Heimskringla - 28.12.1911, Blaðsíða 6

6. Bls.
WINNIPEG, 28. DES. 1911.
HEIMSKRINGLA
Sherwin - Williams
PAINT
fyrir alskonar hágmftlnintm.
Prýðingar tfmi nálgast nú.
Dálftið af öherwin-Williams
húsmáli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan. — B rú k i ð
ekker annað mál en f>etta. —
S.-W. húsmálið málar mest,
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið.—
CAMERON & CARSCADDEN
QUALITY HAHDWARE
Wynyard, - Sask.
MARKET HOTEL
146 Princess St.
A móti markaOunnj
P. O’CONNELL. eljtandl. WINNIPEQ
Beztu vínföuff vindlar or aöhlynninK
góö. Islenzkur veitinflramaönr P S.
Anderson, leiöbeinir lslendingnm.
JIMMY’S HOTEL
BBZTU VÍN OO VINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDINGUR. : : : :
James Thorpe, Elgandt
Woodbine Hotel
460 MAIN ST.
Btmrsta Billiard Halí I N'orftvesturlandlro
Tlo Ponl-bnrft — Alsknnnr vfno*r vindla•*
GJstin , og fneÖÍ: $1.00 á dag og þar yflr
l.ennon A llebb
Eiffendnr.
Winnipeg Renovating
Company
H. Schwartz, Custom Tailor
Sauma f»t eftir máli mjSg vel
og fljótt. Einnig hreinsa, pressa
og gera við göœul föt.
557 SARGENT AVENUE
Phone Garry 2774
A. S. TORBERT'S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. P»esta verk, ág*t
verkfæri; Kakstur ISc en Hárskurftur
25c. — Óskar viftskifta ísleudinga. —
4 *. IIARDAI.
Selur ltkkistur og anuast nm útfarir.
Allnr átbáuaftur sA bezti. Enfremur
selur hann al skouar minnisvarfta og
legsteina.
I2i Nena St. Phone Garry 2152
Winnipeg Andatrúar Kirkjan
horni Lipton og Sar«ent.
Sunnudaffasamkomnr. kl. 7 »ft kveldi.
Andartráarspeki þá útskírft. Allir volkom-
nir.
Firatudagasamkomnr kl 8 aö kveldi,
huldar gátur ráftuar. Kl. 7,30 segul-lækn-
ingar.
Fréttabréf.
SASKATOON, SASK.
15. des. 1911.
B. L. Baldwinson, Esq., Winnipeg.
Ilerra ritstjóri : — Efe hefi lengi
ætlaö að senda þér fáeinar línur
fj’rir Heimskringlu, en hefi átt svro
annríkt, að ég hefi ekki bomist til
þess fyrri. Alt er á svoddan geysi-
ferð hér, að maður verður að verja
hVerri stundu til starfa sinna, til
þess að geta verið í broddi fylk-
ingar. Ef að sumir af okkur verð-
tim eins miklum tíma fyrir okkur
sjálfa, eins og við verðum að gera
íyrir aðra, þá ættum við að vera
orðnir vel efnaðir.
Af Saskatoon borg er það að
scgja, að hún stænkar óðum; fólks-
talan er nú rúm 18,000. Ég hefi
fyrir framan mig skýrslu, er sýnir,
að árið 1909 voru bvggingar reist-
ar hér uppá $1,002,035. Árið 1910
óxyþað uppí $2,811,771, og fyrir ell-
efu mánuði þessa árs (1911) voru
bvggingaleyfi veitt uppá $4,870,201.
þar 'að auki eru allar fylkishá-
skóla byggingarnar, sem nú eru
einnar milíón dollara virði, og á
bæta tveimur milíónum við það á
næstu tveimur árum. það er gert
ráð fyrir, að eftir tíu ár verði bú-
tð að byggja $10,000,000 yirði af
alls konar skólym undir umsjón
fylkisstjórnarinnar, og hafa flestir
hugmynd um, hverja þýðingu það
hefir fyrir framtíð Saskatoon.
