Heimskringla - 28.12.1911, Blaðsíða 7

V'IONIHSSIUHH
WINNIPEG, 28. DES. 1911.
7. BLSi
Svar
upp a spurnmgu
Kvenfl.
Hlín” og “Frækorn” m. fl.
Sökum veikiuda, sem geröu mér
ómögulegt að skriía staf, heti ég
^kki Ketað svarað spurningunni i
siöari áskorun yðar í blöðunum,
viðvíkjandi því, hvað mikið íé
þyrfti til að endurreisa Freyju.
Samt var ég búin að fara til nokk-
urra þeirra manna, sem bera gott
skyn á slíkt, og réðu þeir mér til
að byrja hana ekki með minna en
$500.00. íyrir utan tilvonandi á-
skriftargjöld, svo ég sé viss um,
að geta látið prenta blaðið sóma-
samlega og skuldlaust, meðan ég j
með góðra manna tilstyrk er að
útvega því fótfestu aftur. Vita- ;
skuld treysti ég á, að ílestir af
mínum gömlu áskrifendum taki og j
borgi þetta blað. En sú upphaeð, |
sem hér er um talað, verður að
o-anva eingöngu í þarfir blaðsins, I
íyrir prentun, pappir, utsendingu | er tJmi til komi aS til sóu kon.
o. s. frv. Eg treysti þvi að hfa a
áskriftargjaldi blaðsins, — því án
þess að lifa, get ég ekki helgað
l>laðinu allan tíma minn, séð um
ritstjórn þess, útsendingu, ráðs-
mensku og áframhaldandi baráttu
fyrir þvi málefni, sem það hefir
flutt og á að flytja.
segja í mesta bróðerni, að ég áleit
réttara, bæði mannorðs míns
vegna og þeirra, sem skrifuðu sig
fyrir Freyju og borguðu fyrirfram,
og þeirra, sem höfðu bréfaviðskifti
við mig — og þeir voru og eru
margir — að þeir fyrri ekki héldu,
að ég hefði svikið þá til að kaupa
blað, sem ég svo ekki ætlaði að
gefa lit, og vernda bréf þeirra síð-
ari frá að falla í annara hendur ;
eii grýla það er fólk oft kallar
kvenlegheit, og vanalega innifelst í
því, ef á reynir, að “lúffa” þegj-
andi og missa þannig æru og
mannorð, ef svo vill verða. Áskrif-
endum Freyju, sem borgað höfðu
fyrirfram, bréfaviðskiítavinum mín
um og mannorði sjálfrar mín
skuldaði ég þá yfirlýsingu, sem ég
þá gerði. — Siðar máske get ég
gert yfirlýsingu um það, hvernig
hlutaðeigandi maður hefir haldið
hina hóg.væru yfirlýsingu sína í
Ileimskringlu nokkru seinna, og
afsölun á prentsmiðju Freyju, sem
liann ekkert átti með, ásamt
íleiru, ef nauðsyn kreíur. En það
ur, sem skilja, að þær eigi mann-
orð laust við mannorð manna
þeirra, — ekki síst ef það er ekki
upphefjandi eða að neinu leyti fyr-
irrnynd til góðs ; og að það standi
þeim nær, að vernda sitt eigið
mannorð, hvað sem það kostar,
en að láta kúga sig í manngildis-
Fimm hundruð dalir eru þá það | lausa þögn.
minsta, sem ég get byrjað með. j Meg hjartans þaUUla;li til allra,
sem verið hafa mér og málefni
mínu vel.
Og innilegri
sem ég get byrjað með. i
Af því er komið í mínar hendur
$125.00, eða rétt um það. Úr bygð
yðar milli $70.00 og $80.00, og frá
Gúnli kvenfselsisfélaginu ‘‘Sigur- j
vonin’’ rúmir $48.00 ; alt samskot, ,
sem það hefir gengist fyrir. Víðar ;
mun slík hreyfing vera á ferðinni. j
Hvað biðin og baráttan í alt sum- j
ar, síðan ég kom að vestan í vor, j
ásamt lasleika, sem stafar af and- j
legri og líkamlegri áreynslu við i
ferðalög og annað til að koma j
blaðinu áfram, og sem ég bar ein j
og ætlaði ein að gera áður en á
virðingu h-rir öll-
um, sem þora að vera sannir menn
og sannar konur.
M. J. Benedk’tsson.
Margbrotinn skyldleiki.
