Heimskringla - 20.03.1913, Síða 3

HEIMSKRINGLA
WINNIPKG, 20. MARZ 1913. S. BL3«
<<Fjalla-Eyvindur,,,
hið alkunna Leikrit eftir Jóhann
Sigurjónsson. I.eikritiö er í 4 þátt-
utn, prentað í Reykjavík, 1912. þaö
er 186 bls. að lesmáli, með dágóö-
utn frágangi aö prentun og papp-
ir. Fyrst reit Ltöf. og prentaöi
>'aö á danska tungu, syo þaö verö
ur aö tcljast undir danskar bók-
mentir en ekki íslenzkar, þó hcif-
undurinn sé Islendingtir og persón-
urnar í leiknum, og lítiö eitt sögtt-
legt hraíl í letknum.
Danir eru fljótir aS finna, hvaS
feitt er á stykkinu, ef íslendingttm
er til hnjóSs. Nú bar vel i vciöi.
Nú fékst íslendingur til aö sýna og
rita á þeirra máli ttm þœr verstu
togundir galla, sem fram hafa kom
iö i sögnm Islendinga, sem sé' : ó-
skírlífi karls og kontt, þjófnaö, íit-
legS, bariiítmorð — mannsmorS og
sjálfsmorö. Meö öSrum orötim :
aö umræddar persónur kunnu ekki
og vildu ekki bún undir guös og
tnanna lögum, lteldur kttstt þa-r og
elskuöu, aö búa undir Hkrælinga-
líferni. Sumir Dantr ltafa ltaldiÖ
því fram, og ltalda ennþá fram, aö
íslendingar geti ei stjórnaö sér
sjálfir, að siöutn hinna mentuöu j
þjóöa. Dr. Georg Brandes, sem hef-1
ir stutidum rekiö hornin í síöti Is-
lendinga, greip óöar tækifæriö, — I
snýr viö blaöinu viö* dúsu þessa
<><r lKtldi leikritinu, og dundtt \ iö !
fagnaöarlæti víða ttm Noröurlönd,
enda átti höf. eittlivaS skiliö fvrir
verk sitt og nafn. Blööin á fslandi
gttllu við í sömtt lúöra og ltitt er-
lendu.
FjaUa-Eyvindttr og Ifalla ertt
saiinar persónur, og er til mjög
ljóst og skýrt sögubrot af þeim,
eins og flestum Islendingttm er
kunnugt ttm, sem nokkuö hafa les- j
iö. þótt þær værtt vandræöa mantt
eskjttr i lifattdi líli, þá hafa þau þó
“sinn dóm tmeö sér”, sem fár góö-
ur og gætinn maöur \ ill sparka á,
enda þótt peningar og stutidarhrós
bjóöist. I\n því er ver, aö Jóhattn
Sigurjónsson ranghermir sannar
ueröir þeirra, og sumar býr hann
til, setn enginn llugufótur er ívrir.
iVIarpir segja, ;tö það sé skálda-
levfi. Setjum svo, aö þaö sé vand-
ræöa skáldaievfi, ett Jtað er ekki
ievfi sagnafróök iksins og listar-
áunar.
Ilöf. lætur
hann kallar)
hann kemttr til IIöllu. Kn sagan
sevir : “Kvvindnr var Jónssott og
Margrétar, — líklega fæddur önd-
verðlega á 18. öld. Kyvindttr ólst
itpp hjá foreldrum sínttm í IIliö,
o<r dvaldist í lireppnum til þess aö
hann var oröinn fulltíöa maöttr.
Kftir þaö fór hann aö Traöarkoti
í Flóa, og varö þar fvrirvinna.
Sagt er, aö hann ltáfi ckki oröiö
]>ar tttosavaxinn og oröiö aö fara
baöan fyrir óknytti, og fvlgdi sá
okostur hoiiU'Ui jafnan. I fvrstu er
s'agt, að Itann hali hnuplaö osti úr
poka frá förukerlingu”.