Á mánudaginn var samþyktu
bæjarbúar að verja $300,000 til að
byggja nýtt sjúkrahús fyrir bæinn
að ári, og hefir háskólastjórnin
boðið bænum frá 5 til 10 ekrur af
landi til að byggja á, og hafa bæj-
arbúar þegið það með þökkum. —
Gamla sjúkrahúsið, sem landi vor
þorsteinn Borgfjörð bygði fyrir 4
árum, er alt of litið, svo nú má
hann koma austur að sumri og
reisa hið nýja ; einnig ætti hann
að byggja nýju bryggjuna, er reist
verður yfir ána og sem verður
fimta brúin. það verður ekki
minna verk en C. P. R. brúin, er
hann bygði hér um sumarið.— þá
má hann ekki gleyma pósthúsinu.
þvi nýtt pósthús verðum við að
fá í staö þess, sem hann bygði
sama áriö og brúna og sjúkrahús-
ið. — það sjást hér merki eftir þá
fátt landa, sem hér hafa verið og
ertt ; því bærinn lætur drífa af
livert stórvirkið á fætur öðru, —
mörg af þeim undir ttmsjón landa
vors Jiínúisar Jónssonar.
Annar af löntlttm vorum, berra
John I/tindal, hefir bygt talsvert af
luisum hér í sttm^r, og er nú byrj-
aðttr á stóru og vönduðu httsi fyr-
ir eintt af ríkustu mönnttm bæjar-
ins, og á það að standa í falleg-
asta parti borgarinnar. það sýnir,
íivert traust lterra Lundal hefir á-
nnnið sér, enda leysir hann öll
verk sín prýðisvel af hendi.j
I.andar eru að smáfjölga, þó
seint gangi. Islenzkar stúlkur
koma hér á hverjum vetri til að
ganga á háskóla, og einnig til að
takast á hendur ýms störf. Mér
finst Winnipeg borg og Manitoba
yfir liöítið mega missa fieira af
löndttm vorum. það er mér óskiljj
anlegt, hvað fáir íslendingar til-
tölulega eru í borgum Saskatche-
wan fylkis, — í fylkinu, sem er
eitt stærsta og framtíðarmesta
fvlki Canada. Við þurfum fleiri
góða íslendinga í borgirnar. það
sjást dæmi þess, hvað Islendingar
hafa hjálpað til að byggja upp
Winnipeg borg, hvar þá er að finna
í þeim ábyrgðarmestu stöðum, er
veittar eru ; — eins þarf það að
vera í okkar uppvaxandi borgum í
Vesturlandinu.
Uppskera í norður og miðparti
Saskatchewan var í góðu meðal-
lagi, og sérstaklega góð, þar sem
snemma var sáð í góðan og vel-
yrktan jarðveg, en víða var hveit-
ið og flaxið frosið, sökttm þess,
hvað seint var sáð og illa viðraði.
Sem dæmi ttppá það, hvað áríð-
andf er að sá bæði snemma og
vel, liingar mig til að gefa ofur-
litla lýsingu á landrækt eins sér-
staks manns, sem hefir heimili sitt
í Saskatoon, en hefir nær því 8000
ekrur af landi víðsvegar ttt frá
Saskatoon. Maðurinn er norskur
og heitir Fred Engen ; hann er- á-
litinn stærsti landeigandi í Norður
Saskatchewan, sem ræktar sitt
cigið land.