Auðtlgur rússneskur kaupmaður,
| Wladimir Kysen að nafni, hefir ný-
- „ 1 lega orðið vitskertur, og eru ein-
skorun yðar kom, — ætla eg ekki ^ , .. , ,
/ . • ’ . .. . , . kenntleg tildrog, sem til þess
að orðleniria um. Sumir vita nokk- h r j.
uð um það og aðrir renna grun í )íRJa'
það. Hitt varðar mestu, að nú | Sonur Wladimirs þessa, Dimitri,
vinnist málið, þevar svona langt ; gekk fyrir nokkrum árum síðan að
er komið. Sjálf á ég ennþá kring- | eiga ekkju eina 35 ára gtunla, er
um þúsund útistandandi fyrir !
Frevju frá gamalli tið. Væri það ^
komið, gæti ég endurre’.st blaðið ^
án sérstakrar hjálpar frá öðrum. j
1 sumar á ferðum mínum hefi ég
innkallað töluvert og flestir tekið
mér mjöir vel. Fyrir það er ég öll-
um þakklát, en sérstaklega félög-
um þeim og einstaklingum, sem af
áhuga fvrir málefni Freyju, hafa
ótilkvaddir hafið þessa baráttu
með mér.
Fé hefir mér verið boðið í stór-
upnhæðum til að endurreisa blað-
ið, ef ég vildi breyta stefnu þess,
af eintómri velvild O" drengskap,
af því þeir héldu að tnér hefði ver-
ið gert rann-t að ýmsu leyti, en
geöjaðist ekki að kvenfrelsishreyf- I
ingunni. En ég hefi enga löngttn til !
að halda úti stefnulitlu blaði, þó j
ég kynni að gcta ltfað á því. Á ,
ýmsan hátt hefi ég orðið að sjá af
svo hundritðum skiftir af dölum af
því að ég hefi haft stefnu, sem ég
álít þjóðinni tii heilla, þ. e. kven-
réttindamálið og bindindismálið.
þetta eru liklega óhöpp tnín, en
við það verður að sitja.
Komist Freyja á fót undir ráðs-
tnensku minni, lofa ég ó h á ð u
blaði, sem þori að segja sannleik-
ann í öllum málum, sem hún fjall-
ar um, að svo miklu leyti, sem ég
hefi vit á. En fyrst og fremst verð-
ur hún jafnréttisblað. þá er alt
sagt, sem þarf að segja, nema það
eitt, að biðin hefir orðið mér dýr,
og þess vegna verður þessi upp-
hæð að koma innan skamms tíma,
svo ég geti samið við prentfélag
og séð blaðinu borgið, og helgað
því alla krafta mína, en neyðist
ekki til, að gefa mig frá þessari
vinnu og taka eitthvað annað fyr-
ir, því enn er ég ekki svo, að ég j jafnfratnt,
geti ekki unnið eitthvað og séð | ah harns
mér og drengmtm mínum farborða
— ef ég hefi heilsu.
þá, sem hafa borgað Freyju fyr-
irfram, eða á einhvern hátt gert
eitthvað fyrir hana, bið ég að hafa
þolinmæði í þeirri von, að hún
komi út bráðlega ; ef ekki, vita
þeir að nokkru leyti, hvernig á
stendur. — J>á, sem skulda Freyju
frá gatnalli tíð og hafa ýmist lof-
að að borga mér þær skuldir og
ekki gert það, eða hina, sem á ein-
hverra hluta vegna hafa þegjandi
látið það dragast, — vildi ég enn
þá biðja að gera það sem fyrst.
|>eir vita, að ég hefi unnið fyrir
beim peningum, — hefi lengi verið
þolinmóð og ættu að geta sér þvf
nærri, að ég þarf þeirra með,
hvort sem það er lítið eða mikið.
En við þá, hvort sem þeir eru
í Winnipeg eða annarstaðar, sem
úlit'u rangt og ókvenlegt af mér,
að láta það í blöðin f sumar,
hvers vegna Freyja kom ekki út
og bréf mín og blöð voru sett föst
á pósthúsinu, — hefi ég það að
Anita Skabren hét. Átti hún fimt-
án ára gamla dóttur, Katrínu að
nafni af fyrra hjónabandinu, og
með hana kom hún til síns nýja
héimilis. Dimriti og kona hans
tinnust hugástum, þrátt fyrir ald-
ursmuninn, því hann var tæpra 19
ára, þá hann fékk önnu.
En nú ketnur tnergurinn málsins.
