Norðri - 15.09.1857, Page 4

92
sig gott máléfni, og hugsaíii sjer ab reisa þaS vifc, ef
kostur vreri. Talabi hann því um kirkjumálcfnib vií)
heIztubæjarmenn,og þab meb því fylgi,sem honum er
lagib, en honum er þab ekki lagib mikib, og varb þess
þá fljótt var, ab allir vildu ab vísu fá kirkju, en voru
nú búnir ab rába þab, ab bíba til þess byrjar,
því heldur sem kirkjustofnuninni hafbi reitt svo
illa af í höndum þeirra, en stjórnin — svo hef-
ur mjer skilizt — lofab góbu um hana, þegar
breyting yrbi í kallinu. Kapiláninn var þá ekki
meiri áhugamabur enn svo, ab hann fjellst þeg-
ar á skobun þessa, því heldur sem honum þókti
ærib nóg ab vera kapilán vib þrjár kirkjur, og í-
sjárvert ab sækja eptir því, ab bæta vib hinni
fjórbu. Svona hefur nú malib legib nibri til þessa,
er loptib í Kaupangs kirkju virbist ætla ab vekja
þab af nýu; kapiláninn Iiefur þjónab þremur kirk-
junum, og kaupstabarbúar sókt þær, bátir eptir
hætti, hvorugur átalib annan. Hafi hin ganda kergj-
an kveikt upp í einhverjum einstökum, og hann
þá viljab reka kapiláninn á stab eptir timbri í
kirkjuna, þá þekki jeg kapiláninn svo, ab hann
er vís til ab hafa svarab: Nei, þab á líkast til ab
sannast á ykkur, Akureyrarbúum, sökum synda
ybvarra, ab þjer deyib út á eyrinni, án þess ab
sjá þar kirkju, eins og lsraelsmenn dóu út í eybi-
mörkinni, og fengu eigi ab sjá landib góba! Önn-
ur svör þyngri, sem kapíláninn kann ab hafa haft
um málib, sæmir mjer sízt ab hafa eptir honum.—
Hvab átti annars, minn góbi ritstjóri! veslings
kapiláninn ab gjöra fyrir kirkjuna á Akureyri,
þegar áhugi helztu manna hjer í bænum lialbi
tekib þetta apturkast? þjer nefnib til Norburland
í kirkjumálefni Akureyrar, Hvab áþababþýba?
Gátub þjer ætlazt til þess ab jeg færi ab s\ora á
Hrútfirbinga, Siglfirbinga, Grímseyinga ab skjóta
fje til kirkju á Akureyri, þegar eyrarbúar Ijetu
sjer sjálfir hægt nm hana? þjer hafib þá ónær-
gætnari skobun á þessu máli enn öbru, sem jeg
hef sjeb ybur rita um. þab emb þjer einmitt,
sem vekja áttub áhugann á Norburlandi, einsogjeg
lijer í bænum, því þjer vitib þab, abumdæmiyb-
ar sem borgaralegs blabamanns er miklu víbara enn
mitt sem kirkjulegs blabamanns; og tel jeg þab lík-
legt, ab tillögur ytar vib Nortlendinga heff u mátt
sjer mikils, ab minnsta kosti ekki minna enn til-
lögur mínar vib Akureyrarbúa. — En hvab cr
þetta sem þjer segib síbast í grein ybar? „Ybur
finnst varla ætlandi Akureyrarbúum ab vera mjög
kirkjuræknum“! Hvab gekk ybur til ab skrifa
þetta, herra ritstjóri? Erub þjer ab segja eptir
nokkrum, sem ætlast til ab Akureyrarbúar sjeu
mjög kirkjuræknir? og erub þjer svo ab sýna
heiminum nærgætni ybar hjá ónærgætni háns?
Efa erub þjer ab setja eyrarbúum tilfinningu yb-
ar sem mælisnúru fyrir kirkjurækni þeirra, met-
an þeir eru kirkjulausir? Tilfinningu ybar og
nærgætni bæjarbúum til handa virbi jeg og vona
ab allir virti eins og hún á skilib í þessu tilliti.
Svb. Hallgríinsson..
jiat var nú cngin furta, þó kapiiánínn, sjera
Sveinbjörn Hallgrímsson vildi reka af sjerslibrtí-
orbib, ab hann hefbi ekki hjerna um árib stutt
kirkjumálefnib á Akureyri nógu kappsamlega, cr
vjer dróttubum ab honum í seinasta btabi voru,
enda.fræbir hann oss nú á því, — þegar hann
er búin ab Ieika sjer ab Lopti sínnm og prcnt-
villu einni hjá oss — ab liann liaíi fylgt því
máli fram „meb því fylgi sern honum er lagib“,
og hafi þó ekki stobab, af því áhugi helztu maniia
hjer í bænum hafbi þá tekib „apturkast“, enda
hafi þab verib augljóst um fyrirtæki þetta „ab
hjer hafi brytt á einhverju svipubu því sem triifl-
abi byggingarsmibi Babels“. Oss getur nú ekki
fundizt betur, hvernig sem presturinn vill nú þýba
þenna stab gamla testamentisins, cn ab hjer sje
ólíkum fyrirtækjum saman ab jafna, því aldrei
höfum vjer heyrt, ab byggingarsmibir Babels hafi
ætlab ab smíba musteri, drottni til dýrbar og sjer
til sálargagns; en þab ætlubu Akureyrarmenn, og
var ekki líklegt, ab þeir miindu sæta neinum refsi-
dómi drottins fyrir þab. Vjer viljum bibja prest-
inn ab skrifa prestlega um kirkjuleg málefni, og
vjer getum fullvissab hann um, ab þab á bezt vib,
ab klerkurinn áminni meb alvörugefnum orbum.
Hafi hann gjört allt sem í hans valdi stób til
ab efla og stybja kirkjumálefnib, þá gctur hann
huggab sig vib sína góbu samvizku.
ISókmenutafjelagsbækur 1957.
Núna meb briggskipinu Freyju fjekk jcg
loksins hinar seinustu af bókum bókmenntafjc-
lagsins í ár, og mælist jeg t'rl vib alla fjelagsmenn, ab
þeir vitji bókanna liib brábasta og greibi tillag
sitt, svo ab jeg geti sent fjclaginu peningana í
haust komanda. Allir þeir, sem tóku hjá mjer
bækur í fyrra en nú taka þær l-.já nýjum um-
bobsmönnum fjelagsins geta fengib hjá mjer re-
gistur, titilblab og formála, sem til heyrir hinu 1.
bandi af „safni til sögu Is!ands“, cn sem fjelag-
ib gat ekki Iátib fylgja meb 3. heptinu í fyrra
sökum tímaleysis.
Fyrst af þessum bókum teljeg Skírni, sem
er sjerlega vel skrifabur þetta ár, og nákvæm-
lega skýrir frá misklib Dana vib þýzku ríkin, sem
nú kreppir svo ab Ðönum, ab ekki verbur sjeb
fyrir endann á, hve langan aldur alríkislögin og
stjórnarskipun sú, sem nú er komin á í Ðanmörku,
muni ciga sjcr. Nýr kafli næsta þarflegur er líka
í Skími þessa árs um stærb landa og mannfjölda