Heimskringla - 07.05.1914, Side 3

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 7. MAf, 1914.
| Fort Rouge Theatre I
Pembina og Cobydon,
AGÆTT HREYFIMYNDAHÖS
IBeztu myndir sýndar þar.
J.* * Jonasson, eigandi
Þar.
Það er
alveg
víst
að það borg-
ar sig að aug-
lýsa í Heim-
skringlu !
GRAHAM, HANNESSON &
McTAVlSH
LÖGFRŒÐINGAR
GIMLI
Skrifstofa ópin hvern föstu-
dag frá kl. 8—10 að kveldinu
og laugardaga frá kl. 9 f. h.
til kl. 6 e. h.
PERFECT
eða
Standard
Reiðhjól
*ru gripir sem allir þurfa að fá sír fvrir
sumarið. Því þá meiga menn vera vissir
um að verða á undan þeiin sein eru á
öðrum hjólum.
Einnig seljum við hjói sem við höfum
breytt svo á vísindalegan hátt að þau
eru eins góð og ný enn, eru þó ódýrari.
Gerum við reiðhjól, bíla, motorhjól og
hitt og þetta.
»06 NOTRE DAME AVENUE
PHONE GARRV 121
S. Matthews, Eigandi
CRESCENT
MJOLK OG RJOMI
er svo gott fyrir börnin, að
mæðurnar gerðu vel í að nota
meira af þvf.
ENGIN BAKTERIA
lifir f mjólkinni eftir að við
höfum sótthreinsað liana.
Þér 'fáið áreiðanlega lireina
vöru hjá oss.
TALSÍMI MAIN 1400
Þú kunningi
■em ert mikið að heiman
frá konu og börnum getur
veitt þór þá ánægju að,
gista á
Strathcona Hotel
sem er likara heimili en
gistihúsi.
Horninu á Main og Rupert St.
Fitoh Bros., Eigendur
Endaskifti.
(Grcin Ik'ssí sem hér fer á eftir, þótt hún sé aðallega sarnin útaf ástríðu
þeirri sem á margan hefir sótt nú í seinni tíð heima á íslandi, að taka sér
upp viðurnefni, er jiess efnis að hún getur ekki heitið oss alveg óviðkom-
andi hér vestra. Greinin er 'að mörgu leyti gaman þó henni fylgi full
alvara. Datt oss í liug er vér lásum hana, að höf. liefði ótt að vera hér
kunnugur vestra og liafa kynt sér nöfn skólabarna liér. einsog l>au eru
sett á nemendaskrá alþýðuskólanna, og birtast svo í alþýðuskóla
skýrzlunum í blöðunum. Börnin sem kölluð eru ýmsum gælu nöfnum
í lieimahúsi, er ]>au fara fyrst á skólann nefna sig l>eini nöfnum. En
kennarnir sem flestir eru enskir og ckki þekkja inannanöfn íslenzk frá
hluta heitum, innrita svo þessi nöfn barnanna á skólaskróna. Yerða
]>á skirnarnöfn margra íslenzku barnanna heldur afkáraieg.og engu betri
en nöfnin í talsfmaskránni í Reykjavfk. Auðvitað skilja það allir að
l>etta er foreldranna skuld, er hvorki hafa hugsun eða vilja á 1 >ví að
heiinta að kennarinn nefni börn þeirra réttu nafni, né heldur kenna
harninu að bera virðingu fyrir nafninu sínu. Er l>að ]>ó, menningar
atriði ekkert lítið, ]>ó sniátt megi virðast. Þannig er ]>að algengt að
börnin lieita “stytta nafninu” Ben, Dora, Lauga, Joe, Geiri, Mike, I-túna,
Sella, Yilli, o.s.f. Grein þessi ertekin úr “Birkibeinum,” júní blaðinu,
síðastl. ór.) »
Oft verður ]>að í oröaskaki milli ungra sveina, að annar kveðst liafa
svo í ölhun liöndum við hinn, að iiann gæti liaft á lionum endaskifti.
