Norðri - 15.09.1861, Blaðsíða 8

74
tiltölu, a?t svo miklu leyti sem hi6 opiubera ekki
lej&i fie til þe=».
StiptamtiÖ svaraíii nú þinginu því, a& þab
hcffei hvorki nœgt vald nje fjárráb tii ab fratn-
fylgja þes3um brábabyrgbarrábstöfunum, cn kvabst
__yiblíka og stjórnin stuudam kvebur ab orbi --
framvegis eins og ab undanförnu mundu láta sjer
einkar annt um málib.
þ>egar nú ab nndirtcktir stiptamtmanns virtust
nú þannig ekki vera í þá stefnu, ab þær full-
tiægbi áhuga landsmanna á þes.su máli, varb þing-
ib ab snúa sjer til stjórnarinnar meb máiib ailt,
og lá þá næst ab biija stjórnina fyrst ab
veita stiptamtmanni fullt vald til ab framfylgja
þeim rábstöfu^ium, sem þiugib hafbi sent lionum en
hann ekki þótzt háfa fullt vald til ab framkvæma.
Líka virtist þab naubsynlegt, ab stiptamtroaf ur fengi {
hendur nokkurt fje, þessum rábstöfunum ti! fram-
kvæmdar, þar sem fjáreigendur gæti ekki sjálfir
stabizt kostnab þann er leiddi af lækning og meb-
höndlun fjár þeirra. Oss getur nú rcyndar varla
annab skilizt, en ab stipíamtmafur hefbi sjálfur
getab tekib betur áskorun þingsins, því cf hib
framkvæmandi vald í íandinu e.cki heni neitt aíi,
þegar annab eiris vandamál kemur fyrir og klába-
málib, þá cr ekki ab furba þó stjórn vor gangi
á trjefótum, því ekki er þab hagfellt ab eiga ab
sækia sjerhverja framkvæmdarskipun þar sem
brábra atgjöiba þarf vib sui'ur til Danmerkur, og
jaínvel ekki þó ailir þeir úr.-kurbir, sem þaían
koma, væri hinir hentugustu, sem stundum viilmi
bera út af.
för um þau lönd sem ókonn eru alþýbu manna
Forstöbumabur biaí sins Miesbe des scienses í Par-
ísarborg Lecoutúrier er nyleca farinn af stab ab
kanna merkilegustu og sjmifegurstu stabi í löndum
jarbstjarnanna. þetta er nú ofiöng leib til aí fara
hana í áfanga, án þess ab hvíla sig og fá sjer
hressingu. Vjer ætlum því ab láta oss' lynda svo
sem hálfstfma fevb og skreppa bara upp ítunglib.
Vjer erum þá komnir í tunglib — ekki gekk
þab nú lengi — Hjer er stórkostlegt og ógurlegt
um ab litast. Aubn og þögn einber ríkiráþessT
um skammlífa fylgihnetti vorum. þó máninn sje
jangtuui yngrien móbir hans jörbin sem enn er í
fu’du fjöri, er hann síirbnabur* dofinn og daubur.
4b máninn sje töluvert yngri en jörbin er ekk-
ert nýmæli í fomöld fundu Arkadíar, sem þótt-
ust vera allra þjóba clztir, upp á því ab auka
ættaralduv og ættgöfgi sína meb þvf, abþeirkváb-
ust komnir af forfebrnm, er liíbu á þeirri tib, er
Auk þess ab þingib bar ntí þessar bænir fyr-
ir konung vorn, sanjdi þab líka frurnvarp til til-
skipunar um fjárklába og örinnr riærn fjárve*k-
indi Iijer, og beiddist samþykkis konungs á því.
Greinir frumvarþs þes-a vor'u svo hljórandi:
í, gr. þab skal hjer eptir vera skylda Pigreg'u-
stjórnarinnar. og þeirra, er hiin kynni ab kjósa sjcr
ti! abstobar, ab halda nákvæman vöib átjáiklá'a
og öbrum næmurn fjárvcikinduin hjer á landi.
2. gr. Komi einhver sú veiki fyrir, sem nú var
getib, þá skal iögreglustjórnin sjá um, ab hib sýkta
fje verbi þegar í stab stranglega abskilib frá öll-
um sarngöngum vib heilbrigt fje; svo skal og
því haidib sjer um tíma sem líkindi eru til ab
veiki kunni ab dyljast í unz grunlau9t er.
3. gr. Meb þab fje. sem veikí er eba grunab,
skal eigandi þess skyldur til ab fara nákvæmlega
eptir reglum þeim, sem honum verba fyrirskip-
abar um gæzlu, lækningu og abra mebferb
þess, nema því ab eins ab ha: n heldur kjósi ab
lóga því þegar
4. gr. Nú sjuiir eigandi annabhvort óhlýÖni eba
hirbuleysi, þá er lögreglustjóri skyldor tii ab láta
framkvæma þab sem naubsyn krefur á kostnab
eiganda, og iná gjttra fjárnám hjá honum fyrír
kostnabinum epiir tírskuibi amtmanns. Líka skai
lögreglustjórnin liafa fullt vald til ab láta skera
I nibur hjá þess konar mönnum borgunarlaust þeg-
ar ekki er allæknab eptir 6 viltna tiiraunir. liatrsii
fátækt eiganda, þá skal hib opinbera skjóta þ\í
til, sem hann getur ekki borgab.
I fimmtu grein frumvarpsir.s var því faril)
jörbin hafbi ekkert tungl. því áfu þeir sjer,nafn-
ib Piosei ni (þ. e. fyrri en máninn).
þab er mjög eíasamt, ab mtnn iiafi búib á
jörbunni ábur en tungliö varbtil og jafnvel mjögó-
iíklegt áf ýmsum gildum rökurn, þó sumarplönt-
ur og dýr kurmi ab ha'a verib ti! undah tungl-
inu. Vísindi nýrri tímanna reyna ab sanna, ab
meban óskapnabur ríkti, meban jörbin var lögulaus,
aub og tóm hafi gufuhvo'íib verib svo þungt og
þykkt og blandab óteljandi efnum, sem nú eru pai t-
ar af yfirborbi jartar, ab Ijósið hafi ekki getab
brotizt gegnum þenna þokumökk. Myrkur hvíldi
yfir djúpinu. En þegar lokib var starfiriu íhinni
stóru frumsmiðju gufuhvolfsin^, og þar á mebal alit
vatn sem nú er í höfunum skilib frá því, þá varb
Ijós. En þab var ekki þ\í Ifkt, ab kyrrð vceri
þá komin á á yfirhorbi jarbar, því vötnin huldu
hana. Skjálftahreifingar hjns glóanda jaríefnis
liætiu ekki þá, og eru ekki enn hættar. Jarbskjálft-
ar, og eldgos hafa þá verib tíb og fjöiiindiafa burig-