Wladimir gamli kom oft í hús
i sonar síns og kyntist þar stjúp-
| dóttur hans Katrínu. Varð karl
sauðurinn brátt hugfanginn í
I henni, og vildi fá hennar sér fyrir
konu, og þar setn karlinn var
stórauðugur, áleit bæði móðirin,
, Katrin sjálf og stjúpfaðir hennar,
sem var sonttr karlsins, þetta hinn
j bezta ráðahag. Aftur voru prest-
! arnir giftingu þessari andvígir fvr-
I ir þá sök, að ótilhlýðilegt væri,
! að faöir giftist stjúpdóttur sonar
1 síns. Kítrl skrifaði þá alla leið til
keisarans, og fékk samþvkki lians
I til ráðahagsins. Wladimir var 50
I ára Og Katrín 16 þá þau giftust.
Nú liðu nokkrir mánuðir óg alt
j lék í lyndi fyrir hvorutveggju hjón-
! unutn. En svo skall ógæfan vfir.
Ditnriti og Anna eignuðust
1 dóttur, og nokkrum vikum síðar
j fæddi Katrín Wladimir son. t staö
þess, að verða glaður vfir fæðingtt
sonar síns. Varö karl fár mjög og
lagðist á hann þunglyndi.
j Dag og nótt hugsaði hattn um
I ætt sína. Hann reyndi að reikna út
i livað mikið ltann væri skyldur
j tengdaföður sinum, konu sinni,
svstir hennar, litla syni sínum og
l sjálfum sér. Hann komst að þeirri
i niðurstöðu, að ltann var faðir
j ten'rdaföður síns og sonurinn ný-
| fæddi væri bróðir móður sinnar.
að ltann sjálfttr væri
tengdaföðurs síns, en
i það væri þó systir konu hans ;
’ ennfremur, að kona hans væri
bæði stjúpdóttir sonar hans og
I amma systur sinnar, og að móðir
ltennar væri tengdadóttir sin, en
þó jafnframt tengdamóðir sín, og
móðir að dóttur sottar hans.
þess meir, sem Wladimir hugs-
aði um þennann margbrotna
skvldleika ættmanna sinna, þvf
flóknari varð liann í skyldleikan-
ttm, og endirinn varð sá, að hann
varð vitskertur, án þess aö hafa
fvllilega gert sér grein fyrir, hvern-
Íit afstaða sín væri gagnvart fjöl-
skvldu sinni.
ISLENZKAR BÆKUR
Eg undirritaður hefi,til sölu ná-
tega allar íslenzkar bækur, setn til
eru á markaðinum, og verð að
hitta að Lundar P.O., Man,
Sendið pantanir eða finniö.
. Neils E. Hallsou.
Ernest Shackleton.
Ifitið vita mcnn að vísu ennþá
um Norðurheimskautalöndin, en
ennþá minna þó unt löndin kring-
um Suðurheimskautið. þau hafa
ekki verið rannsökuð af öðru eins
kappi og Norðurheimsskauts ná-
grennið. Ef til vill kemur þetta til
af því, að þau liggja fjær menn-
ingarlöndunum og lengra er þang-
að að sækja fyrir þá, sem lagt
hafa á stað í heimskautaleitir. —
Samt er nú svo kotnið, að komist
liefir verið nær Suöurheimskaut-
inu, en menn vita með vissu, að
komist hafi verið norður á við.
það gerði enskur sjóliðsforingi,
kornungur maður, Ernest Shackle-
ton að nafni, árið 1908.
Svo hagar til i nánd við Suður-
heimskautið, að þar eru lönd mik-
il þakin jökli. Hafa menn rekist á
strendur þeirra til og frá hringinn
í kringutn heimskautið, en annars
eru þau sama sem ókönnuð með
öllu. þó vita menn, að á þessum
löndum eru fjöll mikil og sum
þeirra eldfjöll. En alt er þar jökl-
um orpið. ísbreiðurnar á sjó og
landi ná miklu lengra út frá Suð-
urskautinu en Norðurskai^tinu.
Árið 1901—’02 gerðu Englending-
ar skip út til rannsókna við Suö-
urskautið. Fyrir þeirri för var
maður nokkur að nafni R. Scott.
þótti verða allmikill áranguí af
þeirri för og vasklega framgengið.
í þeirri för var Shackleton. Fékk
hann þá þegar allmikið orö á sig
fvrir röskleik og ráðsnild. Undir
eins eftir heimkomu sína tók hann
að búa sig undir nýjan leiðangur
suður í heimskautalöndin, og á
nýársdag 1908 lét hann í haf frá
Nýja-Sjálandi. Skip, hans hét ‘Nim-
rod’ — eftir kongi þeim, sem sagt
er að bvgt hafi Babelsturninn —
traust seglskip, bygt fyrir íshafs-
ferðir, en þó orðið fertugt að
aldri.