Mr. Engen á 9 sektíónir af landi
í einum bletti norður af Rosetown
eða svo sem 100 míltir frá Saska-
toon. Ilann sáði í 2300 ckrttr nf
flaxi síðastliðið vor, og fékk yfir
70,000 bttshel af blettinum. eða
rttm 30 bushel af ekrunni. Hann
sáði snemma og sáði eins djúpt og
sáðvélarnar gátu sett það, og hans
fla'x var ófrosið, en yar meira og
minna frosið hjá náhúum ltans. y-
Að vori hýst Mr. Engen við að sá
í alla spilduna, níu sektíónir, eða
5760 ekrttr. Ilann ætlar að hafa 6
gasvélar, er hver dregttr 5 sáðvél-
ar, dragherfi og “rollers", og tek-
ttr að eins 3 menn að rettna öllu
saman, eða 18 menn fyrir 6 vélarn-
ar og það sem þeim fylgir. Hann
býst við, að sá í þessar 9 sektíón-
ir á 6 dögttm. það tæki 48 sáð-
vélar með jafnmörgum mönnum og
192 hesta (4 hesta fyrir hverri vél)
eingöngu að sá i þessa spildu á 6
dögum, ef að hver vél sáði í 20
ekrur á dag, og þá væri samt eft-
ir að herfa og þjappa jörðina. Af
þessu sést, hversu mikill kraftur
er í þessum 6 gasvélum, og hve
t'masparnaðurinn er mikill.
Mr. Engen lætur þvo alt útsæð-
ið í “formaldehvde’’ og hefir sér-
stakan útbúnað til þess. Ilann
býst við, að slá þessar níu sektí-
ónir á 6 til 8 dögum og brúka 36
bindara, 6 á eftir hverri vél. Svo
býst hann við, að hafa eina þreski-
vél fyrir hverja sektíón, og vera
búinn að þreskja og flytja alt flax
og hveiti í stna eigin kornhlöðtt,
sern hann ætlar að byggja fyrir
miðjan september og vera svo bú-
ínn að plægja ttpp alt landið áður
en hörð frost koma.
það tekur sérstaka utsjón og
I og dugnað, að renna öllu þessu,
! svo vel fari, — ég tala nú ekki ttm
i þá peninga, sem til þess þarf ;
I enda hefir Mr. Engen alt þetta, og
| örlátari og betri mann á Saska-
! toon ekki, enda er hann sannur
1 Norömaður að öllu leyti ; greindur
og víðlesinn, skarpskygn, hreinn í
| framkomu, skemtilegasti maðttr,
! o- ölltim vel kj’ntur.
Mér þykir vænt um að vita, að
| íslendingar austur í nýlendunni og
! víðar eru farnir að brúka vélar við
i landbúnað, og eru þeir ekki á eftir
í innlendum í því fremttr en öðru.
þcssi greinarstúfur, sem átti að
j verða, er nú orðinn mikið lengri,
■ en ég ætlaðist til ; en margt mætti
' segja bæði ttm Saskatoon og hin-
| ar borgirnar (Regina, Moose Jaw
| og Prince Albert), því allar eru
L
S y 1 v í a
87 88 S ö g tt s a f n Heimskringlu
1 þær blómlegar og hafa mikla fram
tíð fyrir höndum ; en stærst og
bezt hlýtur Saskatoon að verða,
sökum afstöðu hennar í miðdepli
fylkisins, umkringd af bezta og
frjósamasta landi í heimi, og þar
sem aflar járnbrautir renna í gegn
og hafa verksmiðjur sínar. Sú
borg, sem var svo heppin, að
hljóta hinn mikla fylkisháskóla. —
Náttúrufegurðin og margt annað
hjálpast alt til að tryggja framtíð
Saskatoon borgar og gera hana
að einni af hinum fögru stórborg-
um Canada.
The Dominion Bank
HOH.M AOTIlhJ IIA .WK A \'EA l'K OU SIIKHfíUOOKK STHKKT
Höfuftstóll uppborg-aður : $4,'.00,000.<'0
Varasjóftor - - - 700,000 00
AUar t-iy nir - - - 70,000,0 Hf.OÓ
Vé’ ésUnin eftir viðskirtnn verzbmar nianns og Abyrírunist vefw t>BÍrn
f 'linævj i. éfparisjó>'sdeild vor er sú stæista setn i.okKur b..nki ti-íir í
boi trmtii.
Ibúeud'ir þessa hlnta bortrarii- nnr óska só skifta vió stofn in se>n
be>r vim hZi et Hl^eileia t>y«)í- Nafi. vort, er full r>tfeuiií óblut-
le ka. Bi’ijið spaii inulegjj íj’rir sjálfa .ydar, komu yðaro* bö> n.
