Heimskringla - 31.12.1914, Síða 2

Ki.N.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 31. DESEMBEB 1914,
Forsenclur dómsins
í kyrkjuimUimi.
1 síSasta blaSi Heimskringlu var birt ágrip
af dóminum, sam'tS af dóm . m sjáltum
•g niðurstöSu atriSi dómsins. Nú birtum vér
lorsendur dómsins, eSa astæS rnar fyrir því,
•S dómararnir komast aS jaessari niSur-
•töSu.
Goss, dómari:
Þetta er málsókn aS lögum, til aS ná um-
»áSum yfir kyrkjueign og skjölum Hins lút-
•rska ÞingvallasafnaSar, scm er löggilt trú
arftlag. Félag sakborninga hafSi veriS til
•ins og ólöggilt trúarfélag frá myndan þess
1889, þangaS til sumariS 1910. ÁriS 1909
varS sundrung vegna mismunandi trúarskoS-
ana um innblástur ritningarinnar. I maí 1910
sögSu sækjendur, meSl'mir þessa félags, sig
úr samvinnu aS safnaSarmálum. Sakborn-
ingar, eSa meirihlutinn, vísaSi presti sínum
úr embætti og létu söfnuSinn ganga úr
kvrkjufélaginu, þrátt fyrir andmæli minni-
hlutans sem þaS hafSi tilheyrt árum saman,
og löggiltt] hann síSan. Samkvæmt beiSni
minnihlutans og án nokkurrar hluttöku meiri-
nlutans og tilkynningar, viSurkendi kyrkju-
félagiS meS yfirlýsingu minnihlutann, sem
jéttan söfnuS og lýsti yfir því, aS meirihlut-
inn hefSi vikiS frá hinn i upphaflegu trú
kyrkjufélagsins og hefSi meS því brotiS
grundvallarlög Þingvalla-safnaSar. Minni-
hlutinn hóf þá mál þetta í nafni fulltrúa sinna
og sakaSi sakborninga og safnaSarfólk
.þeirra um, aS hafa vikiS frá hinni upphaf-
legu trú, sem trúarfélag þetta var myndaS
Tyrir og átti aS útbreiSa. Þessu neita sak-
borningar.
KviSdcmi var afsalaS. Kæran var dæmd
sönn og dómur bókaSur sækjendum í vil.
Sakbborningar áfrýja.
Þau sérstöku atriSi dómsins, sem nauSsyn-
legt er aS athuga eru einungis hiS þriSja og
fjórSa. HiS þriSja hljóSar svo: “AS kenn-
ingin um plenary - innblástur biblíunn-
ar sé ein af grundvallar-kenningum lúterskr-
ar kyrkjudeildar”. HiS TjórSa var: aS
kenningin um plenary - innblástur biblí-
unnar hafi veriS eitt af grundvallar trúarat-
riSum Þing^valla-safnaSar,¥) þegar hann var
myndaSur, og aS grund vallarlög Þingvalla-
safnaSar hafi þá og ávalt síðan gjört ráS
fyrir og gjöri nú ráS fyrir þessari ker.nirgu”.
BæSi þessi dómsatriSi eru véfengd, er áfrýj-
aS var, sem óstudd af fullnægjandi og rétt-
mætum sannanagögnum.
Þegar ákveSa skal, hvort vikiS hafi veriS
frá upprunalegri trú, verSur fyrst aS ákveSa
hvaSa trú þaS hafi veriS, meS sérstöku til-
liti til kenningarinnar um plenary - inn-
blástur, sem nú er staShæft aS veriS hafi
einn partur hennar og fráhvarf frá henni full-
yrt aS sé trúvilla. Kenningin um p 1 e n -
a r y - innblástur merkir meira en þaS. aS
ritningin sé innblásin. Americana En-
cyclopaedia (útg. 1914), 11. bindi,
undir orSinu I n s p i r a t i o n, og 13. bindi
sama ritverks, undir LutheranChurch
inAmerica og Lutheranism.
Nelsons Encyclor'aedia, 6. bindi, I n s p i r -
t i o n. Century Dictionary gefur þessa skil-
greining yfir p 1 e n a r y - innblástur- “V S
hvaS er átt meS p 1 e n a r y - innblæstri?
GuSleg áhrif, fullkomin og nægileg, til aS ná
markmiSi sínu. MarkmiSiS, sem í þessu
efni er náS, er fullkominn óskeikulleiki biblí-
unnar í hverri grein sem s'-'rásetning staS-
hafna og kenning’a, bæSi aS því er hugsan
og orSaval snertir”. Sú skilgreining p 1 e n-
a r y - innblásturs er gefin af sérfræSingum,
sem fram hafa veriS kalIaSir í þessu máli, aS
ritningin hafi veriS færS í letur af mönnum,
sem voru svo fullkomlega innblásnir, aS
hvaS sem þeir rituSu var orS guSs sjálfs og
án villu. Af þessari kenningu er dregin sú
ályktan, aS engin mannltg vera hafi þess
vegna rétt til, aS hafna nokkurum kafla biblí-
unnar, hins fullkomna verks guSs, sem
skökkum eSa villandi. Biblían liggur þes?
vegna fyrir ofan þaS sviS, sem dómgreird
einstaklingsins hefir rétt til aS hreyfa sig á,
aS því er ritvissu og sannindi hennar snertir.
