Norðri - 25.12.1860, Blaðsíða 7

Norðri - 25.12.1860, Blaðsíða 7
135 ss’pinum lians lijeldu liimni, gjnrímm af pálmaviSar- hlfiíiuiM, ySrhöfiii lionum. Vib lillíf lijtns rei<b Abu Bt'lrer. ,þ;í guís postnli,“ siagði Borjda, ,j)ú skalt ekki fara svo inti í Medina, af> ekki sje mcrki borií) fyrir þier!“ Siban vaffci hann stíndur höf- uidúk síiiii og festi liann á spjótsodd og bar þetta uierki undan spámannirtum. Medinaborg var orblögi) fyrir hvab htín stoi) á fögrura síai) og fyrir heilnæmt loptslag. Mokkub frá borginni kom flokkur manna móti honum, er tekib hafi'i trúna. Fæstir af þeirn liöfbu sjeb Mo- hamed og hjeldu því ab Abu Beker væri spámab- urinn, en hann beygbi pálmavibárblöbin til hbb- ar og sýndi þeim hinn rjetta, og nú heilsubu þeir Mohamed meb hinuui oiesta fögnubi. Á þenna hátt hjelt Mohamed, fcem rekinn var úr föburborg sinni og fje lagt til liiifubs lionum^ innreib sína í Medini, 1 kara sigurvegara en flótta- manni, er leitar sjer liælis. IJann steig af baki hjá Kasrads ætt-manni einum ab nafni Abu Ajub er tekib hafbi trú hans og var honum iítib eitt sfyldur, og var honum tekib þar hib bezta og þar tók hann sjer bústab í luísi hans. Skömmu eptir ab Moliamed var kominn 'til Modina kom hinn trúlyndi Ali þangab. Hann hafíi farib á fa ti, ferbast um ntetur en leynzt mn daga til þess ab forbast Koreiseh - ættinenn llaim var mjög ináttdreginn er hann kom, og fætur huns rifnar til blóbs. Fáum dögum seiima kom Acjrseha ogannab ættfólk Abtt Bekersog Mtdiameds og voru þeir oddvitar fararinnar Seid og þjónn Abu Bekers Abdaliali. þetta er frásögnin um hib markverba Hedschra ebtir flótta gpáriiannsinsy'og þar frá liefst tímatal Araba, scm allir sannir Mohameds trúmenn telja tfmann frá. þab er árib 622 eptir Krists fæbingu epíir tímatali kristinna manna. (Absent). í byrjun kaflans í Hirbi, 3. árgangi fyrsta blabi, þar sem 'ltann skýrir frá ferb hinna kon- unglegu erindsreka yfir landib, er þeir fóru ab rannsaka heilbrigbisástand saubfjárins, kemst hann mebal annars svo ab orbi: „Prófessor Tscherning og meb honutn dýralæknir Teitur Finnbogason, hjelt áfram ferb sinni um Skagafjöib og Eyja- fjörb, og skobuíu þeir víba fje í norburlandi, eink- ura í Húnavatnssýslu og Eyjafjarbarsýslu. Höf- um vjer heyrt þá sjálfa scgja, ab þeim þætti þar v(ba allinikii óþrifí ýnisura kindum, þar sem sumar vora meb hreistri á bakinu, bólum um kviði nnog mikilli óþriíalús; kvab próf. Tschern- ing *vo ab orbi, ab óþrif þessi gæti O'bib ab veruieginu fjárklába, þegar minnst varbi, ef eigi væri varhngi vib goldinn.tt þab er rui líklogt, ab herra Tsclierning og Teitur Finnbogason hali skobab fje víba í Hiínavatiissýslu, þar sunnlen/.ki fjárklábiim hafbi koinib þar á< ur og eýtt þar fjölda fjár; cn þetta vita Húnvetningar bezt, og ætla jeg þeiin þrí ab skýra frá því; en um fjár-kof- un þeirra í Eyjafjaibarsýsiti, er mier nú orbið fullkunnugt, því jeg hef grennzlast eptirþví ná- kvæmlega, og get því ekki á mjer setib, abgjöra heyrum kunnugt, iivc sannorbur Hiríir er f þessu efni. Herra Tscherning og Teiiur koinu ve«tan úr Skagatirbi ytir Hcljai dalsheibi í Svarfafcardai. þeir komu nb enguiii bæ í dalnum frarrianverb- um, unz þeir tóku sjer nátt«iab á Uibuin. Um morguninn eptir, er þeir voru ferbbúnir, voru rer komnar í kvíar; þeir gengu því þangab um leib og þéir fóru al' stab, og aí. eins litu á ærnar, en kvábust ekki þurfa ab skoba þær, því þær liíi svo vel út, og væri aubsjeb, ab þær hefbi verib vel fóbrabar. þaban fóru þeir ab Hofi í Vallnasókn og stóbu þá yfir mjaltir. þar skobubu þeir fá- einar ær, en þóttust ekki verba varir vib neinn klábavott. Ein ær var þar, sem þeir sögbu, ab væri sollin, en bóndinn neitaM þvf. }>eir l'engu leyli til ab skera ána. og reyndist liún þá ósoll- in meb öilu. Skýzt þó skýrir sje. Annars iiafa j þeir sjálfsagt gott kláfcavit ' þó ineiniætdvitib sje ekki meira eri þctta. Herra Tsc herning tók nú ab sko?a gu-rima af ánni og rreddi ekki um, en flutti hana burt ineb sjer. Aö því biínu komu fieir ab Völhim og dvöidu þar mn i»r>b. Prestuiinn þar hefir sjálfur sagt mjer, afc pcir hafi enga s.iufc- kitid skobab þar. enda var þá bnifc ab reka ær f liaga. þaban fóru þeir rakleiéis ab Möfrnvöil- nin í Hörgárdal og á þeiri i leib komu þeir á eng- an bæ. sáu enga saubkind ng fundu engan manii nema bóndann frá llámundarstö'um, sem varb á vegi fyrir þeim, og spuriu þeir hann ab eins, livort engin sýki væri í fje hans, en hann kvab hana enga vera, nema brábapestina, sein þeir sögbu ab ekki væri aubvelt ab lækna. Á Möbrnvöllum höfbu þeir skobab nokkrar ar og litizt vel á Síban ekki um söguna tneir; þeir skobubu enga kaubkind framar f Eyjafjarbarsýslu. og fyrst ekki kvab meira ab fjárskobun þeirra þar, en þegar er sagt, hefir víst kvebib líiib ab henni í Skagafirbi, því á Hirbi er ab skilja, ab þar hafi hún verib minnst. Ilerra Tscherning gjörbi sig kunnan ab rábvendni, iiógværb og ijúfmennsku, hvar sem liann fór yfir iandib; jeg get því ekki látib mjer detta í hug, ab hann hafi sagt höfund- um Hir?Í3 ósatt í þessu efni, og enn síbur ab hann hafi flutt þeim klábatíbindi þafcan, sem eng- inn klábi var til. Ekkier heldur til neins ab teija oss Norblendlngum trú um, afc klábi gje á fjenu, þar sem þab er öldungis iieilhrigt, því tieiri hafa opin augun, en febur Hirbis, og hvcr heilvita mabur þekkir hreint og heilbrigt hörund frá því hörundi, sem er alþakib klábahreistri og klíbabólum. En nú kastar tólfunnm. Tscherning átti ab hafa rekib sig á 40 ára garnlan klába-

x

Norðri

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.