Heimskringla - 14.11.1912, Qupperneq 6

«. BLS- WINNIPEG, 14. NÓV. 1912.
HEIMSKRIKGLA
MARKET HOTEL
146 Princess St,
á mófci markaOoun
P. O’CONNELL, etgaadi, WINNIPKO
Beztu ylnföog vindlar og aöhlynning
*róö. Islenzknr veitinf?amaöur N.
Halldórsson, leiöbeinir lslendingom.
JIMMY’S HOTEL
BEZTD VÍN OG VINDLAE.
VÍNVEITAKI T.H.FBASER,
Í8LENDINGDE. : : : : :
James Thorpe, Elgandl
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Bfcmrsca Billiard Hall 1 Norövesfcnrlaudii>b
Tln Pool-borö.—Alskonar vfnog vindlar
Qlatln* og f*01: $1.00 á dag og þor yflr
l.einnoii A !•♦»*»*
Kigendnr.
Hatið þér húsgðgn til sfilu ?
The Starlight Furniture Co.
borgar hæsta verð.
593—595 Notke Dame Ave.
Sfmi Garry 3884
A. H. NOYES
KJÖTSALI
Cor, Sargent & Beverley
Nýjar og tilreiddar kjöt tegnndir
Jipltur., fuglar og.pylsnr o.fl.
SIMI SHERB. 2272 13-12-12
DOMINION
l HOTEL
523 MAHiST.WISNIl’EG
v
Björn B. Halldórsson,
eigandi.
TALSÍMI 1131
BIPREIÐ FYRIR GESTI,
Dagsfœði $1.5o
Legsteinar
A. L. MacINTYRE
selur alskyns legsteina og
mynmstöflur og legstaða
grindur. Kostnaðar ftætlanir
gerðar nm innanhús tigla-
skraut
Sérstakt athygli veitt utan-
héraðs pöntunum.
A. L. HacINTYRE
231 Notre Dame Ave. WINNIPEO
PHONE MAIN 4422
6-13*12
Frá Islandi.
Nóvemberblaö Óöins flytur
myndir af tveimur Vestur-lslend-
ingum, Sigtryggi Jónassyni kapt.
Ofr T. H. Johnson þingmanni, og
greinar um þá báöa.
, — Samskotanofndin, . er gekst
fyrir samskotunum út af mann-
skaöanum á sl. vori, sottist á rök-
stóla 4. okt. sl. Samskotin hafa
alls oröið 16—17 þús. kr.
— íslen/.ki botnvörpungurinn
Snorri Sturluson, eign Milíóna-
félagsins, sem svo er nefnt, var aö-
faranóttina 28. sept. þ. á. tekinn,
er hann var að landhelgisveiðum.
Kom danska varðskipið meö hann
til Reykjavíkur, og var afli og
veiðarfæri gert upptækt og sektin
ákveðin 1400 kr. Skipið hafði ver-
ið að veiðum í þrjá sólarhringa, er
það var tekið.
— Nýir yfirdómslögmenn eru
orðnir þeir lögfræðingarnir Björn
Pálsson og Ólafur Eárusson, frá
Selárdal.
— Landbókasafnið. Eftir skýrslu
landsbókavarðar hafa verið lánuð
út á lestrarsalinn árið 1911 alls
23,364 bindi til 15,288 lesenda. í
mánuðunum nóvember til marz
eru ksendur á lestrarsalnum yfir
2000 á hverjum mánuði, en hinum
færri, fæstir í ágúst — 267. Út úr
safninti voru lánuð á árinu 2622
bindi, en lántakendur voru 240.
Ritatiki safnsins var 1964 prentuð
eintök, þar af 1016 gefin. 181 hand-
rit voru keypt og nokkur handrit
gefin safninu.
— Sunnudaginn 29. sept. var
'Vigf. Ingv. Sigurðsson vígðúr af
jtorhalli Bjarnarsyni líiskupi til
'Desjamýrar prestakalls. Hann er
settur þar prestur, en kosning hef-
irækki farið fram.