1 þessu er fólgin kenningarkrafa þeirra, sem
halda fram plenary - innblæstri. Á
h nn bóginn viðurkerna sakborningar, aS
ritningln sé innblásin. en halda fram rétti
dómg-eindar eirstaklingsins til aS beita sér
viS öll efni heilagrar ritr.ingar, neita kenn-
ingunni um p 1 e n a r y - innblástur og staS-
hæfa, aS plenary - innblástur hafi aldrei
veriS kenning, sem lögS hafi veriS til grund-
vallar eSa notuS á annan hátt, hvorki í fé-
lagi þeirra, né í Iúterskri kyrkju Islands, sem
þaS var runniS frá og fullyrt er aS þaS sé í
samræmi viS samkvæmt sjálfum grundvall-
arlögum þess.
Þetta leiSir hugann til aS leita aS skjalfest-
um sannanagögnum fyrir grundvallartrú
þessa félags og móSurkyrkjunnar á íslandi
og þar næst til íhugunar um samband þess
sem safnaSar viS kyrkjufélag þetta, úrsögn
þess úr því og gildi samþykta. sem gjörSar
hafa veriS af kyrkjufélaginu í þessu efni.
upphaflega samþykt, eru á þessa leiS:
Grundvallarlögin nefna ekki plenary-
innblástur á nafn.
Grundvallarlög safnaðarins, einsog þau voru
“I. grein. Nafn.
Nafn safnaSar vors er ÞingvalIa-söfnuS-
ur.
2. grein. Trúarjátning.
1. GuSs orS eins og aS er opinberaS í
hinum kanónisku bókum ritningarinnar cr
hin sanna uppspretta og hiS fullkomna lög-
mál fyrir kenning, trú og hegSan safnaSar-
2. SöfnuSurinn játast undir lærdóma
heilagrar ritningar a sama hatt og hm lut-
erska kyrkja á íslandi í trúarjátningarritum
sínum.
*) Leturbreytingar dómarans.
3. SöfnuSurinn skal vera í sambandi viS
hiS Iúterska kyrkjufélag Islendinga hér í
landi, sem fylgir sömu trúarjátning og hann.
5. grein. Réttindi.
I. SöfnuSurinn hefir vald til aS skera úr
og skipa fyrir í öllum safnaSarmálum. Afl
ræSur úrslitum á fundum.
I I. grein. Eignir.
Eignir þessa safnaðar geta ekki gengiS í
annara hendur, nema söfnuSurinn ákveSi
þaS meS tveim þriSiu allra atkvæSa. Sundr-
ist söfnuSurinn, heldur sá hluti hans eignun-
um, sem heldur fast viS þessi safnaSarlög.
I 3, grein. Lagabreyting.
Ekki verður þessum lögum breytt, nema
tveir þriSju atkvæða á safnaSarfundi sam-
þyk' i breytinguna. Þó þarf hún aS hafa
veriS borin upp og rædd á næsta fundi á
undan. En fyrsta IiS annarar greinar verS-
ur þó aldrei breytt”.
Grundvallarlög kyrkjufélagsins, aS svo
miklu leyti sem þau eru nauSsynleg til skiln-
ings á deiluatriSunum, eru svo:
“1. grein.
KyrkjufélagiS heitir: HiS evangeliska
lúterska kyrkjufélag íslendinga í Vestur-
heimi.
2. grein.
Tilgangur kyrkjufélagsins er, aS stvðia
aS eining og samvinnu kristinna safnaSa af
hinni íslenzku þjóS í heimsálfu þessari, og
yfir höfuS efla kristilegt trúarlíf hvervetna,
þar sem þaS nær til.
3. greín.
KyrkjufélagiS trúir því, aS heilög ritning,
— þaS er: hinar kanónísku bækur gamla
og nýja testamentisins, — sé guSs opinber-
aSa orS og hin eina sanna og áreiSanlega
regla fyrir trú manna, kenning og lífi,
4. grein.
KyrkjufélagiS viSurkennir hinar almennu
trúarjátningar kyrkjunnar ásamt hinni ó
breyttu Ágsborgarjátning og FræSum Lút
ers, sem rétta framsetning og útskýring guSs
heilaga orSs.
5. grein.
