Norðri - 25.12.1860, Blaðsíða 2

Norðri - 25.12.1860, Blaðsíða 2
130 gó'um notum kæmi, og þó ab þcim v;cri greidd viss þóknun árlcsia fyrir þessa fyrirliöfn sína, scm þó varla þyrfii, þar eö slúdentaf, sem vildu lesa læknisfra;þi, luumlu fúsir ab verja töluveríiu fje til þessa náins, þegar þeir a'tti vun ó ab fá euitiatti þegar próti vnri lokit), þó niundi þaö aldrei nema svo iiiikiu, a& þaö vieri ógjöriegt. Alþingi, og einkuni mestu fylgisnienn lækna- mólsins liafa nú engan vcginn viljaí) fara þessu á flot. þeir liafa látiö sjer nægja ab vitna til þessarar gullaldar læknaskipunarinnar, þegar liver lækuirinn ötrum betri Uom frá Bjarna ráiasyiii, nn þess þeir iuti viljab taka sjer dæmi þar af til aí> bæta úr liinuin tilfinnardega læknaskbrti hjá oss raeb því ab mæla meb, ab landlæknirinn kenndi á sania hátt lækna-efuum, og þegar menn þó gæta þess, ab þeir framfylgja því, ab spitali verbi sett- ur í Reykjavík, þá ætti þó landlæknirinn, þegar svo væri koraib, ab eiga niiklu hægra meb ab kcnna þeira læknum og undirbúa þá, svo góbir yrti lieldur en Bjarni Pálsson átti á sinni tíb. Vjer viljum nú engan veginn lá þmginu eba þeim þingmöunum, sem endileua vilja halda þvt fram, ab fetja læknaskóla í Reykjavík lieldur en ai reyu* ab koina því á, ab landlæknir. og ef til vill íleiri læknar. tæki ab sjer ab kenna lækna-efnum undir próf, því saniiarlega væri niiklu betra ab fá rcgiulegan sköla heldur en. þess konar kennslu,, sem'óyrbi, ef tl viH, injng misjöfn, þar cb kenn- endurnir yrbi misjafnii, og embættisstörf lækna gjöra þeim mjög örbugt um ab fá tíma til rceiu- legrar kennslu -- þó'hib sama megi ætla ab liali vcrib fyrir Bjarna lækni Pálssyni—; en í þessu efni er þó mjög naubsynlegt ab hafa fullt tillit til þess, er cfni og hagræbi landstnanna úiheimtá. }>egar vjcr nú lítum til efna þeirra, er kndsmenn liafa lil ab koma þcssum slofnunum á fót, þá cr nú reyndar í áætlun alþingis 1857 gjört ráb fyr- • r) ab árstekjur spftalanna og leigan af sjóbum þéiira árib 1861 og þar á eptir, muni hrökkva til stofnunar og vibhalds læknaskólans og spítala f Reykjavík. Margir munu nú samt ætla, ab þessi áætlun »je mikils til of lág, og stofnanir þessar geti eigi komizt á og haldizt í gófcu lagi af þessu j,,f því bæbi virbist áæilunin mjög lág í sjálfu sjer, og svo er þab alkunnugt, ab þess kon*r á- Ktlanir eru sjaldan vanar ab brökkva til, enda þó betur sje ílagt en bjer er gjört. Færi nú svo, ab fjeb reyndist oílítib, sem vjer teljum víst, yrbi þvf annabhvort ab skcrba hofubstólinn - en þá þyrfti árlegt tillag til stofnananna, sem því nymdi —, cba útvega fje til þesaáannan hátt, og verba nienn ab gneía þess, ab slíkt gjald raumli land- inu aiveg gjörast ab grei&a, þegar stofnanir þess- »r ætti ab komast á fyrir lamlsins eigib fje. Og þó ab vjey setjum nú svo, ab spítalafjen, þegar bitri tilliögun væri komin á heimtingu ipííala- hlutanna. ykist sv» mjög, ab þau gæti stabizt ailan þann kostnab, er af nefnduin stofnunum leibir, þá verbur líka ab gæta þess, hvort landib geiur vel misst þetta fje, sein þö ætíb liggur nær ab verja til annars en til þessara stofnana. Vjcr gvtum nú engan veginn áliiib, ab spfi- alafjenu væri rjettar eba heppifegar varib en ept- ir uppástungu alþingis, þó ab væri farib eins og stjórnin ætlast til, ab spítalasjóbunum væri einlægt safnab saman, þangab til menn smátt og smátt gæti stofnab af leigurn þeirra lækna-eniþætti, og launab þeim læknum af þessum sjerslaklega sjóbi, því oss virbist ab til ailra þess konar em- bælta, sem naubsynleg eru til góörar eba ab nrinnsta kosti forsvaranlegrar stjórnar, eigi a? grei'a laun á sama bátt úr ríkis eba landssjóbi; og þó ab beebi þiogib og stjórnin beri þab fyrir sig, ab spítaiafjen megi nota til end’urbótar á almenn- ri læknaskipun landsins, á þann iiátt sem hvor- um fyrir sig bezt sýnist, þá virbist oss hitt þó rniklum niun rjettara ab verja þessurn spftalafjám til spítalasetninga. þab var reyndar skýrt frá því af landlækni vorum og fleirum á þingi hinu síbasta, ab spítalafjánum aldrei haíi verib varib til lækninga holdsveikum mönnum, heldur lii fram- færis þeim og til ab skilja þá frá öbrunr, er heil- brigbir voru; en þrátt fyrir þab virbist oss þó, fyrst þetta fje er til, og hin brýnasta þörf er á spítala bæ?i í líeykjavík og víbar lijer á landi, ab rjettast væri ab verja fje þessu til ab koma npp þess konar spftölum eba sjúkrahósum. |;egar mál þetta var rætt á hinu síbasta þingi, vorum vjer á þeirri skobun, ab næsta ísjárvert væri ab taka öli spítalafjen til þess ab koma upp læknaskóla og spítala í Reykjavík, og af jieim umræbum, sem þar nrbu um málib, getum vjer engan veginn sannfærzt um, ab þéssi skobun vor væri eigi rjett; þab scm einkum rjebi sannfær- ingu vorri í þvf efni, var hin brýna þörf, er oss virbist sje til spítala á flciri stöbum í landinu, ef ab epítalar eiga ab koma landsmönnum ab nokkru verulegu gagni. Menn vcrba ab gæta þess, ab ' allar samgöngur cru hjcr svo örbugar, sökuin veb-

x

Norðri

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.