —
yflrfara hinar árlegu gjafaskýrslur biskupsdæmisins,
sem hafa verið auglýstar í J»jóðólfl, þó að þessi
yfirferð mín hafi verið Iausleg um of sakir annara
umsvifa minna, svo að skeð getr að mér hafi
skotizt yfir fáeinar ekkjur, en eg hefi með vissu
þessar fundið: húsfrú KriUjana Eirílesdóttir Reyk-
dal í Reykjavík, ekkja eptir sira Einar prófast Ein-
arsen i Stafholti; húsfrú Elízabet Jónsdóttir á
Sveðjustöðum í Miðfirði, ekkja eptir Böðvar pró-
fast I>orvaIdsson á Melstað; húsfrú Gudlaug Ei-
riksdóttir á Miðfelli á Ilvalfjarðarströnd, ekkja
eptir Gísla prest Jóhanness. á Reynivöllum; húsfrú
Helga Pálsdótlir nú sem stcndr í Reykjavík, ekkja
eptir Björn prest Jónsson í sama brauði; og má-
ske fyrir öllum þessum, húsfrú Porbjörg Jóns-
dóttir á Hallfreðarstöðum í Múlasýslu, ekkja eptir
Ólaf prest Indriðason á Iíolfreyjustað, er bæði
styrkli sjóðinn sjálfr með ríklunduðum féstyrk, og
hvatti og studdi að því með fögru kvæði við stétt-
arbræðr sína í Múlasýslum, að þeir lcgði fram hver
sinn skerf. En þótt það sé víst, að allir prestar
um þau héruð yrði vel við þeirri áskorun sira Ó.
I. sál., þá ætla eg samt, að þeir sira Hinrik sál.
Hinriksson á Skorrastað og sira Jón J. Björnsen
sál. á Dvergasteini, sem eiga þar ekkju á lífl, gæfi
eklii árstillag, eins og hinir, er eg fyr nefndi; en
skjátlist mér í þessu, þá mun Tierra bislcupinn eigi
láta þess gjalda hvorki þær prestaekkjur né aðrar.
Einn lítilfjörlegr slyrktarmaðr prestaelclcnasjóösins.
Clarendon press Oxford.
An Icelandic-English dictionary (Part. 1. A—
HAS) Chiefly founded on Collections made from
prose works of the 12th -— 14th centuries.
Compiled by the late llichard Cleasby
and
Guðbrand Vigfússon. Q°, in wrapper, price 21 s.
íslenzk-ensk orðabók (1. hepti A—HAS).
Meslmegnis bygð á orðatíningi úr ritum í
sundrlausu máli frá 12.—14. öld.
Sett saman af Ríkarði heitnum Cleasby og
Guðbrandi Vigfússyni. í 4 bl. broti, í kápu 21 s.* 1
Sá hluti orðabókarinnar, er nú er kominn út
er meira en ’/s afallri bókinni. J>að næryfirstaf-
rofið frá A—HAS. í þessum hluta er einnig skrá
yfir íslenzkar bækr, sem samin er með mestu ná-
kvæmni, og einnig stutt íslenzk málmyndalýsing.
Svo er til ætlað, að það, sem eptir er af bókinni,
komi út í 2 pörtum jafnskjótt og þeir verða full-
búnir til prentnnar._________
1) þ. c. nálaegt 9 rd. 40 sk. í voram peuíngum. Kitst.
í «Times» 20. Okt. 1869 stendr meðal ann-
ars um þessabók svo um þann hlut, er landi vor
Guðbrandr Vigfússon á í henni: »það er eigi
hægt að lúka of miklum lofsorðum á þann hlut, er
herra G. V. á í þessu riti; hver blaðsíða bókar-
innar ber ómáanleg merki hans einstöku mál-
fræðislegu þekkingar, og frábæru greindar. Með
áhuga og kappi, sem mætti gjöra enskum fræði-
mönnum kinnroða, hefir hann gefið sig allan við
orðabók þessari, sem hann hefir nálega alveg rit-
að af nýju, svo að hún nú kemr út miklu um-
fangsmeiri en Rikarð heitinn Cleasby hafði ráð
fyrir gjört. Af bókinni, svo sem hún nú er, er
ekki nema hér um bil helmingrinn tekinn úr Cleas-
bys orðasafni eins og það var (skrifað af Kaup-
mannahafnarnefndinni), hitt hefir G. V. ausið af eigin
brunni, eða tínt úr öðrum orðasöfnum. f>að má
með sanni segja, að þessi fyrsti partr er aðdáan-
lega saminn, og ekkert þekkjumvérá enska tungu
því líkt. Umboðsmenn prentsmiðjunnar mega vel
gjöra sig mikla af því, að hafa látið prenta slíka
orðabók, og fagna því, að hafa Guðbr. Vigfússon
til að leggja á hana smiðshöggið». ,
Dr. Konráð Maurer hefir í Allgem. Zeitung 6.
jan. 1870 farið mörgum lofsorðum um bókina og
þann hlut, er Guðbrandr á í henni, og tekr þar
meðal annars fram, að alt það, er sé til skýringar
á fornum lögum og landsháttum, muni eingöngu
Guðbrandi að þakka, með því að safn Cleasbys
hafi í því verið mjög fátæklegt. Og telr hann
bók þessa svo ágætt verk, að hann býst við að
stundun íslenzkra fræða muni ná fyrir þcssar sakir
miklu meiri blóma.
— J>ar eð eg hefi orðið þess áskynja, að ýms-
ar sögur hafa borizt út meðal almennings um það,
að settr héraðslæknir herra P. J. Blöndal hafi ekki
réttilega meðhöndlað beinbrot það, er prestinum
herra E. Kúld í Stykkishólmi vildi til í Nóvember
f. á., og að eg hafi brúkað við hann alt aðra lækn-
ingaaðferð, þá finn eg mér skylt að reka aptr
slíkan lygaþvætting sem alveg ósannan, og vitna:
að þegar eg á þorranum næstliðinn vetr sá vel-
nefndan prest, þá lá hann í reglulegum umbúðum,
sem áðr nefndr læknir hafði lagt hann i, og réð
eg lionum til, að halda áfram með að brúka sam-
slags umbúðir; líka gat eg ekki annað álitið, en
að önnur meðhöndlun herra Blöndals á honum
væri samkvæm réttum læknisreglum.
Hnausum 22. Apríl 1870.
J. Slcaptason.