Norðurljósið - 01.08.1963, Blaðsíða 5

NORÐURLJÓSIÐ
61
snoturt og lítið heimili Ethel átti. Hvernig hafði hún getað
eignazt öll þessi húsgögn? hugsaði hann. Hvaðan fékk hún
öll þessi fallegu föt, sem hún var klædd? Hvað var orðið
af syni hans og dóttur eftir öll þessi ár? Það var svo langt
síðan hann hafði séð þau. Allar þessar spurningar og
margar fleiri streymdu um huga hans og hjarta hans fylltist
eftirsjá. Að hugsa sér það, að hann hefði getað búið hér
með Ethel í öll þessi eyddu ár, en í staðinn hafði hann,
eins og glataði sonurinn, eytt ævi sinni í synd.
Hann truflaðist í hugsunum sínum, er Ethel kom inn
til hans með gott te' og heitar kökur á fallegum bakka.
„Gerðu svo vel, Fred, ég man, hve gott þér þótti te og heitar
kökur.“
„Þakka þér fyrir, Ethel, góða mín,“ sagði hann og sötr-
aði teið. „Það virðist fara mjög vel um þig hérna. En
hvernig hefir þú komizt af í öll þessi ár? Hvernig vinnur
þú fyrir þér? Hjá hverjum vinnur þú?“
„Ég vinn fyrir minn himneska föður, Fred. Hann frels-
aði mig frá syndum mínum, skömmu eftir að þú yfirgafst
mig, og ég hefi alltaf unnið fyrir hann síðan.“
„En hvernig getur þú fengið svona góð föt og öll þessi
húsgögn með því að vinna fyrir hann?“
„Ég lifi af trú, Fred. Ef ég er sönn gagnvart Guði og
vinn fyrir hann, annast hann um allar þarfir mínar. Eg
hefi bænahóp kvenna, sem koma saman einu sinni í viku
til að biðja fyrir starfi mínu. Þær eru samverkakonur
mínar, Fred. Guð leggur þeim sumum á hjarta að líta
eftir þörfum mínum, sumum. Ein konan í hópnum á kjóla-
verzlun. Hún sér um kjóla handa mér. Önnur kona sér um
hatta handa mér úr hattabúðinni sinni. Ein hefir lofað
því, að hún skuli kaupa skó handa mér, meðan ég lifi.
Það er ekki eingöngu, Fred, að séð er um þarfir mínar,
heldur hefir hárgreiðslukona í hópnum snyrt hár mitt, svo
oft sem ég vil. Þetta eru ekki tilviljanir. Guð vinnur fyrir
mig, þegar ég er trúföst og sönn í starfi mínu fyrir hann.“
„En, Ethel, þú ert svo vel klædd?“
„Fred, biblían segir í Sálmi 84. 12.: „Hann synjar þeim
engra gæða, er ganga í grandvarleik.“ Ég er barn Kon-
ungsins, Fred, og allar konungadætur eru vel búnar.“
„Ég vildi, að ég þekkti hann, eins og þú gerir, Ethel,
en hann mundi ekki geta tekið á móti mér sem barni
sínu.“
„0, hann mundi gera það,“ svaraði Ethel og seildist
eftir biblíunni sinni. „Sjáðu til, hann segir: „Þann, sem
til mín kemur, mun ég ekki burt reka.“ Og hér, í I. Jóh.
5.1. stendur: „Hver, sem trúir, að Jesús sé Kristur, er af
Guði fæddur.“ Ef þú ert af Guði fæddur, Fred, þá er hann
faðir þinn, og þú ert barn hans.“
„Mig langar til að taka á móti honum sem frelsara
iriínum og verða barn hans, eins og þetta vers segir, Ethel.
Eg sé, hvað hann hefir gert fyrir þig, og mig langar til
að þekkja hann líka. Ég hefi lifað svo lengi í synd, og ég
hefi aldrei átt andartaks frið eða sælu. Þú munt aldrei
geta vitað, hve illa mér hefir liðið.“ Hann féll á kné, huldi
andlitið í höndum sér og bað Ethel að biðja fyrir sér.
