Heimskringla - 08.02.1912, Blaðsíða 7
HEIMSKRIN GEA
WINNIPEG, 8. FEBRÚAR 1912 7. BLS.
TILBOÐ í lokuðum umslögum,
árituð til undirskrifaös :
‘‘Tender for Highway Approaches
at Locoport, Man.”, veröa meö-
tekin á þessar skrifstofu til kl. 4
á þriðjudaginn 20. febrúar 1912, til
þess aÖ byggja aðdragandana að
austur- og vestur-endum stálbrú-
■arinnar yfir Rauðá, hjá Lockport,
í Selkirk sýslu, í Manitoba.
Uppdrættir, afenarkanir og samn
ingsform fást á þessari skrifstofu,
■og hjá W. Z. Earle, héraðs verk-
fræðingi, 504 Ashdown Block, Win-
nipeg, Man., J. G. Sing, Esq., hér-
aðs verkfræðingi, Confederation
Life Building, Toronto, Ontario ;
J. L. Michand, Esq., héraðs verk-
'fræðingi, Merchants Bank Building
■St. James St., Montreal, P.Q., og
hjá póstmeistaranum f Lockport,
Selkirk County, Manitoba.
Frambjóðendur eru mintir á, að
'tilboðum þeirra verður enginn
gaumur gefinn, netna þau séu rituð
á prentuðu formin og undirskrifuð
-tneð eigin hendi frambjóðanda og
tilgreini starf þeirra og heimilis-
fang. þar sem félög eiga hlut að
máli, verður hver félagi að rita
með eigin hendi nafn sitt, stöðu
og heimili.
Hverju tilboði verður að fylgja
viðurkend ávísun á löggiltan
banka, sem borganleg sé til Hon-
orable Minister of Public Works,
og jafngildi 10% af tilboðs upp-
hæðinni, og sé því fyrirgert, ef
'frambjóðandi neitar að gera verk-
samninga, þegar hann er kvaddur
til þess, eða vanrækir að fullgera
verkið, sem um er samið. Verði
framboðið ekki þegið, þá verður
ávísaninni skilað aftur.
Deildin skuldbindur sig ekki til
að þiggja lægsta eða nokkurt til-
boð.
Eftir skipun
R. C. DESROCHERS,
Secretary.
Department of Public Works
Ottawa, January 23. 1912.
Blöðum verður ekki borgað fyr-
ir þessa auglýsingu, ef þau* flytja
:hana án skipunar frá deildinni.
Ágrip af reglugjörð
um heimilisréttariönd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl-
skyldu hefir fyrir að sjá, og sér-
hver karlmaður, sem orðinu er 18
ára, hefir heimilisrétt til fjórðungs
úr 'section’ af óteknu stjórnarlandi
i Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur að koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í því
héraði. Samkvæmt umboði og með
sérstökum skilyrðum má faðir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
systir umsækjandans sækja um
landið fyrir hans hönd á hvaða
skrifstofu sein er.
Skyldur. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á laudinu í
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
landi < innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móður, son-
ar, dóttur bróður eða systur lians.
1 vissum héruðum hefir landnem-
inn, sem fullnægt hefir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum við land sitt. Verð $3.00
ekran. Skvldur :—Verður að
sitja 6 mánuði af ári á landinu í
6 ár frá því er heimilisréttarlandið |
var tekið (að þeim tíma meðtöld- i
um, er til þess þarf að ná eignar- j
bréfi á heimilisréttarlandinu), og j
50 ekrur verður að yrkja auk- j
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
uotað heimilisrétt sinn og getur
ekki náð forkaupsrétti (pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruðum. Verð
$3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
sitja 6 mánuði á landinu á ári í
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W. W. C O R Y,
Deputy Minister of the Interior.
Hannyrðir.
Undirrituð veitir tilsögn í alls
kyns hannyrðum gegn sanngjarnri
borgun. Starfsstofa : Room 312
Kennedy Bldg., Portage Av., gegnt
Eaton búðlnni. Phone: Main 7723.
gerða haldorson.
JÖN HÖLM, gullsmiður á Gimli
gerir við allskyns gullstáss og býr
til satnkvæmt pöntunum. — Selur
•innfg ágæt gigtarbelti fyrir $1.25.
Sitt af hverju frá
Mozart.
Ilerra ritstjóri : —
það er nú orðið langt síðan að
nokkuð hefir sést héðan frá Moz-
art. þeir skuggasveinarnir H. og
Karl, bregða nú ekki lengur ör á
streng, hvað sem því veldnr. Og
langar mig því til að reyna hæfni
mína, — þó ekki úr leyni eins og
Indíáni eða annar skrælingi. það
er orðið svo langt á eftir tíman,
um.