— Leikfélag Reykjavíkur. þar er
niý byrjaður undirbúningur undir
leiki i vetur komandi. liinar Hjör-
leífsson. skáld er ráðinn leiðbein-
apdi ledkenda, og hefir hann feng-
ist, við þetta áðúr og lætur mjög
vel, eins og kunnugt ex. Bæði frú
Stefanía og Árni Eiríksson kattp-
maður ætla að taka þátt í störf-
um leikfélagsins í vetur, og svo er
vön á tveimur nýjum leikendum
norðan af Akureyri, Vilhj. Knud-
sen áður kaupmanni þar, og Frið-
riki Jónssyni stúdent frá Hrafna-
gili.
— Skólarnir voru eins og venja
er til settir 1. okt. Á háskólanum
eru nemendur 43, 7 í guðfræðisd.,
14 í lagad., 21 í læknad. og 1, er
ks norrænu, en það, er Norðmað-
ur David Guðbrandsen að nafni.
t Mentaskólanum eru um 140. í
Stýrimannaskólanum 63. 1 Verzl-
unarskólanum er óvíst enn, hve
margir geta fengið rúm, en 107
hafa sótt. Iðnskólinn var settur
með um 40, en fieiri væntanlegir
síðar. í Kvennaskólanum verða
112 námsmevjar, en ekki allar enn
komnar, og hafa fleiri sótt en að
komust. I Barnaskólanum eru um
1050 börn.
— Kjötskoðunarlæknar eru þeg-
ar tilnefndir samkvæmt lögum síð-
asta þin<*s, er staðfest voru 13.
sept.: Gísli Pótursson á Húsavík,
Jón Jónsson á Blönduósi og Júl.
Halldórsson í Reykjavík.
— Félag í Lundúnum hefir samið
við Sláturfélag Suðurlands um
kaup á 100 þúsund tvípundum af
nvju kjöti. Félagið ætlar að senda
skip með kælirúmi til Reykjavíkur
í haust til að sækja kjötið. Verðið
er 48 aurar íyrir tvípundið þar á
staðnum. Með þessu er að líkind-
um opnaður góður markaöur á
Englandi fyrir nýtt (kælt eða
íryst) kjöt á íslandi.
— Eggert Stefánssyni símrita,
sem nú síðast var á Seyðisfjarðar-
stöðinni, er nýlega vikið frá starf-
inu vegna þess, að hann hefir brot-
ið þar skvldur sínar, farið á bak
við stöðvarstjóra með skeyta-
sendingar. Starfa hans hefir fiengið
Friðbjörn Aðalsteinsson, símritari
frá Akureyri.
— Fjárhús og hevhlaða brann
nýskeð að Hörgshlíð í Vatnafjarð-
arsveit í Norður-ísafjarðarsýslu.
J>ar brunnu inni um 150 hestar af
hcyd, og hefir bóndinn þar, Guðm.
Guðmundsson, Bjarnasonar í
Botni í Mjóafirði, því orðið þar
fyrir ærnum skaða.
— Á Eskifirði brann hús það 2.
október, sem Guðmundur sýslum.
Err"erz bjó í. Embættisskjölum
var bjargað og öllu, sem embætt-
inu tilheyrði, en öðru ekki, eða þá
mjög litlu. Húsið var eign Thor.
E. Tubníusar, að sögn.
— Aðfaranótt 17. okt. brann við
Hverfisgötu í Reykjavík íbúðar-
hús bræðranna Skúla og Friðriks
Jónssona, Kaupmanna. Fói«c \ .:r i
svefni, er eldsiius varð vart, en
komst út með naumindum í nær-
klæðum einum. Móðir þeirra bræðr
anna, frú Sigríður, ekkja JónsPét-
urssonar háyfirdómara, átti þar
heimili og var bjargað sem öðr-
um, en þar eð hún var háöldruð,
gat hún ekki afborið hrakninginn
og dó samdægurs. Allir innan-
stokksmunir brunnu.
— “Lestrarfélag kvenna í Rvik’’
hefir í hyggju að koma á fót les-
stofu- • handa börnum, og er hún
sérstáklega ætluð fátækum börn-
um, sem. á skólaaldrinum eru, —
ætlast til, að þau geti setið þar,
notið Ijóss og hita og lært “leksí-
ur" sínar, og sé þá og leiðbeint
eitthvað í því efni. Að náminu í
hvert skifti loknu geta börnin og
íengið skemtibók lánaða. Félagið
hefir nvlega fengið ágætt húsrútn
í gamla kvennaskólahúsinu, en
verður ofvaxið að halda því, yema
það fái 200 kr. styrk úr bæjar-
sjóði, er það sótti um á sl. ve.tri.
