Heimskringla - 26.10.1911, Side 2

2. BIvS. WINNII’EG, 26. OKT. 1911.
^HEIMSKRINGLA
Hugsanabrot.
Kæri vinur Baldvvinson :
Éfe hefi um nokkurn tíma að
undanförnu ætlaö aö senda þér
1 nu, en ýmislegt hefir oröiö því
til tafar þangaö til nú. Ég hafði
hlakkaö til aö geta sent þér ó-
blandin samfagnaðarorð á 25 ára
afmæli h'rirrny ndar hjónabands,
“en hann dauöi’ á öörum staö
endapunktinn setur”, segir þ. E.—
og svo varð það hér. Ég votta
þér innilega samhygð mína meö
þessum línum. En gleöilegt er
það aö sjá æíiminning íslenzkrar
konu, þar sem alt er eins satt
sagt og það var, er blöðin íluttu
um Ilelgu sál. Baldwinson. Um
það kemur öllum safflan.
II.
þá er þaö annaö þýöingarmikiö
atriði nátengt lífssögu þinni, sem
ég vildi minnast á ; það er 25 ára
afmæli blaös þíns Iieimskringlu.
þegar • miðað er við meðalæfi ís-
lenzkra blaöa, þá er þaÖ hár ald-
ur. J>ótt viÖ höfum ekki verið já-
bræöur í öllum málum, þá hefi ég
alt af haft mætur á Heimskringlu
ýmsra orsaka vegna.
það er mín skoðun og sannfær-
ing, að fullkomið málfrelsi og rit-
frelsi sé einn af sterkustu litum
sannrar siðmenningar. Almenn
blöð eiga aö mínu áliti, að leyfa
öllum mönnum aðgang aö dálkum
sínum, hvaða flokkum sem þeir ,
fylgja, hvaöa mál, sem þeir vilja
ræða og hvaöa skoöun sem þeir
hafa. Aö bæla niöur hugsanir
manna meö því aÖ banna þeim
málfrelsi og ritfrelsi, er andleg
þrælmenska sprottin af lítilmensku
Að þora ekki að heyra eöa sjá !
andmæli gegn sér eða stefnu sinni, j
ber vott um ragmensku eða van-
"traust á málstað sínum. Hvert
það mál, sem gott er og heilbrigt,
græðir við það, að andmæli komi
fram gegn því, þegar til lengdar
lætur.
Heimskringla hefir verið öllum
• opin, eins og frjálslynd blöð
hljóta að vera. þó braut hún þá
reglu á Stephani G. Stephanssyni
og þorsteini Björnssyni, og var
þaö í hvorttveggja skiftið henni
til vanvirðu og hnekkis.
þótt ég álíti, að blöðin eigi að
vera öllum opin, þá er það ekki
svo að skilja, að já og amen eigi
að segja við öllu, sem þeim berst;
nei, því fer fjarri. Allar stefnur og 1
öll mál eiga a& hafa heitnild til
þess, að um þau sé rætt, en það
er heilög skylda ritstjórans, að
andmæla því jafnframt, sem haan
telur rangt og sýn í hverju villan
sé fólgin. Ritstjórinn á að leyfa
öllum ritfrelsi af tveimur ástæð- 5
um : 1 fyrsta lagi af því, að hver
einasti maður á þann meðfædda
rétt, að hafa sínar eigin skoðanir
og láta þær í Ijósi ; blöðin brjóta
því fyrsta og æðsta boðorð rétt-
lætisins í hvert skifti, sem þau
revna að hefta málfrelsi eða rit-
frelsi ; þetta er önnur ástæðan. í
öðru lagi eiga blöðin að birta all-
ar skoðanir, sem þeim berast í
þeim tilgangi, að geta þeim mun
betur andmælt því, sem þau telja
rangt og skaðlegt. Fyrra atriðið
— skoðanafrelsi manna — hefir
Heimskringla verndað flestum
blöðum betur ; fyrir það ber henni
þakkir og heiður. Ilins aðriðsins
— að andjnæla því óheilbrigða —
hefir hún miður gætt, og er það
illa farið. þannig hefir hún með
þögninni sett sinn eigin stimpil,
sitt eigið mark á ý mislegt það,
sem allir vita, að hún hefir í raun
og veru ekki verið samþykk. —
þetta er blaði ósamboðið.
Heimskringla hefir flutt margar
nytsamar bendingar undir stjórn
þinni, sérstaklega um fjármál ;
að því levti hefir hún unnið Yest-
ur-íslendingum stórkostlegt gagn.
