Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1996, Qupperneq 102

106
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
as throughout its length it has many small and large nail holes showing it has
heen used for another purpose earlier. Found on the platform in I.50
Af lýsingunni að dæma var enginn vafi að hluturinn frá Umiiviarsuk er
skilfjöl, enda voru sögð sams konar slitfor eftir þræði á langhliðum hennar
(on both edges the board is worn by the threads) eins og á fjalabrotunum
tveimur frá „Bænurn undir sandinum.“ Málin sem upp eru gefin, breidd
9,8-10,5 cm og þykkt 2,3 cm, eru mjög áþekk þeim, og einnig íslensku
skilfjölinni, en lengdin, 168,2 cm, bendir til nokkru mjórri vefstaðar en
þess sem óskaddaði rifurinn á bæjarstæðinu 555 var hluti af (töflur III og
Ia). Þegar breiddin sem gefrn var upp var borin saman við breidd græn-
lenska brotsins með heila endann sem upp var grafið 1992, virtist hún
geta bent til þess að fjölin frá Umiiviarsuk mjókkaði til endanna úr 10,5 í
9,8 cm. Tilgáta þessi reyndist þó röng, því að þegar höfundur gat skoðað
fjölina í september 1994,51 kom í ljós að hún var sködduð á öðrum enda -
þótt ekki muni hún hafa verið lengri - en
hinn endinn var heill og fjölm þar breiðari
en mesta breidd hans á skaddaða endanum
(8. mynd). Hins vegar voru slitmerki á báð-
um brúnum hennar líkt og á brotunum
tveimur frá bæjarstæðinu 555 (9. mynd). Fjöl
svipuð þessari fannst á Grænlandi nokkru
seinna í fornleifauppgrefti sem Aage
Roussell stóð einnig fyrir, í Austmannadal í
bæjarstæði nr. 53d (nú nr. 519). Var fjölin,
sem Roussell nefndi heald stave from a loom 52
í skýrslu sinni 1941, að minnsta kosti 160 cm
að lengd, og var, eins og fjölin frá Umiiviar-
suk, sögð vera með slitfor á langhliðum eftir
þræði, grooved by the yarn, líkt og hún. Breidd
hennar og þykkt eru ekki skráð, og hún hef-
ur ekki varðveist þar sem ekki reyndist unnt
að koma henni til byggða frá hinum af-
skekkta fundarstað.”
8. mynd. Skilfjöl, U314, safnnr. D 12389,frá bæjar-
stœðinu Umiiviarsuk, nr. 513, nálœgt Sandnesi á
Grcenlandi, annar endinn lieill, hitin skaddaður, en þó
með óskertri lengd, 168,2 cm, að því er virðist. Ljós-
mynd, tekin í Nationalmuseet, Kaupmannaltöfn, í
septentber 1994: Elsa E. Guðjónsson.