Döf. la-tur hann fvrst stela sattö.
Kn hvað tiiii þaö hefir Ivvvindur
engiuit unglingur veriö, þá liaitn
koni á Vestfjör.öti til Ilölltt. Ilöf.
hetur hana vera glæsikontt, en Kv-
' ind rolumenni. lCn henni er svo
lýst í skapnaði og háttum á al-
bingi 1765 : — aö htin væri “lág
°g flatva.vin, mjög dimmlituö í
andliti og liöndum, ’ skolevgö
brttnttþung, opinmt nt, langleit og
mjög svipill og ógeösleg. Dökk á
bar, smáhent og grannhent. Brúk-
aöi mikið tóbítk”.
Ilér er lauslega bent á, hve höf.
fer langt frá sögttnni í stærri at-
riðum, alveg aö þarflej'su, og lend-
ir síöást í ógöngttr, svo hann má
grípa síðast til þess ómannrænu-
fulla úrræðis, aö fvrirfara IIöllu,
til þess aö fá einhvern slarkenda á
leikritið. Kg get enga list séö \ iö
þaö, aö höfundar leikrita eða
skáldsagtta fari á þau gönuskeið,
aö þeim sé ómögulogt aö skilja viö
verk sitt, nema drepa ntestu per-
sónurnar. það væri sannarlega
skáldefni í fallegan þátt, aö láta
bau Kyvind og IIöllu lifa fögru
lífi ttm stund, á nneöal manna, tft-
ir að þau liöfött kevpt sér mann-
frclsi meö 20 ára útlcgð. I/áta þau
lifa sér til sæmdar og öðrum til
gagns. I.áta þatt deyja, einkum
Ilöllti, ttndir dýrlegum áhrifum I
kveldroöans á fjallatindum, sátta j
viö gttö og menti, liteö fögru eftir- !
dæmi sinna síöustu daga. —
Kvv-iud (Kára, sem
vera unglingspilt, þá
lýst á Oxar-
er grannvax-
Kn svo er Kvv ndi
ári'ingi 1765 : “Iiann
mn, tneö sta'rri tnönnum, útlima-
•’stór, nær glóbjartur á hár, sem
nieö liöuin aö neöan, bólugrafinn,
toginleitur, nokkuð þykkri efrivör
ett tteöri vör, mjúkmáll og geðþýö-
ur, hirtinn og hreinlátur ; reykir
inikiö tóbak ; hæglátur í um-
'geiigni, blíömæltur og góðttr
vinnumaður, hagur á tré og járn,
b’tt lesandi, óskrifandi, rattlar oft
fvrir mttnni sér rímnaerindi, oftast
afbakaö”.
Fríöleikintm, gjörvileikttm og
lutulerniseinkennum snýr höf. viÖ.
bað sýnist óþarfi. Ilann gat látjö
batt vinna sín hluverk í lciknttm,
þó þau heföu haldið einkennum.
Höf. lætur IIöllu drýgja sjálfs-
ntorð, ]>egar hún hleypur tit í stór-
bríðarbylinn hálf hungttrmorða.
Kumttm katin að þvkja þaö lista-
brekvirki. Kn sagan segir svo : —
“Almenn sögn er ]>að, aö þau K\-
vindttr ltafi vcrið 20 ár í útjegö,
”g oröiö þá friðhelg aftur, og segja
Grunnvíkingar, að þau hafi komið
aftur aö sömtt jöröinni. Hrafn-
fjarðareyri á Vestfjörðum, sem
bau struku frá, og þar hafi þau
dáiö, og sétt grafin í mýri einni ttá-
begt bæntim. þar var séra Torfa
^lagnússvni, sam var iirestur á
Ktað í Grunnavík 1822—1824, sýnt
L'iöi þeirra, tnarg upphlaðið. þó
ber ekki öllum saman um, aÖ
Halla hafi dáið á HraJnfjaröar-
■cvri”, _ __ __
það atriði t leiktmm, aö Kári
rekttr Björn i gegn meö sktiröar-
| sveðju siniii, sést ekki í l.ikritinu.
