Norðri - 20.03.1859, Qupperneq 1
7. ær
Avörp Eðúiivetuiiiga
til amtmanns Havsteins um kláfcamáliS.
feab fár nú ab gctu vorri, ab brjef stjórnarinn- j
ar í næstlibnum nóvembermánubi um klábamálib
mundi verba allóvinsælt hjer á Norburlandi, enda
er þab þegar aubsjeb , ab Norblendingum or þab full
alvara ab malda í móinn, ef ab stjórnin ætlar ab
grípa fyrir hendur þeim í því máli. þab er nú
eins og von er, ab Húnvetningar, sem sjálfir eru
í vobanum, og hafa þegar lagt svo mikib í söl-
urnar til ab útrýma klábanuin meb niburskurbi og
vörnum’, hafa komib hjer mest fram og snarp-
legast til ab andæfa stjórnarherrabrjefinu, ogætl-
uin vjer óhætt ab segja, ab aldrei hatt jafnmörg
ávörp komib úr einni sýslu eba meb jafnmörgum
undirskriptum um eitt málefni hjer á landi. All-
ir hreppar í sýslunni hafa liver í ^ínu nafni sent
amtmanni ávarp til ab tjá honum þakkir sínar
fyrir abfylgi lians og frnmkvæmdir í klábamál-
inu, og til ab beibast fylgis hans og framgöngu
framvegis og tilhlutunar vib stjórnina, ab hún
þröngvi ekki Norblendingum gegn vilja þeirra
til ab fara ab byrja á lækningakákinu, er
öll þessi ávörp frá Húnvetningum, sem eru
næstir suburlandi, og hafa því glöggastar fregn-
ir þaban, ætla ab hafa verib og muni verba
landinu til hnekkis og glötunar. Undir þessi
ávörp hafa skrifab nöfn sín fiestallir bændur
Húnvetninga.
I öllum þessum ávörpum farast Húnvetning-
um mjög þegnlega orb til stjórnarinnar; þeirsegja:
„Fabir fyrirgef henni, hún veit eigi hvab hún
gjörir!“ og því um líkt, og þykjast þess fullör-
uggir, ab stjórnin láti sjer segjast og breyti áliti
sítiu um málib, þegar og ef hún fái nægar sltýrsl-
ur og órækar, um ástandib sunnanlands og norb-
an. Vjer getum nú ekki gefib stjórninni þetta
lof, og erum trúarveikir Tómasar í því efni;
því vjer getum eigi betur sjeb en ab hún haíi
7.—H.
ábur liaft r.óg í höndum frá amtmanni Norblend-
inga og amtsfundinum til þess ab geta sjeb rjett,
j hvernig máii þessu var háttab, og hvern árang-
ur lækningar á Suburlandi og niburskurburinn í
Húnavatnssýslu höfbu haft, ef ab hún hefbi vilj-
ab líta hlutdrægnislaust á málib , og ekki hlaup-
ib eingöngu eptir upplognum skýrslum ónýtra
dýralækna. Skýrslur hjer ab norban voru Ijósar
og yfirgripsmiklar; og oss þætti gaman ab sjá,
hvort stjórnin hefbi fengib þær eins ijósar um fjár-
fækkunina á Suburlandi, ab minnsta kosti er þab
ekkl ab sjá, ab hún hafi sent þær dýralækningaráb-
inu, því þab hefur þó fundib, ab þörf var á
betri skýrsluui um þab efni en þab hafi i í höndum.
þessi ávörp Húnvetninga lýsa því yfir, ab
niburskuiburinn hafi alvegstöbvab framvás sýkinn-
ar þar í sýslu, oghún sje nú gjörsamlega upprætt
þar, nema á Vatnsnesi, sem liggur afskekkt, og
grunab var í haust, en þá var ekki gjðrskorib
þar vegna þess ab óvíst þótti ab nokkur klába-
vottur væri þar eptir, þó nokkur líkindi væru til
þess. Vatnsnesingar, eins og abrir, afbibja lækn-
ingar, og bjóbast til ab skera jafnóbum og vart
veríi vib klábann, og halda vörb ab sumri. þoir
krefjast skababóta eins og öirum hefur verib !of-
ab, sem skorib hafa fje sitt til ab úfrýma kláb-
anum. Öll ávörp þessi eru samhljóba í því, ab
lýsa ánægju almennings yfir gjörbum amtmanns
og öllum rábstöfunum hans hingab til í þvímáli,
og hlýtur þessi opinberlega framborna ahnenn-
ings þökk, ab vorri hyggju, ab vera honum þægi-
leg, og jafna upp ab nokkra leyti mótkast þab,
er honum hefur mætt frá ötrum stöbum. . Hann
sjer þab nú, og getur ablíkindum sannfært stjórn-
ina um, ab þab er engan veginn af harístjórn eba
einræbi, ab hann hefur þar skipab niburskurb,
heldur ab hann meb því hefur framkvæmt al-
mer.nings vilja. þab er því vonandi, þegar stjórn-
in fær öli þessi ávörp ( hendur, og önnur í sömu
20. JTIarz.