Norðri - 30.12.1861, Blaðsíða 1

1Y 0 R Ð RI.
1861
30. Dcsember 31.—32.
Tt'elr vlíringar,
(Framhald). J. H. gjörir líka mikib úr því
cptir gömlum ferbabdkum, hve vond vatnsbdlin
sje í Grímsey, og sjest þab hjer sem jafnan ab
liann talar sem blindur um iit. Sannfróbir mcnn
sem á eyjunni lifa og hafa lifaí), hafa sagt oss, ab
Mibgarbabrunnurinn vœri bæfei góbur, og vatn þar
ærib, ef hann væri iiirtur vel, þab er ab skilja
upp ausinn og hreinsabur á milli, og þá sje vatn
þar ágætt. Um hina abra brunna þar er íítib
ab segja; þeir rounu vera illa grafnir og lítt hirt-
ir, en þetta diemi er nóg til ab sanna, ab brunna
'■ niundi mega grafa vítar svo góbir væri, og þó
allir yrbi ab sækja ab þessum brunni væri þab
enginn frágangssök þar sem allir abrir bjargræb-
is abdrættir ,eru eins fyrirhafnarlitlir og þar eru.
J. II. telur rcyndar frágmigssök fyrir Grímsey-
inga ab ieita til verzlunar á Eyjafjörb eba liúsa-
vík. líann telur nú reyndar ekki sem kunnug-
legast vegalengdina. til Ilús ivíkur, og varla tekur
Jiann slíkt eptir hinum skrumlausa Ilúsavíkur-
mauni, eba bábir hafa þar vcrib jafnlærbir, en þó
þetta væri satt, scra skrökvab er um hclming, og
þó langt sje inn á Eyjafjörb, þá höfura vjer aidrei
orbib þess varir, ab Gríraseyingar gætickkikom-
izt ( kaupstab nema einu sinni á ári, þvfþeirkoraa
æt(b tveim sinnura og opt þrisvar, og langiegur
þeirra hjer eru rajög sjaidgæfar, enda orbum
auknar þab skipti sem J. H. til færir.
þegar vjer nú skobum landkosti Grímseyjar,
verbur þab ofan á, ab hún er, eins og flestar abr-
ar úteyjar kringum land, landkostagób, og gób rækt
þar f jörbu eptir því sem hún cr notub, og gripa-
höld gób. Kýr þurfa þar ab vísu fleiri, og mik- í
illa umbóta vant, ab eyjarbúar leggi sig f fram-
króka meb ab græba út tún sín og slægjur. Fjen-
abur er þar bæbi feitlaginn og afnotagóbur ab öllu
og mætti eflaust vera þar miklu meiri en er, þvf
útigangur bregzt þar varla á vetrum. þá hef-
ir J. H nú varia talib þab, sem einkum gjörir
Grímsey ab landgæbum svo byggilega og arbsama
ab fá svæbi á meginlandinu jafnast þar vib. þar
llrólfur Bringilður,
' (bagu úr N'irfcuraiiæriku).
(Niburl.). Næsta dag byrjabi þinghaldib, og gettist
jeg á bekk meb lögfræbincum, en var þó áhorfandi
einn þvíekkert mál hafbi jeg ab llytia, og hklega
ekki 'neins ab vænta, því icg sá engin tök til ab
fá þar neitt ab starfa. Eitt sinn um morg.ininn
var mabur tekinn fyrir, sem kærbur var fyrir ab
Jiafa gjört falska pcninga, og var hann spurbur,
Iivert liann væri vib búinn ab svara máli sínu.
llann neitali því, kvabst hafa verib þar í had.,
er engir lögfróbir menn hefbi verib, og því ekki
getab rábfært sig vib neinn. Honum var sagt ab
kjósa einbvern af lögfræbingu.n þeim, er þar væn,
og yera búinn til dóms næsta dag. llann leit í
kringum sig í þingsalnum og kaus mig. Mig rak
f rogastans; jeg skildi ekki hvcrs vegna l.onum
datt í hug ab kjósr mig, skegglausan unglinginn
óvanan málaflutringi og alveg ókunnan sjer. Jeg
vantreysti mjer, en þótti þó vænt ura, og hefbi
getafc ; fabmab ab mjer inannskrattann.
Abur en hann fór úr þingsalnum fjekk hann
mjer 100 spesfur f poka til launa. Jeg gat varla
trúab eigin augum mínum og gekk seinídraumi;
ab hann var svo rífur á fjegjaldinu mælti engan
veginn fyrir sakleysi hans, en þab kom mjer ekki
vib. Jeg átti ab verja mál hans, en var hvorki
dómari nje dómsnefnd. Jeg fór meb honum f
fangelsib og spurbi hann um alla málavöxtu; þab-
an fór jeg til þingskrifarans og ritabi upp abal-
atribin úr klöguninni. Síban rannsakaí'i jeg. hvab
lög segbi hjer um, og bjó svo til málsvörri mína
heima hjá mjer. Alit þetta var jeg ab starfa til
mibnætlis, þá eekk jeg til sængur og reyndi aö
sofna, en þab kom fyrir ekki. Mjer befir aldrei
verib jafnlítib svefnsamt sem þá. Fjöldi hugsana
og fmyndana flögrubu í huga mínum, peninga-
hrúgan er jeg nýlega mót von minni haffci f. ng-
I ib, vcslings litia Lonan mín heima, sem jeg ætlabi
r