Ifvort höf. hefir sent lvikfélaginu
liér vestra þá up]>bót, er ei ktinti-
ugt. Köa hvort fé-lagiö hefir fund-
iö þetla snvrtilega manndráp u]>]>
hjá sjálftt sé.r, er mönnttm hér ráö-
gáta. Aö niinsta kosti er þaö at-
riöi til viöbjóös. þaö minnir á
Gallana hér í Winnipeg, sem ekki
geta sé>tt brúökaupsvei/lu eöa
skírnarveizltt, nema einhver sé
drepinu í vei/liinni.
T>egar alt kemur til ; 11 s. þá er
leikurinn íslenzkri þjóö til einkis
sónia. Kf hann er ei hið gagn-
stæöa, ]>á er lianit ekfcert. Aö vís’ti
er liaitn gagitlegur Iti’f. og öörum,
að afla peninga hjá fólki, sem sæk-
ir. Kti vel get ég trúaö því, aö
i súmir sæki hann ekki nema' í eitt
skifti fvrir öll.
Ilvað því viðvikttr, aö l.ikend-
tiritír Itér í W iniiip.'g hafi leikiö
lialin vel eöa ekki vel, hvt ég ó-
sagt. Kg livgg að þeir hafi leikiö
liaiin eins vel <>g ];eir gátu <>g
höföti vit á. ]>að er þuiigt aö
<lama rétta dóma ttm þaö, hvern-
ig leikari eða leikendur l. jka. ]>eir
lvika eftir sinuni smekk <>g tilfinn-
iugum. Svo dauna áhorfendurnir
eft-ir síntim vitsmunum. Stitnir
hafa tneiri þekkingtt á eftti og leik
en Leikarinn, en aðrir minni. S\ <>
<læmir ltver fvrir si<r, eða eftir því,
sem haiin heyrir aöra segja.
í lijartans einlægni get ég ekki
ftilidiö, aö leikrit ]>etta hafi nokk-
ura kenningtt fram aö bjóða. Kn
baö gat l.ikurinn haft, þrátt fvrir
allan hrottaskapinn, ef höf. heföi
látiö' IIiillu lifa, og fvlgt þeim
heitn aö endaöri jitlegt'inni, eins og j
ég liefi bent a hér aö frantan.
1 Ieföi látiö þau sigra girndir, ;’t-
stríður, glæpi og eldraunir, <>g end
tirrísa ti! góös og göfttgs mann-
eðlis. 1 því inátti svna gullfallega
kenningii leiksins. Ku höf. þóknast
aö hafa þaö hilin veginn. Kr ekki
hinn minsti efi á, að
ar og lnigsunarháttur hans ertt
bar hvrningarsteinn uiidir.
Kitt er eftirtökuvert, aö máliö,
sem ]>hu ICwindnr og Ilalla rnæla
og aðrir í Leikritinu, er eins fágaö
og fallegt, eins og nt’i gerist bezt
;i tneöal ískendinga. ]>ó eru þau
ti]>pi fyrir og eftir miðja 18. öld.
Vitaskuld las Kv\ indur guösorða-
bækur, soin sé ]>ostillu Jóns Vida-
líns m. fl. ]>ótt tnáliö á ltenni sé
°K kraftmikiö, þá er það ekki ná-
kvæmlega alveg hið stitna og hið
bezta daglega mál í dag. Meö
besstt sýnir höf. aö ltann er ekkert
að hugsa umý aö kotnast inn í
anda þeirra og htigsanir. Knda er
hann óprúttmti, aö detniba á beitt
beirra orðtim og verkttm, sem
batt ltvorki ttnntt né hugkvæmdist
að
I
]>af* var ekki farið alveg rétt með
mál ; en mér fanst það svo mein-
laust, að það mundi ekki særa
neinn svo að ltanii findi sig knúð-
att til að fara að svara því neinu ;
en J. S. Gillis hefir nú fundist
annað.