það var frábrugðið venjulegum
útbúnaði í þessari ferð, að smá-
vaxnir hestar frá norðurhluta As-
íu (Mansjúríu) voru hafðir í stað
hunda til aö draga sleða, og bif-
reið var búin út með skíðum und-
ir framhjólunum, sem átti að
renna yfir hjarnið.
Fimtán manns voru í förinni.
Áttu þar ýmsar greinar náttúru-
vísindanna fulltrúa, svo sem jarð-
fræðin, stjörnufræðin, veðurfræðin,
dýrafræðin, o. s. frv. En Shackle-
ton var formaður fararinnar.
Skipið náði höfn á Victoriu-
landi, sem er ein af ströndum
suðurheimskautslandanna. þar
bjuggust menn um og biðu vors-
ins. A meðan var landið kannað
og gengið upp á eldfjall mikið,
Erebus að nafni, 13,500 fet á hæð.
það er alt jökli þakið. Gýgurinn í
því er um 900 feta djúpur og rauk
úr honum.
Síðan var ferðinni haldið áfram
og stefnt á skautið. Bifreiðin
revndist vel á sléttum lagís, en á
jöklum og ósléttum varð henni
ekki við komið. Asíu-hcstarnir
revndust fráir og þrautseigir, —
þoldu kuldann ágætlega og höfðu
þann ómetanlega kost fyrir heim-
skautafara, að þeir komast af
með lítið fóður. Shackleton komst
á 88 st. 17’ (skautið er 90 st. Áttl
hann þá að eins ófarið að skaut-
inu 1 st. 43’, eða sem svarar 3—4
dagleiðum. Ett þar varð ltann að
snúa aftur vegna vistaskorts ; og
23. tnarz 1909 kom hann aftur til
bygðra landa.
þetta er fyrsta frægðarförin,
setn bundin er við nafn Shackle-
tons. Hún hefir það til síns ágæt-
is um fram árangurinn og um
fram frægðina, að hún gekk slysa-
laust, — slysalausar en nokkur
önmtr rannsóknarferð i heiin-
skautalön'dttnum. þar reyndist vel
fyrir ölltt séð, gætilega farið en þó
djarflega, með dttgnaði en ekki of-
ttrkappi. Og vott ber það óneitan-
lega nni gætni og skj'nsemi, að
snúa heldttr við, þótt skamt væri
til skautsins, en að stofna mönn-
um sinttm í voða sökum vista-
skorts. J>að, að ná skautinu, gat
aldrei orðið annað en gttllhnappur
á sjálft verkið. Vísindalega þýð-
ingtt hafði það ekki mikla.
Shackleton var fagnað mjög eft-
ir heimkomuna og nafn harls flaug
um heim allan. Fyrst eftir komu
sína ferðaðist hann nm og hélt
fyrirlestra í nokkrum borgum. Nú
kvað hann vera að búa sig undir
nýjan leiðangttr sttðttr til skauts-
ins, og httgsar þá fyrir því, að
þurfa ekki frá að hverfa söktim
vistaskorts.
—G. M. í Almanaki þjóðvinafél.
JÓN HÓT,M, gullsmiðitr á Gimli
gerir við allskyns gullstáss og býr
til samkvæmt pöntunum. — Selur
einnig ágæt gigtarbelti fyrir $1.25.
Fjárhagslegt sjálfstæði, er það
sem þér þarfnist
Starffeíms manns'ns er takniarkaður. Til þessað kom-
ast lijá því að vera uppá aðra kornnir á elliárunum, verður
maður að legjija fyrir, meðan tækifæri er til.
Manndómsárin verða að sjá elliárunum borgið
Ég hvet yður til að hugsa grandgæfilega um fratntíðina og verja hverjum doll-
ar, sem þér hafið sparað, til að kaupa hluti í “LUCKY JIM ZINK” néanafélag-
inu ; framtíð yðar og fjárhagslegt sjálfstæði verður þá fyllilega trygt. þú getur keypt
“LUCKY JIM”
- •
Hluti íyrir 40 cent hvern
núna, en það verður ekki lengi. Ef þig vantar að verja peningum þínum hyggilega,
með vissan ábata fyrir augum, þá kaupið eins marga hluti í “LUCKY JIM", sem yður
er mögulegt.
.1 L
LESIÐ HVAÐ FREE
PRESS SEGIR l.|DES.
Um Winnipegmenn og stjórnarnefnd
“ Lucky Jim ”
Me rihluti félagstjórnar í
W'nnipeg.
