Norðri - 12.03.1861, Blaðsíða 6

14
Ifkindum vcriu hinu íformaíni fij<5nabandi ti! !iindr=» j
nnar. Önnur forbobs ástæhan var sú, ah Firu.ur j
ur hefbi ólokift skuld, sern honum bæri ab greii a
til fátækrasjófcsins í Saufcanesshrepp. Vifc þessa
skuld vildi nú Finnur ekki kannast, og kvafcst
aldrei hafa befcifc tiitækra stjórnina um afc preifca
hana fyrir sína hönd; var þafc einnij kunuugt,
afc fa'tækra stjórnendur á Langanesi htiffcu tekifc
í vörzlur sínar— ef ekki sclt—nokkufc af eigum
Fintis, scrn hann haffci eptir skiiifc, og meintum
vjer, afc þannig væri þessuri svokö!iufcu hrepps-
sknid afc fullu lokifc, vitum ekki heidur neitta
sönnun fyrir henni, þvf enn iiú hafa þeir ekki í
minnsta máta fæit rök fyrir tiikalli sínu. þá
v.ar þrifcja ástæfcan sú, afc Finnur heffci ekki sýnt
læknisaftest fyrir, afc lög leyffci honuui giptingu,
vegna sárs þess, sem hann ieyndi á fæti sjer.
jætta atte.-ti var nú fengifc hjá konunglegum
lækni, o< var þafc itifc fuilkomuasta, svo þessa
ástafcu er afc áiíta sem ástu.fcuhiusa vifcbáru.
Fjórfca ástæfcan er þafc, afc Fínmir og Kristín
sjeit efnalaus, en á þá fáta'kiin ein afc svipla
nienn rjettindum •sínunr? Og iieftr ekki niar^u>
fátaddingur geíafc aufcgast svo, ufc hann tkki hati
lifcifc skort á atvinou?
j'.irua eru mi forhofcs ástæfcurnar í ein.um
böggíi, og geta alíir sjefc, hvafc þær eru í ai!s tií-
Iiti vesæiar og reknar sainan af óefnum einum.
jiegar lijer var komifc og hiutaceigandi sókn-
arprestur skorafcist uridan afc gefa þau Finn og
Kristínu í hjónaband afc svo vöxnu máli, skorufcu
þau á oss ti! fulltyngis um afc komast í hjóna-
band. Vjer vorkenndiiin aumingjunum og vildum
duga þeim; sýndist niörgum þafc sæmilegra og sam-
kvæmara sifcferfcislögumim, afc þau fremur fjöig-
ufcu manakyninu í Iieiiógu hjónabandi, helíur en
í niQlþróa vifc lögin, og nú var farifc afc grennsl-
ast eptir, hvar Kristín væri sveitlæg og rcyndist
þá, afc foreldrar liennar áttu lögheimili í Axar-
íirfci þegar bún fæddisí, iivcrs vegna kamtnerráfc
e-g sýslutnafcur Schulesen úrskurfcafci, afc bún, mefc
börnum sínum, ætti rjett ti! framfærsiu í Axar-
fjarfcarhrepp, og rrieintum vjer nú, afc fátækra
stjórnendur þar mundu nú ásauat hreppsmðnnum
bjer styrkja auroingjana íil Iijónabands; en þetta
fór^jaUt öfcrúvísi en ætlafc var, því þegar þeir (fá-
tækra stjórnendurnir nefnilega) fengu þetta afc
viía, brugfcust þcir vifc og komu máli síim svo
fyrir, afc settur amtmafcur S. Tborarensen breytti
áfcuniefndiua kaminerráfcs- úrskurfci á þá leifc, afc
Kri'tín niefc börnum sínum skyldi eíga hjer f hrrpp
rjett til frainfærslu, a*' þeirrij^ ástæcu, afc faíir
lienuar hcffci vtrifc lijer sv eitiajgrr, þcear hún
fædilist, scm allir vita, afc var ósatt; en þó oss
hreppsbændum og íleiruin fyndist þessi tir-
skurfcur ósamkvæmur fátækra tilskipuidnni og
nokkrtun öfcruin hjer afc lútand iaeabofciiro, baifci
sarnt enginn framkvæmd til afc kæra ntál , þelta
fyrir ddrnsmálastjdrnimii; þótti sumum þafc draga
of langan tíma mefcsjer; var þess þá freistafc, aö
fá vígslubrjef fyri? optnefnd lijón lijá liinutn áfur
háttuefnda setta amtinanni S. Thorarensen, scm
þá einnig neitafci þessu, þó frambofcin væri lög-
skipufc borgun 16 rd. 80 sk. af þeirri ástæfcu,
afc ekki fylgdi mefc skírnarattesti hjónaefnanna,
sem oss er ókunnugt, afc hjer í lundi haft fyrr
efcur feífcar heimtafc verifc. þannig ieifc surnarið
fram á haust, afc ekki varfc franigengt elptingu
þeirra Fiu,ns og Kristfnar. Nú kom fyrir hiej.pa-'
móf, scin iialdifc var afc Presthólum; stófc þá svo
á, afc prestur H. A. Johnsen, sero t.okknr undan
farin ár haffci dvaiifc á Uúsavík, var nú apfor
nýkominn afc Prcsthóium, livar hann sífast nm
mörg ár iiaffi verifc prestur, o< þess vegna iiii-
um svcitarbændum afc gófcu kuivnur; kotn oss þá
ti! litigarý afc fara þess á lcit vifc hann afc gipta
þau Finn og Krisíími; tók hann því strax vei, ef
prcstutinn sjcra Hjáimar grcli þar tii eilt leyli,
og var þafc rnál aufcsóít vifc iianli; svona tókst þá
sjera Haildór vifc næsiu iielgi þetta starf á iiend-
ur, en sjera lijálmar Ijefci liontim hcst til ferfc-
arinnar, bjó liann út ir.efc handbók, ræfcu tii suunu-
dagsins og atra til hjónavígslunnar, svo þafc er
í alla stafci ósatt, afc sjera Ilalldór hafi verifc vjel-
afcur til þessa., sem og hitt, afc þafc hafi fram-
farifc afc prestinum sjera Hjáimari fornspurfcunt;
fást einnig afc því vottar, afc sjera Halklór yfir-
Ivsíi því optar en einu sinni, afc hann vígfci hjón-
in Finn og Kristínu í nmbofci sjera Hjálmars, og
eins er þafc ósait, afc því þekking vor og vitund
tii nær, afc bjónavfgslau liafi fram farifc á ólögteg-
an og hneixianiegan háit, enda er þafc ekki ætlandi
presti, sent mefc sóma og hnekkislaust lieíii í
mörg ár gegnt prestsverkum.
pannig hiifum vjer nú sagt svo rjett og hrein-
skilnislega frá málefni þessu, seiri oss er unnt,
og bifcjum yfcur, herra ritstjóri! afc taka þessa
skýrslu í blafc yfcar, svo þeir eœbættismenn, sem
látifc liafa álit sitt urn þafc í Ijési, sjái þafc frá
báfcutn hlifcum, en tkki einasia annari, eins og