Væri óskandi, að bæjarstjórnin
brvgðist vel við þeirri málakitan,
þar sem fvrirtækið er mjög þarf-
le~t, — víða, sem því verður illa
komið við, að láta börnin læra
heiiha.
— “Barna-bibliu" liafa þeir Har-
aldur prófessor Níelsson og séra
Magnús Helgason, forstöðumaður
kennaraskólans, nýlega búið til
prentunar. 1 henni eru valdir kafl-
ar úr Gamla- og Nýja-testament-
inu. Bókin er ætluð unglingum,
sem fræddir eru upr> í kristindóm-
inum.
— Um organistastarfið við Rvík-
ur dómkirkju sækja : Sigfús Ein-
arsson tónlagasmiður og Pétur
Lárusson. ísafold tjáist og hafa
lieyrt, að séra Bjarni þorsteinsson
á Siglufirði muni ætla sér að sækja
um starfa þennan. Ýmsir héraðs-
búar liafa og skorað á hr. Brynj-
ólf þorláksson, að taka aftur upp-
sögn sína, og verði hann við þeim
tilmælum, þá er eigi ósennilegt, að
sóknarnefndin láti liann sitja fyrir
öðrum. Árslaunin eru 800 kr. og
umsóknarfre.stur til 15. nóv.
— Súgfirðingúm er það áhuga-
mál, að gerð veröi góð bátshöfn
að Suðureyri i Súgandafirði. —
Verkfræðingur þorv. Krabbe brá
sér þangað i sl. ágústmánuði, og
gerði þar ýrnsar athuganir og
mælingar, að því er væntanlega
bátahöfn snertir.
— Brvtinn á Aaustra (strand-
ferðaskipinu) hefir nýlega verið
sektaður um 250 kr. fyrir ólögleg-
ar vínveitingar.
— Popps-verzlun á Sauðárkróki
hefir verið seld Höepfners erfingj-
um í Kaupmannahöfn, sem áður
eiga verzlanir á Akuroyri, Blöndu-
ósi og Skagaströnd.
— Bátur fórst 5. okt. norður i
Steingrímsfirði. þar druknuðu :
Sigurður Kárason, kvæntur mað-
ur úr Bolungarvík ; Sæmundur
Benediktsson, kvæntur maður úr
Bolungarvik ; Jón Edvald Magnús-
son, ungl. úr Steingrímsfirði, og
Ifalldór Jónsson, bóndi í Stedn-
grímsfirði ; hann lætur eftir sig
ekkju og 6 börn.
— Haustrigmngarnar eru byrj-
aðar og göturnar í höfuðstaðnum
að verða að kviksyndi. Engin gata
er þó eins slæm og Vesturgata.
Sérstaklega úr Grófinni og vestur
að gamla Ilotel Reykjavík. þar
er forin bókstaflega talað í ökla.
]>etta kemur sér auðvitað illa fyr-
ir alla, sem þar ei«-a leið um, en
einkum á þetta þó við um nem-
endur Verzlunarskólans, sem þurfa
að fara þarna um oft á.dag. það
er bráðnauðsynlegt, að borinn sé
sandur ofan í götuna, og það má
ekki dragast.
— Mótorbát frá Borgundarliólmi
hefir nýlega verið siglt hingað.
Hann. lagði af stað þaðan 10. sept.
og hrepti ill veður í hafi. Formað-
ur á bátnum var útlendur maður,
Larsen að nafni. Báturinn er ný-
smíðaður í Borgundarhólmi eftir
fvrirmvnd Túlíusar Schou stein-
högo-vara, en á að fara til Kefla-
víkur.
— Símastúlkan Katrin Kristín
Dalhoff varð bráðkvödd í Reykja-
vík 30. sept. Var hún að vinna í
bæjarsímastofunni alfrísk, en hafði
kvartað um þrevtu, þar sem mik-
ið var að starfa um daginn. Hún
hné alt í einu niður og var örend.