það er venja, að geta fyrst um
heilsufar manna, þvi þar undir er
líðan fólksins komin. En heilsan
hjá okkur er óaðfinnanleg, svona
yfirleitt. En það er öðru máli að
gegna um tíðina, hún hefir leikið
okkur grátt. Veturinn byrjaði ó-
vanalega snemma, og frostin hafa
verið óbærileg, að heita má óslit-
ið síðan um hátíðar, þetta í kring
um 40 stig fvrir neðan zero, og
54—59, þegar fram úr hefir keyrt ;
og þá er hvert mannsnef brjóst-
umkennanleigt, sem þarf að kljúfa
vindinn, enda hafa mörg þeirra
skriðið úr húðinni í þeirri ofraun.
það ér búið að skrifa svo mikið
í blöðin um útkomu uppskerunnar
hér í Saskatchewan, að það er ó-
þarft að geta þess frekar. Hún
var allstaðar svo lík til þess að
gera hér í fylkinu. En þess er vert
að geta, að þrátt fyrir frosið
hveiti, lágt verð, seina og dýra
þreskingu og litla sem enga haust-
jdæging, — eru hér allir glaðir og
ánægðir og fullir af framtíðarvon-
um. Og vonirnar ná víðar en til
bændanna, því bankarnir lána
hverjum meðlalmanni alla þá pen-
inga, sem þeir biðja um, — svo er
óbilandi traustið á hinni kosta-
ríku bvgð okkar.
Samkvæmislifið er hér sæmilega
fjörugt. En sú breyting er á orðin
að próigram-samkomur eru farnar
úr móð, en í þeirra stað komnar
tombólur, matarkassa-sala og
skuvgasala. En þessar samkomur
eru feitar og veita nógan munað,
og þá er mikið fengið. þessari
breyting á samkomunum veldur
það að líkindum, að hér eru engir
lærðir menn, nema prestar ; en
andi þeirra þykir of daufur fyrir
veraldlegar samkomur ; en þetta
lagast vonandi bráðlega. Foreldr-
ar fara að senda börn sín á hærri
skóla, og er þegar byrjað. Einn
piltur var sendur héðan í haust-á
skóla í W’peg, Einar Skagfeld að
nafni. Mjór er mikils vísir.
Bezta samkoman, sem haldin
hefir verið hér, var kveðjusamsæti
sem Sléttusöfnuður ocr kvenfélag-
ið okkar hélt séra R. Fjeldsted í
haust, er hann kvaddi hér til að
halda áfram skólaveginn. Satn-
koman, sem mátti heita fjöltnenn,
byrjaði með þvi, að setjast undir
borð, sem hlaðið var allkonar
sælgætis réttum, sem kvetifélagið
hafði eingöngu lagt til, tilbúið og
framreitt, og með þeirri snild, sem
kvenfélögin ein geta afkastað. Að
lokinni máltíð, meðan fólkið sat
enn undir borðum, stóð forseti
safnaðarins upp, Mr. Th. S. Lapc-
dal, og mælti mörgttm hlýjum
orðttm til prestsins, og talaði fvr-
ir $55 gjöf í gulli, sem hann sagði
að söfnuðurinn og kvenfélagið
hefðu lagt saman í. En gjöfinni
framvfsaði forseti kvenfélagsins,
Mrs. G. D. Grímsson. þá héldu
ýmsir ræður og tóku utanfélags-
menn sinn þátt í því, og öllum
sagðist vel eftir kringumstæðun-
um. þá var sungið eins og hver
vildi hafa, svo komið í allra
handa leiki, og tóku allir þátt f
því. Og hvort það var nú það,
að gamla fólkið kastaði ellibelgn-
um og brá sér á leik með unga
fólkinu og presturinn líka, ellegar
af því, að allir keptu að sama tak-
tnarkinu, að gera prestinum glaða
stund, — þá var það .einróma úr-
skurður, að þetta væri bezta sam-
koman, sem haldin hefði verið á
Mozart.
Félagsskapur gengur hér slysa-
laust í flestum greinum. Lestrar-
félagið er að sönnu nokkuð mag-
urt, en bæfrilega, heilsugott. það
sama má segja um G. T. stúkuna,
að öðru leyti en því, að hún hefir
strengt þess heit, að láta aldrei
selja penndropa af áfengi í Mozart.
