Heimskringla - 14.12.1911, Blaðsíða 6

Heimskringla - 14.12.1911, Blaðsíða 6
«. BLS.. WINNIPEG, 14. DES. 1911. HEIMSKRINGLA Sherwin - Williams PAINT fyrir alskonar húsm&lningu. Prýðingar-tfmi nálgast nú. Dáiítið af Sherwin-Williams húsmáli getur prýtt húsið yð- ar ntan og innan. — B r ú k i ð ekker annað mál en þetta. — S.-W. húsmálið málar mest, endist lengur, og er áferðar- fegurra en nokkurt annað hús mál se;n búið er til. — Komið inn og skoðið litarspjaldið.— CAMERON & CARSCADDEN QUALITY HAHDWARH Wynyard, - Sask. MARKET HOTEL 146 Princess St. A móti markaOoum P. O'CONNELL, eignndf, WIN’MPEG Beztu vínföng viudlar og aChlyuning góö. Islenzkur veitingamaCnr P S. Anderson, leiöbeinir lsíendingum. JIMMY’S HOTEL BEZTU VÍN OG VINDLAR. VlNVEITARI T.H.FRASKR, ISLENDINGUR. : : : : : James Thorpe, Eigandl Woodbine Hotel 466 MAIN ST. Stwsta Billiard Hall 1 Noróvestnrlandiru Tlu Pool-boró — Alskouar vfnog vÍDdlar Gintin. og fœOI: $1.00 á dag og þar yfir l.eunon A Httuu, Eigendnr. Winnipeg Renovating Company H. Schwartz, Custom Tailor Sauma föt eftir máli mjög vel og fljótt. Einnig hreinsa, pressa og gera við gömul föt. 557 SARGENT AVENUE Phone Garry 2774 A. S. TORBERT ’ S RAKARASTOFA Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verk, ágwt verkfæri; Rakstur I5c en Hárskuröur 25c. — Óskar viöskifta ísiendiuga.— A. S. IIAKIIAIi Selur llkkistnr og anuast um útfarir. Allur útbúuaöur sá bezti. Enfremur selur hrtun al skouar minuisvaröa og legsteina. 121 Nena St. Phone Garry 2152 Winnipeg Andatrúar Kirkjan horni Lipton og Sargent. Snnnodagasamkomnr, kl. 7 aö kveldi Audartrúarspeki þá útsklrö. Allir velkom- uir. Fimtndagasamkomur kl. 8 aö kveldi, hnldar gátur ráöuar. Kl. 7,30 segul-læku* iogar. Fréttabréf. LGS ANGELES, CAL. 1. des. 1911. Til Ileimskringlu og lesenda henn- ar. — Ég get varla stilt mig um, að rita fáar línur héSan frá Los An- g-eles, þar ég sé hinn mikla mun á hinu góSa og hinu illa á þessum stutta tíma, sem ég hefi dvaliS hér. Ilér er sannarlega jarSnesk para- dís, og hefi ég aldrei á æfi minni lifaS annan eins þakklætisdag og þennan 30. nóvember, hvaS veSur- blíSuna snertir, sem hver og einn getur dæmt vim, sem athugar veS- ur hjá sér 30. nóvember 1911 ; og vil ég því skýra frá á þessa leiS ; Eg lagSi af staS suSur aS sjó um morguniíin kl. 9.30 f.m. meS dóttur minni og herra Joseph Joel, sem bauS okkur þangaS fyrir þakklætismáltíS, og til aS sýna mér og henni alt, sem augaS gat séS, því aS ég var ekki búinn aS sjá þaS pláss áSur. pangaS voru 18 mílur vegar, og kallast þessi staSur Long Beach. IiangaS fóru frá Los Angeles yf- ir 20 þúsundir, eSa jafnvel meira, ojr heyrSist hvorki stunur eSa hósti eSa illmæli; alt gekk í röS o<r reglu ; enginn vínandi, engar reykingar, og allir skemtu sér hver eftir sinni lyst. Svo hundruS- um skifti S)-nti í sjónum í einu og vorum viS dóttir min og landi minn í þeim hóp ; ég saup mér góSa tvo gúlsopa af sjó, áSur en ég bleytti mig, líkt og góSir sund- menn gera til aS verja krampa. — Nú þarna er mismunurinn sjáan- legur til allra, sem ekki búa í Californíu. AnnaS hefi ég ekki til aS rita, utan kosningabaráttan er ströng, sem endar 5. desember ; en ég er ekki í henni, ég er of ungur, ekki nema tveggja mánaSa gamall hér í Californíu. BROWN P.O., MAN. 2. des. 1911. Herra ritstj. 