En hitt héfireigi verið talið til mikilmennsku fyrr en nú, að hafa endaskifti
á sjólfum sér eða nafninu sínu. -Komið liefir ]>að fyrir að mönnum iiefir
þótt snjallræði að liafa endaskifti á réttu og röngu, og oft liefir ]>áð
gefist vel að hafa skifti á réttu nafni og röngu. Er ]>ar á nægum dæin-
um að taka. Skal hér ininst á Þormóð Kolbrúnarskáld, ]>á er liann fór
til Grænlauds að hefna Þorgeirs fóstbróður síns. Nefnist hann l>á Tor-
ráðr, Ösvífr o.s. frv. Helgu-Steinarr nefndist og Gestr ]>ar á Grænlandi,
er hann vildi dyljast. En aldrei varð mönnum ]>að fyrir, að liafa enda-
skifti á réttu nafni, að minsta kosti eigi með þeini lia'tti, er nú tíðkast,
og aldrei nefndi Þonnóðr sig Bersescn. Þó var liann oft og lengi erlcnd-
is og liefði því liaft nægan tíma til að læra að skammast sín fyrir tungu
og siði feðra sinna, ef hann hefði verið næmur á l>á liluti.
En, “hver em eg að eg iíki-inér við Sírak?” Og hví er eg að hera
þessa gömlu menn saman við svo hámentaðan lýð sem ]>ann, er lærir nú
á nokkrum dögum í Kaupmannahöfn þessa nauðsynjalist, að vilja ekki
heita réttu íslenzku nafni, og ]>arf jafnvel ekki að fara heimanað til ]>ess,
og ekki einusinni suður fyrir Reykjanesið, einsog maðurinn sem ]>ekti
hrífuna; sem þarf naumast nema hvítt lín um hálsinn til þess að finna
til þess, hve mannskemmandi ]>að er að heita ekki neinu göfugu ættar-
nafni, sem endar á sen, ef vel ó að vera.?Til dæmis að taka:—Arlliussen,
Bjargmannsen, Daðmarsen, Elivarðsen Friðbcrtscn, Gottlífsen, Hiranisen
.Tósavinsen Kristrúnussen, Marjonsen, Nikodeinussen, Ottoniussen, Par-
messen, Þorónsen, Sigurmonsen, Tuhalsen, Vilinbergsen, Þorjónsen eða
því um líkt. Þessi lióinentaði lýður vill firra óbornar kynslóðir slíku
böli, er sjólfum ]>eim hneit við hjarta. Hlýtur þcim að sárna það, hversu
seint vinst og unnið liefir. Þó mega þeir nú vera vongóðir um fram-
gáng ]>essa ináls, fyrir ]>ví að æðimargir gerast nú vinveittir endaskiftum
á réttu og röngu bæði í öðrum hlutum og einkum í l>essu. Hafa ýinsar
opinberar stofnanir nú tekið að sér að flýta fyrir, svo sem niðurjöfnun-
arnefnd og landsímastjórn. Raunar hlýtur galdkera bæjarins að verða
leit úr hvcrju mannsnafni, þvf að engum inanni'er]>að gefið að vita um
hvern mann, hvers son hann er. En niðurjöfminarskráin er svo úr
garði gjörð, að þar stendur t.d. Bjarnason, Ingibjörg; Gunnarsdóttir
Gunnar kaupin. Má af þessu sjá, livert erfiði gjaldkerinn hefir, þegar
liann á að taka við útsvari þeirra manna, er endaskifti liafa verið liöfð
á nafni þeirra og stundum kyni. En livað sakar ]>að? Mikið skal fil
mikils vinna.—Taki menn endaskiftaskró símastjórnar, ]>ó finna þeir
engan inann fyr en ]>eir hafa spurst fyrir á símastöðinni, liverju ónafni
sé á l>ann mann klítit, ef stöðin ]>á veit l>að. Stöðvarfólkið hefir af
þessu ærinn vinnuauka og tírnatöf eigi síður en símanotendur. En þeir
verða að fara í dauðaleit að nafninu, ]>egar alt um þrotnar, þ.c.a.s. ieita
í cinhverju gömlu nafnatali, ]>ar sem rétt eru nöfnin. En mikið skal til
mikils vinna og telja ineningarfrömuðir vorir slíkt eigi eftir sér né öðrum
]>ví að slíkar opinberar skrár liljóta að flýta fyrir menningarstarfi þeirra:
að iiafa endaskifti á nöfnmn manna og villa mn kyn. Með l>eim hætti
tekst að skýra |>að. sem fáir liafa áður skilið, hversu |>ví inegi til leiðar
snúa. að framstykkið detti aftan af.
Þetta kunnu eigi forfeður vorir. Þeir hétu því nafni, sem þeim var
gefið, og karlmcnn voru synir feðra sinna, en kveninenn dætur. öðru
móli er nú að gegna, ]>ví að nú eru konur svo fjölhæfar, að ]>ær eru
ýmist bræður hræðra sinna eða ]>á bráeður manna sinna eða tengda-
feðra. Gamla aðt'erðin þykir nú klaufamark og lýsa ]>ví, að vér fylgjumst
eigi með í menningarstríði þjóðanna.