I.æknir var þegar sóttur og dauða
meinið var hjartaslag. Kristin var
um hrítugt, dóttir Dalhoffs gull-
smiðs við Smiðjustíg A 5, éinkar
vel látin stúlka.
— Dáinn er nýlega merkisbónd-
inn Jakob Jónsson á Varmalæk í
Borgarfirði, 58 ára að aldri, einn
af efnuðustu bændum í Borgar-
fjarðarhéraði. i
— Eátinn er á Landakotsspítal-
anum i Reykjavík, eftir langa legu,
Sigurður Sæmundsson prentari.
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú vedtt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innflutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar ríkisins.
Skýrslnr frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
rnargir flytja nú á áður ó-
tekin lönd með fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba eru einlægt
að ná víðtækari vdðurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd íylkisins,
lóviðjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
flutningskostnaður — eru hin
eðlilegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til að setjast að hér í
fylkinu ; og þegar fólkið sezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
Skrifið kunningjum yðar — segið þeim að taka sér bólfestu í
Happasælu Manitoba.
Skrifiö eftir frekari upplýsingum til :
JOS. BURKK, Induntrial Bureau, Winnipeg, Manitoba.
JAS. HARTNKT, 77 Tork Street, Toronto, Ontario.
J. K. J’KNNANT. Oretna, Manitoba.
W. IV. UNSWORl’H. Kmerson, Manitoba;
S. A BEDFORD.
Deputy Minnister of Agriculi are,
Winnipeg, Manitoba.
MeO þvl aö biöja HBflnloga nm
‘T.L. CIGAH,” þA ertu viss aö
fó ágætan vindil.
T.L.
(UNION MADE)
VVentern Cig»r Faetnry
Thomas Lee, eigandi WinnnipeK
% \/,ITUR MAÐUR er vaikár rneð að diekka ein-5
? T ívAn m»n L »>ní n f X1 L /v. /-.4-1A Cnn _"7V / ^
i
$
»
♦
i
göngu hreint öl. þér getið jafna reitt yður á.
DREWRY’S REDWOOD LAGER
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. 1
— Tón albm. Jónsson í Múla
andaðist á Seyðisfirði 5. október.
SKRlTLA.
Erkibiskup Ryan í Philadelpia,
kemur oft orðum sinum fyndilega
fyrir, og sem fólki oft þykir mið-
ur kurteislega. Einu sinni undir
borðum í veizlu var hann að tala
við frú eina, og liélt sú að hún
hefði tækifæri að jaína sig í tali
viö hann, og segir : “Fíkja fyrir
yður, erkiibiskup”, og réttir hon-
um disk með fíkjum i laufum
þeirra. En kjóll frúarinnar var
mjög fleginn í hálsinn. Svo erki-
biskup brosir kurteislega og segir:
“Fíkjublað fvrir yður, frú X.”.
(þýtt). S. Eymundsson.
X
w
IIORNI MAIN ST. & ALEXANDER AYE.
Húsmunir af öllum tegundum.
Vandaðar vörur, auðveldir borgunar-
skilmálar.
Komið og finnið oss.
156 Sögusafn Heimskringlu
Bróðurdóttir amtmannsins
157
158
Sögusafn Heimskringlu
Bróðurdóttir amtmannsins 159
ast við að fá að hafa þakið yfir höfði sér ? ’ spurði
hún sárhrygg. 'Hversu hræðilegt, að þetta kemur í
Ijós einmitt nú, er þú kemur með uppdráttinn af
nýja húsinu til aumingjans í rúminu! Gaztu gert
jþetta, án þess nýi eigandinn vissi af því?’
‘ITún veit það’.
‘Er eigandinn kona?’ Hún leit upp undrandi og
var sem henni létti. ‘Og þú sagðir áðan, að Ottó
F'ranz gæti orðið áfram hér í Hirschw'inkel. Getur
þá skeð, að nýi eigandinn vilji leigja jörðina ? ’
Hann ypti öxlum og leit brosandi frajman í á-
liyggjufulla alidlitið hennar. ‘itg veit það ekki, þú
verður að spyrja ungfrú Agnes Franz’.
