Fjallkonan - 10.06.1899, Side 6

94
FJALLKONAN.
XVI. 23.-24.
Yesturfarir. Það er sagt, að vesturfarahugur sé
mikill í fólki hér sunnanlands, einkum í Mýra og
Borgarfjarðarsýslu. Nákunnugur merkismaður, sem
var hér á ferð fyrir skömmu, fullyrti, að fjöldi bænda
far mundi flytja til Ameríku á næsta vori, ef þeir
gæti selt eignir sínar fyrir eitthvert verð. — Norð-
aniauds er vesturfarahugurinn minni. Ástandið lítur
því út að vera enn verra í Mýra og Borgarfjarðar-
sýslu enn nyrðra.
Yorliarðindi. Sífeldir kuldar hafa verið i ait vor
til þessa tíma. Fjárfailir hefir enginn verið, sem tel-
jandi sé, enn fénaðarhöid ill, lambadauði með mesta
móti bæði hér austanfjalls (í Árnes og Rangárvalla-
sýslu) og upp um Mýrar og Borgarfjörð.
Bæjarhruni. 19. maí brann bærinn Bakki í Arnar-
firði; öll bæjarhús og þar með sérstakt timburhús.
Auk þess brann mikið af innauhúsmunum. Nokkuð
var vátrygt. Skaðinn metinn 4—5000 kr.
Misliermt var það í ísafold, að dúfuskeytið frá
Andrée, annað skeytið, sem enn heflr komið til skila
úr ferð þeirra félaga, hafi verið ódagsett. Það var
sent út tveimur dögum síðar en þeir félagar lögðu
upp og vóru þeir þá komnir á 82° 2' nbr. og 15° 5'
au.br.
Leiðbeining til vesturf'ara. Norska og sænska kon-
súlatiðíNewcastlehefirskýrtinnanríkisstjórninninorsku
frá því nýlega, að það beri oft við, að Ameríkufarar
hafi með sér bankaávísanir (til Ameríku), sem þeir
halda að þeir geti komið í peninga í Englandi. Enn
á því eru talsverðir snúningar, því slíkar ávfsanir
verða ekki borgaðar nema af þeim banka, sem þær
hljóða upp á. Aðrir bankar geta að visu leyst inn
slíka bankaávísun, enn á því stendur venjulega í tvo
daga. Vesturfarinn getur því komist í vandræði, ef
hann hefír ekki nægilega peninga með sér til að
brúka á ferðinui, fyrir utan það sem hann kann að
hafa í bankaávísunum. — Þetta á ekki síður við ís-
lenzka vesturfara, og er það sett hér sem svar gegn
fyrirspurn.
Vöruverð í Reykjavík.
Júní 1. 1899.
Peningaverð. Reikningsverð.
Rúgur.................pd. 0.08 pd. 0.09.
Bankabygg 126 pd. með poka 10,75
—12.00...................... _ 0.13.
Bannir 126 pd. með poka pd. 12,50 — 0.13.
Bygg....................— 0.10 — 0.11.
Hafrar 126 pd. með poka — 11.00 — 0.11.
Rúgmjöl 200 pd.............. 16.00 — 0.10.
Overheadsmjöl...............pd. 0.10 — 0.10.
Hveiti (flðrmjöl) 252’pd. með poka 25.50 — 0.16.
Haframjöl 126 pd. með poka . 18.00 — 0.20.
Rísgrjðn heil ..... pd. 0.13 — 0.16.
---- 7..............— 0.12 — 0.14.
----*/4 200 pd............ 23.00 — 0.14.
Kaffi .... pd. 0.46—0.60—0.55 — 0.66.
Export-kaffi............— 0.38 — 0.50.
Kaudís 0.23 — 0.34.
Púðuriykur . . . 0.18 — 0.20.
Melis i toppum . . . . — 0.23 — 0.30.
— höggvinn . . . . — 0.23 — 0.25.
Steinolía .... . . pt. 0.18 pt. 0.20.
Kol . . skp. 4.60 4,76
Um verð á innlendum vörum verður ekki sagt að svo itöddu.
Enn nákvæmari verðskýrsla muu koma i þessu blaði áður langt
líður.