Munur liefði verið. ef forfeður vorir hefði séð fyrir nafnanauð vora á
þessum tímuin, og liatið sjálfir ]>á menningarstefnu, sem hér cr um að
ra'ða. En eigi báru ]>eir gæfu til þess, heldur rann órroði cndaskifta-
dagsins á menningarhiinin vorn undir iok einokmiaraldarinnar. Og
í landshagsskýrslmn 1855 finst fyrsti árangurinn. Eru það eftirfarandi
undurfögur ættarnöfn, en margt ágætt liefir þættst við síðan.
Eftirfarandi nafnatal sýnir að fornmenn hefði alveg eins gebað fundið
]>au upp, liefði þá eigi skort mentun til:
Arnesen hefði átt að finna........lngólfur Arnarson.
Austmann hefði átt að finna.......Evvindr austmaðr.
Bachmann hefði átt að finna.......lllugi svarti. (Þá liefði til da'mis
Gunnl. ormstunga heitið Gunnl.
Baehmann).
Bardal livfði ótt að finna........Gnúpa-Bárðr.
Becli liefði átt að finna.........ólafr bekkr ór Bjarkey.
Blöndal liefði átt að finna.......Eyvindur sörkvir.
Berginann hefði átt að finna......Böðvar hvíti Þorleifsson.
Björnsen liefði átt að finna......Þorkell tret'ill sonur Rauða-Bjarnar.
Bergsteð liefði átt að finna......Ásmundur hæmlangr (Grettir Berg-
stcð).
Borgfjörð Jiefði átt að finna.....Tungu-OÍidr.
Borgsteð liefði átt að finna......Finnbogi rammi.
Breiðfjörð liefði átt að finna....Geirmundr lieljarskinn.
Briein hefði átt að finna.........Flóki Vilgerðarson
Egilsen hefði att að finna........Halldór Egilsson, talinn einn af
mestu höfðingjum landsins, er
Gizur dó, bisk.
Einarsen liefði átt að finna......Gizur Einarson, er svcik ögmund.
Espólín liefði átt að finna.......Hámundr heljarskinn
Finsen hefði átt að finna.........Þorgeirr, forfaðir Brands bisk.
Fjelsteð liefði átt að finna......Þörðr illugi. sonr Eyvindar eiki-
króks.
Gröndal liefði átt að finna...\....Þ'ukeil liáfi á Grænavati í iað gera
dal úr vatni er liæfil. skáldaleyfil.
Gugmundsen liefði átt að finna... .Magnús góði
Gunnarsen hefði átt að finna..... .Grani Gunnarsson.
Hjaltalín hefi átt að finna.......Tón Arason.
Hjaltesteð hefði átt að finna.....Hjalti, son Þórðar skálps.
Isfjörð hefði átt að finna........Hávarðr Isfirðingr.
Johnsen hefði ótt að finna........Afkomendr Jóns lögmanns Einars-
sonar.
Kolbeinsen hefði átt að finna.....Afkom. Kolbeins Sigmundssonar í
Kolbeinsdal.
Laxdal hefði ótt að finna.........Höskuldr Dala-Kollsson.
Líndal hefði átt að finna.........Skinna-Björn.
Magnusen hefði átt að finna.......Afk. Magnúsar Biskups.
Melsteð liefði átt að finna.......Oddr. ófeigsson.
Norðfjörð hefði átt að finna......Egill enn rauði.
Norðmann hefði átt að finna.......Geirr í Geiradal.
Oddsen hefði ótt að finni.........Hallbjörn, sem Hallbjarnarvörður
eru við kendir.
Olsen hefði átt að finna..........Ma'gnús konnungur góði.
Otteson liefði átt að finna.......Hallfreðr vandræðaskáld.
Reinholt liefði átt að finna......Björn at Reyni (forfaðir Þorláks
helga).
Re.vkdal hefði átt að finna.......t’lfr undir Skrattafelli.
Reykjalín hefði átt að finna.....Torfi Vaíbrandsson.
Schulcsen hefði átt að finna.....Geirlaug Skúladóttir, Gunnólfs son-
ar kroi>)>u.
Sfvertscn hefði átt að finna.....Áslaug dóttir Sigurðar Fáfnisbana.
Svendsen hefði ótt að finna.....Knútr ríki Dana konungr.
