Íslendingur - 10.03.1865, Blaðsíða 1

FJÓRÐA ÁR.
1865 10. marz. Nr. 9.
EGGJAN Ólafs glöp eg ein þau veit,
í>ORGERÐAIl EGILSDÓTTUR, SJÁ LAXDÆLU, kap. 55. sonamyndir sínar í
1. setja hug úr geit.
Sagt þú, Ilalldór, hefur, 6.
liver sje þessi bær, Ó, að dætur allir
há sem hlið um vefur orðnir væruð þjer,
og hjerna áin tær; yður uppi á palli
veit eg Tunga heitir hann, yndi væri mjer
þar sem kærsta kynstofns míns skrautlegum að skauta sveig,
Kjartans blóð út rann. gefnum bændum, brjósti er f
2. bæru hjörtu ódeig.
Yeit eg Bolli, bræður! 7.
býr á þessum stað, Harðla held eg snotur,
en þið, aumarhræður, Halldór, værir þú,
aldrei munið það, ef að ættir motur
æltarblóm sló yðar hann, og þeim faldinn nú,
svarabróður sínum er sem að hvarf í Sælingsda!;
sýknum bana vann. Lauga-Guðrún, minnir mig,
3. menjagripnum stal.
Man eg Egil afa 8.
áttuð bræður þér, Heim skal hesti snúa
lík hans liðið grafa hjeðan Tungu frá,
iöngu búið er; yður áfram knúa
öxi hans var ætíð föl, enginn kraptur má;
ójafnaði yppt ef var, dýrin hafa hug og ráð,
ei þá tuggði hann söl. vorrar ættar vesalt lið
4. vantar ráð og dáð.
Eg hygg æfi langa 9.
eigi mundi hann J>ví að Holti — hjarðar,
heilan hjá sjer ganga hestur, skeiða þá,
lilýra banamann bezt gras Breiðafjarðar
látið hafa torg og tún, bryðja skaltu fá;
minni voru efni í húsa til eg herða verð,
Agli sigi brún. vaðmál þar cg vönduð á,
5. væn í pilsa gerð.
Ult er Egilsdóttur J. Þ. Th.
eiga niði þá, é i 4
sem enginn í er þróttur,
aldrei brýna má;
65