Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1896, Side 44

44
unnar er tvívafin, gild festi (silfurfesti) og bangir kinga eöa eitt-
hvað þess kyns niður úr. Fyrir neðan þessa mynd er ferhyrnd-
ur flötur og markaðir þar á 2 hringar og er annar innan í hin-
um, en laufblöð í hornunum fyrir utan; á báðum hringunum er
mál nokkurt með gröfnu latínuletri;|á innra hringinum stendur:
QVI DESERIT PATREM SVVM PVDEFIET SVR 3 CAP,
en á hinum ytra,
ET QVI IN DINGNE (o: indigne) TRACTET MATREM SIBI
IPSI DEDECORI EST.
Tilvitnanin á að líkindum við Jesú Síraksbók 3. kap.
18. v.; annars virðast þessi orð næsta kynlega valin, en
þau lúta eflaust ekki að konunni, heldur sem mótsetning
að þeim, er setti henni þennan stein. Innan í þessum hring
er myndaður skjöldur og þar á markaður fugl upphleyptur (lík-
lega hani) og sýnist ungi liggja við fætur honum; ofan til á skild-
inum standa stafirnir E A, sem mun vera fangamark þess, er
gera lét steininn.
Margir af stöfum þeim, semgstanda á steininum og hér hafa
verið lesnir, eru mjög máðir og óglöggir, svo að einungis sér
votta fyrir þeim, en þó er enginn efi á því, að þeir séu hér rétt
lesnir; í grafskriptinni sjálfri hafa verið upphleyptir punktar milli
orðanna viðast hvar og eru þeir settir hér alstaðar þar sem
merki sjást til þeirra á steininum; sumstaðar, einkum að ofan og
á brúninni til hægri handar, virðist steinninn hafa máðzt af
manna völdum, verið hafður til brýnslu. Auk þessa er steinninn
brotinn sundur um þvert, litlu fyrir ofan miðju og stykki sprung-
ið af neðra horninu vinstra megin; þar með hafa farið á að gizka
4 stafir framan af nafni konunnar og verður því ekki að svo
stöddu með fullri vissu sagt, yfir hverja þessi legsteinn hafi ver-
ið ætlaður, en varla munu aðrar konur þar geta til greina kom-
ið, en Úlfheiður Þorsteinsdóttir sýslumanns, Finnbogasonar lög-
manns, er var gipt Arna Brandssyni, príors á Skriðuklaustri,
Rafnssonar, og munu þau hafa búið alla tíð fyrir austan, ef til
vill í Vopnafirði; þeirra son hét Eiríkur, er sýslumaður var í
Múlasýslu nálægt 1570—87, fór síðan til Hamborgar, kvæntist
þar í annað sinn og kom eigi inn aptur; má vera að stafirnir
E A á steininum séu fangamark hans og hafi hann látið gera
steininn yfir leiði móður sinnar. Ef það er rétt, að steinninn
hafi verið gerður yfir leiði Úlfheiðar þessarar, þá hefir nafnið á
steininum verið ritað ulfeide, sem og vel má vera, því að í þessu
orði hefir h ekki getað verið, þar sem krókurinn á þeim staf
ella stendur niður úr linunni, en þess sjást þar engin merki.