Mér finst þessi athugasemd ltans
ekki vera neitt annað en særandi
árás á söfnuðinn, eða meö öðrum
orðum gefa fólki úr í frá, setn ekki
hekkir til, ranga hugmynd ttm af-
stöðu safnaðarins í þessu tnáli.
Kg held nú samt að söfnuðurinn
jhefði átt anttaö, og betra, skilið af
jliomim. Kn hann um þaö.
þaö er þá fvrst : llann segir að
ég liafi stungiö upp á, að söfnuð-
j tirinn réöi séra Magnús til að
flvtja þessar fjórar messttr, sem
viö vorum búntr að koma okkur
saman ttm að hafa á árinu. það
j er rétt hjá lionttm, og ég skatnm-
I ast min ekkert fvrir það.
Svo segist liann hafa komið tneð
j bá tillögtt, að söfnuðurinn réði
engan þann ]>rest, sem ekki tryði
á þrícinatt guð. ’Kg veit ekkert,
livernig hann heíir bókað þessa til-
löint stúa, ett svona var hún borin
it]>]> til atkva-ða af forseta.
T>etta er rétt líka, eins langt og
það nær. Kn ltann gleymdi að
segja, að ]>e’ssi tillaga kom fvrir
íutidinn sem brevtingartillaga \'<ð
uppástungu mína. ]>ess vegna gef-
ur að skilja, að liatnt gat ekkert
annaö meint liteð henni en aö f.lla
uppástunguna. þetta skildi fundur-
inn vel. Hann hlýtur að tnttna, aö
ég talaði ttokkur orð ttm þessa til-
lögu ; ég sagöi, aö það væri aö
vissu levti ekkert athugavert \ið
ltana, ett, eiits og lit’tn kæmi fvrir
fundinn núna, þá gæti ég ekkiyer-
ið með ltenni. Setjum nti sem svo
að v-ið lteföum saitijtykt ltana, þá
lteföi veriö stungið uppá aftur, að
viö réðttm séra. Magnús. ]>á heföi
liantt undir eins sagt, aö við g:et-
nm þaö ekki, ]>ví \ iö værtun rétt-
búnir aö satn]>vkkja að ráöa eng-
;iit ]>ann prest, sem ekki trvði á
bríeinan gttð. því eins og ltann
hlýtur að viðurkenna, ]>á liefir
hann ltaldið því Iram, að séra
Magnús iieiti gttðdómi Krists. Sr
Iljörtur T,eó hjálpaði honuiit til að
, árétta ]>að, með allri ]>eirri á-
herzlti sem hotium er lagin, á Tttnd-
inum okkar í sitmar setn Leiö. Já, j
séra Hjörtur á mikiiiti heiðttr og
i bakkir skilið fvrir framkomti sítta
hér í stimar. J>að er }><> sannarlega j
ánægjulegt, að hevra einu sinni til
þess ]>rests, setn segir það sama í
ræöum sínum og liatttt talar \ iö
mann prívatlega.
A hiua hliðina höldum við ]>\ í
! liiklaust fratn, að séra Magnús
liafi 'aldrei, i rteðti eða ritii verð-
skttldað ]>emian dóm.
Greittarhöf. segir, aö þessi sorg-
l.'ga ákvörðttn fttndarins skýri sig
sjálf. Já, hún gerir ]>að, en bara
ofiuTtiö ööruvísi, eins og ég set
sálarhæfil.ik-J,j)ajN1 fr.vm . 0f, að hiiitt levtinu er
luin ekkert sorgLeg fvrir okkur, þvi
við’erum búnir aö ráða til okkav
þann prest, sem við vildtim lielzt
af öllum.
Ilvað l>ví viðvíkttr, að söfnuð .t-
iiin liefði aldrei kloinað, ef viö
nEDICINE HAT.
