Norðurljósið - 01.07.1913, Blaðsíða 4

52
Norðurljósib
menn voru komnir til hans og lagði hver sinn poka
niður. Þá skýrði leiðtoginn frá, að þetta væri dálíti!
gjöf frá öðrum þjóðflokknum sem hefði átt í ófriði
fyrir 5 árum, í viðurkenningarskyni til sáttasemjarans!
Hver þessara 300 manna hafði tekið 60 punda poka
af ágœtu hveiti með sjer! Eftir 5 ár hafði vor trúfasti
Guð hvatt þessa svertingja til að hugsa um barn hans
og ljet gjöf þeirra koma einmitt á þeim tíma, sem
þörfin var mest!
Þetta er ekki einsdænii, því Mr. Crawford reyndi
trúfesti Guðs oft á líkan hátt.
Einu sinni var kona hans að ferðast ein, því maður-
inn hennar gat ekki, einhverra orsaka vegna, verið með.
hrestist frú Crawford svo, að hún gat haldið áfram og
lokið ferð sinni. Það er skoðun lækna, að hinn eini
þarlendur matur, sem eigi við menn í sama líkams-
ástandi og hún var þá, máttlaus og með hita, sje ein-
mitt fiskimatur. Þess vegna sendi Drottinn henni fisk
Ef fiskurinn hefði fallið i ána, hefði verið ómögulegt
að ná honum aftur; hefði hann lent í háa grasinu,
hefði líklega verið ómögulegt að finna hann; en hann
fjell einmitt á þann eina sljetta klett í ánni, og var
þannig á hentugasta stað til að uppfylla þörf trúboð-
ans. Þó eru menn til, sem trúa ekki á hina persónu-
legu handleiðslu Drottins í daglegu Iífi barna hans!
Mr. Crawford er nýlega farinn til Ameríku og ætlar
STRÆTT I WINNIPEG.
(Margir lesenrlur eiga efalaust vandamenn eða vini í þessari borg og
þykir þeim líklega gaman að sjá mynd af henni)
En ferðin varð lengri en hún bjóst við og þau urðu
uppiskroppa með nesti. Hún var máttfarin af hungri
og hitasótt, og lagðist útaf og það leit út fyrir að hún
mundi aldrei rísa á fætur aftur. Þá fóru hinir hálf-viltu
fylgdarmenn hennar að skopast að henni og segja, að
Guð hennar gæti ekki hjálpað henni, því nú væri hún
að fram komin. En hún gafst ekki upp og bað til Guðs
í Jesú nafni. Alt í einu lyfti hún hendinni og benti
upp til himins; þar var stór örn á flugi með stóran
fisk í klóm sínum. Mennirnir æptu upp yfir sig og
örninn fældist svo, að hann slepti fiskinum, sem datt á
sljettan klett í ánni. Einn svertingi synti út að klettin-
um og náði fiskinum, en hinir kveiktu upp eld á með-
an. Þegar hún var búin að borða dálítið af fiskinum
að fara þaðan til Ástralíu, því margir málsmetandi
menn hafa skorað á hann að koma þangað. Þaðan fer
hann aftur beina leið til starfs síns í Afríku, ef Guð
lofar. Hann hefir gefið út stóra bók um Mið-Afriku
(»Thinking Blackc), sem hefir vakið meiri eftirtekt en
nokkur önnur bók á síðasta ári, og hefir hlotið aðdá-
un allra helstu blaðanna í hinum enskumælandi heimi.
Fje það, sem græðist á sölu bókarinnar, ætlar Mr.
Crawford að nota til að stofna stóran skóla í Mið-
Afríku til að kenna innfæddum trúboðum og undirbúa
þá svo, að þeir geti farið víða um þau lönd, sem enn
eru óþekt, og boðað allstaðar náðarlærdóm Krists.