Sverresen liefði átt að finna.....Afk. Sverris konungs.
Thorarensen hefði átt að finna....Afk. Þórarins króks.
Thorberg hefði ótt að finna.......Afkom. Þorbergs úr Isafirði.
Thordersen liefði átt að finna....Ætt Höfða-Þórðar.
Thorgrímsen liefði átt að finna.... Snorri goði.
Thorlaeius liefði átt að finna....Þórhallur faðir Þorláks lielga.
Þorlákur helgi liefði niátt heita:
ITerra biskup Th. Reinholt-Thor-
laeius.
Thoroddsen hefði mátt finna.......Skafti lögsöguinaður.
Thorsteinsson hefði mátt finna.... Karl rauði og ]>eir (rændr.
Thorstensen hefði mátt finna......Ingimundur enn gamli.
Vaage hefði inátt finna...........Herjólfr frændi Ingólfs, (nam land
inilli Vags ok Rcykjaness).
Vestmann hefði mótt finna.........Afk. Vestmanns landnm.
öfjörð liefði mátt finna..........Einar Þveræingur.
En hinu var naumlegast við að húast. að forninenn hitti á Eggerz, Guð-
johnsen (H)jalmearsen, Jonassen, Kjernested, Matthiesen, Salomonsen,
Sandholt, Stephensen eða Veðholm. Aftur liefðu þeir geta látið Mið-
fjarðar-Skegja lieita S. Miðfjörð; Þorkell hókr mótti kallast Th. Lange,
því að langafi lians var kallaður Þorkell langr, Víga styr og Vermund
mjóva mátti nefna Kjallakseu o. fl. <)g hefðmn vér átt sæmilega forfeðr.
þa hefði þeim hugkvæmst fleiri ættarnöfn svo sem: Geirdal, Svfndal,
Langdal, Breiðdal, Skatfjörð, öxfjörð, Kollfjörð, llvalfjörð, Galtalín,
Mjaltalín, Móhraukalín eða önnur þaðanaf hetri. En bezt liefði þó
verið, ef ]>eir liefðu farið svo viturlega að sem niðurjöfnunarnefndin og
símastjórnin og haft endaskifti á nöfnunum. Þá mundu fundist hafa
til]>rif lijó Snorra Sturlusyni, sem liefði mátt verða fyrirmynd fyrir
menningarmáli nútímans. Hér er dæmi úr Egils sögu Skallagrímssonai"
Á hinu “klossaöa” bóndamáli
Snorra
Þa er Egill var tólf vetra gam-
all, var liann svó mikill vexti, at
fáir várU menn svá stórir ok at
afli búnir, at Egill ynni þá eigi
fiesta menn í leikmn. Þann vetr,
er lionum var liinn tólfti, var
liann injök at ieikum. Þórðr
Granason var ]>á á tvítugs aldri.
Hann var sterkr at afli. Þat var
oft, er á lcið vetrinn, at þcim
Agli ok Þórði tveimr var skift í
móti Skallagrími. Þat var eitt
sinn um vctrinn, er á leið, at
knattleikr var at Borg suðr í
I Sandvík. Þó vóru þeir Þórðr í
inóti Nkallagrími í leiknum, ok
mæddist liann fyrir ]>eim ok
gekk þeim léttara. Enn um
kveldit eftir sólarfall l>á tók þeim
Algi verr at ganga. Gjörðist
Grímr þó svá sterkr, at liann
greip Þórð-upp, ok keyrði niðr
svá 'iiart. at hann lamdist allr.
ok fekk hann ]>egar bana. Síðan
greip liann til Egils. Þorgerðr
Brák hét ambátt Skallagríms.
Hon hafði fóstrat Egil í barn-
a‘sku. Hon var mikil fyrir sér,
sterk sem karlar ok fjölkunnug
mjök. Brák mælti: “Hamast
þú nú, Skallagrímr, at syni ]>ín-
um”.
Norðurljósið
Vinsælasta lieimilisblaðið ó
gamla landinu. Ivemur út í
liverjum mónuði, 8 hls. í hverju
blaði eru góðar myndir, heimilis-
lækningar (1. bls.) og fjölbreytt-
ar greinar . Margir alíta það
ómissandi ó liVerju heimili”.
Blaðið er á kristilegum grund-
velli. 2 argangur byrjaði í Jan.
1913. (1 árg. alveg upþseldur).
Kostar aðeins 30 eent, (borgað
fyrir fram).
