Íslendingur - 26.07.1875, Blaðsíða 3
67
um brcyting á vegaloggjöfínni og nefncl
kosin: Jón Sigurðsson, sira Páll Pálsson,
Guðmundur Olafsson. Fyrsta umræða
um tollmálið.— 17.júlí, 14. fundur fyrsta
umræða um frumvarp til útrýmingar
fjárkláða; sömuleiðis um komustaði póst-
skipsins; sömuleiðis um ályktun viðvíkj-
andi skattamálinu. Nefnd í pað kosin:
jxirsteinn Jónsson, Jón Sigurðsson, sira
Páll Pálsson, pórður ['órðarson, lljálm-
ur Pjetursson. Önnur umræða um land-
skuldargjald á Yestmannacyjum 19. júlí
15. fundur. J>riðja uinræða um breyt-
ing á póstlögum, samþykkt. Önnur um-
ræða um birtingu laga, frumvarpinu vís-
að til Jiriðju umi'æðu. priðja umræða
um Iieiðurslaun handa Jóni Sigurðssyni,
sampyldít. Tollmálinu vísað til nefndar
er áður var kosin. Önnur umræða um
breyting á lögum um fiskiveiðar og kosin
nefnd: Einar Ásmundsson, Snorri Páls-
son, Einar Guðmundsson.— 20. júlí 16.
fundur. [>riðja umræða um löggilding
Vestdalseyrar, sampykkt; fyrsta um-
ræða um jarðir kirkna o. s. frv. vísað
til annarar umræðu. Fyrsta umræða um
læknaskóla, nefnd kosin: B. Sveinsson,
II. Fríðriksson, Gr. Thomsén. Frum-
varp um lóðargjald í Rvík, flutningsm.
H. Kr. Friðriksson, málið fellt. Uppá-
stunga um birtingu frumvarpa.
(Framhald).
— í ísafold II. 11. 12. hefur herra
búfræðingur Sv. Sveinsson svarað grein
þeirri, sem jeg liafði ritað viðvíkjandi
ritgjörð hans í Yíkverja í fyrra sumar,
og sem prentaÖ er í nefnds blaðs II. 2.
—- Svar petta virðist rnjer lýsa fremur
kappi höf. að verja mál sitt með ein-
hverju móti, en löngun hans að leita
þess, sem sannast muni og rjettast. Jeg
skal nú ekki eyða fleirum orðum um
það, heklur gefa lesendum íslendings
— pví lesendur ísafoldar munu vera
orðnir fullpreyttir á staglinu úr okkur
Sveini - - stuttorða bendingu viðvíkjandi
pví, sem við Sveinn höfum átt orðakast
um, og vona jeg að peir sem stunda
landbúnað lesi fáyrði [icssi leiðindalaust.
Yið erum báðir á einu máli um
pað, að sveitabóndanum ríði í búnaðar-
legu tilliti mjög mikið á [jví, að leggja
alla stund á grasræktina á ábýlisjörð
sinni, og sjer í lagi á [>ví að fá túnið
sem bczt og fljótunnast með jjví að
sljetta [jýfið í [jví. En okkur ber á
á milli í [jví, að jeg scgi að sje ervið-
ara að koma þessu í verk og pað kosti
meira með [jeim verkfærum, sein vjer
ennnú höfum heldur enu hann liyggur.
Ný reynzla næsfliðið vor liefur sýnt
mjer fram á, að eptir [>eim daglaunum,
sem vjer par vestra vcrðum venjulega
að gefa verkamönnum í fæði, kaupi og
verkfæratillagi og samkvæmt [jví, sem
meðalmenn afkasta við túnasljettun, [>á
fáist dagsláttan í túni ekki einu sinni
sljettuð fyrir 90 rd., eins og jeg haíði
áöur vikið á, heldur veiti ekki af allt
að 225 krónum, til að fá liana sljettaða,
enda [jótt sljettunin sje ekki sjerstökum
vandræðum bundin.
Yið erum sammála um pað, að taðan
purkuð og hirt sje mikilsverð. En hann
hyggur að hún sje ekki eins mikils virði
og jeg ætla liana. Jeg skal nú ekki
framar keppa um pað, hver okkar hafi
rjettara fyrir sjer, en á pað vona jeg,
að allir góðir búmenn fallist, að pað sje
skaði fyrir búið að selja töðu af jörð-
unni, [>ótt liátt verð bjóðist,' enda banna