Virðingarfylst,
Wm. Christianson.
I’ktnie liwrry 3l íO (íeo. 81. iladieuson Ráðsmaður.
Lciðrétting.
Calgary, 11. des. 1911.
Ilerra ritstjóri Hkr.
Viltu gera svo >vel, að lána þess-
um fáu línum rúm í blaði þínu
Heimskringlu.
Eg get ekki stilt mig ttm, að
gera fyrirspurn til Lögbergs um,
hver sé fréttaritari þess hér að
vestan, þá mér varð litið á frétta-
lista hans í blaðintt 30. nóvember
þess’a árs, þar sem hann talar um
kuldann í Calgary. Ég er nú búinn
að vera 8 ár í þessu landi, og hefi
aldrei séð eins góða tíð uin þenn-
an tíma árs. þaö kom að sönnu
hret hér í haust, en ekki urðti nú
snjóþynirslin meiri en það, að ekki
þurfti að brúka sleða, o,g ég sá
marga mjólkurvagna — ekki sleða
— á ferð hér um bæinn um þær
mundir. Og nú er mar-auð jörö
um 10 mílur á alla kanta hér tit
frá bænttm, því svo langt hefi ég
farið sjálfur, og má heita frost-
latist á hverri nóttu. Ég hefi ekki
orðið var við neina þurð á mjólk
hér og verðið finst mér mjög svip-
að — írá 10—14 pottar fyrir dal-
inn. Kins er það með kálmetið ;
ég hefi ekki séð neina þurð á því.
b',g keypti 10 buslitl af kartöílum
núna í vikunni sem leið fyrir, mann
og fékk þær fyrir 60c bttsh. Ekki
ltefi ég lieldttr orðið var við þcssa
verðhækkun á te-grasi, ennþá sem
komið er. Ett það er dálítið í því,
að hér er sumt — ekki s>vipað því
alt — fult eins dýrt og í Winnipeg,
af matvörutegundum. Kn þar sem
liaitn talar ttm velgerðafélagið hér,
mttn að nokkru levti satt, að und-
nnskiltht því, að þessitm 2 mönn-
um var útveguð vinna af félagintt,
en þegar til kom, þá vildtt þeir
ekki vinna ; í staðinn fyrir, að
Lögberg segir, að þeir ltafi átt að
baða siy hátt og lágt og á móti
því hafi þeir margkrossað.
Að endingtt vildi ég ráöleggja
ritstjóra Lögbergs, að skifta um
fréttaritara, eða þá að kosta svo
fniklu tU, að hann geti gengið í
gegn nm hreinsunar-bað sannleik-
ans, — ef það yrði þá ekki. það
sama sem með landhlattparana.
Kg er ekki orðinn nógu kunnug-
ttr í þessttm bæ til þess að geta
sent ritstjóra Lögbergs greinilega
j skýrslu nema ttm tíðina ; en svo
gæti ég ntí útvegaö honttm ýmsa
j verðlista, ef hann óskar eftir.
Yirðingarfylst,
R. II. Sigmundsson.
♦------------------------------
| Hefir þti horgað
5 Heiinskrtngltt ?
♦------------------------------
\T1 I L It MAÐL R er vai'kár meft að (liekka ei' jjVingu
hreint öl. þór getið jafna reitt yður á.
Drewry s Redwood Lager
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eiö>göngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætið um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIF’EQ

The Golden Rule Store
luifir liig-verð A víiriim sfnum sem nmn íry^tija é
lienni tnare;a n/ja1 viui oj> draga þli efdri nær
benni. Veitið oss tiekifæri til |>ess að gera yðnr
að vnranlegnm viðskfftavin. Vér viljum fá verzlun
yðar. Kn vér væntum þess ekki ef þér getið sætt
betri kjörunóannarstnðar.
