Ný tíðindi - 02.06.1852, Qupperneq 1

185*.
N¥ TÍDINDI.
1*. og 13. bl. ð, d. jimímánaðar
II.
Landsyfirrjettardómur
* söhinni Nr. 1. 1852: Organisti P. Gud-
johnsen skipaður sóknari
gegn J. J. og H. Á. úr Borgarfjarftarsýslu.
Árið 1851 var giptur bóndi J. J. lögsótt-
ur fyrir 3. hórbrot og seinasta barnsmóðir hans
H. Á. ásamt fyrir 5. lausaleiksbrot, sitt með
hverjum. jJanii 17. dag janúarm. 1851, lagði
settur sýslumaður Jón stúdent Árnasqn fiann
dóm á sökina:
„J. J. borgi í sekt fyrir sitt í þriðja sinni
„framið hórdómsbrot 32 rbdd. og allan af
nmáli þessu löglega leiddan og leiðandi
„kostnað, að sínu leyti. En hans meðseka
SH. Á. hýðist 27 vandarhöggum, og gjaldi
„málskostnað að sínu leyti, þar á ineðal til
„forsvarsmanns síns 1 rbd.“
Suðuramtið skaut dómi þessum til lands-
yfirrjettarins, sem að vísu fann ýinsa form-
galla við meðferð sakarinnnar í hjeraði. jjaimig
mátti svo heita, sem algjörlega vantaði liegn-
ingar-vitnisburð um H. Á. frá Mýrasýslu, hvar
hún fió dvalið halði nokkurn part æfi sinnar.
Lika var vitnisburður stefnuvottanna um stefnu-
birtinguiia í hjeraði, fyrir fieim ákærðu, mjög
svo ófullkominn, f>ar eð hvorki var tilgreint
fyrir hverjum eða hvar stefrian var birt, og
náði það líka til stefnunnar til landsyfirrjett-
arins, hverja undirdómarinn lieldur ekki hafði
viðurkennt sjer birta. Bætt var úr nokkru
f>ví helzta af þessu, áður dómur gekk í sök-
inni við landsyfirrjettinn, en sumt Jiótti ei svo
áriðandi, að varðað gæti undirrjettardómsins
ónýtingu, af því bæði þau ákærðu höfðu þó
mætt, eptir stefnunni. Landsyfirrjetturinn
dæmdi i sökinni 29. d. marzm. 1852 þannig:
BHin ákærðu J. J. og H. Á. eiga að borga,
„hann 32 rbdd. r. s., en hún 16 rbdd. r. s.,
Ssekt til íslands dómsmálasjóðs; svo eiga
„þau og in solidum að borga allan af sök
„þessari löglega leiðandi kostnað og þar á
„meðal til sóknara og svaramanns við lands-
„yfirrjettinn, organista P. Gudjohnsens, og
„stúdents 5- 3>órðarsonar, hvors fyrir sig,
„5 rbdd. r. s., í sakarfærslulaun. Idæmdar
„sektir að lúka innan 8 vikna frá dóms
„þessa löglegri birtingu, urnlir aðför að lög-
„um“.
Eptir tilskipun 24. d. janúarm. 1838, 11.
gr. má 3. hórbrot afplánast með 32 til 60 rbdd.
fjársektum, þegar kringumstæðurnar mæla með
þeim seka, og náði það til J. J.; en eptir 12.
gr. sömu tilskipunar eru 4 lausaleiksbrot, sitt
með hverjum, jafngyldi 2 hórbrota, og fleiri
urðu ei H. Á. talin til áfellis, þar eð liún hafði
átt 2 börnin með sama barnsföður. Var henni
því valin vægasta fjársekt fyrir hórbrot í 2.
sinn eptir 11. gr. tilskipunarinnar.
t
Jón Signrðsson
(bóndi á pverfelli í Liindarreykjadal, sem
varð úti í bil nóttina milli hins 19. og 20.
febrúarm. 1S52).
Lag; J)jer drottinn þakka jeg.
Trje leit jeg tilsýndar Tvö standa foldu á, Með bezt-
an bióma hvar Breiddu út greinar smá, Topparnir tcngd-
ust saman, Svo naumlega mátti’ á milli sjá.
Hvirfilvind’ hörðum þó, Með hasti svo undrar sveit,
1 einu yíir sló, Upp trjeð með rótum sleit, En hitt, sem
eptir hjarði, Með aldinum fimm jeg líka leit.
Eins dauðinn af oss tók, Einn merkis dánumann, Er
hæstu harma jók, Hans ekkju kærastan, Og fimm barna
beztan föður, Et* nú syrgjandi þreyja þann.
Burt vikin oss frá er, Um stutta tíma bið, En sjáum
aptur vjer Með æðstan dýrðar sið Jón Sigurðsson, er
þráum, Með englum hafinn í himna frið.