þú hefir einnig gefið æskulýðnum
tnörg þatt heilræði, er hont;m hafa
komið að góðu haldi. Ungir menn
— sérstaklega námsmenn — eru
all-oft á márgum áttum í því at-
riði, hvaða lífsstöðu þeir eigi að
yelja sér ; þcir eru á mótum
margra vega og vita óglögt hvern
skuli fara ; þar hefir þú oft leið- j
beint. þetta hljóta allir að viður-
kenna, hversu stækir andstæðing-
ar þínir sem þeir kunna að vera
að öðru leyti. Fyrir þetta atriði
hefðu Vestur-f.slendingar átt að
þakka þér op'nberlega á 25 ára
afmæli Heimskringht.
Áftur á móti hefir blaðið undir
þinni stjórn verið hlutdrægt í um-
sögnum þtnum og fréttavali, þeg- ,
ar um fsland befir verið að ræða ; I
fvrir það átt þú og blaðið óþökk
allra sannra fslendinga.
Barátta néimskringlu með eða j
móti félagsmáltim Vestur-íslend- j
inga, hefir, að míntt áliti, oftast j
verið heilbrigð og drengileg, þótt j
frá því kunni að finnast undan- !
tckningar.
Um það tjáir ekki að deila, að
blað þitt er orðið og verður fram-
vegis áhrifamikið vopn í hvaða
baráttu sem er meðal Vestur-
Islendinga ; þeir eiga því mikið
undir því, að þú stjórnir því sam-
vizkusamlega og til heilla ; og að
það sé einlægur vilji þinn efast
víst enginn um, — nema þegar til
stjórnmála kemur. Meira um það
síðar.
Jæja, vinur, ég óska þér þess
einlæglega. að blað þitt megi fram
vegis verða þér til sóma og þjóð
þinni til heilla ; að þú haldir á-
fram, að leyfa öllym skoðunum
aðgang ; að þú andmælir jafn-
framt því, sem þú telur rangt eða
óheillavænlegt, svo þii getir með
sannri ánægju Utið yfir starf þitt
og Heimskringlu á 50 ára afmæli
hennar.
III.
Skúlamálið nýja eða R.úðuborg-
ar málið er talsvert rætt hér sem
annarsstaðar. Vanvirða mikil er
það Ileimskringlu og Lögbergi,
hversu hlutdrægt og rangt þau
hafa skýrt frá því máli. í fám
orðum er það svona : Skúla Thor-
oddsen var veitt fé — 1200 kr. —
úr landssjóði til þess að koma
fram sem fufltrúi íslenzku þjóðar-
innar á 1000 ára afmæli Normand-
íu, sem haldið var í Rúðuborg á
Frakklandi í sumar. Hann fer ut-
an og kemur heim aftur, kveðst
hafa verið á hátíðinni og birtir í
blaði sínu ávarp mikið frá sjálfum
sér til frönsku þjóðarinnar. Nokk-
uru síðar kemur það upp, að Guð-
mundur Finnbogason, sem einnig
átti að mæta á hátíðinni, hafi
sagt, að hann hafi hvorki séð
Skúla þar né hcyrt. jþetta þykir
mönnum kynlegt ; um það er svo
deilt fram og aftur, hvort Skúli
muni hafa verið þar eða ekki.
