Alþýðublaðið - 10.04.1960, Blaðsíða 9

eins og
á sviðið
ir ekki
m var
franskt
srand á
)sa, Jón
út með
; konan
prjónar
íslarinn
par sam
appar í
i smell -
; blaða-
r
'F
i fjör í
Þar er
ið færa
iar sem
araldur
teinunn
riðriks-
mdsson,
on, Sig-
i María
m sjálf-
) revía,
revýa,
þáttum.
rrgir og
og f jöl-
ígið og
•láksson
g hljóm
; leikur
:ur.
rét Ge-
sviðinu
ottning-
n:
namma,
átt sjó-
Alvörukrónan
Haraldur Á. Sigurðsson og Steinunn Bjarnadóttir.
kemur í heimsókn til ís-
lands, skyggnist inn í efna-
hagsmálin og situr 10 ára
afmælishátíð Þjóðleikhúss-
ins.
Eitt atriðið gerist út á
Tjörn á nýársnótt. Getur
hver sem er getið sér til um
hver leika muni aðalhlut-
verkið þar.
— Þú ert með sokkabands
orðuna niður á hælum, Mar
grét Georgsdóttir ,segir
Steinunn Bjarnadóttir við
Þóru Friðriksdóttur.
— Æi, Gunni, hvenær
kemurðu með túttuna, pel-
ann og pottana.
— Það verður á föstudag-
inn, Steinunn. Höldurn á-
íram!
LOKS lá leiðin í Kópavog-
inn. Leikfélag Kópavogs
ætlar sér að færa upp með
vorinu fyrirbrigði, sem leik
stjórinn kallar „gamansöng-
leik“. „Gamansöngleikur-
inn“ er rammíslenzkur í all
ar ættir, en höfundar vilja
að svo stöddu a. m. k. ekki
láta nafna sinna getið.
BlaðamOnn, meiri hlátur,
— hvað eruð þið að hugsa?
— Svo hratt þá, blaðamenn.
Með fullu tempói, fá þetta
klárt .. .
Það er leikstjórinn Jónas
Jóriasson, sem talar: Áfram
nú:
— Halló, Pusi .. . Guð,
ertu kominn til Patreksfjarð
ar, — og búinn að fá í botn-
langann. —Almáttugur, ég
heyri bara ekkert í þér. Þeir
liggja á línunni þarna í Fær
eyjum . . .
Ljósmyndarinn sagðist
ekki mega vera að þessu
lengur, Gunnar sagði, að
það mætti ekki skrifa nið-
ur alla brandarana! — og
það var því ekki um annað
að gera, — en fara út af æf-
ingu á revíunni EITT
LAUF og bíða frumsýning-
ar um páskana . ..
— Já, ég held að Alþingi
sé búið að vera nógu lengi,
elsta þing í heimi, þó að það
fáj nú að hvíla sig.
— Hér er þó einn heiðar-
legur embættismaður, — að
ég held . . .
— Einn heiðarlegur, er
það eitthvert einsdæmi? —
---- Æ, hvað átti ég að
segja?????
---Þú snýrð þér vitlaust,
Sveinn . . . svona, •— og .
blaðamenn, verið ekki líf-
lausir, — hlægið þið . . .
Og þau hlægja eins og þau
eigi lífið að leysa ...
„Gamansöngleikurinn“
Alvörukrónan er í uppsigl-
ingu. Leikendur eru flestir
úr Kópavoginum, en nokkr
ar ungar stúlkur hafa verið
fengnar að láni úr höfuð-
borginni.
Samkvæmt því, sem
þarna gerist, er þó aðeins
„FIestir“ leikaranna í Alvörukrónunni.
Sveinn Halldórsson
og Guðmundur Benónýsson.
tímaspursmál hvað lengi
Reykja-vík telst höfuðstaður
landsins. Kópavogur er bær
framtíðarinnar, og þeir,
sem þar gegna nú aðeins
smáembættum smábæjar í
handarkrika höfuðborgarr
innar, hefjast til æðstu met
orða á íslandi. Og ekki nóg
með það! Landið hefur ver-
ið selt í hendur útlending-
um, og einhvers staðar að
kemur guvenor, sem öllu
þykist eiga að ráða, talar
reiðinnar ósköp um menn
og málefni og hefur á hæl-
um sér hóp blaðamanna,
sem hlæja og. syngja öðru
hvoru. Svo koma fram á
sjónarsviðið fulltrúar hinna
ýmsu stétta svo sem hag-
fræðinga, sem sakaðir eru
um að hafa verið fyrir utan
vegg, meðan landið var selt,
— „smáskíta-þjófar“, sem
aldrei hafa náð neinni virð-
ingu í sinnkstétt og fleiri,
— en allt þetta fólk lýtur
guvenornum í djúprj lotn-
mg.
Hótelið Kópur er mið
punktur alheimsins — eða
svo gott sem.
— Þetta mætti ef til vill
kalla: Draum Kópavogsins,
— og þetta er víst draumur
einhvers .. . . en það kemur
ekki fram fyrr en í leikslok.
„Þjóðfélagsádeila með gleði
bragði“ eins og leikstjórinn
nefndi það, — verður sýnd
á næstunni í Kópavogi, —
og eins og alltaf hefur verið
sagt: Sjón er sögu ríkari_
Þóra Friðriksdóttir,
inn. Það er nógu f j ... .
hart að missa allar nýlend-
urar.
Og Margrét er alveg á
hennar máli.
Sfeinunn Bjarnadóttir
og Þóra Friðriksdóttir.
— Guð, Beta, hvað þeir
eru frekir. Hvar getur þú
haft flotann, ef íslending-
arnir taka af þér sjóinn
þinn?
Áhorfendur fá að kynnast
spönskum nóttum, Caesar
/
f
Alþýðublaðið — 10. aprfli 1960 Q