Kvenfélaginu búnast vel. Sam-
komur þess eru arðsamar, enda á
það nú skuldlausan einn þriðja
hlutann í G. T. húsinu og tilheyr-
andi lóð í sjálfum bænum, og svo
munu þæi- eiga nokkra kringlótta
þar fyrir utan. Ekki hefir það
heyrst, að þær væru í undirbún-
ingi með að fá aukin réttindi sín ;
þó má það vera, því þær eru orð-
fáar um framtíðina, og halda
fundi sina mjög afsíðis.’ þó gæti
ég trúað, að þær sendu eina af
sínum efnilegu dætrum næsta
haust þarna austur til ykkar á
stóru skólana. þær vita, hvað
það meinar fyrir félagsskapinn.
Megna óánægju vakti það hér,
að gagnskiftasamnittgiunum skyldi
vera drekt í hinni fúlu pólitisku
for ; og ekki að ástæðulausu
fanst mörgum að það atriði hefði
átt að berast undir atkvæði þjóð-
arinnar, án tillits til pólitisku
flokkanna ; sumir stóðu alveg ráð-
þrota um kosningarnar : vildu
ekki greiða atkvæði móti Conser-
j sínu á guði, heldur en hann gerði
J í seinni prédikun sinni hér. Hann
sagði : “Allur sannleikurinn er
fundinn í trúarbrögðum ; hann er
jí hinum fjórum guðspjöllum nýja-
testamentisins”. — þetta er ekki
slitið úr neinu sambandi hjá ræðu
* manninum. þetta er það sama
sem að segja :i Aldrei hefir guð op-
inberað ykkur nokkurn nýjan
vatívum og ekki heldur móti gagn sannleika í verkum sínum síðan
skiftasamningunum, og greiddu
svo ekki atkvæði. það er margt
hér af Bandarikja mönnum og
þeim þykir hveitimarkaðurinn hér
óhæfilegur, þegar þeir bera hann
saman við Bandaríkjamarkaðinn.
þeir hafa komið með hveiti að
sunnan, sem þar hefir gengið kaup
um .og sölum sem No. 2 Northern,
en þegar hér er komið og það er
sent til yfirlits til eftirlitsmanns
stjórnarinnar, þá er það kaUað
No. 6 Northern í sumum tilfellum,
og No. 4, þegar bezt gegnir. —
þetta er mikill munur, þótt maS-
ur nú sleppi því, hvað mikið
hærra verð er borgað fyrir hveitið
í Bandaríkjunum. það er því eng-
in furða, þótt menn séu óánægðir
með markaðinn hér. — þú ættir,
herra ritstjóri, aS segja okkur,
hvernig stendur á þessum mikfa
mun, ef þú mögulega getur. Kost-
ar meira að koma hveiti á heims-
markaðinn frá Canada, heldur en
frá Bandaríkjunum ? ESa er ekki
eins niikil eftirspurn eftir Canada-
hveiti eins og Bandaríkja-hveiti ?
Eða kannske Liberal stjórnin sé
orsök í þessum mikla mun, og
munu þá Conservatívar liklegir að
bæta úr þessu ? Er það kannske
af því, að Conservatívar eru búnir
að vera svo lengi við völdin í
Manitoba, að bændur þar fá einu
númeri hærra en við hér fyrir ná-
kvæmlega sama hveiti ?
Ekki má gleyma að geta um
safnaðarlífið hjá okkur, þótt því
hann opinberaði efni guðspjall-
! anna, og aldrei framar opinberar
hann ykkur nokkurn nýjan sann-
leika í verkum sinum, ykkur til
fullkomnunar en honum sjálfum
til dýrðar, því enginn nýr sann-
leikur er til, og aldrei sýnir guð
ykkur lengra inn í verkahring sinn
en hann gerir í guðspjöllunum. —•
Er nú nokkur heimild fyrir slíkri
staðhæfing sem þessari ? það er
auðskilið, að prestur hefir bygt
, þetta á orðum frelsarans, svo sem
eins og þessum : “Ég er vegurinn,
sannleikurinn og lílið, enginn kem-
ur til föðursins, nema fyrir mig";
og “ég og faðirinn erum eitt”. En
til þess að þetta geti verið heim-
ild, verður að breyta orðunum
þannig : Eg er allur vegurinn, all- j
ur sannleikurinn og alt lífið ; og [
ég er guð allsherjar, alt sem lifir
og hrærist er í mér. En hvernig
i átti alheimssálin mikla að vera j
svo takmörkuð, en vera þó samt
J starfandi í öllu lífinu jafnt eftir
sem áður ? þetta fær ekki staðist. i
Guð er óviðijafnanlegur, ótak- j
markandi, og ekkert manns auga
hefir alla hans dýrð litið. Hvernig
t á þessi kenning að geta fullnægt j
trúarþörfum hugsandi manna, “að
j alltir sannleikurinn sé fundinn” ?
