Norðri - 31.08.1861, Blaðsíða 4

co
tilaögn þá, sem Iijcr er um rætt; hefir því ckkl
þiítt ástæfca tll, aö Iialilu lengra fram í þetta.
Hvat) snertir uppástungu, er kom frá alþingi
1857 um, aö tír líigiim sje mnnin sá ákvörCun
1 konungsbrjcfi 20. febr. 1750: „ab þurfamenn á
Vestmannacvjiim skuli njdía þeirra spítalahiuta,
er falla þar á eyjunum af fuglavciiá og fiska“,
þá hefir ekki ai> eins sýfllumaburinn á Vestmanna-
eyjum fastlega verib á móti þessu, Iicldur hefir
og amtmatiurinn ráMb frá, ab fallizt va:ri á þessa
uppástungu ; og met) því teknar hafa verib fram
inerkar ástæíiur þessu áliti til styrkingar, þá hefir
þótt rjettast, át)ur en farib væri lengra út í mál-
it>, at) láta alþingi fá álitsskjölin til metifer&ar,
Og þannig gefa því færi á, að taka málib fyrir
á ný. ,
16. lít af þegnlegri hænarskrá alþingis um, at)
út korai lagabob fyrir Island vifevíkjandi hegn
ingu fyrir illa mebfert) á skcpnum, þá verbur nú
frumvarp um þetta efni lagt fyrir þingib
17 Meb því naubsynlegt var *ab útvega ýmsar
nákvæmari skýrslur útaf þegnlegri bænarskrá al-
þingis um betri stjórn og afnot kristfjárjarta, þá
hefir dómsmálastjórn vor skrifab byskup'inum á
Islándijim þctta mál.
18 Ut af því, ab til alþingis höfbu komib tvær
umkvartanir yfir því, ab amtmaburinn f Subinum-
dæminu hef'i neitab ab endurgjalda ór jafnatar-
öjóbi amt-ins þann kostnab.samtals 657 rd 56 sk
sem íbúhr Skaptafe U og Rangárvallasýslu liöfi'u
greitt várin 1857 og 1S58 tii fjárvarba vegna fiár-
klábans, þá liefir alþingi scnt stjórninni þegnlega
bænarskrá um, abþctta fjc verbi sem fyrst endur-
goldib hlutabeigenduin. En nin þetta cfni skal þess
getib, ab alþingi hefbi ekki átt ab taka máiefni
þetta til umræíu, því eptir tilskijiun 8 marzm.
1843, 77. gr., á alþingi ekki ab gefa gaum bænum
og umkvörtunum einstakra manna, og undantekn-
ing sú, sem gjörb er í tjeöri ákvarbun í 2. lib
greinarinnar getur ekki átt vib. þegar cins stendur
á og hjer er; því ckki getur verib uintalsinál, ab
meb þcssu hafi veiib órjettur gjör cinstökum
mönnum, og þarf ekki ab leiba önnur rök ab því,
en ab rábatafanir þær, sem varib var tii því fjc,
sem amtmabur hefir neitab ab eudurgjalda, voru
sumpart gjörbar án hans samþykkis, jafnvel eptir
ab hann varbúinii ab lýsa því yfir, að þess \æri
eigi ab vænta, ab kostnaburinn yrbi endurgoldinn
Samkvæmt því, sem ákvebib er í 1. iib í þeirri
grein alþinaistilskipunarinnar, sem ab ofan er
nefnd, hefbi þvf þingib átt ab skjóta málinu frá
sjer tilúriausnar lilutafeigandi yfiivalds,
Til stabfestingar ailramildilegustum úrsknrbum
vorum, þcim er nú liefir verib getib, höfum vjer
sent ybur þpssa aiiglýsingu yora, og heitum voru
trúa alþingi hylli vorri og konunglegri mildi.
Gcjitt i Skodihorrj í. d. júnim. 1861.
Undir vorri konunglegu hendi og innsigli.
Friðrih K,
(h. S.) ________
þá er nú ab skýra frá einhvcrjum þeim mál-
um sem komu fyrir á þessu þingi, og getum vjer
þeirra af handahófi, en viljum þó fyrst geta kon-
ungicgra frumvarpa þcirra, sem nú voru lögb fyr-
ir þing, og voru þan, eptir því sem vjer bezt
munum, þessi:
I. Frumvarp til opins brjefs, um hegn-
ingu fyri’r illamebferbáskepnum. (Nefnd
Benedikt Sveinsson, Jón Pjetursson, Páll Sigurbs-
son). í þessu máli bab þingib konung vorn um,
svolátandi tilskipun um iila .mebferb á skepnum
á Islandi.
1. gr. Ilver sem verbur sekur ab grimmdarfuliri
misþirmingu á skepnum, einkum iuísdýr-
um, cbur ab annari harbýbgisfullri og mis—
kunnarlausri niebferb á þeim, hvort heldtir
8kepnurnar eru eign iians ebur eigi, á eptir
málavöxtum og eptir því, hvort brotib er
franiib í fyrsta skipti cbur ítrekab, ab sekt-
ast allt ab 50 rd.
2. gr. A sama hátt skal þeim hegnt, sem meb
primmdarfuliri hörku drepur skepnurúr hor,
þó liann eigi fóbur handa þeim.
3. gr. Mál þau er rísa út af brotum gegn lögum
þessuin, skal farib meb sgiii opinber lög-
reglumái.
II. Ivonunglegt frumvarp um löggilding
verzlunarstabar á Skeljavík vib Stcin-
grímsfjörb. (Nefnd Ásgeir Einarsson, Indribi
Gíslason, Páll Melsteb). Mái þetta var fyrir á
þingi 1859, og nú sendi stjórnin frumvarp úm
þab til alþingis. Stjórnin hafbi takmarkab svo
tillögur alþingis 1859 í þessu máli, ab hún vildi
einungis leyfa fastakaupmönnum ab sctjast ab
og verzla á Skeljavík, en lausakaupmenn skyldu
aptur á mót eigi mega sækja þangab til verzl-
unar fyrri en búib væri ab byggja þar eina ela
fleiri fastar sölubútir. fúngib fór því fram í
þessu niáli, ab fastakaupmönrium skyldi, frá 1.
janúar 1862, vera heimilt ab setjast ab og vcrzla
á Skeljavík meb þeim skilmálum, cr segir í opnu
brjefi 28. dcsember 1836, og ab frá þeim tíma
mætti einnig lausakauþmcnn sigla þangab til verzl-
unar, þegar þeir gætti þess, sem ákvebib er í nefndu
iagabobi, og í verzlunarlögunum 15. apríl 1854
3. grein.
III. Konunglcgt frnmvarp um breyting
á tilskipun 18. febrúar 1847 um fjár-
forráb ómyndugra. (Ncfnd: BcnediktSvcins-
Ca-se.