Norðri - 15.10.1861, Side 3

75
fVíim, it% fRgrcelustjdmn skyfdí og f)a<a fullt vald
tii ab skera-þegur nifur á einstiiku stö'um og
f>ar ?em um f'tt fje væri af) gjöra, en mikii hætta
gæti á iiinn bóginn »f þvt leitt, ef þa> va ri látib
!ifa; og akyldi siíkur skurbur gjöríur g<gn fuliu
enciurajaidi.
IIT. Máiib nm n if) u r j ö f n u n á a 1 þ i n g-
istollinum næstiiöiö vor. (Nefnd: 8veinn
Skúiason, Óiafur Jónsson, Aniijátitr Olafsson).
Um þetta mál komu 5 bænarskrár tii alþingis, og
sýndi þah tjóslega bæli ab allmarga iattdsmenn
beiir furöab þab nijög, at) aiþingistoilsgjaldib skyidi
venjtt framar verÖa svo fjarskahátt næstiibií) vor,
og ab útásetningar þjófó fs um þe-tsa niburjöfn-
un iiafa vakib áhuga marina á þessu máii. Vjer
teii'.un þaö riú rnifcur heppiiegt, ab iandsmenn í
Btimum sveifum og sýsium ekki.guldu gjaid þetta,
e ns og þab var krafib, því oss virbist injög á-
if'andi, ab gjaidþegnar sýni enga trrgbn í ab gjalcia
þab er yfirvöidiii bjóba; en rjett er þab aptur á
mót, ef almenningi virbast einhver gjöld ranglega
A iii^b, ab greiba þau nieb þeim fyrirvara, ab sjer
bætist upp ef o'goldib knnni ab reynast. I þes,-u
ináii var þab næsta örbngt fyrir alþingisnefnd-
ina ab sjá hib ijetta, enda þó stiptamtniábur meb
einstakri góbviid greiddi fyrir henni liib bczta
lninn gat, því aliir þeir reikningar, sem hjer til
heyra, eru svo rnárgbrotnir og yfirgripstnikiir, ab
varla er kostnr ab sjá allt glöggt og rjett meb
því yfirliti, er menn geía fengib frá öbrum .störf-
uiii/um iiinn stutta aiþingistíma. Nefndin komst
þ<5, er luin hafbi svo nákvæmiega sem kostur
ab ttpp úr yfirborbi jarbaiinnar: þá framieiddust
liinar fyrst’u jurtir, sem þroskubust nicb undra-
krapíi, þ . í ioptib var svo ínjög koisýrukcnnt. þar
næst korhu bin fjarskalegu skribl;vikindi og ýrtisar
œttir, sjódýra oí finnast leifar þcirra stcingjörvar
í tinnu og kalklögfim. þessí dýr hafá b'aklízt í
beiiu líki jafnvei í hinu smærsta fram á þcnna
dag, og sýnir þaö, hvfiik kyrrb hefir verib í haf-
inti, þegar þessar skepnur dóu. þá gat heldur
eng'n ineifing verib í sjóiium af flóbi og fjörti seni
koma af verkun tnnglsins, því tunglib var þácnn
ekki tii. Flest af þessum dýruni sem grafin hafa
verib upp liggja svo beil og ósködduÖ. ab þabvirb-
i.4 sem þaubafi alltí einu kyrkzt í einhverri al-
dauöa kyrrb náttúrunner.
En nú gjörbist sá ótíaiegasti vibbitrÖur, er
nokkrtt sinni heíir fyrir komi' á þcs-ari jörba.
Mun siíkf nokkurn tíma gcta apfur aÖ boiiö ? Yrns-
ar uiikilsyerfear astæbur virbast sanna absvomegi
verba. þessi óitalegi vicburbtir var svo sem nú
var á rannsakab hjcrat Iiltar.d5 reikninga, tii þeirr-
ar niburstöbn, ab töluvert ofmiklu hefbi verib riib-
urjafnab at stiptamímantvi, og ab ekki iiefbi þurft
ab jafna mciru nibur en 5} úr skilding tii þds
ab ianclib yrbi skuldlaust vib ríkissjóbinn fyrir ai-
þingisgjölii, og skrifabi því stiptamtmanni tim
málib og bciddist, ab har.n ta ki þetta tii greina
vib næsttt niburjöfnun. Siiptanitmabur svarábi
nú nefndinni mjög mannúbleg i og iofabi fúslcga
ab lei? rjctta þab cr ofjafnab væri vib næstu
niburjöfnun, og þurfti því nefndin ekki ann-
ab en ieggja árangur rannsókna sinna fyrir
þingib og svar stiptanitmanns um málib, og' þirgib
þurfti þá heidurekki frekari abgjörbaen iýsa anægju
sinni yfir undirtektum stiptsamtsins í máiinu..
IV. F i sk i v e i ba m á 1 i ?. (Nefnd: G Rrands-
son, G. Brynjúifsson, Asgcir Eiriarsson, J. Hjaita-
lín, Arni. Oiafsson. þab mátti gegna furbu,þeg-
ar gætt er ab, ab itversu gófan róm stjórnin 1859
gjörbi ab tiHögum þingsins 1S57 nm þetta rnál, hve
iít nn árangnr tiiiögur þingsins 1859 liöííu cins og
sjá iiiá tíf hinni konungiegu auglýíingu til þersa
árs aiþingis, cr ábur stendur í b'itii voru. f>aÖ
virMst þó sjálfsögb skylda hverrar stjóin.ir ab
verja þegna s na fvvir yfirgangi útiendra, og sjá
tim þab, ab þeir spilii ekki atvinnuvegum þeirra
en þeíta virbist stjórn vor ekkigjöra. Svo'crnú
reyndar ab sjá, ab stjóniiii eigi r.a sta örí'ugt meö
ab gjöra fulitryggiandi sauininga viö útlendar
þjóbir um þetta inál, en sannailega er þab ha”t i nd-
ir þvf ab búa fyrir oss ísleniiinga, ab ótlendir menn
fari inn á fskindb vo.r, -og diagi tílann frá oss
skal gieinn: Fjarskalcc e'dsiiir.brot. ó.-kil íniega
mikii og tikof, liristu jörb tilia, iuín ijetti á sjer
rncb ab gjósa ót í geiuiinn bravdduin þtinga, og fóru
meb partar sem rifunbu af iiirni lasiá yfirbotbi
jíirbarinnar. J>etta ejdfiób kastabist þangt.b iii út
í geiminn, ab abdráttarafl jaiíar og iiiitflóllaaft—
ib komust í jafiivægi; síi au iire f jörbin j abnieb
sjer, er hún gekk áfram bikut sína, og síban er
tungiib fyigihnöttur jarbar. þttb scm jörbin gaus
í þetta skipti svaraci tií og svarareuu tii fertug-
asta og itínnda parts af jaibailiiieMinum. J-ctta
lirot jnriar er riiib þarfrá jöicunni, cr útsær nú
Iiyitir. Ftór dýpi stóbu eptir, og þangab söfiiubúst
vötnin uridii hiinninum, og þurrieudib fcom í augsýn
J örcin íjekk iijerun bíl þa söruu iögi.ri cig liún
enn beíir og franiieiddi grös og aldinírje, og á
himninuni leife idb n inna himinjjós til ab iýsa á
nóttunni. Aiiar þær sktpnur, sem atur voru lil
hafa þá bebib bana, þar buldust lefeju, geymdust
eins og sn yiliiigar í sandstei-ni og eptirskild