Hefir hún nokkurntíma gert það ?
Nei, því fer fjarri. því, se maÖur
, inn trúir a£ allri sinni sál, því
breytir hann ekki á móti ; en mað
■ tirinn hefir alt af verið aS leita að
nýjum og nýjum sannleika, og
Remington Standard
Typewriter
Enska og fslenzka geta verið ritaðar jöfnum hönd-
um með ritvél þessari. Skrifið eftir mynda-verðlista.
REMINQTON TYPEWRITER CO., LTD.
253 Notre Dame Ave.
Winnipeg, Manitoba
kunni að vera ábótavant að ein- verður alt af að leita að nýjum og
hverju leyti. Við höfum tvo söfn- j nýjum sannleika, meðan hjarta
uði hér, Sólheima og Sléttu söfn- heimssálarinnar miklu slær hon-
uð. Sólheima söfnuður, sem fylgir um líf í brjóst. Og alt af hafa
nýju guðfræðinni, er fámennur og ; menn verið aö finna nýjan og nýj-
getur því lítið gert. þó fær hann j an sannleika með aukinni þekk-
messur hjá guöfræöis kandídat mgu ; en aukin þekking á verkum
Jakob Lárussyni, frá Wynyard. I skaparans er nýr sannleikur, nýr
þeim líkar guðsorð hans í bezta I vitnisburður um guð, áleiðis á
máta, enda er hann góður ræðu- 1 veginum til hans, sem er allur
maður, og kynnir sig sem bezti . sannleikurinn.
drengur. Menn komast fljótt að
þeirri niðurstöðu, aS hann kennir
ekki annað en það, sem hann sjálf-
ur einlæglega trúir. — Sléttusöfn-
uður þar á móti fylgir bókstafs-
trúnni*; hann er töluvert fjöl-
mennur, og gæti afkastað miklu,
sro sem að koma upp samkomu-
húsi, eða kirkju, ef hann ekki væri
eins tvískiftur eins og hann er. —
Séra Haraldur Sigmar þjónar
þessum söfnuði, og líkar fólki
Me6 þvl a6 biBja wðnlega nm
‘T.L. CIOAR,” þé ertn viss a6
fó ágætan vindil.
T.L.
(UNION MAPE)
Weatern CMgar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
STRAX
í dag er bezt að gera>t kaupandi
að Heimskringlu. Þúð er ekki
seinna vœnna.
Aiý allur sannleikurinn sé fund-
inti í trúarefnum, er á sinn máta
einsog sköpunarsagan. Guð skap-
aði heiminn á sex dögum, en
; hvildist á hinum sjöunda. það er:
j hann hætti þá að skapa. þetta er
kenning, en ekki trú, og það er
j óheilnæm kenning, ekkert siður en
sú kenning, sem þeir tveir kirkju-
j félagsprestar, sem hér hafa þjón-
að, hafa lagt sig í líma aS láta
fólkið trúa, nefnilega, aS enginn
j vísindamaður geti sannað vísindi
j sin ; og ekki viti menn, hvaða efni
j séu í matnum sem maÖur borðar,
né heldur, hvernig líkaminn færir
sér þau í nvt. Er nú furða, þótt
menn spyrji : Hvað veldur því,
að rétt niðurstaða í veraldlegum
efnum er svo torfengin, þegar all-
ur sannleikurinn um guðdóminn
fremur vel við hann enn sem kom- j
iö er.
Mikið traust sýndi lút. kirkjufé- j
lagið í Winnipeg séra Carli J. Ól- j
son, þegar það sæmdi hann út- |
breiðslustjóra (Field Agent) em-
bættiilu, og synd væri að segja, j
að séra ólson hefði ekki reynt aS i
vinna fyrir því trausti og þeim
heiðri í ötulli starfsemi sinni hér : er svo auðfenginn ?
hjá c^ckur og margvíslegu tilraun- j Fre]sarinn kendi meS iipurS Gg
um. Ilann messaði tvisvar hér hjá meg 0num sannfæringarkrafti sál-
okkur i Mozart, og voru þær ar sinnari Kergi kra{taverk.
