Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 13

19
gangurinn í aðalskálann (a) við vestur gafl hans, Tóft hans er
20 feta löng og 10 feta breið innan veggja (eins og þeir eru nú)
Við austurhornið er skarð, eða lægð, í suður vegginn, líklega
eftir glugga (i). Um austurgaflinn eru dyr úr henni i aðra tóft
jatnstóra (b). Inn úr miðjum norðurvegg aðalskálans eru dyr
inn í litla tóft, sem er nokkuð samanhlaupin (c). Aftur eru dyr
inn úr henni í aðra smátóft (d), sem hafði eins og miðgafl, með
dyrum á, yflr um miðjuna. Þar norðan við var mjög þykkur
gafl (h), svo að næstum leit út fyrir að tóftin hefði áður náð
lengra, en verið færð saman. Stærð þessara tófta mældi jeg
ekki. Úr vesturhorni aðalskálans (a) við dyrnar eru dyr vestur-
úr í tóft, sem er svo að segja framhald aðalskálans til vesturs (e).
Hún er (innanveggja) 10 feta löng og 6 feta breið. Fyrir innan
hana er önnur fóft (f) lOfeta löng og 8 feta breið. Dyr hennar
eru úr suðausturhorninu inn í norðvesturhorn aðalskálans. Úr
norðausturhorni þessarar tóftar liggur gangur inn í þriðju tóftina
þeim megin (g). Hún er um 7 fet á hvern veg. Hún er norð-
ust af tóftunum sem vestan megin eru. Fyrir austan hana er
hin tvískipta tóft (d), sem áður er lýst, og sjer fyrir sundi þar á
milli, sem hallað hefir norður úr. Hinn þykkvi gafl á tviskiftu
tóftinni (d) gengur lengra norður en tóftin fyrir vestan. Austur
úr ganginum milli tóftanna f og g eru dyr inn í hina saman-
hlaupnu litlu tóft, sem fyr getur (c), svo að veggurinn milli tóft
anna a og c og g er einstakur stöpull, laus við aðra veggi. Skammt
frá suðausturhorni tóftarinnar b sást votta fyrir tveim tóftum
saman, sjerstökum, (fjósi og hlöðu?). En þær voru mjög óglögg-
ar. — Jeg kannaði bæði veggi og gólf tóftanna með teini, en
allstaðar var klaki fyrir á nál. I1/* al. dýpi. Þó var steinn fyr-
ir í norðausturhorni aðaiskálans (a); og innri hluti tóftarinnar
d hafði grjót í gólfinu. Grófum við þar ofanl og fundum flór úr
smáum hellusteinum. Þar var og aska og lítið eitt af kolum.
Mun þar hafa verið eldhúsið. Vegna klakans var þýðingarlaust
að grafa meira, hvort sem það hefði annars orðið til nokkurrar
upplýsingar.
I Karlsdrdtt og Hrefrmbúðir, sem eru örnefni norður við
jökulinn, gat jeg ekki komið, því Fúlakvisl var ófær. Við Karls-
drátt kvað sjást veiðiskálatóft.