Alþýðublaðið - 24.04.1960, Blaðsíða 1
WiMWHMWMWWIWWMlWW g/WtWWWWWVWWWWWWWWWWWWVWfrWWWWVWWWWW
Forsíðuleiðari um landhelgina
Hjallar að
fyllast
MOKAFLI var meðal
Fiskurinn fór nær allur í*
upphengingu og er nú bú
ið að hengja svo miki|3
upp að skortur er að
verða á hjöllum.
Keflavík í gær. í gær komu
Keflavíkurbátar með mokafla,
enda höfðu þeir ekki róið tvo
næstu daga á undan, sumardag-
inn fyrsta og síðasta vetrardag.
Áttu bátarnir því tveggja til
þriggja nátta fisk í sjó. Hæsti
Franiliaid á 14, síðu.
Blaðið hefur hlerað —
AÐ Ingólfur Jónsson land
búnaðarráðherra sé
búinn að segja upp
kaupfélagsstjórastarf-
inu á Hellu og ætli að
flytja til Reykjavík-
Suðurnesjabáta í fyrra-
dag. Komu hátamir þá
inn með tveggja til
þriggja nátta fisk og var
sá hæsti með 60 tonn. —
sumar," sem fólkið hef-
ur verið að t'ala um í allan vetur. Það tók
því eða hitt þó heldur! Ég segi fyrir mig,
að mér hefur ekki verið kaldara síðan ég
fæddist.“ — Alþýðublaðsmynd úr Austur-
stræti á sumardaginn fyrsta.
41. árg. — Sunnudagur 24. apríl 1960 — 91. tbl,
Vestmannaeyjum
MIKIL Lreyfing er kom-
in á vertíðarfólk í Vest-
mannaeyjum, enda ýmsir
orðnir vondaufir um að
aflahrota verði úr þessu
Er það að byrja að
streyma á brott, bæði
flugleiðis og sjóleiðis,
einkum landverkafólkið.
BÁTASJÓMENNIRNIR eru
rólegri og halda flestir út, a. m,
k. fram yfir mánaðamót. Kunn-
ugir telja, að þar eð margt fólk
sé farið frá Vestmannayjum,
geti vandræði stafað af mann-
eklu, ef nokkur teljandi afla-
hrota kæmi, eins og margir eru
enn að vonast eftir.
Annars mun ástandið vera
svipað og vant er. Ef vel fisk-
Framhald á 4. síðu.
ÍSLENZKA þjóðin undrast þær fréttir, sem berast frá Genf um að
Lúðvík Jósefsson og Hermann Jónasson hafi rofið þá einingu, sem ríkt
hefur um landhelgismálið og klofið sendinefnd okkar á örlagastund.
Meirihluti íslenzku sendinefndarinnar gerir nú með samþykki ríkis-
stjórnarinnar það, sem sjálfsagt er: Hann reynir að tryggja íslendingum
12 mílna fiskveiðilandhelgi, hvað sem það kostar. Það er sýnilega með
\
öllu vonlaust, að almenn regla verði samþykkt, er tryggi þetta. Virðist
þá sjálfsagt í lok ráðstefnunnar að reyna að fá samþykkt undanþágu-
ákvæði fyrir þjóðir, sem lifa að mestu á fiskveiðum. Til hvers höfum við
bent svo mjög a serstöðu okkar ef ekki til að fá sérstök ákvæði vegna
hennar, ef almenn ákvæði duga ekki til ?
Lúðvík og Hermann eru á annarri skoðun. Þeir vilja ekki reyna að
bjarga 12 mílna fiskveiðilandhelgi Islands á síðustu dögum ráðstefn-
unnar. Þeir vilja, að ísland taki skilyrðislaust afstöðu með Rússum. Ar-
Öbum og fleiri þjóðum, sem eru að berjast fyrir allt öðru en við. Lúð-
vík og Hermann vilja heldur falla með Rússum en vinna þann sigur,
að alþjóðleg ráðstefna viðurkenni
sérstöðu íslands og 12 mílna fiskveiði- ÖNNUR SÍÐA *
mörk okkar verði tryggð.