messur heldur vel sóttar, enda vel þó trúSu honum ekki nema {áir af
auglýstar, komu heim til okkar á {jöldanum‘ Hvemig mun þá fara
prentuðum postspjoldum. Eftir fyrir þeim prestum, sem kenna ein-
siðari messuna hélt Skttu som- trjáninftslega o.g sannfærinjrarlítið,
uður fund, að undirlagi séra 01- _ um kra£taverk tala ekki ? -
sons. Hann ferðaðist um bygðina vissuleKa ætti hver sá prestur,
með bænarskrá og fékk margar | sem kennJr ag allur sannleikurinn
undirskriftir ; en bænarskram var (sé {undinUi aS vera hrópaður nið- |
þess efms, að þeir sem sknfuðu ^ syo börnin heyrSu ekki til
uudir hana, akvorðuðu sig þar , ,mns En s4 sem kenniri aS sann_
með, að ganga i’ kirkjufelagið. En lejkurinn sé ótæmaudi og guð sé I
bænaskranni til fullkomnunar var jaU opnbera okkur hann bet. |
gengið til atkvæða a fundmum, og uf veföi æfinleKa aS
leiða okkur áfram til fullkomnari
j þekkingar á sannleikanum,— hann
| er boðberi guðs, því hann vill að
| allir komist til þekkingar á sann-
leikanum, en guð einn er allur
sannleikurinn.
The Winnipeg Safe Works,
LIMITED
50 Princess SL, Winnipeg
VERZLA MEÐ
Nýja og brúkaða öryggis skápa [safes].
Ný og brúkuð “Cash Registers”
Verðið lágt, Vægir söluskilmálar,
VÉR|BJÓÐUM YÐUR AÐ SKOÐA VÖRURNAR.
»•••••••••••••••<
fóru leikar svo, að söfnuðurinn af-
réð að gariga í kirkjufélagið, en
með litlum meirihluta atkvæða. —
þá varð minuihlutinn óánægður,
vildi ekki ganga í kirkjufélagið, en
kunni ekki við að slíta safnaðar-
bandið ; afréðu svo að kalla fund,
sem kom saman viku síðar, þar
sem meirihlutinn afturkallaði inn-
I göngubeiðni sína í kirkjuféla<gið,
mióti því að minnihlutinn undir-
i héldi kirkjufélagsprest með þeim,
■ og hefðu ekki guðsorð frá utanfé-
lags prestum. — það sýnist nú,
j að kirkjufélagið hafi ekki grætt
j mikið á koínu séra Olsons hingað,
því Sléttu söfnuður hefir alt
haft kirkjufélags prest. Aftur gekk
j útbreiðslan betur að Wynyard.
þar stofnaði útbreiðslustjlórinn
söfnuð með 75 sálum, börnum og
fullorðnum ; en að sögn er sá
söfnuður mjög dreifður ; meðlim-
irnir eru dreifðir um 6 Townships,
en það eru 216 fermílur, og er þá
ekki nema eitt nef á hverjar tæp-
ar 3 fermílur. En hvað um það,—
kirkjufélagið sýnir mikinn áhuga
með þessu starfi sínu.
Flestum ber saman um, aö séra
Olson sé mikill ræðumaður og
sköruglega flytur hann mál sitt.
En aldrei hefi ég heyrt meiri van-
trú flutta frá altari drottins, eða
mann lýsa átakanlega vantrausti
John S» Laccdal.
‘ MAIL CONTRACT
I NNSIGLUÐ TILBOÐ send til
Postmaster General, verða
af | m,eðtekin í Ottawa til hádegis á
föstudaginn þann 8. marz 1912,
um póstflutning um fjögra ára
thna, þrisvar á hverri viku, miUi
LILLYFIELD og MOUNT ROY-
AL, er byrji þe,gar Postmaster
General óskar þess.
Prentaðar tilkynningar, sem inni
halda frekari upplýsingar um póst-
flutnings skilyrðin, fást til yfirlits,
og eyðuform til samninga eru fá-
anleg á pósthúsinu í LILLYFIELD
og MOUNT ROYAL og á skrif-
stofu Post Office Inspector.
Postoffice Inspectors Office, Win-
nipeg, Manitoba, 26. Janúar 1912.
W. W. McLEOD,
Post Office Inspector.
I
PRENTUN
VER NJÓTUM, sem stendur, viðekipta margra
Winnipeg starfs- og “Business”-manna.—
En þó erum vér enþá ekki ánægðir. —
Vér viljum fá alþýðumeun sem einatt notast við illa
prentun að reyna vora tegund. — Vér ábyrgjumst
að gera yður ánægða. — Sfmið yðar næstu prent.
pöntun til —
PHONE O-^IRIRY 334
THE ANDERSON CO.
PROMPT PRINTBRS
555 Sargent Ave. Winnipeg, Man.
A LDREI SKALTU geyma til
-Ta- morguns sem hægt er að gera
f dag. Pantið Heimskringlu f dag.
^AAAAAAAA*WWWVVVWN/VWVWVWWWWWWWA