Iðnaðar miðstöð Canada. Stofasetti fleiri iðnáðarverksmiðjur árið 1912
lieldur en allir aðrir bæir í Vestur-Canada samanlajrðir. Árið 1913 lítur út
fyrir að verði enn f)á meira framfara ár helduren 1912; allareiðu heíir bærinn
samið við öflugt .-taloe ðarfélap að setja upp verksmiðju sem kosti $1,000,000.00
og sem œ’lar að hafa í þjó'iustu sim.i frá 300 — 6f>0 mans Sömuleiðis hafa
samningar veiið yerðir við annað stáliélag, með 00 veikamönrum og möro-
fleiri minni iðn ðarfé öjf. Ilnosið yður þ«r afarmiklu framfarir sem hér
veiða, og- |>eL>ar fiamfarir eru ani arsvegar, þá hljóta fasteignir að stíga tnjög
í veiði.
Vér viljum draga athvglj yðar að
F^IVERDALE
heföum
er það
)<!
vtnna.
]>\í er verr og miður, að þessi
leiktir var]>ar aldrgi langvarandi
bókinentaljóma á í«lendinga, í j
attguin aiittara þjóða. Vel má það !
vera, að hann verði í bráðina vel
sóttur, og
satnþvkt þess.t tiILög
bara hlægileg vitleysa. —
Hattn ltefði heldttr átt að segja :
Kf söfiitiöurinn hefði bara viljað
ráða kirkjufélagsprest, þá heföu
]>eir ekki gengið úr.
álér þvkir leitt, að |>etta skttli
vcra orðiö að blaðamáli. Kn þar
SL'tti þesstt var beint aðallega að
söfnuðuuim, þá fanst mér ekki ég
geta leitt það alveg hjá mér.
Kkki veit ég, hvað greinarhöf,
er að fara, þar sem ltantt talar
itln, að sumir trúi af lijartans ein-
lægni ;’t friðþa'ging frelsaratts og
uppristt, en neiti því sanit með
vörunum. Kg veit ekki tint íieinti í
þessttm söftntði, sem komi svoleið-
is frani. ]>að er varasamt aö
! dæma trú annara, og ég vHdi ráð-
ni.ivin.n dafallegar ,>en- l ja höf athugasvmda, að slá
inga upphæðtr, bæðt fvrtr hof. og | ffá wrfium
leikendttr, og er það að visstt levti
vel farið.
Santiarlega er óskandi, að Ltöf.
semji annan betri og fullkomnari
leik, ef hann ræðst út í fleiri leik-
ritasmiðar.
íslendingar liér vestra ættu bæði
að lesa Leikinn og sjá hann leikinn
<><r dæma siðan af eigin raun og
revnslu.
Kr. Asg. Benediktsson
því alveg frá sér. Viö. verðuru
j <Iæmd á sínttm tima, og ég er
j sannfærður um, að þaö verðttr ekk
i ert tillið tekið til lians dóms, þeg-
jar að því kumtir.
Nortlt Star P.O.Man., 3. marz,
I 1913.
A. II. IIKI.GASON.
Þakklætis-vottorð.
Skýring.
Ileiðraöi ritstj. Hkr.
Viltn gera svo vel
f\ lgjandi linum rúm í
í lleimskringlti, sem
febr. sl„ birtist gneitt
að ljá eftir-
blaði þíntt.
út kom 27-
eftir J. S.
Gillis, Brown P.O., Man., sem
hann kallar athugasemd við frétta
grein, sem stóö í sama blaöi fvrir
nokkrtt, eftir Svein Jónassott.