15kr. 1 íslenzku blöSunum sjást frétt- ir frá öllum bygSum Islendinga, nema þaS er mjög sjaldan, aS héS- sjáist nokkuS ; þess vegna sendi ég Ileimskringlu þessar línur, svo lesendur hennar sjái, aS viS séum lifandi. Jietta síSasta sumar var aS mörgu leyti gott. Uppskera var í góSu meSallagi ; hveiti frá 20—30 bushel af ekrunni og hafrar frá 40 —80 bushel af ekru ; litlu var sáS var. þresking gekk heldur seint vegna rigninga, en samt fengu menn alt þreskt áSur snjór kom. Ilér hefSi orSiS einhver mesta uppskera, sem menn hafa séS, ef rvS hefSi ekki skemt hveiti, því útlitiS var mjög fallegt fratrian af sumri. Yfirleitt líSur fólki hér vel; eng- ir dáiS á þessu síSastliSna sumri; skógarnir alt af aS minka og akr- arnir stækka aS sama skapi. Okk- ar mesta mein er, hvaS viS erum fáir Islendingar hér, og þar af leiS- andi slæmt meS félagsskap. Samt höfum viS léstrarfélag, sem hefir allmikiS af bókum, og munu vera í safninu flestar hinar nýrri bækur, ásamt Islendingasög- um og kvæSabókum. Og svo er hér lúterskur söfnuSur, sem allir tilheyra, en prestsþjónustu getum við ekki haft nema litla vegna þess, aS viS erum svo fáir. J>aS er slæmt, hvaS íslendingar gefa þessari b)-gS litinn gaum ; — ég meina, aS þeir ættu aS kaupa hér lönd af annara þjóSa mönn- um, og mætti hafa hér blómlega íslendingabygS, sem ekkert gæfi Arg)-le eftir eSa öSrum beztu ný- lendum íslendinga í Canada, því hér er jarSvegur djúpur og ríkur. Og vildi ég ráSleggja hverjum þeim manni, sem kaupir akuryrkju land, aS koma hingaS óg skoSa sig um. Ilér erum viS aS mörgu leyti vel settir ; stutt frá höfuS- borg fylkisins (Winnipeg), — ekki nema 80 milur. Svo höfum viS járnbraut, sem rennur norSur 7 mílur fyrir austan okkur, og get- ur þaS ekki talist langt aS fiytja hveiti ; og svo höfum viS von um, aS herra Sharpe, þingmaSur okk- ar, koini meS braut inn í bygð- ina, og ef svo yrSi nryndi engan iSra eftir aS eiga land hér. Ekki líkaSi mér framkoma Hkr. í síSustu kosningum ; hún sem sé gat þess um þaS leyti sem herra Borden var aS ferSast um Vestur- fylkin, aS þaS væri ekki hægt aS taka tillit til bændanna, — vegna þess þeir væru svo fáir í saman- bur&í viS annan fólksfjölda í land- inu. Ekki svo aS skilja, aS ég á- líti ekki daglaunamenn og verzlun- armenn nauSsynlega, og sjálfsagt aS taka tillit til þeirra jafnt sem annara. En svo vil ég spyrja Hkr. —: Hvers virSi væri þetta mikla meginland, ef engir væru bæn*dur ? Og svo aS endingu vil ég láta Ilkr. vita, aS ég tók eftir því þegar hún (Hkr.) gat þess