Íslendingur - 19.04.1875, Blaðsíða 8

40
menn fljótt forðast þann kaupmann, sem alt-
af beitti sýslumanninum. Hvort sem ástæða
væri eða ekki til þess að forðast hann þess
vegna, gjörir ekkert til; hann yrði nú að
grýlu meðal almennings, og það væri nóg
til að eyðileggja atvinnuveg hans.
Samt viljum vjer, eins og vjer gjörðum
í hinni fyrri grein vorri um þetta efni, leyfa
oss að skorá á kaupmenn vora, að þeireptir
ýtrasta megni leggist á eitt um það, að gjöra
mun á góðri og vondri vöru, og borga hana
eptir gæðum, og væri óskandi, að þeir vildu
láta álit sitt í ljósi um þetta málefni í blöð-
um vorum.
í niðurlagi greinar sinnar virðist «út-
vegsbóndinn» vefengja, að vjer höfum hermt
rjett um verkunaraðferð VestBrðinga, og til
sönnunar máli sinu skýrskotar hann til við-
tals síns við Hákon kaupmann á Bíldudal.
Vjer getum sagt «útvegsbóndanum,« að vjer
höfum skýrt alveg rjett frá verkunaraðferð
þeirri, er Vestfirðingar hafa á saltfiski sínum,
en þar sem hann fer að tala um Bíldudals-
fiskinn, þá er allt öðru máli að gegna. Í'ví
nær allur Bíldudalsfiskur er verkaður fyrir
Kaupmannahafnar, en ekki fyrir Spánar-mark-
að; meira þurfum vjer ekki að segja «tíf-
vegsbðnda» um það.
ítótin til þess, að vörnr vorar yfir höf-
uð eru miður vandaðar en skyldi, liggur í
lánsverzlaninni; væri hún af numin, þá hefði
kaupmaðurinn fríar hendur til að borgabónd-
anum vöru sína eptir gæðum og verðskuld-
an. «Útvegsbóndinn» kann að spyrja, iivað
bindi hendur kaupmannsins í þessu efni.
Slíkri spurningu væri auðsvarað. Þegar kaup-
maðurinn er búinn að lána stórfje þeim, sem
ekkert eiga nema sinn árlega ada, þá er
hann neyddur til að taka vöru þeirra eins
og hún fyrirkemur, ef hann vill nokkuð hafa.
«En þá eru lög og dómur til,» segir »út-
vegsbóndinn». í þá átt er kaupmaðurinn
bundinn við áimennings hyili, en hana missir
hann, ef hann fer í mál við hvern trassann,
því trassarnir ern margir, og sá kaupmaður, j
sem á í miklu málaþrefi Við skiptavini sína,;
verður hjer aldrei vel þokkaður.
Enginn skilji oss svo, að vjer viljum á-
fella landa vora um skör fram, eða halda ó-
verðskulduðum hlífðarskildi yfir kaupmönn-
um; báðir málsparlar eru breyskir, og allir
þurfa umbóta við. En hvað vandvirkni snert-
ir í vöruvöndun, þá á hún ekki að vera
sprottin af þvl, að menn óttist kaupmanninn
sem typtunarmeistara, heldur af þeirri með-
vitund, að það sje rangt, að heimta fyrir
slæma vöru jafnt og fyrir hina góðu. Ef
allar hvatir til framfara hjá oss eiga að koma
utan að, þá mun verða djúpt á framförum
vorum, og meðan hinir svo nefndu frelsis-
garpar vorir ekki finna annað ráð til að halda
við lýðhylli sinni, en það, að kenna öðrum
útífrá nm allt, sem miður fer og ábótavant
er hjá oss, þá sjer hver maður, sem að vill
gæta, að þetta miðar aðeins til þess, að
kæfa niður alla sjáifsmeðvitund vora, og til
að ala hjá oss gömlu deyfðina og tortryggnina.
BÆKUR TIL SÖLU
Af Kennslubóh í enslcri tungu, eptir
Halldór Briem, er fyrra heptið út komið (8
arkir) nýprentað í landsprentsmiðjunni og
kostar 1 kr. og fæst hjá undirskrifuðum, og
eru þeir sem kaupa þettað hepti skyldir að
kaupa siðara heptið, sem mun verða 10 eða
12 arkir, en ekki 6 eins og stendur í ísa-
fold II, 6.
Einnig fæst hjá undirskrifuðum: Lestr-
arbók síra I’ór. Böðvarssonar hept 3 kr.,
innbundin 4 kr. Iír. Jónss. Ljóðmæli (öll)
3 kr. 60 aura, síðari helmingurinn sjerstak-
ur frá 16. arki til 25. með inngangi og titil-
blaði 1 kr. 16 aura. Langfrey, Napoleon
den förstes Historie, hvert hefti 83 aura.
15 hepti eru út komin, öll bókin verður 20
lil 24 hepti. Fra Videnskabens Verden, ár-
gangurinn 4 kr. Historisk Archiv, árg. 10
kr. 20 aura, ásamt mörgum fleirum fróðleiks
og skemmtibókum. Sigfús Eymundarson.
— 16. þ. m. kom skip frá Liwerpool
eptir 24 daga ferð, með lSOOtunnur af salti
til ýmsra kaupmanna í Rvík, Hafnarfirði og
Keflavíki í gær kom skip með allslags
timbur frá Mandal.
Eigandi og Ábyrgðarm.: Páll Eyúlfsson.
Prentaðurfprentsmiðju íslands. E. þóríarson.