Heilbrigðistíðindi - 01.11.1879, Qupperneq 2

82
legt, eptir því sem hjer er háttað, og furðar mig á
því, að ekkert blaða vorra skuli hafa tekið þetta
fram á seinni timum, þar sem það þó var almennt
tekið fram í eldri ritum vorum, hve nauðsynlegt það
væri, að hafa kornmylnur á sem flestum stöðum.
Eins og nú á stendur, er bæði brauð og mjölmeti
allt langtum meira viðhaft, en á fyrri öldum. Menn
munu nú segja, að þetta gjörist minna nauðsynlegt,
þar eð mikið af kornmetinu komi ‘hjer upp sem
mjöl, og því þurfi menn eigi jafn mikið á mylnum
að halda, sem áður. Mjer er þó efi á, að þetta sje
rjett skoðun, því víst er það, að mjölið getur verið
óvandað og svikið á ýmsan hátt, eins og raun hefir
opt gefið vitni bæði hjer og annarstaðar, þar sem
mjölið er opt og tíðum bæði blandað með sandi og
mjölkalki. f>að er auðvitað, að þetta getur auðvéld-
lega skeð, án þess svik þurfi að búa undir, en það
er þó eigi uggvænt, að það kunni að vera þeir
menn, sem eigi eru svo varkárir með þetta, sem
vera skyldi. Eg man það enn, að það eru eigi svo
fjarska mörg ár siðan, að hingað fluttist heilmikið
af möðkuðu korni, og var þá haft eptir einum manni,
sem þótti íllt, er hann var gjörr apturreka með
maðkaða kornið, að það skyldi þó í menn sem mjöl,
því hann treýsti því, að þá mundi verða bágt að
finna maðkana og flugurnar. Satt að segja heyrði
jeg þetta að eins haft eptir einum manni, ogviljeg
eigi nefna hann, þar sem maðurinn nú er dauður.
þ>að kann enginn að hyggja á það, hvílik hættuleg
tilfelli það getur haft fyrir heilsu manna, þegar
menn fá mjöl, sem annaðhvort hafi verið malað úr
óhollu korni, eða blandað með ofannefndum efnum.
Vjer höfum allmörg dæmi upp á þetta, bæði hjer á
landi og annarsstaðar, þar sem eigi er haft nákvæmt
eptirlit með slíkum skaðræðissvikum.