Hún stóð kyr, sem væri hún orðin að steini, og
loíaði honum að taka um báðar hendur sér og halda
þeim föstum. Hann skýrði henni frá öllu saman og
dró svo minnisbók gömlu frúarinnar að lokum upp
úr vasa sínum, til að sanna henni orð sín.
Tárin runnu niður kinnar hennar, er hún las orð-
in, en hún tók eigi við bókinni, heldur ýtti henni
blíðlega frá sér. ‘þetta er engin lögleg gjöf, herra
minn’, mælti hún svo ákveðin og bældi niðnr geðs-
hræringu sína. :‘Enginn í víðri veröld myndi viðtir-
kenna svona lagaðan eignarrétt annara’.
‘Enginn?’ endurtók liann. ‘.F, hvað liefir heimur-
inn gert þér, að þú heldur hann fullan af illu einu ?
J>að er vel trúlegt, að þeir menn finnist, sem ekkert
kæra sig um, að uppfvlla hinar siðustu óskir ætt-
ingja sinna. þeir mega hafa það eins og þeir vilja
fyrir mér ; en mcr finst eins og það sé skortur á
trausti, þegar lögmenn eru látnir fjalla tim þess kon-
ar málefni. Nei, nei, hristu ekki höfuðið, eins og ég
komi frá ókunnu latidi með skoðun mína á erfðamál-
itm. það getur vel verið, að ég fari hér rangt ; ég
hefi þá gert það fyr. þú veizt bezt, hv,e hægt er að
glepja mér sýn, er um menn og málefni er að ræða,
og hversu hlægilega vitlet’su ég tók vikum saman
fyrir hreinustu alvöru. En ég segi að eins, bezti og
sannsýnasti dómarinn, er manns eigin samvizka’.
IIún roðnaði, er hann mintist á, livernig hann
hafði látið leika á sig, og greikkaði sporið. Hann
herti ganginn líka, svo að hann var stöðugt við hlið
hennar. Skógurinn var nú að baki þeim og hjáleig-
an kom i ljós.
‘Mér þótti ekkert vænt tun það, er ég fann i poka
frænku minnar, sérstaklega vegna þess, 'að það
neyddi mig til að kynnast persónulega frændkonu
amtmannsins’, bætti hann viö eftir stutta þögn, og
brosti gletnislega. ‘Og á ófyrirgefanlegan hátt frið*
aði ég samvizku mína með því, gð lögmaður minn
gæti annast þetta alt saman fvrir mig, er ég væri
farinn burt úr Ilirschwinkel. En þá heyrði ég alt í
einu talað um, að amtmaðurinn ætti son á lífi, og
ég áleit skyldu mína, að kvnna mér Hetur allar á-
stæður hjáleigufólksins, ef cg vildi breyta réttilega í
þessu efni. Eg skildi ekkert í, . hvers vegna gamla
frúin hafði valið stúlku fyrir ellistoð gamla fólksins,
úr því þau áttu son til að annast sig’.
‘Eg skil vel, hvers vegna blessuð, gamla, trygga
vinkonan okkar gerði það’, svaraði hún hrærð.
‘Ottó var alt af meinhægur og góðhjartaður ; hann
hafði aldrei hngrekki til að setja sig upp á móti
föður sínum, fremur en móðir hans. En nú, þegar
Iífsreynslan hefir reynst honum svona hörð, þegar
hann hefir reynt hungur, hvað þá annað, og þegar
hann gerir ekki hærri kröfur en að eins að geta séð
fvrir foreldrtim sinum, þá-----’.
‘þú vilt, að ég ánafni honum dánargjöf þá, er
íinst í þessari bók ?’
Hún þagði fyrst, en leit síðan þakklátum augum
frantan í hann.
‘Já, því ekki það, — eí það er ekki rangt af
mér að þiggja það, er þú af göfuglyndi þínu gefur’.
Hann hló, um leið og hann hrinti upp garðshlið-
inu, — þau vortt komiit alveg heint að bænum. ‘þá
get ég ekki beðið þig að ganga inn á þína eigin eign,
eins og ég ltaföi ætlað mér, því þú hefir afsalað þér
rétti jtínttm —’.