Þegar Ethel hafði beðið fyrir honum, reis hann á fætur,
tók upp úr vasa sínum talnaband og bænabók. Hann rétti
Éthel þetta og sagði: „Ég þarf ekki framar1 á þessu áð
halda. Ég reiddi mig á þau mér til hjálpræðis, en nú sé
ég, áð ég get einungis frelsazt með því að taka á móti
Jesú Kristi sem frelsara mínum.“
Fred, hinn fráhorfni eiginmaður og faðir var kominn
heim.
Ethel gat ekki látið hann dvelja hjá sér i troðfullu
stúlknaheimilinu. en dóttir hennar, Klara, sem gift var
ágætum sannkristnum manni og átti því eig-ið heimili,
bauðst til þess að annast föður sinn. Hún sá um hann um
tíma, unz hann gerðist sálsjúkur og þurfti að fara í geð-
veikra sjúkrahús. Þar var hann þann tíma, sem hann átti
ólifaðan.
Hve góður Guð var að láta hann koma aftur nógu
löngu áður en geð hans bilaði. Guð fyrirgaf honum, Ethel
og börnin fyrirgáfu honum, en hann varð að gjalda synd-
arævi sinnar. Syndin skilur ávallt eftir slóð af örum og
blettum. ---------x--------- (Framhald.)
N ÁMS KE I Ð
Áður en samkomur dr. Oswalds J. Smiths hófust í
Reykjavík á síðastliðnu sumri, hélt ég ofurlítið námskeið
í því, sem á ensku máli er nefnt „soulwinning" og „coun-
selling". Fyrra orðið merkir það starf, að vinna sálir til
trúar á Drottin Jesúm Krist. Mætti ef til vill íslenzka það
sálvinning, sbr. orðin sigurvinning og landvinningar. Verð-
ur það notað þannig hér framvegis. Síðara orðið merkir,
ráðlegging, eða leiðbeining. Er það notað um það leið-
beiningastarf, þegar fólki, sem leita vill Krists, er leiðbeint,
sagt til vegar, hvernig það geti komið til hans og veitt
honum viðtöku.
Á námskeiði mínu í fyrra kynntist ég allmörgu fólki,
sem virtist þrá bæði þekking og þjálfun í því mikilvæga
hlutverki, sem sálvinning og leiðbeining er. Þar sem eng-
inn biblíuskóli starfar hér á landi, sem veiti þessa fræðslu,
hefi ég hugsað mér að gefa fólki kost á námskeiði, þar sem
þetta tvennt er einkum kennt. Vildi ég fórna nokkurra
vikna tíma til þessa síðla hausts og framan af næsta vetri,
ef Guð vill svo vera láta. Reynt yrði að haga námi þannig,
að sem flestir gætu notið þess. Samhliða þessu námi er
ráðgert, að nemendur læsu yfir bréf Páls postula og að
nokkrar helztu meginkenningar þeirra yrðu athugaðar á
sem hlutlausastan hátt.
Ég liefi hugsað mér, að námskeið þetta verði lialdið í
Reykjavík, en hvar í Reykjavík er enn óráðið, þegar þetta
er ritað. Ég hefi hugsað mér, að þátttakendur greiddu fyrir
kennsluna sem svarar kostnaði við húsnæðið. Hins vegar
mun ég ekki taka neitt kaup eða gjald fyrir kennsluna
sjálfa. Kennslustundir yrðu að kvöldinu og líklega aðeins
tvær á kvöldi.
Sálvinning er hlutverk allra þeirra, sem trúa á Drottin
Jesúm Krist. Hann hefir falið okkur að boða orð sitt, og
og það má gera með samtölum alveg eins og með prédikun.
Drottinn notaði sjálfur einkasamtöl til að vinna fólk og
leiða það til trúar á sig. Getur hver séð það, sem les guð-
spjöllin.
Þeir, sem kynnu að hafa áhuga á þessu, eru beðnir að
setja sig í samband við mig fyrir septemberlok.
Sæmimdur G. Jóhannesson.
--------x---------