Tíminn - 12.08.1873, Blaðsíða 4

76
auki var skólinn við hann kenndur af því, að hann
er hinn eini enn sem komið er í Kjalarnesþingi
með því fyrirkomulagi, sem í gjafarbjefl, Thor-
chillii sál. er ákveðið, að vera skuli á stofnun
fyrir börn, er styrk fá af gjöönni. Skólinn er
beinlínis hæli (Asyl) og uppeldisstofnuu fyrir Thor-
chilliisjóðs-börn og nm leið kennslustofnun fyrir
þau, og þau önnur börn og unglinga, er annað-
hvort ganga í skólann, cða um kennslutímann
hafa þar einnig bústað og allt uppeldi. Kennslan
er þrennskonar, 1. barnakennslan (næstliðinn vet-
ur: lestur, lærdómsbók, biflíusögur, skript, rjett-
ritun, reikningur, söngur); 2. sjerstökhennsla, sem
einnig fermdir unglingar geta notið (næstl. vetur:
rjettritun, reikningur, danska, enska), og 3. hand-
vinnukennsla fyrir ófermdar og fermdar stúlkur
(næstl. vetur: ýmislegt prjón, og að sauma). Að-
gang að skólanum hafa ekki einungis innanhrepps-
börn, heldur og, að svo miklu leyti sem húsrúm
og ástæður skólans leyfa, börn hvaðan sem eru
úr Kjalarnesþingi, og það með sömu kjörum og
innanhreppsbarn.
Málefnum skólans er samkvæmt reglum stofn-
unarinnar stjórnað af nefnd í hreppnum, og sókn-
arpresturinn formaður hennar.
Eins og nærri má geta, varð stofnun þessi
ærið kostnaðarsöm, þar sem bæði varð að fá henni
jörð til eignar, er skólahaldari gæti búið á, byggja
henni á þessari jarðeign stórt timburhús og út-
vega ýmsa skóla muni. Engin styrkur heör til
þessa getað fengizt handa stofnuninni, nema frá
einstökum mönnum, og er þó ekki því um að
kenna, að annars haö ekki verið leitað, og líka
beiðzt bóta fyrir bókaránið. Stofnunin er þvi
komin upp einungis af samskotum og lánum; hafa
bæði innanhreppsmenn skotið fjenu saman, og eins
hafamargir aðrir meðveglyndi rjettstofnuninni örláta
hönd, og meðal þeirra nokkrir helztu höfðingjar
í Reykjavík. En eigi að síður er hún þó í þung-
um skuldum, og það svo, að ekki er annað sýnna
en að þessi tilraun til að lýkna vorum bágstadda
og fáfróða æskulýð, verði að falla vegna aðkalls
skuldaheimtumanna, og stofnunin að seljast upp f
skuldir, nema hjálpin komi því fyr og betur.
En vjer treystum því, að það sje þó ekki
ráð forsjónarinnar, að stofnun þessi verði nú þeg-
ar að engu án frekari ávaxta en hún nú heör
borið. Vjer treystum því, að hún muni enn eiga
mörgum ástríkum barnavin og mannvin velgjörð
að þakka, — ekki einungis þeim, er einhvers vegna
finna sig knúða tilaðvotta Vatnsleyustrandarhreppi
velvilja sinn eða rækt, heldur og öðrum þeim
föðurlandsvinum, semjafnan vilja styðja að hverju
því, er efla má menningu og framfarir almennings
í landinu.
í þeirri von, að blað þetta hilti margan slík-
an, óskum vjer, að þeir lesendur þess eða heyr-
endur, er hjálpa vilja "Thorchillii barnaskóla í
Vatnsleysustrandarhreppi», riti hjerá nöfn sín, stjelt
og heimili, og þar út undan upphæð gjafar sinn-
ar, er þakklátlega verður þegin, hversu lítil sem
er frá hverjum. t*eim gjöfum, sem viðkomend-
ur senda ekki skólanefndarformanni með ávísun,
eða á annan veg, heör herra lögreglumaður Jón
Borgfirðingur í Reykjavík góðfúslega lofað að veita
viðtöku vor vegna*.
Vatnsleysustrandarhreppi, 30. Júlí 1873.
Skólanefnd Thorchillii barnaskóla í Vatnsleysust.hr.
(Aðsent).
— Af 2. ári 15.—16. bl. <iTímans» bls. 63 má
sjá, að eitthvert blað sje nýkomið út, sem kallar
sig «Víkverji», — ætli að eigi að þýða Reykvík-
inga-verji? I — hvernig sem það er, þá má þó
heyra af orðunum í «Tímanum», að ekki muni
Reykvíkingar vera öldungis hættir við, að hrópa
og heimta tollinn á útflutta kvikfjenaðinn úr land-
inu. jþað mega til að vera víst einhverjar sjer-
legar ástæður, sem þessir tollheimtarar, bæði
þessi í «Víkverja», Ogáður í «Tímans» 1. ári, 18.
—19. bl. bafa; vjer getum helzt ímyndað oss, að
þar kunni einkum að vera tvær; önnur sú, að
auka með því álitlegar tekjur landsjóðsins; það
kann nú að vera mikið vel hugsað, en þó sýnist