í sum- ar, aS bændurnir heimtuSu meS g o r g e i r miklum, aS herra Borden tæki til greina þeirra kröf- tir. Hvers eiga bændur aS gjalda hjá Heimskringlu ? II. P a u 1 s o n. Dánarfregn. Ilibn 25. septeanber sl. andaSist aS heimili sínu í Mouse River bygSinni JÓIIANN SVEINSSON, nál. 63 ára gamall. Banamein hans var afleiSing af byltu. Hann var fæddur 18. október 1849. Voru foreldrar hans hinn héraSskunni merkismaSur Sveinn Sæbjarnar- arson og Helga SigurSardóttir, hjón á BæjarstæSi á SeySisfirgi. Jóhann var tvígiftur ; fyrri kona hans var Kristín Ásmundsdóttir Sæbjarnarsonar, voru þau hjón bræSrabörn. Af fjórum börnum þeirra lifir einn sonur, Sigurjón, verzlunarstjóri á SeySisfirSi. SíS- ari kona hans v-ar Bergljót Er- lendsdóttir, frá BrekkugerSishús- um í Fljótsdal, sem nú syrgir mann sinn ásamt þremur börnum, einum pilti og tveimur stúlkum. Jóhann flutti til Ameríku áriS 1903 , frá GnýstaS á SeySisfirSi, þar sem hann nafSi bt'tiS um all- langt skeiS. Jóhann Sveinsson var ágætum gáfum gæddur, eins og hann átti kyn til ; meS skarpa og ljósa dómgreind. Hann var fjölfróSur maSur meö viStækri þekkingu ; liann var einkar vel aS sér í sögu og skildi hana vel. Ilann var kunnugur staSháttum flestra þjóSa og fylgdist vel meS því, sem gerSist í nútímanum. Á íslandi las hann flest þaS, sem út kom á prenti. ' Hann átti meira og fall- egra bókasafn, en flestir íslenzkir alþýSumenn, enda færSi hann sér þaS í nyt. Hann las dönsku og norsku og var talsvert kunnur bókmentum Dana og NorSmanna, og þó sér í lagi stjórnmálasögu þeirra þjóSa. Stjórnmálasögu Is- lands var hann kunnugur frá fyrstu tíS til þessara tíma. Hann hafSi hálfan hugann heima á gamla landinu og viS þaS, sem þar gerSist ; og mtin hann, sem margir eldri menn, • hafa skoSaS Island sem sitt rétta föSurland, þótt örlögin hefSu stefnt honum á aSrar brautir. Jirátt fyrir þaS rækti hann vel sína stöSu. Ilann \-ar trúr í öllu, sem honum v-ar trúaS fyrir og trúr sinni köllun. Hann var snyrtimaSur í búnaSi, skyldurækinn og umliyggjusamtir síntt heimili og búsýslumaSur hinn mesti. S.J. ÞÁ OG NÚ. Situr á svanhvítum fjöllum min sífelda islenzka þrá. horfir á heiSbláan geimitin, á hafiS meS silfraSa gljá. Jtar lék ég mér léttur í æsku viS lækinn, viS fossinn, í á ; ég kveiS ekki komandi hættu, því kær var mér morgunimn þá. Glitfögur blómin mér brostu, þá blikandi sunna þar skein ; ég þekti ekki hrjóstrugan heim- inn, ég liélt aS hann bæri ekki mein. En vaggandi kúlan sér veltir: á vordegi, um haustnætur skeiS, á sumri, á svalköldum vetri, hvar sólgeislinn ekki á leiS. Roberts-tanga búi. Vísindin telja álun óhæíilegt í mat. Álún er ólyfjan í mat; á Eng- landi er öllum bannaS meS lögum aS selja börnum duft blandaS ál- úni, og þannig eru brezhie menn verndaSir gegn þeirri skaSvænlegu sýru. í Canada eru enn engin lög til gegn notkun álúns, og meö því aS ekki er unt aS þekkja álún í bök- unardufti af