Ég skal játa það, að mér likaði
ekki sú grein, að öllu leyti, því
sem lioo'ui'fyi íi vestan pósthúsið (allar
,.Hi_oh l’ressure” vatnsveita og aflhúsið
borgir í vesturlandir.u stœkka vestui),
„Power House“ eiu þar fyiir vestan.
f^lVERDALE
er í beinni línu \ ið fi amf iiir
s iður hlið þess
borgai nnar op vatrsleiðsla er 1 æði á vestur og
F^IVERDALðE
er ljómandi fapmt útsýni, 1 æði austnr e.g vtsti r
(rjf af því sem tasteignir í miðpaiti I) »rparinnar.
með Saskateliewan árinnar,
eri’ í afarháu verði þá er
111VKKIX\I,W sem óða>t að veiða einn ápætasti aðsctursstaður boigaibúa, og
íveruhúsi ni aí heztu lep-nnd fjölgar þar óðuni.
Verð byppinpai ]<>ða [>ar er $400—$G00 livei lóð. og eru seldar 2 lóðir til
samans, 04 hornlöðir allar eru þar $10() fet. Borpunarskilmálar eru einn
þriðji í peai >pum út í tiönd, afpaupur borpaulepar á (>, 12 og 18 mánuðum:
renta 8 per c r.t.
Marpir auðmenn f á Wim ipep lmfa lapt peninpa sína í eipnir hér, op stór
praTt. eínn af þeirn mönnum er .1 ']’. Bei'pman, smi allareiðu hefir keypt af
oss $7ö,000 virði af Mediciue Hat fasteipnum í öllmn pörtum borparinnar.
oít
geftii'
allar upplýsingar þeim er þess óska.
McGREGOR & PERRY,
Real Estate & Investments,
-
MEDICINE HAT,
ALBERTA.
ekki vel ;tð vigi, liúsnæðislatts og j
klæölítil 11111 hávetnr. Kn þá var i
þaö, aö siiortintt var strengur í
brjósti vittanna og nágrattnanna og j
nxeö drengskap miklunt lilitpu ttnd-
ir baigga með okkttr og réttit okk-
tir ltjálparltönd. Og eftirfylgjandi j
ertt íiofn þeirra, er á einn eða atttt- j
att liéitt liðsinlii okkttr :
Hr. Brynjólfur Josepltson., Skal- !
holt l’.(>., battð okkttr strax lteim
t 1 sín og léöi okkttr It’úsuæði í j
vikutíma. Kinnig léöi ltann “team”
til þess að 'hjálpa til \ ið llutning,
attk anttars soin liaiin gaf okkttt -
af mikltim drettgskap. S. A. Sig-
ttrdson- gaí kartöflupoka ; C. A. j
Oleson gaf 2 kartöflupoka, B. S.
Ilardtnan einn kartöflupoka.
Mr. og 5Irs. F. S. Frederickson í j
Glenboro gáftt okkttr öllttm nýjait j
nærfatnað og iitikiö af vfirhafnar-
fötttm, og var það mikilsvirði.
S. A. Anderson & Co. gáftt okk- }
ur $10.00 virði af vörum úr húö
sinni i GL-nboro.
I
Hr. Verkamaður!
STAD ]>KSS Al) LEGGJA A BANKA VISSA
UPPHiED í liverri viku eða mánuði, því ekki að
verja parti af henni til að kaupa lóðir í einum l>eztu
btejum Vestuilandsins ? því ekki ?
CANORA, SASK.
hefir alt, sein útheimtist til að verða stór meðal-
stöð. Ihúat ilan hefir fjölgað um helming sl. ár. —
Ivignif vorar eru að eins 4 ‘bloeks’ Irá miöpunkti
bæjarius, og lóðirnar kosta að eins $225.00, og skil-
málar eítir hvers manns hæfi. Komið
]>að mun borga sig, og vér gefum
lýsingar.
ICOMID! SKRIFII)! KDA SÍ.AIID!
McAlister Realty & Investment Co.
»14 Momeiset Kloek. Wlnnlpe-
og rannsakið!
fttslega allar tt]>]>-

áftt okkttr ]>ett-
Kftirfvlgjandi
inga :
1
]. M. Nordal, $5.00; Steingrím-I
ur Gttðnason, $5.00; ónefnd ekkja,|p Ypp'afnat'at'j
S. L. Lawton
TIL SÖLU
Á LANGKUTH. ?<IAN.