Pantið strax hjá
MISS J. GILLIS
500 Victor Street, Winnipeg
(Bóksalar snúi sér til útgefand-
ans. Arthur Gook, Akureyri Ice-
land.
lvviUil ii|£ ilna-Nkóll
Á menningarmáli nútímans.
Þegar ungi herra Brundebjal-
veson** var orðinn tólf ára, ]>á
var hann soddan beljaki, að
valla fyrirfundust svo frískir
menn að ]>eir gætu magtað hon-
um í sporti, og veturinn sem
hann var ó 12. árinu dreif hann
fjaska mikið sport. Hr. Th.
Granesen var þá ó tuttuguára-
aldrinum og var mesti frískleik-
amaður. Þegar fór að líða á
veturinn kom það oft fyrir, að
lierra Brundcbjalvesen junior og
lierra Granesen voru báðir á
móti herra Brundebjalvesen sen-
ior. Einu sinni þegar leið fram
á veturinn var farið í baltaleik á
Borg suður í Sandvík. Þá voru
þeir ungu herrarnir á móti herra
Brundebjalvesen í ieiknum og
másaði hann og livásaði, en þeim
daginn, eftir niðurgang sólarinn-
ar, fór ungu herrunuin að gatiga
ver. Þá fór herra Brundebjalv-
esen að taka sig ó, og varð þá
svo sterkur, að liann tók herra
Granesen upp og skelti honum
svo fast niður að hann brotnaði
til dauðs. Og á sama augnabliki
ætlaði hann að góma unga herra
Brundebjalvesen, en þá sagði
fröken Brók, sem var þénustu-
stvilka þar í húsinu, og sem hafði
l>assað nnga herran þegar hann
var barn, en sem var bæði vargur
og göldrótt og hafði karlmanns-
kiafta:—“Eruð þér nú orðinn
rasandi útí liann son yðar, herra
Brundebjalvesen?”
Með dularfúllum fyrirbrygðum má sanna eilíft líf og margt fleiva, og
með dularfullum fyrirbrygðuan má sanna, hversu crfitt forfeðrum vorum
veitist að skilja nienningarmál 20. aldarinnar hér á landi. Það bar við
fyrir skömmu að miðstöðin í Reykjvík var köllúð til viðtals við Lágafell
í talsímanum. Það saintal var svo:
Manitoba School of Telegraphy
C30 m.UX STREET, WIXXIPEÖ
JU'Lean lllock
I. IXGALDSOX, i:iKandi
lvomin efta skrifið efllr upplý.sliigum
™ D0M1NI0N BANK
Horni Notre Dame og Sherbrooke Str.
Höfuðstóll uppb. $4,700,000.00
Varasjóður - - S5.700.000.00
Allar eionir - - $70,000,000.00
Vér ósbum eftir vidskiftumverz-
lunar raanna og áhyrgumst aK gefa
þeim fullnægju. ó'parisjóösdeild vor
er sú stærsta sem nokkur banki
hefir í borginni.
Ibúendur þessa hluta borgarian-
ar óska að skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg.
Nafn vort er fulhrygging óhult-
Ieika, Byrjið spari innlegg fyrir
sjálfa ydur, konu yðar og börn.
C. M. DENIS0N, ráðsmaður.
Phoue (Jarry 3 450
Agrip af reglugjörð
*m heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvteiurlandinu.
I Sérhver manneskja, sem fjöiskyldu
hefir fyrir aö sjá, og sérhver karlmaö-
ur, sem oröin .r 18 ára, hefir heimllis-
rétt til fjóröungs úr ‘section’ af öteknu
stjórnariandi f Manitobe, Saskátch*-
wan og Alberta. Umsækjandinn verS-
ur sjálfur aö koma á landskrifstofu
stjðrnarinnar eöa undirskrifstofu í þvá
héraói. Samkvæmt umboöi og me®
sérstokum skilyröum má faðir, móClr,
sonur, dóttir, bróður eða systir um-
sækjandans swkja um landiS, fyrlr
hans hönd á hvaða skrifstofu sem er.
Skyldur—Sex mánaða ábúö á ári eg
ræktun á landinu í þrjú ár. I.andneml
má þó búa á landi innan 9 mílna frá
íeimllisréttarlandinu, og ekki er mlnna
en 80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móður, sonar,
dóttur bróöur eða systur hans.
f vissum héruðum hefur landnemnn,
sem fullnwgt hefir landtöku skildum
sinum, forkaupsrétt (pre-emption) aO
sectionarf jórðungi áföstum við land
sitt. Verð $3.00 ekran. Skyldur:—
Verðlu- að sitjn tí mánuði af lirl A
landinu í 3 ár frá því er heimilisréttar-
landið var tekið (að þeim tíma með-
töldum, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu). og 50
ekrur verður að yrkja aukreitls.
