Norðurljósið - 01.07.1913, Blaðsíða 6

54
Norburljósið
• • • •
Molar frá borði meistarans.
(Á þessari blaðsíðu verða jafnan fluttar uppbyggilegar
greinar fyrir trúaða.)
Hið sigursæla líf.
AUir trúaðir, sem hafa haft nokkra reynslu og hafa
þekt mörg önnur Guðsbörn, hljóta að hafa tekið eftir
því, að það er auðsjáanlegur munur á lífi trúaðra manna.
Hjá sumum er kraftur, sem hinir þekkja ekki. F>að er
glampi í augum þeirra, gleðibros á andliti þeirra, sem
aðrir skilja ekki; þeir eru bjartsýnir og finna eitthvað
gott í öllu sem kemur fyrir, þeir eru sjaldan óánægð-
ir, þeim þykir skemtun að öllu starfi, sem kemur fyrir
þá að gera, og það er yndi þeirra að lesa eða heyra
Guðs orð eða að tala við Guð í bæn. Þeir eru ekki
eins og sumir, stundum kátir og brosandi og stundum
þungbúnir og leiðinlegir, heldur er lífsgleði þeirra
eins og straumur, sein rennur svo djúpt, að það heyr-
ist varla niður og sjest varla gára. Þeir eru ekki full-
komnir, en kannast hreinskilnislega við það, ef þeim
skyldi verða á, og berjast hinni góðu baráttu gegn
synd og freistni með einbeittum vilja, enda sjest það á
breytni þeirra, að þeir eru að brjóta á bak aftur sjer-
hverja freisting sem hefir, ef til víll, tekið þá herfangi
áður en þeir þektu Krist.
Hvað er það, sem greinir slíka menn frá öðrum,
jafnvel frá öðrum trúuðum? Hvað er þessi kraftur, sem
þeir virðast hafa fram yfir aðra?
Það er ósk höfundarins í þessari stuttu ritgerð, að
sýna eitt: að þessi gleði, þessi kraftur, þetta sigrandi líf, er
enginn leyndardómur, heldur hin rjetta eign sjerhverr-
ar sálar, sem meðtekið hefir Krist sem frelsara sinn,
hversu lítilfjörleg sem hún kann annars að vera.
Sumir segja, ef til vill: »Það er nú hægt fyrir þessa
aðra að ná því stigi, að lifa hinu sigrandi lífi, en jeg
er svo skamt kominn og kringumstæður mínar eru
svona lagaðar að jeg mun aldrei geta það.« En hjer
er að ræða um, hvernig á að sigrast á kringumstæð-
um vorum, hvernig vjer eigum að lyfta oss upp yfir
armæðu og áhyggjur þessa lífs, það er að segja, hvern-
ig þeir, sem nú geta það ekki, geta fengið kraft til að
gera það framvegis, svo að gleði þeirra verði alveg
óháð öllum kringumstæðum þessa lífs.
Jeg get vel trúað því, að sumir segist aldrei hafa
þekt mann eða konu, sem hafði þessa sigursælu trú
og sigrandi lífsgleði, þótt trúaður sje. Þá vildi jeg
spyrja: >Langar yður ekki sjálfa eftir þessari sælu, ef
að hún er fáanleg? Hafið þjer þessa sístreymandi frið-
arlind, sem jeg hefi reynt að lýsa?« Ef ekki, þá lang-
ar mig til aðTsýna*og7 sanna að þetta eru ekki andí
legir loftkastalar, heldur að hverju einasta Guðs barni
er bæði heimilt og skylt að njóta þessa sigursæla lífs.
Ritningin talar um þá, sem »rikja í lífi,«. (Róm. 5.
17.) og það er sagt: »Synd skal ekki drotna yfir yður,?
(Róm. 6. 14.). Um þjáning, þrenging, ofsókn, hungur,
nekt, háska og sve.ð, (það er, um vondar kringum-
stæður), er sagt: »1 öllu þessu vinnum vjer meira ert
sigur fyrir hann, sem elskaði oss.« (Róm. 8. 37.) Vjer
sjáum hjer og víða í ritningunni, að það er ekki vilji
Guðs, að börn hans skuli lifa því kraftalausa lífi, sem nokkr-
ir játendur Krists lifa, heldur að þau skuli fyllast gleði,
friði og fögnuði Heilags Anda og »ríkja í lífi,« sigri-
hrósandi yfir gömlum freistingum og tilhneigingum
og vaxandi daglega í líkingu Krists. Oss langar til að
benda hjer á nokkrar reglur, sem rnunu, með blessun
Guðs, vísa hinni þreyttu sálu á veginn til takmarksins.
1. Trygðu þjer það um fram alt, að þú sjert sann-
arlega kristinn, sjert endurfœddur af Anda Guðs.
Hjer má enginn vafi vera. Það er enginn sigur, eng-
inn fögnuður í Heilögum Anda, þar sem ekki er full
vissa um sáluhjálp sína. Það er ekki nóg að vona að
þú sjert endurfæddur, eða að ætla að þú sjert það
vegna þess að þú ert uppalinn á góðu heimili, og haf-
ir fylgt hinum ytri siðum kirkjunnar. Þú mátt ekki
hugsa, að þú sjert Guðs barn, af því að faðir þinn og
móðir þín hafi verið guðrækin. Ekki má heldur neinn
ætla að hann sje endurfæddur, vegna þess að faðir
hans eða bróðir eða sonur er prestur, eða vegna þess
að hann er sjálfur prestur, og prestskonan má ekk-
hugsa að sál hennar sje hólpin, vegna þess að mað-
urinn hennar er prestur. I þessum málum er ekkert
rúm fyrir óvissu; vjer verðum að vita á hverjum grund-
velli vjer byggjum von vora um sáluhjálp i þessum
heimi og eilifa sœlu í hinum tilkomanda. Margir sem
eru uppaldir þar sem Guðs orð er haft um hönd, eru
efalaust endurfæddir, en ekki vegna þcssara hluta. Það
var eitiu sinni ferðamannaflokkur, sem var á leiðinni
frá Jerúsalem til Galíleu og fólkið hjelt áfram áhyggju-
laust, af því það »ætlaði, að Jesús væri með samferða-
fólkitiu«•, en sú varð raunin á, að fesús var ekki með.
Þjer er ekki nóg, kæri lesari, að »ætla að Jesús sje
með«; þú ert ekki óhultur, nema þú hafir leitað að
honum og fundið hann.
(Framhald.)
sem ætlaðir að skrifa ritstjóra þessa blaðs og
> biðja hann um fáeinar bækur og rit til útsölu
meðal nágranna þinna, (sbr. júníblað »Nðlj.«) en ert
þó ekki enn þá búinn að gera það, ert beðinn vinsam-
legast um að gera það í dag, svo það gleymist ekki.