Olesoit,
<>g INIiss
íoc,
1 jaiiúarmátntði sl. urðum viö
hjónin fyrir því átakanlega tjóni,
aö liúsið okkar, som var laglegt
og þægilegt <>g narri nýtt, brann
til kaldra kola, ásamt öllu, sem
var í eldhtisintt, þar með dýr elda-
stó (range) og skilvittda ; einnig
hrann rnikiö af fatnaði okkar. —
Kldsáhyrgð var engin á liúsinjt né
innanstokksmumim. Og þegar tek-
ið er tillit til ]>ess, að á sl. 3 ár-
um höfmn við lvcðiö stórkostlegan
hnekkir á iippskerunni ; 2 árin hálf
eyðilagðist hún af ltagli, cn eitt
árið skrælitaði alt fyrir ofþurka og
liita afskaplega, — þá stóðum við
$2.00 ; Mrs. Frida
Miss Mable Joltnson
Sigiirdson 70c hvor ; Mrs.
grítnttr Gttðnason, Björn Kinars-
son og Mrs. S. A. Sigttrdson, $1.
livert ; AIiss Klla ölafson, INIiss j
Olína Olafson, Mrs. Jótta Björns-
sott, Mrs. Guörún Ileidman,, Mrs. j
Guðbjörg • Johnson, 50c livert ;
Mrs. Guðný Joscplison, Miss Fan-
nv Arnason, Mrs. K. Swanson og
Mrs. J. Simonson, 25c liv. ; 5Iiss
Anna Thordarhon, lOc.
Ö'lhitn þesstiin mörgu vinum
okkar og velgerðamönmnn þökk-
um við aí hrærðtt hjarta fvrir gjaf-
irnar og allan drengskap okkttr
sýndan, <>g biðjttm liamingjttna að
strá á veg þeirra farsældar og
j gleðiblómum. Ktt ekkjunni fátæku,
sem af kærleiksríktt lijarta og lntg-
arfari rétti að okkttr svona fallega
gjöf, þökkttm \ ið innilega og sér-
staklega, við glevmutn því ekki. 1
þakklátri endtirininningn geytntwn
við nöfttin öll langt iit á fjarlægar
brautir.
IVIeð vinseínd og þökk.
Sigurlaug Einarsdóttir
Friðfiniutr Jónsson.
| Skálholt, 1. tnarz 1913.
°* málari
Lena I / \ <‘rk vandað. Kostnaðar-
Stein- ■ áætlanir gefttar.
Nkrifatiiln :
McINTYRE
Sökum heilstifars
tntns og
ýtnsra annara kriTlgumstæða lteli
é<r áformað, aö selja öll útkeyrslu-
tnin a komandi vori. í þessu
fólgiö :
Fitnm til sex liestar,
“Boggy”,
“Democrat”,
Vagn,
“Cntter”,
Sleði,
Fjós, og
1 vær bæjarlóöir, m.ll.
íslendingar! Munið eft-
«r ferðinn til Graham
Eyjarinnar 29. marz.

Fæði og húsnœði
---selur--
Mrs. JÓHANNS0N,
T‘34 Victor St. Winnipeg
Hér má geta þess, að útkeyrsla
er ltér mikil og fer vaxandi ; þar
að attki hefi ég liaft á hendi
keyrslu á skólavagni, sem gefur af
sér ttnt $1000.00 árlega.
Hestarnir ertt tingir og góðir og
1 áhöldin nv.
Skrifið eða finnið mig að máli.
Langruth, 10. niarz 1913.
INGIM lTN DUR (’) I, A FSSt )N.
jON JÓNSSON, járnsmiður að
j f90 Notre Dtune Ave. (horni Tor-
°nto St.),. gerir við alls konar
j j katla, kpnrtur, potta og pönnur,
brýtiir ltnífa og skerpir sagir.