‘Já, með glöðu geöi’, svaraði hún og sneri sér að
homim, ‘Eg þíirfnast eiuskis, og það veit ég’ — hún
Iagöi hendurnar á brjóst sér — ‘að hvert sem ég £er,
þá mun ég alt af eiga hér heimili ; hingað get ég
komið, jtegar mig langar eftir að njóta meðvitundar-
innar uin jiað, að ég sé lteima’.
‘þú ert víst vel að ]>eint rétti komiti ; en veiztu
ekki, að sérhver góÖur eigintnaður leyfir ekki konu
sinni að hafa annað heimili en hans eigið’.
Hún færði sig gröm aftur á bak. ‘þetta er
nokkuð, sem er fjarlægt lífsferli mínttm’, mælti liún
seint. ‘Maðurinn minn mun aldrei skipa mér fyrir,
hvað ég eigi að gera og hvað ég skuli ekki gera.
Heldur þú, að ég þiggi nokkurntíma svo mikið sem
brauðmola af borði jx'ss manns, sem aldrei getur
vísaö á bttg þeirri ímyndun, að ég ltafi gifst honum
vegna stöðu hans og auðs, en ekki af ást til hans ?
Nei, betra er að vinna fyrir sér sem kenslukona, og
það mun ég gera meðan mér endist lfedlsa og líf’.
‘Agnes! ’ ITann hafði gripið ttm báðar hendttr
ltennar og slepti ekki tökttm, þrátt fyrir alla mót-
spvrnu hennar. 'Viltu hefna svo grimmilega fyrir
bað, er maður í blindni sinni sagði?’ Hann brosti
gletnislega. ‘A ég hér í blautuan garðinum að falla
þér til fóta og biðja ttm fyrirgefningn ? Á ég að
flevgja peningttm míntim innanum kvistina, af þvi þú
vilt ekki vonda sjálfbvrginginn ? Tíg vil gera alt ;
ég vil hefja til metorða fvrirlitnu kenslttkonuna, og
vera ávalt reiðitbúinn að verja sæmd hennar og
heiður, ef með þarf. Til dauða míns skal ég styrkja
heimilið fyrir gamlar kenslukomtr, — alt, sem ég get,
vil ég gera til að bæta fyrir rangsleitni mina. —
Agnes! ’ mælti ltann blíðlega, þú veizt ekki, hvað þú
gefur á móti mínu. þú mintist áður á góða, öf-
undsverða stöðu. Hver veit, hvort ég hefi aöra eins
að bjóða þér ? Eg er ekki af aðalsættum, og hcfi
engan titil að bjóða. Hinn heiðraði, góði faðir
minn var óbrotinn alþýðumaður ; ég er verkamanns-
son, og varð sem drengur að út enda minn náms-
tínia, alveg eins og piltarnir, sem nú vlnna hjá mér.
Og enn þann dag í dag gæti það komið fyrir, að ég
kæmi heim til konu minnar svartur í framan af ó-
hreinindum. J)ú sérð, að ég er miklu betri en þú :
enginn gæti lengið nvig til að trúa að þú, fullkomna
kenslitkonan, hræddist það, er ég hefi nú sagt þér
frá. þú myndir frekar virða vinntina. Eða get ég
ekki rétt til, Agnes ? ’
Hún var niðurlút og svaraði engtt, en tár runmr
niðtir kinnar hennar.
‘Ég vil ekki eyða fleiri orðum um }>etta, en að
eins taka hvað mitt er’, mælti hann ennfremur.
‘Mín varstu, þá er þú af frjálsum vilja komst til
mín. Eg get sagt þér það í hreittskilni, að það var
ekki af skyldttrækni né samvizkusemi, að þú brauzt
egg af oflæti þínu ; — það var sama valdið, er ég
varð að luta og sem batt mig við þdg. Við erttm
sameinuð að eilífti. Nú, Agnes, þráláta ósáttfúsa
stulkan mín, viltu ennþá sýna mér mótþróa?’
‘Hvernig get ég það fyrst þú tekur vopnin úr
höndum mér hvert á fætitr öðru', mælti hún lágt og
huldi andlitið víð brjóst hans. þau stóðu nálægt
laufskalanum, og það var svo þögtilt í garðinum
undir grænum skógargreimtnum, að hver smávatns-
dropi, er féll á steinborðið, heyrðist, og þögnin var
eigi rofin af þefm, er stóðu þar og föðmuðust svo
innilega.