Stjórnin, sem borgaði ferðakostn-
aðinn, er ámælt fyrir það, að
grenslast ekki eftir sannleikanum
í þesstt máli. Kristján Jónsson
ráðherra símar þvf til gistihúss
þess, sem Skúli kvaðst hafa dval-
ið á, og spyr, hvort íslendingur-
inn ækúli Thoroddsen hafi gist þar
á þessum ákveðna tíma. Ráð-
herra fær svar og það er n e i t -
a n d i. Hann símar einnig til full-
trúa Dana (danska konsúlsins) í
Rúðuborg og biður hann að kom-
ast eftir, hvort Skúli hafi verið
þar. Svar hans er einnig n e i t -
andi. þessi svör birtir ráðherra
að sjálfsögðu. Nú töldu það marg-
ir sannað, sem von var, að Skúli
hefði aldrei til Rúðuborgar komið;
en hann kvaðst hafa reikning frá
gistihúsinu sögu sinni til sönnun-
ar. Ráðherra símar aftur til full-
trúa Dana og krefst þess, að hann
fái fullvissu í þessu máli. Eftir
nokkurn tíma kemur svar, þar
setn hann kveðst, eftir persónu-
lega rannsókn, hafa komist að
þeirri vissu, að Skúli hafi vertð í
þessu tiltekna gistihúsi um þetta
leyti. þessa frétt birtir ráðherra
jafnskjótt. Á því leikur enginn efi
lengur, að Skúli hefir farið til
Rúðuborgar, en samkvæmt eigin
framburði hefir hann a 1 d r e i
farið á fund nefndar þeirrar, sem
fyrir hátíðinni stóð ; a 1 d r e i
framvísað kjörbréfi sínu eða full*
trúaskjali við rétta hlutaðeigend-
ur, aldrei komið fram á
Frakklandi sem full-
trúi Islands. 1 stað þess
hafði hann — að eigin sögn — tek-
ið sér aðsetur á gistihúsi einu og
sagt gestgjafanum eða þjónum
hans frá því, að hann væri Skúli
Thoroddsen fulltrúi Islands á há-
t ðina. þar við lætur hann sitja.
Sérstakt sæti hafði verið ætlað
fulltrúa Islands, en það uar autt,
þvi Skúli gaf sig aldrei fram í há-
tíðasalnum ; hvort hanii hefir ver-
ið þar staddur eða ekki, sem prí-
var maður. það vita menn ekki
og varðar ekki um, en hitt er víst,
að sem fulltrúi íslands
var hann þar ekki. Hann
átti að sjálfsögðu að koma þar
fram með kveðju frá íslandi ; ella
brást hann því trausti, sem til
hans var borið og sveikst um það
erindi, sem honum var á hendur
falið. Hugsið vkkur, að Goodtem-
plari væri sendur á stórstúkuþing
í Winnipeg, tæki sér gisting á
Woodbine og segði gestgjafanum
frá því, að hann væri fulltrúi á
stórstúkuþingið, en framvisaði
aldrei kjörbréfi sínu á þinginu, léti
svo þar við sitja og færi heim aft-
ur. Væri hann að gera skyldu
sína? Nei, Skúli kom aldrei til
Rúðuborgar, sem fulltrúi íslands,
þótt hann væri þar sem prívat-
maður. — Ráðherra fór eins sam-
vizkusamleg-a að í þessu máli og
framast mátti vera. Hefði hann
birt fvrri skeytin frá gistihúsinu
og fulltrúa Dana, þar sem þvf er
neitað, að Skúli hafi verið í Rúðu-
borg, en þagað vfir þvi siðara, þá
hefði hann sýnt hlutdrægni, — en
Kristján Jónsson er samvizku-
samari maður en svo.
Mótmæli þeir því, sem þora, að
sagan sé hér rétt sögð. Dæmi þeir
betta mál Skúla til heiðurs, sem
vilja. Ég hefi símskeytin orðrétt
eins og þau voru send á víxl á
frakknesku, íslenzku og dönsku og
mönnum er velkomið að sjá þau.
IV.
Nú er talsvert liðið frá kosning-
unura, farin að stillast suðan,
minka hitinn og lækka froðan í
stjórnmálapottinum. það er merki
legt, hversu mikið ósamræmi á
sér stað í veröldinni ; merkilegt,
hversu það góða og illa virðist ná
tökum á hugsun manna á víxl.
Ég hefi aldrei þekt æ r 1 e g r i
aðferð í stjórnmálastarfi, en þá,
sem þú viðhafðir við mig ári eftir
að ég kom til þessa lands. þú
fékst mér heilmikinn böggul af
blöðum, pésum og bæklingum, og
mæltir á þessa leið : “lestu þetta,
karl minn, og lestu það vandlega ;
hér hefurðu alt sem þú þarft til
þess að þekkja stefnur beggja
ílokkanna. þetta er bæði þaðf sem
við höfum látið prenta og Liber-
alar. Ef þés lízt betur á okkar
stefnu, þegar þú hefir kynt þér
þetta alt og hugsað um það, þá
vonast ég eftir, áð þú hallist
fremur að okkar flokki, annars
auðvitað ekki”. — þetta þótti
mér framúrskarandi ærleg aðferð,
og ég hefi alt af virt þig miklu
meira síðan. Eg las og las og lík-
aði hvorug stefnan ; sérstaklega
var ég þó mótfallinn tollstefnu í-
haldsmanna. —
það er gleðilegt, þegar menn
vinna eins æ r 1 e g a og þú gerð-
ir í þetta skifti ; en það er grát-
legt, þegar menn vinna eins ó -
æ r 1 e g a og þii gerðir um sið-
ustu kosningar. Ég álít, að enginn
flokkur hafi nokkurn tlma í nokk-
uru landi drýgt annan eins stjórn-
arfarslegan glæp eins og þann,
sem íhaldsflokkurinn framdi við
síðustu kosningar — að neita þjóð-
inni um verzlunarfrelsi —, og ég
álít, að aldrei hafi nokkur þjóð
sýnt eins mikla fávizku og verið
eins leiðitöm út á eyðimörk auð-
valds og einokunar eins og Can-
ada þjóðin við síðustu kosningar.
