Norðri - 01.04.1853, Blaðsíða 2

26
stoíiar, og sem jafnframt nema skyldi prentlist,
og bu&u sig þ.egar 2 fram: Olafur Olafsson frá
Fjðllum í Kelduhverfi, meb þeim kostum, ab vinna
afe prentstörfum sem drengur í næstkomandi 5 ár,
og hafa yfir þann tíma, fyrir fæSi og húsnæfei
og fatnah, í allt 360 rbd. þar á mót frambauh
einn bæjarmanna, Steinn Kristjánsson, Frihbjörn
son sinn, 15 vetra a& aldri, jafn langan tíma og
Olafur, ef hann ab eins fengi í allt 300 rbd.; og
þar a?) auki skyldi hann vinna ókeypis í prent-
smihjunni tilþess í vor, ogvera þá frá, efprentar-
anum þætti hann ekki hæfilegur til afe geta orfcií)
prentari. Bæhi vegpa fatæktar stofnunarinnar og
þess, ab prentarinn áleit Friíibjörn, fyrir aldurs-
sakir, hentari enn Olaf, rjebi hún af ab taka
FribbjÖrn.
Eins og ábur var gjört ráb fyrir, hittust
nefndarmenn 4. janúarm. þ. á., nema tveir þeirra,
er forfatla vegna gátu ekki komiÖ; þótti þá hin-
um nefndarmönnum, sem ekkert yrbi verulegt úr
rá&ib, því sfóur, sem annar þeirra, er vantabi,
helzt hafbi gefib tog á, ab taka a& sjer ritstjórn
blabsins. þ>a& var því afc eins skobab húsib og á-
höldin, er smífeub höfbu verife, og þar á mebal þab,
er timburmeistari 0. Briem gefib hafbi prentsmibj-
unni, sem var vænn og stór gluggi (1 Fag) og
leturkassi, er hvorttveggja mattist, ef selt hefbi
verife, a& mundi kosta 10 rbd., og var nú flest aí>
kalla albúib, svo aí) taka mætti í þessum mánubi
til prentstarfa; og þar eb horfur voru á því, ab
blabib mundi ekki verba búib ab sinni, nje neitt
annab komib frá öbrum, er gæti orbib ab efni í
þab, , yar afrábib, ab byrja skyldi á bænum og
sálmum Laxdals, og halda áfram me& þab, til þess
ef tímaritib kæmist einhverntíma á gang, hvers
prentun þó skyldi æ vera í fyrirrúmi, þá er þab
þyrfti a& komast ab. Vegna þess, ab ýmislegt var
óbúib og heljurnar svo miklar, ab allt í prent-
smi&juhúsinu gaddabi og fraus, sem frosib gat —
J»ó sybi á ofninum allan daginn—varb ekki byrjab
meb prentun bænanna fyr enn í febrúarm.; og þeg-
ar var&, vegna frostgrimdarinnar, var haldib áfram
meb þær til þess í næstl. mánu&i, ab helfingur þeirra
var búinn, og Norbri þá fyrst og loksins kom í
prentsmibjuna.
Frjetzt hafbi hingab í fyrra, ab hinn alkunni
dugnabarmabur og þjóbvinur, skipherra Ásgeir Ás-
geirsson á |safir&i, hver nú er sagbur orbinn verzl-
unarmabur þar, fyrir eigin reikning, hefbi heitib
100 rbd. lýni hverri þeirri prentsmibju, sem stofn-
ub yrbi á landi hjer, auk prentsmibjunnar í Reykja—
vík. Ilonum var því ritab af einum nefndarmann-
inurn hjer um, og er nú svar aptur komib, i hverju
liann kannast vi&, ab hafa haft ummæli þessi,
og segir því peningana á reibum höndum, hvort
heldur nefndin vilji, ab hann eigi þá, sem hluta
eba actíu í prentsmibjunni, og hann þá, ásamt
henni, taki ab tiltölu þátt í kostnabi honnar og
arbi, eba ef ekki þab, þá a& þeir sjeu sem lán, móti
lagaleigu og vebi í fasteign. Nefndin kjöri þegar
hinn fyrri kostinn.
(Framhaldib síbar).
Ekki er svo þjóctin traust,
ad þetta lidi vrdalaust.
Islenzkt orbskvi&asafn bl. 69.
Ábyrgbarmabur þjóbólfs hefur f febrúarm., í
bla& sitt tekib ritgjörb nokkra, eptir bónda í Dala-
sýslu, um stefnu stjórnarmála Islands, og særnt
hana verblaunum. Vjer játum þab meb lögfræb-
ingi Jóni Gubmundssyni, ab ritgjörbin er í mörgu
tilliti vel samin, og höfundurinn hefur eptirþeirri
stefnu, sem hann hefur valib sjer, haldib einlæg-
um og ljósum hugsunarþræbi í henni; en engu a&
síbur getum vjer ekki, ab öllu leyti, unab vib þann
skobunarhátt í sumum greinuin, sem liöfundurinn
hefur, ebur þann blæ, sem breibir sig út yfir rit-
gjörb þessa, í því tilliti, hvab óhæfir vjer Islend-
ingar, ab hans meiningu, vorum og erum ab taka
á móti þeirri stjórnarbót sem einvaldarnir Kristján
8. og Fribrik 7. liöföu fyrirhugab okkur; og ef a&
Jón Gubmundsson getur nú me& fullri sannfær-
ingu sagt, a& ritgjörb þessi sje „svo skynsamleg í
hugsun og stefnu“, þá liggur oss vib ablialda, ab
herra Jón sjé kominn á nokkub abra sko&un um
stjórnarmálefni vor, enn hann hefur liaft ab und-
anförnu; því ef„ekkiværi ástæbulaust fyrir stjórn-
ina (konunginn) a& liika vib a& fá oss landsstjórn-
ina f hendur“ — a& sleppa henni vi& oss ab
öllu leyti, þa& hefbi enginn ætlazt til — þá lcibir
einmitt af því, a& stjórnin hafi gjört oss rjett og
vel til í því, a& slá á frest hinni fyrirhugubu og
eptirvæntu stjórnarbót, e&ur meb öbrum or&um:
stjórnin hefur þá liaft ástæbu til, a& fara ab, eins
og hún fór, nefnil: láta slíta hálfbúnu þjóbþing-
inu, ábur enn nokkur mála miblun kæmist á, eb-
ur yrbi reynd í tilliti til þess, sem hana greindi á
vib okkur, og sem heita mátti mest falib í því, ab
vjer vildum hafa oss sem mest undanþegna yfirráb-