Víkverji - 04.09.1873, Blaðsíða 4

88
mundu eigingjarnir og óhfýfcuir menu ekki hafa afl tii
mótítólu. þegar helstu menn í eiuhverri sveit ná ah
eameina krapta sfna, geta þeir náiega komib til vegar
lcnan 6veitar ollu því, sem þeir vilja, ekki síst þegar
yflrvaldih fylgir þeim. Vfcr ímyndum 089, ah v£r get-
nm ekki 6kakt tíl, þó vir segjum, ab allir skynsamir
og málsmetandi menn á klábasvæbinu vilji lækna kláh-
ann, og telji þab ont, væri þeim falib þab á hendr
af sveitongom sínom eba yflrvaldiuu. Vér teljum þa^
efalaost, ætti ab taka fyrir kverkar klábanom, mundi
margr verba a?) baba fé sitt, sem áiiti þab meb ólln
heilt: en om þaí> þykjnmst vér vissir, haldi klábinn á-
fram í vetr eins og ab undanfóroo, ab fá mætti al-
menning til ab reyna til blítar óflugar lækningar, ab
koma inætti því til leibar, ab hver skepna væri bóbub
í grunobum sveitum úr vel sterknm bóbom, ef þeir sem
mest hafa ab segja í þeim sveitum vildo ganga á und-
an Ohrnm í því, og stobla til þess hjá Obrum.
Til að svara spurningu þeirri, sem stóð
í upphaG greinar þessarar, viljum vér leyfa
oss að benda á öfluga og eindregna sam-
vinnu yfirvalda og inna bestu og velviljuðustu
manna meðal alþýðu í lækingunum, og mund-
um vér þá eptir næstkomandi vetr á þúsund
ára hátíð vorri geta glalt oss yfir heppilegum
afdrifum þessa máls, sem fyrir löngu er kom-
inn tími til að náðst hefðu. í þessu augna-
miði skulum vér leyfa oss að vekja athygli
á nokkrum atriðum:
1. Að sýslumennirnir í Árnes- Kjósar- og
Gullbringusýslum sendi áreiðanlega menn,
sinn hvor í þærréttir, sem nokkur von er
til, að kláðans verði vart í, og að menn
þessir láti nákvæmlega skoða hverja fjall-
kind og gefi svo sýslumanni undir einsað
afloknum réttunum skýrsln um helbrigðis-
ástandið. Eptir því, sem vant er, mun
þingvalla- og Gjáarrétt verða nú í haust
22. sept., Kambsrétt 23. s. m., Ölfus- og
Iíjósarrétt 25. s. m. og Kollaljarðarrétt
26. s. m., og gæti því sami maðrinn skoð-
að í öllum réttunum nema Ölfusrétt og
Gjáarrétt, er annar maðr þá gæti tekið
að sér.
2. Að amtið, fyndist kláði, kveddi undir eins
2 menn í hverri sýslu til ráðaneytis með
sýslumanni, sem ásamt honum ákvæði
hegningarsvæðið og tækju þátt í lækninga-
stjórninni í sýslunni.
3. Að amtið léti í inum grunuðu hreppum
bændrvelja 7 eða 5 mannanefn til ásamt
með hreppstjóranum, og eins og fyrir-
skipað er, í tilskipun 5. jan. 1866 um
aðstoðarmenn hans, að standa fyrir
Iækningnm í sveitinni undir umsjón sýstu-
manns og inna tilkvöddu manna.
þetla fyrirkomulag fmyndum vér oss að
hlyti að verða ið happasælasta. Sýslumaðrinn
hefði aðstoð og leiðbeiningu af 2 mönnum,
sem að líkindum mundi verða þessu máli
kunnugir. Framkvæmdarvaldið í sveitunum
yrði miklu öflugra, bæði þar eð fieiri væru til
framkvæmdanna, og einkum vegna þess, að
ekki mundu aðrir taka við kosningu, en þeir
sem vildu starfa að þessu.
Verið getr, að sumum virðist að gjört
sé hér ráð fyrir því, sem ekki þarf, og búist
við, að gengið hafi verið millibols og höfuðs
á kláðanum í vetr, er var. Eg vildi að svo
væri, og tekr þá hér ekki til nema þurfi.
Dönsk blöð geta um hland og íslendinga•
í þeim blöðum, er póstskipið nú færði oss frá
Kaupmannahöfn, höfum vér séð fleiri greinir
um mál vor, en annars má lesa í heilt ár
í dönskum blöðum. Vér ætlum, að lesönd-
um vorum muni þykja fróðlegt að heyra,
hvernig Danir tala um oss, og vér sknlum
þvi fara nokkrum orðum um þær greinir, er
vér höfum séð ( blöðum þeim, er nefnast
Dags Telegrafen, Dagbladet og Berlingske
Tidende:
1. «Dags Telegrafen. færir 21. júlí les-
öndum sínum útleggingu á grein, er sænska
bladet „Göteborgs Handels ok Sjofartidning“
liafði haft um iMngvallafundar-kosningarnar
hér í vor, einkum um fund þaDn á Stórólfs-
hvoli í Rangárvallasýslu, 16. maí þ. á., er
lesa má um skýrslu f þjóðólfi 5. júní þ. a.
2. 31. s. m. er þar eptir grein í inn
sama blaði, þar erfrá þvf er sagt, að ið sænska
blað er vérnefndum hafi jafnað yfirgangi þeim,
er sagt er að hafi verið sýndrnokkrum sænsk-
um hafnsögumönnum af inni dönsku vald-
stjórn, við þann yfirgang, er íslendingar hafa
verið að bera sig upp undan. Ið danska
blað fer því nokkrum orðum um fjárhagsmál
og stjórnarmál vor.
Um fjárhagsmálið segir það meðal ann-
ars: «Deiluefnið er það, að Danir vilja láta
skoða tillag sitt til landssjóðs íslendinga,
30,000 rdl. árlega, sem ölmusu, er þeir finni
sér skylt að veita af hróðurlegri ást og sök-
um fátæktar íslands — en íslendingar skoða
tillag þetta sem greiðslu á fé, er þeir eigi.