Að banna sjálfum sér að mega
selja og kaupa án sekta, það er
hörmulegt ; það er stjórnarfars-
leg brjálsemi.
þegar ég var svolítill drengur
heima á íslandi og las um það frá
einokunartímabilinu, að íslenzkur
maður, er Ilólmkell hét, hafði ver-
ið bundinn við staur og hýddur
fyri* það, að hann seldi fimm
fiska í öðrum kaupstað en einok-
unaríélögin vildu vera láta, þá
fanst mér sem ég læsi um þann
óhevrilegasta þrældóm, sem hugs-
ast gæti. En í mínum augum er
verið að endurtaka sömu söguna
hér í Canada — í þessu svokallaða
landi frelsisins — og það núna á
20. öldinni. Canada bóndinn er
hýddur, ef hann dirfist að selja
fimm pund af hveiti í öðrum kaup-
stað, en einokunarfélögin vilja
vera láta ; ef hann dirfist að
verzla við nágranna sinn, Banda-
ríkjamanninn, þótt hann fái þar
langtum hærra verð fyrir þá vöru,
sem hann hefir aflað með súrum
sveita, en auðfélögin vilja gefa
honum í Canada. Vesalings Hólm-
kell miðaldanna — verkamaðurinn
á íslandi — var hýddur við staur
fvrir að verzla með eigin vöru,
þar sem honum féll bezt ; vesal-
ings Tlólmkell 20. aldarinnar —
Canada bóndinn — er sektaður
eða settur í fangelsi fyrir það að
verzla með eigin vöru þar sem
honum er hagkvæmast. — Burt
með slíkt !
V.
Fréttir eru héðan fáar. Upp-
skera misjöfn, frostið olli stór-
skemdum. Nú er fullger járnbraut-
arstöðin á Leslie, og er hún mjög
myndarleg. Rjómabúið hefir búið
til 28,000 pund af smjöri 1 sumar,
og borgar jafnt og stjórnarbúin ;
er það býsna gott. Stofnun þessi
er mikið aðdráttarafl fyrir bæinn.
Vegir hafa verið bygðir og bætt-
ir hér til stórra muna. Nokkur
hús hafa verið bygð, og myndar-
legt skólahús á að fara að reisa í
bænum.
Milíónaeigandi einn frá Lundúna
borg — Iloman James að nafni —
hefir keypt um 20 lönd umhverfis
Leslie, og vinnur þar gufuvél nótt
og dag. það er ógrynni lands,.sem
hann er að rækta umhverfis bæinn
og er það ómetanlegur hagnaður,
sérstaklega fyrir þá sök, að hann
hefir að eins keypt óunnið land,
sem félag átti, og hvorki fram-
leiddi neitt né var goldið af. Mað-
ur þessi hefir látið þess getið, að
hann ætli sér að láta Leslie bæ
bera þess menjar, að hann hafi
átt þar heima. Hann flytur alt sitt
fólk hingað að sumri og ætlar að
hygg.l’a hér stórhýsi. það er ó-
mögulegt að gera sér grein fyrir,
hversu mikið hann kahn að gera
fjmir bæinn áður en lýkur.
Bæjarstjórnin okkar er liðlétt ;
tveir hérlendir menn ráða þat lög-
^ um og lofum og sofa þeir 24
klukkutíma í hverjum sólarhring.
Kosningar fara fram í næsta mán-
uði og vonum við þá eftir betri
stjórn, því nóg er hér af vakandi
mönnum.