ÞAÐ BORGAR 8IG AÐ VEBZLA YID
Í THE GOLDEN RULE STORE
,J. GOLDSTINE
CAVALIER, NORTH DAKOTA
^————— i Bi h i
Moft'^vl aft biftja æflnlega um » ‘T.L.CIOAR," |>é ertu viss að "> ’ fA AuwtHu VÍU.IU. ' ví ; .".-j.. < fK A Tíf HNION MADR) B Wewtern C’iigftr Furtory ® ® Thonias Lee, eifcrandi WinnDÍpeg

KAUPIÐ 0G BORGIÐ HEIMSKRINGLU
S y 1 v í a
89
90
Sögitsafn Ileimskringlu
‘Komið þér þá með okkur’, sagði Marlow lá-
.varður. ‘Við ætlum til Stoneleigh Burrows, tök-
«m með okkur byssur og skjótum héra, ef við get-
íum’.
‘Mér er ánægja í því’.
‘það er rétt. Við förum héðan kl. 11 ; komið
þér þá í hópinn um leið og við ríðum framhjá heim-
ili yðar’.
Sir Tordan iátaði þvi, e>ekk svo til lafði Marlow
Íil að kveðja.
‘þér eruð ætíð velkominn hingað’, sagði lafðin.
‘það er vingjarnlegt af yður, að vilja hlynna að
íinmana manni’.
Svo gekk hann til Andrey til að kveðja hana.
‘Marlow lávarður hefir boðið mér að taka þátt í
jskemtireið ykkar á morgun’, sagði hann.
‘Já, þér megið koma’, sagði hún brosandi.
‘Já, ég skal koma’, sagði hann og hneigði sig.
þegar hann fór út, horfði Lillian Lawson á eftir
honttm og sagði :
‘Hann er mjög skemtilegur maðttr af mikil-
tnenni að vera. þau eru þó vön að hugsa mest um
sig’.
Lorrimore lávarður fór inn í reykingaherbergið,
kveikti þar í stórum vindli og settist þegjandi niður.
Sir Jordan gekk hugsandi heim til sin, ánægður
yfir þyí, að hafa unnið sigur á meðbiðil sínum,
t—- - - — -
i' :1 ; 1
XIII. KAPÍTULI.
Lorrimore 1 á v a r ð tt r f e r ð a s t.
Morgttninn eftir valdi Sir Jordatt hezta hestinn í
hesthúsinu, reið svo að austurhliðinu með byssu stna,
: til að mæta tirange gestunum. Hann hafði sofið
rólega um nóttina, og sitjandi á fjörttgum og falleg-
I um hesti, leit ltann út fyrir að vcra 10 árum yngri
; en hann }’ar.
Hann þuriti ekki að bíða lengi ; samkvæmisfólk-
ið kom brátt, og hann blandaði sér í hópinn.
Andrey r.eið tippálialds hestinum sintim, og Lorri-
more lávarðttr reið við hlið hennar’ á stórum og
sterkmn yeiðifara hesti.
Jordan reið strax til hennar, hneigði sig kurteis-
lega og brosandi fyrir Lorrimore.
‘Hvernig er leikskráin fyrir daginn?’ spurði
hann.
‘lír nokkur leikskrá ákveðin?’ svaraði htín. ‘Kg
veit ekkert ttm það. þið, karlmennirnir. eigið að
skjóta héra, og við, stúlkurnar, eigttm að borða og
horfa á. Kg sé að þér eruð með byssu yðar’.
‘Já, en það er latigt síðan að ég hefi notað hana’.
‘Seinast þegar ég kom til Stoneleigh Burrows’,
sagði Andrey, ‘var ég með Neville, og hann skaut
13 héra. Kg sagði auðvitað, að það væri öhappa-
tala, en hann hló að mér, af því hann.hló ávalt’.
‘Neville?’ sagði Lorrimore. ‘Var hann ekki
bróðir yðar, Sir Jordan?’
‘Hálfbróðir minn — jú’, svaraði Jordan.
‘Hvað er orðið af honum ?’ spurði Lorrimore.