I.andtökumaður, sem hefir þegar
notað heimilisrétt sinn og getur ekkl
néð forkaupsrétti (prc-emption) á
landi, getnr keypt heimilisrettarland
i sérstökum héruðum. Verð $3.00 ek-
ran. _ Skyldur—Xrerðiö að sitja 6 mán-
uði á landinu á ári í 3 ár og rækta 50
reisa hús $300.00 virði.
XV. XV. CORY,
Deputy Minister of the Interior.
SÍMTAL
Reykjavík—Lágafell
Lgf: (lirihgir
Rvík: Halló—liallo-ó!
Lgf: Mæl þú svá, at ek megá skilja
Rvík: Hver þar?
Lgf: Egill heiti ek, en hver er þú?
Rvík: Fonvöröurinn
Egill: Veit ek hvat vörðr cr, enn fón kenni ek eigi.
Rvík: Fónn er nýgjörfingur sem þeir áttvi saman redacteur Bjarnesen
og redakteur ófafsen.
Egill: Þetta munu xrera skrælingjanöfn ok mun fónn xTera sonr þeirra
skrælingja er sva lieita, en þú talar í málrúnum.
Rvík: Hvaóa bölvuð vitleysa er í kaiTinnm. Fónvörður er sama sem
sfmax'öi'ður.
Egill: Segja máttir þú |>at í uþþhafi. Skil ek at þú munir lialda vör'ft j
x’örft x'ið enda talsíma ]>ess, er ek sé iiggja liéftan til Reykjar-
x íkr. Er mér forvitni á at vita, hvárt síma er til Hjarðarliolts
í Dölum vestr.
Rvík: Já. í hvern ætlift l>ér aft fóna.
Egill: 5Iæl eigi slíkt krákumál.
Rvík: Vift hvern ætlift þév aft tala?
Egill: Við Þorgerfti dóttur mína.
Rvík: Þaft er engin fröken Egilsson í Hjarftarholti.
Egill: Þorgerðr heitir hon Egilsdóttr.
Rvík: t símaskránni er engin Egilsdóttir. En hvert ættarnafn hafift ]>ér?
Egill: Engi höfum vér ættarnöfn, Islendingar, en í landnámssögu inun
ætt mín talin til Brunda-Bjálfa.
Rvík: ö, hena Brundehjalvesen, eg finn ekki fröken dóttiir yftar,
iiveinig sem ég ranghx'olfi símaskránni. En eftir á aft liyggja,
er hún ekki gift.
Egill: Gift Ölati pá.
Iivík: Hefi leitaft aft frú Pó, frú Höskuldsen og frú Dalakollesen en
enginn gegnir. Kl til vill heitir hún eftir héraðinu. Nú hef
ég l>aft. (Hringir til Hjarftarholts). Halló! Hjarftarholt,
Hjarftarholt! Halló. Er frú Laxdal við? (Hrigar til Lóga-
fells) Halló! Lágafell! halló! Nú hef ég fundift hana, en
ósköp er hún geftstirð. Fig hefndi iiana frú Laxdal meft allri
kurteisi en hún jós yfir mig skömmunum í staðinn. Gjörift þér
sx’o vel herra, Egilsen, Skallagrmssen, Ulvscn efta Brunde-
bjalvesen, gei’ið þér svo vel frú Laxdal.
Dixon Bros.
KJÖT 0G MATVÖRUSALAR
Þegar þér viljið fá besta kjöt, fisk
fuglakjöt, eða garðávezti, þá heim-
sækið oss. VerS sanngjarnt
Síma pantanir fá fljóta afgreiöslu.
637 Sargent Ave.
Næst X'ið Good Templar Hall
Phone Garry 273
* Björn Magnússon Olsen liefir sannaft aft Snorri liafi ritaft Eglu.
* Faðir Kveldúlfs hét Brunda-Bjálfi.
Offlcc l'linnc 315S
I. INGALDSON
103 Míkhton Avenne
Umbo?5smat5ur
ContinentaI I.ife IiiNurnnce
417 Melntyre Rloek
WINNIPEG
PAUL BJARNASON
FASTEIGNASALl
SELUR ELDS LÍFS-OG SLYSA-
ABYRUDIR OG ÚTVEOAK
PENINGALÁN
WYNYARD, - SASK.
/