SlG. JúL. JðHANNESSON
“Lynching5,
Ileimskringla af 5. okt. flytur
jneðal annars langa grein með fyr-
irsögninni “Lynching”. — það eru
tvær ástæður fyrir því, að mig
langar til að gera dálitla athuga-
semd við grein þessa. Fyrst það,
að greinin er að ýmsu leyti ab
gerður heilaspuni, og hitt að til-
gangur greinarhöfundarins virðist
vera sá, að kasta skugga á félags-
líf Bandaríkjamanna, þar sem
hann kallar fólkið skríl og reynir
að útmála það á hryllilegan hátt,
hvað þessi skríll aðhafist og hvað
lög og réttur sé fótum troðinn.
Greinarhöfundurinn útskýrir það á
marga vegu, hve margir séu myrt-
ir án dóms og laga, og segir það
vera svartasta blettinn á Banda-
ríkjunum. — Að mínu áliti eru
svertingjarnir svartasti bletturinn
á Bandaríkjunum ; ef greinarhöf-
undurinn gæti þvegið hann af
Bandaríkjunum, myndi nafn hans
verða ódauðlegt um öll Bandarík-
in.
En nú kem ég að aðalmálinu,
j þar sem mér finst ósvífnin keyra
i fram úr hófi í greininni. Höfund-
ur nn segir : “það er ekki nóg
j fyrir hinn blóðþyrsta skríl, að
drepa þá hreinlega sem falla hon-
um í greipar, heldur pina þá og
! kvelja á sem • dýrslegastan og
! grimdarfylstan hátt”. Fyrst og
fremst eru þetta alger ósannindi ;
• því hver heilvita maður getur séð,
' að slíkt og þvílíkt væri ekki liðið^
ef svoleiðis aðferð væri notuð.
En svo ætla ég ekki lengur að
eltast við ofstækisfullar ýkjur og
I ósannindi, sem koma fram í grein-
| inni, en vil í þess stað — því tnér
finst þaö betur við eiga — gefa
dálitla upplýsing í þessu máli sam-
kvæmt beztu þekkingu og áreiðan-
j legustu afspurnum um þetta cít
| ítrekaða negra mál.
i Sannleikurinn er þetta, að í
sumum af Suðurríkjunum eru íiciri
negrar en hvítir menn. þar sein
negrarnir eru í meirihluta, leyfa
þeir sér að fremja öll ódáðavcrk,
sem þekkjast í heiminum. Eitt af
því átakanlegasta, sem kjtnur
sárri gremju inn hjá hvítu fólki, er
það þegar negrar ná í stúikubörn,
oftog einatt 10 til 12 vetra götnul,
i útleika þau á þann svívirðiiegast.a
hátt, sem orðið getur, og ekki ó-
sjaldan biða þau bana af vefif -ið-
inni. Ef að stúlkan eða st’lku-
barnið heldur lífi, þá klagar l.'in
illræðismanninn. Svo er hann dreg-
inn fyrir rétt, en þegar þar kemur
koma fram 20 til 30 eða fleiri af
negrafólkinu, og sverja þess dýran
eið, að hinn ákærði hafi verið á
alt öðrum stað þann tímann, sem
stúlkan segir frá. Nú kemst dóm-
| arinn í vandræði og veit ekki,
| hverju hann á að trúa ; en stúlkan
I hefir engin vitni, þar sem hinn á-
kærði hefir heilan hóp af ljiigvitn-
um.— þetta gekk svo langt og öll
réttarganga varð svo erfið, að
hinn seki var oft og einatt sýknað-
ur og gefið tækifæri til að fremja
annað eða fleiri níðingsverk. Og
til þess með einhverju móti að
reyna að vernda konur sínar og
dætur, tóku menn sig saman um,
að hengja þessa sakadólga ; —
fyrst og fremst til þess að koma í
veg fyrir, að fanturinn fremdi
fleiri illræðisverk, og einnig til
þess ef ske mætti, að þessi aðferð
yrði öðrum negrum til viðvörun-
ar framvegis.
Negra spursmálið er svo stórt
og umfangsmikið alt í gegn, að
mér dettur ekki í hug, að fara
langt út í það í þetta skifti. En
eftir beztu þekkingu í þau 30 ár,
sem ég hefi átt heima í Bandaríkj-
unum, hefi ég komist að þeirri nið-
tirstöðu, gð negrum hafi verið gef-
ið meira frelsi og meiri réttindi,
en þeir hafi verið hæfir til að taka
á móti. þeir kttnna ekki að meta
mannréttindi ; þaðan af síður, að
þeir virðist hafa nokkurn villa á,
að reyna að hegða sér eins og
heiðarlegir borgarar.