‘Kg spyr þess, af því hann var fyrrum vinttr ungfrú
Hope’.
‘Já, góðnr vintir, leikbróðir’, sagði Andrey og
stundi við.
‘Neville’, svaraði Sir Jordan, ‘mér þykir fyrir að
verða að segja, að ég veit ekki, hvar hann er nú. —
Hvar eigum við að neína staðar, ungfrú Hope?’
‘Iljá háa barðitiu’, sagði Andre.y. ‘þar vorum
við Neville vön að vera. þar er gott skjól’.
‘Já, það er góður staður’, svaraði hann.
‘Við skulum þá halda áfram að barðinu’, • sagöi
I/orrtmore.
Sir Jordan var kutinugur plássinu og hafði því
margt og mikið að xegja, svo Lorrimore komst ekki
að með eitt orð.
Ilóprinn kom til Burrows. það var sandrík
heiði, með stórurn smáviðarrunnum hér og hvar og
fáeinum trjám. Iláa barðið, sem mtmið va'r staðar
við, var skógi vaxið, og þar fór jijónninn að taka
ttpp matvælin, setn bann ltafði flutt með sér.
‘Hér er ágætt pláss fvrir kappreið’, sagði And-
rey hugsunarlaust. Kn fylgdarmenn hennar tókn
þessi orð til greina.
■‘Kappreið. Já, auðvitað’, sagði Lorrimore og
leit á hest Jordaus. ‘Viljið þé koma í kappreið, Sir
Jordan ?’
Honttm til undrttnar samþykti Jordan að kapp-
ríða við hann.
‘Kg held að við liöþtm beztu hestana’, sagði
hann. ‘Við skulum þá ríða ýfir að runnunum þarna
og hingað aftur. Kn við þurfiitn að fá verðlaun,
itngfrú Hope. Viijið þér gefa þeim, sem vinnur,
blómið, sem þér lienð á brjóstinu?’
Andrey lagði hendina ósjálfrátt á blómið. sem
Lorrimore hafði gefið lienni tim morgttninn, og áður
en hún gat gert nokkra athugasemd, sagði Lorri-
more lávarður :
‘Kg er tilbúinn’, sagði hann.
Nú komu hinir mennirnir til þeirra, og þegar
þeir heyrðu um kappreiðina, sagði Marlow :
‘Hestur Sir Jordans er betri en ltinn’.
‘Hann má gjarnan iara spottakorn á ttttdan mér’,
sagði Sir Jordan.
‘Kg vil ekki £ara á undan’, sagði lávarður Lorri-
more, en þar eð allir voru á annari skoðun, sam-
þj-kti hann að fara 150 £et á ttndan.
þeir riðu aí stað, en ekki lét Sir Jordan sinn
Iiest hlaupa eins og hann gat, fyr en á heimleiðinni,
og þá varð hann 30—40 fet á ttndan.
Jordan reiö til Andrey og krafðist rósarinnar.
llún rétti honum hana brosandi.
‘Hún er einskisverð’, sagði htín.
‘Iliin er tnér meira virði, en jafnþyngd hennar í
demöntum’, sagði hann lágt.
Andrey horfði undrandi á hattn og hló, en Lorri-
more, sem líka hej>rði orðin, dró sig í hlé.
Viö dagveröinn sketmtti allir sér ágætlega, nema
Lorrimore ; hann borðaði þegjandi, og þegar dag-
verði var lokið, tóku hinir byssur sínar til að skjóta
héra, en hann gekk einn sér og hugsandi.
Gat það verið,að Sir Jordan vildi taka Andrey
frá honum, eins og hann hafði tekið blómið, sem
hann gaf henni?
‘Hann er einn af þeitn mönnutn, scm kvenfólk
girnist’, hugsaði hann.
Nú kom ltéri hlattpandi og hann skaut á hann,
en hitti ekki. þá heyrði ltann Sir Jordan segja bak
við sig :
‘í þetta skifti slapp hérinn með liægð’, og á meö-
an hann talaði, skaut hann héra, sem hljóp framhjái.