útlitinu, þá blanda margar verksmiSjur þessu saman, meS því aS álúniS er ódýrara en önnur efni, sem í duftiS brúkast. Álún hefir sömu áhrif á magann og tunguna. Vísindin sýna, að þaS heftir framleiSsltt magavökv; ans og veikir meltingarkraftinn, veldur meltingarleysi og þeim meinum, sem eru þvf samfara. Engin húsmóSir skyldi kaupa bökunarduft frá verksmiSju, sem ekki þorir aS prenta efnin í því skýru letri á ttmbúSirnar, og sú áskrift skyldi segja skýrt og skor- inort, aS ekkert álún væri í dular- búningi inni fvrir. JÓN HÓLM, gullsmiSur á Gimli gerir viS allskyns gullstáss og býr til samkvæmt pöntunum. — Selur einnig ágæt gigtarbelti fyrir $1.25. JÓN JÓNSSON, járnsmiSur, af 790 Notre Dame Ave. (horni Tor onto St.) gerir viö alls konai katla, könnur, potta og pönnui fyrir konur, og brýnir hnífa og skerjiir sagir fyrir karlmenn. — Alt vel af hendi leyst fvrir litls, borgun. The Dominion Bank UOllM NOTHE DAME AVESUE 00 SUERDllOOKE STllEET ílöfuðstóll uppborgaður ; $4.'i 00,000.(0 V'arasjóður - - - #í»,700,000 ()0 Albir uionir - - - 69,000,0;0.00 Vé' és'ornn eftir viðskiftun veizltmnr tr'nnna og ábyrirumst aS eefa fieim fnl'næ.j'. ■Sparisjó',sdeild vor rr sú stæi si.a sem coknur b..nkí hcíir i bortrimi. íbúmid ir þ» ssa bbita borgarii-m>r óska aú skifta við stofnun s«m ba r vra hi' ei »lt:erle-a ttyetr. Nafu vort er fv>II lygyMiií óhlut- le ka. Byijid spaii iui.Wk íyrn sjtlfa yðar, ko.nu yóai ok bö, n. l’hiMie (iniT)’ 3 I »« (ieo II nathetvsoii. Riiðsraaður. VI ! UK MAÐUK er vaikár nieð nð diekka eii göngu hreint öl. þér íietið jafna reitt yðm á. Drewry s Redwood Lager það er léttur, freySandi bjór, gerSur eingöngu úr Malt og Hops. BiðjiS ætíS uro hann. E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG HVERSVEGNA VIUA ALLIR MINNISVARÐA ÚR MÁLMI (WHITE BR0NZE?) Vegna þess þeir eru niikið fallegri. Endast Suuibreytan- legir öld eftir ö!d. En eru samt mun billeuri eu grauft eða marmari, mörg hundruð úr að velja. Fáið upplýsivfiar og pantið hjá J. F. LEIFSON QUILL PLAIN, SASK, The Golden Rule Store hefir lög-verð á vörum sfnum sem mun tryggja henni marga n/ja vini og draga þá eldri nær henni. Veitið oss tækifæri til þess að gera yður að varanlegum viðskiftavin. Vér viljum fá verzlun vðar. En vér væntum þess ekki ef þér getið sætt betri kjörum'annarstaðar. ÞAÐ BObGAR SIG AÐ VERZLA \IÐ THE GOLDEN RULE STORE J. GOLDSTINE CAVALIER, NORTH DAKOTA KAUPIÐ 0G BORGIÐ HEIMSKRINGLU S y I v í a 71 72 Sögusafn Heimskringlu S y 1 v í a 73 74 Sögusafn II e im s k r i n g 1 u þau sneru á þessa leið, og Andrey leit hugsandi og næstum hnuggin í kring um sig. ‘Hér er plássið, «em Neville og ég vorum vön aS leika okkur á. Eg man einu sinni, aS ég klifraði upp í gömlu eikina þarna. Hann sagSi aS ég gæti þaS ekki, ,og þá reyndi ég þaS, en datt ofan’. ‘Og hann hefir hræSst meira, en þti hefir meiðst’. Andrey hló. ‘Nei, ég meiddi mig ekki, og Ne\ ille varS ekki hræddur. Hann hló og kallaði mig heimska og klaufalega stelpu. Hann kom mér til aS gera alls konar gáskaleiki, því sjálfur var hann hálftryltur drengur. Ilann vjssi ekki, hvaS liræSsla var, og éj: vildi auðvitaö vera jam oj ui oft iSr- ast þess’ ‘Já, þaS gengur svona, þegar konur eru aS keppa á viS karla’, sagði lávarðurinn. ‘En, er þetta ekki af sannleika sagt mjög fagurt?’ sagSi hann og stöSvaSi hestinn til aS geta betur séS bygg- inguna. ‘petta er líklega elzti hluti hallarinnar. Hann er fallegur. En hvaS er þetta?’ Hann benti tneS svipunni á dyr, ofarlega á veggnum, og enginn pallur fyrir utan. ‘J>aS eru dyrnar aS herbergi Sir Grevilles’, svar- aSi Ándrey. ‘HérbergiS, sem hann dó í’. ‘En þaS liggur enginn stigi niSur frá dyrunum’, sagSi lávarðurinn. ‘Líklega hefir hann ekki hoppaS ofan ?’ ‘Nei, nei ; þaö var stigi þarna, sem Sir Greville notaSi all-oftast, en Sir Jordan tók hann burt, þeg- ar faSir hans var dáinn’. ‘Hann hefir vefiS einkenniWur þessi Sir Gre- Tille?’ ‘Já, í meira lagi. Hann yar svo fámæltur og dulur, og virtist alt af vera sorgbitinn, svo mönnum leiddist að vera í nánd við hann’. ‘Ég hefi heyrt sagt frá konu hans’, sagði lávarS- urinn. ‘Alla æfi sína vildi hann hefna sína á óvin- um sínum. En þegar því er glevmt, hver þaS var sem sagSi ; ‘Ileíndin er mín’, þá fylgir því ógæfa, hve mikið sem hefnt er. Og þetta held ég hafi átt ^sér staS með Sir Greville. En skoöanir hans voru breyttar áSur en hann dó, var þaS ekki?’ ‘Jú, hann var hluttekningarríkari og viSmÓts- betri. Menn sögöu, aS honum hefði sárnaS, aS Nev- ille fór. J>ú veizt, aS þeir lentit í þrætu, en enginn veit um hvaS, nema ef til vill Sir Jordan. Eftir burtför Nevilles varS hann aftur jafn þunglyndur og áöur, ef ekki þunglyndari, en hann var blíðari i um- gengni. Eg sá hann stuttu áðtir en ltann dó, og tók eftir breytingunni. Mér virtist —’ hún þagnaöi skyndilega. ‘Hvað ætlaðir þú aS segja?’ sptiröi l'ivarSurinn ? ‘Mér datt í hug, hvort þaS væri rétt, aS ég segði meira’. ‘Sagði hann þér nokktiö i trúnaði?’ spurSi lá- varöurinn. ‘Nei, naumast í trúnaði. F.n hann sagði : — ‘Andrey, ef þú verSur aS gera eitthvaS, sem ekki er rétt, geymdu þá ekki aS iSrast þess þangaS til þú ert orSin gömul, — þaS verSur þá ef til vill of seint aS bæta fyrir þaSV ‘Itetta var mikilsvierÖ aSvörun’, sagði lávaröur- inn. Eftir dálitla umhug.stin bætti hann viS : ‘Heldurðu að liann hafi átt viS Neville — af þvi hann gerði hann arflausan og varS missáttur við hann ?’ ‘Eg veit þaS ekki’, sagði Andrey. ‘Hann sagSi ekki annaS en þetta. ‘É-g man þaS. Eg sá hann ahlret seinna. Ég held liann hafi aldrei yfirgefið i herbergi sín eftir þaö’. ‘Hann dó skyndilega?’ sagði lávarðurinn. ‘Já’, hún leit aítur hálf-hrædd. ‘ViS skulurn | llýta okkur héSan. Eg kann svo illa viS mig hér. | Er þaS ekki undarlegt, aS Sir Jordan skuli láta her- ; bergin standa eins og þau voru, þegar Sir Greville bjó í þeim ?’ ‘Hefir hann gert þaS?’ ‘Já, ein af vinnukonunum sagSi mér þaS. pann- 1 icr berast fréttirnar’. ‘Já, kvenfólk er málgefiS'. ‘Ég þakka fyrir lofsyrðin. Hún sagSi, aS Sir jjordan leyfði engum öSrum en sjálfum sér að koma inn í þessi herbergi. Nú erum við komin aS hliS- j inu. Hamingjunni sé lof. ViS skulum tala um J eitthvað annaS’. I>au létu nú hestana hlaupa, svo Andrey hrest- j ist og gleymdi þessum ógeSslegu hugsunum. ‘Mér liggur vi'ð »5 óska, aS viö gætum verið tvö ! ein allan veturinn’, sagði hún. ‘þá skyldum við ! ríða okkur til skemtunar’. ‘Eg held nú þaS’, sagSi lávarSurinn og hló. ‘pú ! ímyndar þér, aS ég hafi ekkert annaS aS gera, en ferðartt um landiS meS hálfviltri unglingsstúlku ?’ 'Eg er aS minsta kosti viss um, aS þú hefir ekk- ert betra aS gera’, svaraði hún. ‘En hér er þá j hiS góSa og gamla Stoneleigh. En hvaS þaS er j fallegt. Og þarna býr presturinn og ungfrú Heaps. JpaS er þó gaman, aS koma í kunnug pláss, þar sem maSur þekkir hvern mann. Frændi, hvers vegna jerum viS ekki alt af úti á landi?’ ‘Eg veit þaS ekki. SpyrSu um eitthvaS annaÖ, j eða réttara sagt, sptirSu konu mína aS þessu, hún j mun geta svaraS þér. En nú verð ég aS bregöa | mér inn til söðlasmiSsins. Fyrst þú ert nýkomin frá I.ondon, þar sem enga sölubúð er unt aS finna, þá geturðti notað tímann til aS kauþa eitthvert glingur, þangaS til ég kem aftur’. ‘Eg vil ekkert kaupa’, sagSi hún, 'og ég fer ekki af baki ; en þú mátt ekki láta mínúturnar verSa aS tímum, eins og vant er, þegar þú heimsækir söSla- smiöinn’. ‘Ég dáist aS réttlætinu í orSvtm þinum, einkum þegar ég minnist þess, aS ég beiS þín úti hjá Mar- shall & Snelgrove í 48 mínútur í fyrra dag, og þeg- ar þú komst, sagðist þú ekkert hfifa keypt’, sagSi lávarðurinn. Andrey beiS á hestbaki í fimm mínútur, en þá varð hestur hennar órólegur, og fékk aS hreyfa sig. Ilún leit inn í búSanglugga um leiS og hún rei'ö burt. þegar hún ætlaSi aS ríSa til baka aftnr, varS henni litið á hálfrifna auglýsingu, sem hékk þar á vegg. þar stóð : ‘LeitaS eftir' með stórum stöfum, og á miöri auglýsingunni var mynd a£ manni. Myndin var á næsta vegg viS lögreglustöS- ina, og án þess aS hugsa neitt um það, reiö hún þangaS og fór aS lesa auglýsinguna. J>egar Andrey var aS lesa auglýsinguna, kom maSur út úr skrifstofunni. ‘GóSan morgun, hr. Trale’, sagSi hún. ‘GóSan morgun, ungfrú Hope’, sagði hann, get ég gert nokkuö fyrir yður ? ’ Andrey hló. ‘J>ér gætuð tekið mig fasta, en þér viljið líklega ekki gera þaS, hr. Trale’. ‘Nei, það gæti ég ekki, ungfrú Ilope. Menn iö í hestinn ,-iyðar, eöa því um líkt’. mundu sakna ySar of mikið. Ég hélt ég gæti hald- ‘Nei, ég þakka. Ég er aS bíSa eftir Marlow lávarði, og á meðan var ég aS lesa þessa auglýs- ingu’. I ‘ó, þaS er mý orSin gömul saga. Auglýsingin er aS engtt gagni héÖan af’. ‘HaldiS þér aS maöurinn sé sloppinn?’ L. I

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.