Eg ætla svo að segja skilið við
þetta mál að sinni, og vona að
hinir mörgu lesendur Heimskringlu
sem þetta mál er ekki kunnugt,
sanníærist um það, að höfundur
greinarinnar “Lynching” hefir ver-
ið nokkuð einhliða og þekkingar-
lítill á því sem hann skrifar um,
og þar af leiðandi sett hvern
sleggjudóminnofan á annan, án
þess að vita, hve mikill sannleiki
eða réttlæti lægi til grundvallar
fyrir öllu, sem hann setur fram í
grein sinni.
Mauntain, N.D., 15. okt. 1911.
PAUL JOHNSON.
Hefir þú borgaö
Heimskringlu ?
ANDATROARFÉLAGID
heldur ársfund sinn í kirkju sinni. á,
horni Lifton St. og Sargent Ave.
hér í borg mánudaginn 6. nóvcm-
ber kl. 7 að kveldi. Skeintisam-
koma verður haldin á eftir íund-
inum. Á sunnudaginn 5. nóvember
verða 2 messur, kl. 3 e.h. og kl. 7
að kveldi. Allir boðnir og \el-
komnir báða dagana. (n.2j.
JOHN DUFF
PLHMBEH.GAS ANI) STEAM FITTER
Alt ve**lc vol vandað, og veröift rétt
664 Notre Datne Av. Phone Garry 2568
WINNIPEG
MARKET HOTEL
116 l’rincess 8t.
A móti markaönnm
P. O’CONNELL, eigandl, WINNIPEQ
Beztu vínfönf? vindlar og aöhlynning
góö. Islenzkur veit.in»ramaöur P S.
Anderson, leiöbe-nir lslendingum.
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OGVINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDINGUR. : : : : :
Jamcs Thorpe, Elgandl•
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Btmrsta Rilliard Hall 1 Norövosturlandinu
Tlu Pool-borö.—Alskonar vfnog vindla*
Qiatlng og fæOi: $1.00 á dag og þ«r y/ir
Lennon A Hebb
Eigendur.
MIKIL
UPPBOÐSSAtA
á liestum, holdagripum, mjólkur kúm.
bænda verkfærum, lieyi og
húsgöngnun, o,s,frv. að
0AK POINT, MAN.
Laugardaginn 4. nóvember 1911
Samkvœmt skipun, herra B. Rafnkelson. Sél égö hesta,
frá 9J0 til 1300 punda þunga, Einnigaðra gripi, þar með 5
kynbóta naut, hæns, svln, eyki aktygi, hesta ábreiður, eldstó,
hitunarstó, boxstó og allan húsbúnað úr velbúnu húsi. Roll
Top Desk, 500 pör af skóm, groceries, járnvöru^ kaðla. hveiti
og margar aðrar vörur.
Alt þetta verður að seljast þvf eigandinn heíir selt búland
sitt. Söluskilmálar; $60.00 kaup og þar undir borgist út í
höiid, Fyrir stærai upphæða kaup verður frestur veittur til
1. maf. 1912, gegn viðteknum borgunar — skuldbindingum
með 8 per cent vöxtum.
D. JONES, Uppboðshaldari
Holda nautgripir, svín, fuglar og hey verður selt gegn
peningaborgun út í hönd.
Kornyrkjumenn
þegar þið kaupið akuryrkju
leita fyrir ykkur, hvar þau„eru ód
En það er alveg eins mikilsvar
hæsta verði eins og að kaupa verk
Getið þið verið vissir um, að
hveitið ykkar, ef þið stöðugt skifti
Reynið okkur. Sendið okkur
dæmið fyrir sjálfa ykkur, hvort
skifta ykkar.
Sérstakt tillit tekið til tegund
Skrifið eftir vorum 'ýikulega
ari upplýsingum.
verkfæri, munuð þið vafalaust
ýrust, áður en þið gerið kaupin.
ðandi, að selja hveitið ykkar með
færin ykkar með lægsta verði.
fá ætíð allra hæsta verið fyrir
ð við þann sama?.
eina vagnhleðslu til reynslu og
við séum verðir að njóta við-
a flokkunar.
verðlista (Market Letters) og frek-
HANSEN GRAIN COMPANY
Grain Commission
GRAIN EXCHANGE - - - WINNIPEG, MAN.
Members: WINNIPEG GRAIN EXCHANGE.
Members: CALGARY GRAIN EXCHANGE
I