Eftirmæli. f Merkisbóndinn Runólfnr Qunnsteineson and-
aðist á heimili sínu Skálmarbæ i Yestur-Skaftafellsýslu 13. april
þ. á. nær 70 aldri; hann var sonur atorkumannsins Qunnstaina
sál. Runólfssonar, er síðait bjó í Kerlingardal og varð margra
barna auðið, sem öll þau, er enn lifa, eru mestu atorkumenn og
mannfélaginu til uppbyggingar, þar á meðal óðalibóndinn Egill
sem enn býr eftir föður linn i Kerlingardal. Runólfur sál.
var tvigiftur og eignaðist alis 13 börn. Slðari kona hans Þórunn
Jónsdóttir, Runólfssonar frá Svinadal i Skaftrátúngu, lifir mann
sinn ásamt 6 börnum þeirra hjóna, iem nú eru um það bil upp-
komin, og öll mannvænleg. Runólfur sál. var uppalinn við fá-
tækt, því foreldrar hans voru börnum hlaðnir, enn árferði slæmt
hér í Skaftafellssýslu um þær mundir; naut hann því engrar ment-
unar á yngri árum; byrjaði fátækur búBkap á Skálmarbæ og bjó
þar nokkuð yfir 40 ár. Með sínum eigin handafla og framúr-
skarandi atorkusemi tókit honum brátt svo vel að komait
áfram, að hann ekkieinungishafðinægilegt fyrir sigog sína, held-
ur varð hann jafnan öðrum veitandi, og þó hann á síðustu ár-
um væri þrotin að heilsu og kröftum, þá var hann jafnan glað-
ur við hvern sem að hans húsum bar, sem ávalt voru opin veg-
farendum tii hvíldar og endurnæringar. Það er ekki ofsagt, að
Runólfur sál. með sinni sakiausn glaðværð og rósemi gaf öðrum
jafnan gott eftirdæmi. J.
Umbætur í Síberíu. Salómon heitir sá maður,
sem er æðstur stjórnandi síberakra fangelsa. Hann
er nýkorainn heim til Pétursborgar úr embættlegri
eftirlitsferð. Hann var fimm mánuði í Síberíu, og
hefir skýrt og skorinort látið í ljós, að vistin í fang-
elsunum í Síberiu væri óþolandi, og að það væri bæði
skömra og skaði fyrir Rússland, að hafa Síberíu fyrir
sakamannanýlendu ; álítur meira enn mál til komið,
að hætta því að útlægja sökudólga til Síberíu. Hann
segir margt ófagurt um refsfvinnustofnanir í blýnám-
um og silfurnámum, sem Rússakeisari á sjálfur. Á
Sachaliuey við austurströnd Síberíu eru fangelsi og
sjúkhús miklu verri enn heima á Rússlandi, og verð-
ur þá ekki við verra jafnað. Stjórnin rússneska veit-
ir eynni 28 miljónir rúblua, enn Salomon kvað ekki
helming þess fjár koma til skila; mundi hann sjá
um, að eftirlitið yrði betra eftirleiðis. Sagt er, að
hann ætli að leggja fyrir keisarann tillögur sínar um,
að hætt sé að miklu leyti við að gera menn útlæga
til Síberíu og að sakamamanýlendurnar þar verði
lagðar niður.
Inu í búð á Ansturgötu (í Khöfn) kom nýlega velklæddur
kvenmaður og lézt vilja kaupa ýms dýrindis fataefni. Búðar-
maðurinn sýndi henni hvað af öðru, enn henni líkaði ekkert;
hann reif alt niður, og hún fjallaði um alt, enn ekkert likaði;
gekk svo langa stund. Búðarmaðurinn hafði við og við gefið
kvensunni auga, og fór að taka eftir, að hún var altaf að gildna
þangað til hún var orðin eins digur og hofgyðjan í Júmalabofinu,
þar sem Sturlaugnr kom. Hann bauð henni inn í lítið herbergi
við hliðina, og leyfði sér þá að lyfta fötunum af henni; hún
hafði þá náð i hvern dúkinn af öðrum og vafið honum inn á
sig meðan sveinninn var að taka niður strangana, og ætlaði
út með alt saman, enn varð að skila öllu aftur, þótt nauðugt væri.