Norðri - 15.10.1861, Síða 1

75
frfím, a& Iögrcaliiatjóri in skyMí 02: !in'a fullt vaW
tii a'fj skera-jiegar niíur á einstöku stötum og
jiar j-ern um fátt fje vœ.ri ab gjiira, en mikii iiætía
gæti á iiinn bóginn ;»f því leitt, ef þa> væri látib
lifry 02 tkyldi siíkur skurour gjörfur gcgn fuliu
endurejaldi.
III. Málib ii m niciurjöfnun á alþing-
istoilinum næsiiiöifi vor. (Neínd: Sveinn
Skúiason, óiafur Jónsson, Arnijótur Oiafsson).
Um þetta miíl komu 5 bænarskrár til aiþingis, og
svndi þab Ijósiega bæfi aii aiimarga iatidsmenn
helir furkab þafc mjög, ab aiþingistoHsgjaldib skyldi
venju framar verfia svo fjarskahátt næstliöib vor,
og ab litásetningar þjócó fs um þessa ni&urjöfn-
un iiafa vakib áliuga marina á þessu máli. Vjer
teijum þab riú rnifcur heppilegt, af) landsmenn í
sumtini sveifum 02 sýslum ekki.guldu gjaid'þetta,
e ns og þab var krafib, því oss virbist mjög á-
lí'andi, ab gjaidþegnar sýni enga trcgbu í ab gjalda
þab er yfirvöldin bióba; en rjett er þab aptur á
niöt, ef almenningi virbast einhver gjöld ranglega
á lö-tb, ab greiba þan meb þeim fyrirvara, ab sjer
bfctist upp ef o'goldib kunui ab reynast. I þcs.- u
niáli var þab næsta örbugt fyrir alþingisnefntl-
ina ab sjá iiib 1 jetta, enda þó stiptamtmabur meb
einstakri góbvild greidiii fyrir henni liib bezta
luinn gat, því allir þeir reikningar, sem hjer til
lieyra, eru svo inargbrotnir og yfirgripsrniklir, ab
varla er kostnr ab sjá ailt giöggt og rjett meb
þvf yfuiiti, er menn geía fengib frá öbrum -störf-
imi/um hinn stuttá alþingistíma. Nefndin komst
þó, er lnín hafbi svo nákvæmisga sem kostur
ab upp úr yfirborbi jarbaiinnar: þ>á framieiddust
iiinar fyrst'u jurtir, sem þroskubust meb uiidra-
krapti, þ . í loptib var svo injög koisýrukennt. þar
naist komu hin fjarskalegu skribk vikindi og ýmsar
ætti; , sjédýra 0 : lirnast ieifar þeirra steingjörvar
í tinnu <>g kaiklöghm. þessi dý>' haf'a h'aldlzt í
beilu Iíki jafnvei í hinu smærsta fram á þcnna
tlag, og sýnir þab, hvílík kyrrb hefir verið í haf-
inu, þegar þessar skepnur dóu. j>á gat heldur
eng:n iueifing verib í sjóiium af ílóbi og fjöm sem
koma af verkun tnnglsins, því tutigli&var þá cnn
ekki tii. Flest af þessum dýrum seni grafin hafa
verib upp iiggja svo heil og óskoddub. að þabvirb-
i.it seiu þau iiafi ailt í einu kyrkzt í einhrerri al-
dauba kyrrb náttúrunnsr.
En nú gjöi'bist sá ótiaiegasti vibburbur, er
nokkru sir.ni iieíir fyrir korahV á þes=;ui jöri'u.
Mun slíkt nokkurn tíma gcta apíur ab botib? Yms-
ar mikilsyerbar asUe&ur viibast sanua absvomegi
verða. j>essi óttalegi vithurbur vai- svo seui nú
var á rannsakab hjcraUútaiidi reikninga, til þeirr-
.r niburstöbii, ab töluveit ofmikiu hefbi verið nib-
urjafnab af stiptamt.manni, og ab ekki hefbi þurft
ab jafna ineirn nitur en 5 j úr skilding tii þe»s
ab lardib y'rbi skuldlaust vib ríkissjóðinn fyrir ai-
þingisgjöld, 02 skrifabi því stiptamtmauni um
málib og bciudist, ab hann ta ki þetta til greina
vib næstu niburjöfnun. fíiiptanitnmbur svarai'i
nú nefndinni mjng mannúbieg 1 og iofabi fúsicga
ab leErjetía þab er ofjafnab væri við næstu
niburjöfnun, og þurfti því nefnriin ekki ann-
að en ieggja árangur rannsókna sinna fyrir
þingib og svar stiptamtmanns um málið, og þirgib
þurfti bá heldurekki frekari abgjörbaen iýsa anægju
sinni yfir undirtektum sliptsamtsins í máiinu..
IV. F i sk i v e i ða m á 1 i <■. (Nefnd: G Frands-
son, G. Brynjúifsson, Asgeir Eiriarsson, J. Hjaita-
iín, Arnl. Oiafsson. þab mátti gegna fuvbu, þeg-
ar gætt er að, ab iiversu gófan róm stjórnin 1859
gjörbi að tiiiögum þingsins 1857 um þetia mál, hve
lít nn árangnr tillögur þingsinsl859 höfíu cíns og
sjá má af iiinni konungiegu augiýHngu til þei-sa
árs alþingis, tr ábur stendur í b'abi voru. j>ab
viriist þó sjálfsögb skylda iiverrar stjómar ab
verja þegna s'na fyvir yíirgangi útiendra, og sjá
um þa&, ab þeir spilli ekki’ atvinnuvegum þeirra
en þetta virðist stjórn vor ekkigjcra. Svocrr.it
reyndar ab sjá, ab stjóniin cigi na sia örbugt nnc-b
að gjöra fulltryggjaidi samninga vib úticndar
fijóbir um þetta inái, en sannarlega er þab iia't 1 nd-
ir því að búa fyrir pss Islcndinga, ab ú’^ndir menn
fari inn á fskimib vo.r, -og diagi íílaun frá oss
skal gieina: Fjarskalctr e'dsnmbnit. ó/kil tniega
mikii og áköf, hristu jörð alia, iuín ijetii á s.ier
mcb að gjósa út í geiminn bræiidum þunga, og fóru
meb pariar sem rifniibu af iiinú lasiá yfirboibi
jarbarinnar. }>etta ejdflób i.astai'ist þangab tii út
í geiminn, ab abdrátta.rafl jaiíar og n.itílóllaafí-
ib koinust í jafnvægi ; sí< an bre f jörbin j aðmeb
sjer, er hún gekk áfraui brau-t sína, og .síban er
tunglib fylgihnöttur jarbar. }>ab scm jörbin gaus
í þetta skipti svarabi tii og svarar enn tii ftírtug-
assa og níiinda parts ai' jaibaihnettinuni. J-etta
hrot jariar er riiib þar frá jötiunni, cr útsær r<ú
ijylur. Ftór dýpi stóbu eptir, og þangab sö-imbust
vötnin undii hímnuium, pg þurriendib kom í augsýn
J örbin f jckk hjerumbil þa sörnu iögi n og luin
enn hefir og framieiddi grös og aldintrje, og á
liimninum !ei& hib n.inn-a himinjjós til ;<& lýsa á
nótiunni. Aifar þær sktpnur, sem áiur voru til
hafa þá be&ib bana, jær iiuldnst lebju, geymdust
eins og smyiliii par í sandtíeini og epiirskild