Fjölda margir menn í Winnipeg
eiga hluti í “Lucky Jiin” Zink-
námunni og mun þeim þykja gam-
an að frétta, að tveir merkismenn
í Winnipeg hafa gengið í stjórn fé-
lagsins, þeir Hugh Ármstrong, fjár
málaráðherra og W. B. Lanigan,
Assistant Traffic Manager C.P.R.
félagsins. það er sagt með vissu,
að félagið ætli sér að byrja þegar
á, að flytja málminn frá námunni
á sleðutn til Three Forks. þegar
síðasti farmurinn var í Kootenay
héraðinu, þá seldist zinkið á 5c
pundið, blandað óæðri efnum til
helminga. Nú hefir það verið hækk
að meir en borga flutningskostn-
aðinn.
Allir þeir, er komtt og skoðuðu
námuna nýlega haía látið vel yfir
henni, og telja hana þá beztu eign
þeirrar tegundar, sem þeir nokk-
urn tíma hafa séð. I.anigan segir
svo, að þegar verkfræðíngar og
vísindamenn, sem C.P.R. félagið
sendi til rannsóknar áður en braut
in var lögð, hafi gefið þá skýrslu,
að náman væri frábærlega gróða-
vænleg.
það er álitið, að hluthafar iWin-
nipeg og Vestur-Canada muni fá
meira traust á hlutabréfunum við
það, að áðurnefndir herrar haía
gengið í stjórn félagsins og láta
þar til sin taka. þegar sá maður-
inn í stjórninni, sem mestu ræður
um framkvæmdir, G. W. Loper,
kemur til Winnipeg, þá má halda
stjórnarfund hvenær sem er, og
þegar þeir hafa fengið tækifæri til
að kynnast hinum nýju störfum
sfnum, má vænta merkilegra tíð-
inda ttm námuna áður langt líður.
Eftirtaídir herrar fóru nýlega og
skoðuðu “Lucky Jim” nám-
urnar, og leizt vel á
|iá eign
Hon R. P. Roblin, stjórnarfor-
maður í Manitoba ; Hon. Hugh
Armstrong, fjármálaráðgjafi í Mani
toba ; Mr. Lendrum McMeans, M.
P.P., Manitoba ; Marshall dómari
frá Portage la Prairie; Hugo Ross,
Winnipeg ; R. L. Richardson, rit-
stjóri Winnipeg Tribune ; W. A.
Causins, Medicine Hat, Alta.; J.
C. C. Bremmer, Clover Bar, Alta.;
W. J. Clubb, Winnipeg; Charles H.
Forrester, Winnipeg; Oswald
Montgomery, Winnipeg; Henry
Bryant, Winnipeg ; M. J. Oodney,
Winnipeg; L. S. Vaughan, Selkirk ;
Man.; C. Weaver Loper, Winnipeg ;
A. F. Cameron, Winnipeg; J. Ache-
son, Spokane, Wash., og Joseph
II. Morris, Edmonton, Alta.
Zink hœkkar óðum í verði.
Notkun sinks fer stöðugt vaxandi og á síð-
ustu tveimur árttnum hefir verð þess hækkað um
fullan helming.
Zink verður alt af í mikilli eftirspurn, því eng-
inn annar málmur getur komið í þess stað.
Hagsýnir fj árliyggjumenn verja peningum sín-
um í góða Zink-uámu hluti, því það er þeim ætið
trygging fyrir öruggum og miklum ágóða, og sem
alt af fer vaxandi.
LUCKY JIM
ZINK MINES LIMITED
að Kalso, B.C., hefir feikna auðuga
Zink-námti, sem alment er skoð-
uð ein ríkasta náman í Ameríku.
Kaupið nú áður en
verðið hækkar
C.P.R. félagið hefir viðurkent auðæfi námunn-
ar, með því að leggja þangað járnbraut, sem
kostaði rúmar $100,000.00. Kaupið nú áður en
hlutirnir hækka í verði.
Afmarkaður hlutafjöldi í LUCKY JIM er á
boðstólum nokkra daga á 40c hver. Borgist
með 20c strox á hlut hvern, og afgangurinn á 60
dögum. Vextir 12 prósent verða greiddir af á-
kvæðisverði hvers $1.00. þér fáið því aftur 30
cents árlega af hverjum dollar, sem þér hafi varið
í LUCKY JIM hluti.
Hlutabréfin tafarlaust send askrif-
endum ef fullnaðar borgun
fylgir pöntun.
Símiö pantanir yðar á vorn kostnað, eða komið
og finuis oss. Allar upplýsingar greiðlega gefnar.
K.K.Albert
708 McArthur Building
WINNIPEG, MAN.
P.O.Box 56 Phone Main 7323
OPIÐ Á KVÖLDIN FRÁ 7.30 TiL 9.30