Norðri - 15.10.1861, Blaðsíða 2

74
tiltölu, a?> rvo miklu leyti sem hif> opiubeva ekíti
le»5i fie til þe=8.
Stiptamtib svarafti nú bingiriu þvf, ab þab
hefbi hvorki uæjt vald nje fjárráb til ab fratn-
fylgja þessum brábabyrgbarrábstöfunum, cn kvabst
___viblíka og stjórnin stundum k-vebur ab orbi
framvegis eins og ab undanförnu mundu láta sjer
eiukar annt um niálib.
• þegar nú ab undirtoktir stiptamtmanns virtust
nú þarinig ekki vera í þá stefnu, ab þær full-
íiægbi áhuga landsmanna á þessu máli, varb þing-
ib ab sniia sjer til stjórnarinnar meb máiib allt,
og lá þá næst ab biija stjórnina fyrst ab
veita stiptamtmanni fisllt vaid tii ab framfjdgja
þeim rábstöfunum, sem þiugib hafbi sent iionum en
hann ekki þótzt hafa fullt vald til ab framkvæma.
Líka virtist þab naubsynlegt, ab stiptamtroabur fengi f
hendur nokkurt fje, þessura rábstöfunum ti! fram-
kvæmdar, þar sem fjáreigendur gæti ekki sjálfir
stabizt kostnab þann er leiddi af læknirig og meb-
höndiun fjár þeirra. Oss getur nú rcyndar varla
annab skilizt, en ab stiptamtmabur hefbi sjálfur
getab tek.it) betnr áskorun þingsins, því cf hib
framkvæmandi vald í landinu ekki iieíir neitt afi,
þegar annab eins vandamál kemur fyrir og klába-
máiib, þá er ekki ab furba þó stjórn vor gangi
á trjefótum, því ekki er þab hagfelit ab eiga ab
sækia sjeviiverja framkvæmdarskipun þar sem
brábra atgjörba þarf vib subur tii IJanmerkur, og
jafnvel ekki þó ailir þeir úr.skurbir, sem þa'an
koma, væri hinir hentugustu, sem stundum vidnú
bera út af.
för um þau iönd sem óksmn eru albýbu manna
Forstöbumabur b'a' sins Musbe des scienses í Par-
fsarborg Lecouturier er nyleea farinn af stab ab
kanna merkilegustu og sj'mfegurstu stabi í iöndum
jarbsljarnanna. þetta er nú ofíöng leib til ab fara
hana í áfanga, ón þess ab hvíla sig og fá sjer
hressingu. Vjer ætlum því ab láta oss' lynda svo
sem hálfstfma ferb og skreppa bara upp ítunglib.
Vjer erum þá komnir í tunglib — ekki gekk
þab nú lengi — Hjer er stórkosilegt og óguriegt
nm ab iitast. Aubn og þögn einber ríkir á þess:
um skammlífa fylgihnetti vorum. þó mánir.n sjé
langtum yngrien móbir hans jörbin sem enn er í
fuSlu fjöri, er hann stirbnaburi, dofinn og daubur.
4b máninn sje töluvert yngri en jörbin er ckk-
ert nýmæli í fornöld fundu Arkadíar, sem þótt-
ust vera allra þjóba clztir, upp á því ab auka
ættaraldur og ættgöfgi sína meb þvf, abþeirkváb-
ust komnir af forfeSrum, er iifbu á þeirri tíb, er
Auk þess ab þingib bar nú þessar bænir fyr-
ír konung vorn, samdi þab líka frurnvarp tr! tii-
skipunar um fjáiklSba og örintir -næm Ijárre'k-
indi hjer, og beúidist samþykkis konungs á því.
Grelnir frumvarps þes-a voru svo hljóbandi:
!, gr. þab skal iijer eptrr vera skylda kigreg'u-
stjórnarinnar, og .þeirra, er hún kynni ab kjósa sjer
til abslobar, ab halda nákvæmau vöib áfjátklá'a
og öbium næmurn fjárveikindmn hjer á landi.
2. gr. Komi einliver sú veiki fyrir, sem nú var
getib, þá skal lögreglustjórnin sjá utn. ab hib sýkta
fje verbi þegar í slab stranglega abskilib frá öil-
um samgönguin vib heilbrigt fje; svo skal og
því haldib sjer um tíma sem líkindi eru til ab
veiki kunni ab dyijast í unz grunlaust er.
3. gr. Meb þab fje. sem veikt er eba grunab,
skal eigandi þess skyldur til ab fara nákvæmlega
eptir reglum þeim, sem honum verta fyrirskip-
abar ura gæziu, lækningu og atra mebferb
þess, nema því ab eins ab liam heidur kjósi ab
lóga því þegar
4. gr. Nú sýnir eigaridi annabhvort óhlýtni eba
liirbuieysi, þá er lögreglustjóri skyldur til ab láfa
framkvæma þab sem naubsyn krefur á kostnab
eiganda, og má gjöra fjárnám hjá honnm fyrlr
kostnabinum epíir úrskurbi amtmanns. Líka skai
lögreglustjórnin iiafa fuilt vald ti! ab iáia skera
nitur hjá þess konar mönnum borgunariaust þeg-
ar ekki er aliæknab epfir 6 vikna íiSraunir. Hamii
fátækt eiganda, þá skal iiib opinbera skjóla þ\í
til, sem hann getur ekki Imrgat.
I fimmtu giein frumvarpsins var þvf farife
jörbin hafbi ekkert lungl. þyf áfu þeir sjer,nafn-
ib Proseimi (þ. e. fyrri en máninn).
þab er mjög el'asamt, ab mmn hafi búib á
jörbnnni ábur en tungliö varbiii og jafnvel mjögó-
líklegt af ýmsum gildum rökurn, þó sumar plönt-
ur og dýr kunni ab ha'a verib ti! undan tungl-
inu. Vísindi nýrri tímanna reyna ab sanna, ab
meban óskapnabur ríkti, meban jörbin var iögulaus,
aub og tóin hafi gufuhvolíib verib svo þungt og
þykkt og biandab óteljandi efnum, sem nú eru pai t-
ar af yfirborbi jaríar, ab Ijósib hafi ekki getab
brotizt gegnum þenna þokumökk. Myrkur hvíldi
yfir djúpinu. En þegar lokib var starfinu íhinni
stóvu frumsmibju gufuhvolfsin^, og þar á mebal alít
vatn sem nú eríhöfunum skilið frá því, þá varb
Ijós. En þab var ekki því líkt, ab kyrrb vœri
þá komin á á yfirborbi jarbar, því vötnin liuldu
hana. Skjálftahreifingar hins gióanda jaríefnis
Iiætíu ekki þá, og eru ekki enn hættar. Jarbskjálft-
ar, og eidgos hafa þá verib tíb og fjöiiinJiafa bung-