KyrkjufélagiS skal hafa eftiilit meS hin
um einstöku söfnuSum sínum, aS því er
st:ó’-n, kyrkjusiSi og hiS ytra fyrirkomulag
guðsþjónustunnar snertir. Einnig skal þaS
annast hreinan og guSsorSi samkvæman
kyrkjuaga til viShalds og eflingar hinu heil
aga kennimanns embætti, og enn fremur hafa
umsjón yfir kristilegri breytni safnaSa sinna
og ganga eftir trúmensku presta og safnaSa
viS trúarjátning þess.
8. grein.
....... Hann (forsetinn) skal skera
úr ágreiningi, er upp kann aS koma meSa!
safnaSanna, og hafa umsión á hendi meS
prestum og söfnuSum félagsins. SafnaSar-
málefni, er samkvæmt eðli sínu geta heyrt
undir KvrkjuþingiS, skulu þó borin þar uop
til endilecrs úrskurSar, ef hluaðeigendur
æskja samkvæmt I I. grein.
I 1. grein.
KyrkjufélagiS hefir á ársþingum sínum
æðsta úrskurðarvald í öllum kyrkjalegum
ágreiningsmálum, sem upp kunna aó koma
á m llum þess eSur safnaSa þeirra.
I 3. grein.
Hver lúterskur söfnuSur fslendinga í Vest-
vrh~ mi, sem ganga vill í kyrkiufélaeiS
verSur: I) aS samþykkja grundvallarlög
þess, beiSast skmiega inngöngu í kyrkju-
félagiS og 3) leggja safnaSarlög sín fyrir
kyrkiuþing til álits. u.r kyrkjufélagiS úr-
skurSar safnaSarlögir. í samræmi viS grund-
vallarlög kyrkjufélagsins og samþykkir inn-
töku safnaSarins meS tveim-þriSiu atkvæða
viSstaddra þingmanna. er söfnuSurinn meS
því reglulega genginn í kyrkiufélagiS".
ÞaS er eftirtektarvert, aS hvergi í grund-
vallarlögum þessum er nokkur sérstök um-
sögn um nokkura innblásturs-kenningu. Á
l’S 2. greinar í grundvallarlögum safnaSar-
ins og á 3. grein í grundvallarlögum kvrkju-
f-'l-,orgiPS bygg’ft sú staShæfing sækjer.da, aS
p 1 e n a r y - inrblástur hafi veriS grundvall-
ar-kenning svo fyllilega, aS gjört hafi veriS
ráS fyrir henni í þessum grundvallarlögum.
Þetta var álitiS aS vera sannreynd af undir-
réttinum.
Nú liggur fyrir aS taka til umræSu stjórn-
arskipulag þessa safnaSar, aS því er sam-
bard hans viS kyrkjufélagiS snertir. Kann-
ast er viS, aS söfnuðurinn varS til sem óháS
félag, sem stjórnaS var samkvæmt grund-
vallarlögum þess, og þaS skjal var þá sam-
bands-samningurinn eSa gildandi lög milli
meðl manna og safnaSarins.— Bear v. Heas-
ley, 98 Mich. 279, 5 7 N. W. 2 70; 24 L. R.
A. 615.
Annar liSurinn um játningarnar tekur fram
aS "söfnuSurinn játist undir Iærdóma heil-
agrar ritningar á sama hátt og hin lúterska
kyrkja á íslandi í trúarjátningarritum sínum”.
Þessir Islendingar mynduðu þannig félags-
skan sinn á sama trúargrundvelli og átti sér
staS í móSur kirkju þeirra á íslardi. Og
um þaS ber fiamburSi allra sérfræSinganna
’-aman. Þetta þrýstir til aS taka afstöSu
lútersku kirkjunnar á fslandi til íhugunar meS
t lliti 11 plenary innblástuis kenningarinnar,
þar sem hún hefir mikil áhrif á skýringu
þessarar grundvallalaga og þaS aS komast
aS raun um trúargrundvöll þessa félags.
JátaSi sú kirkja þá kenningu eSa var hún ó-
þekt og ótilgreind í trú hennar. ?
ÞaS sem sækjendur heita á sem sönnunar-
gagn, sem fullyrt er aS sé bæSi sterklega
sanrfærandi og afgerandi, er svonefndur úr-
?kurSur kyrkjufélagsins. AnnaShvort verSur
samþykt kyrkjufélagsins aS skoSast endilegur
og afgerandi úrskurður kirkjulegs dómstóls,
er valds-umboS hefir til aS kveSa á um
spurnaratriSin í sambandi viS p 1 e n a r y -
innblástur og fráhvarf frá trúnni, eSa aS öSr-
um kosti verður hún aS álítast sem yfirlýsing
þess aS öðrum málsparti ótilkvöddum (ex
parte), heimildarlaus, máttlaus, ógild og öld-
ungis óleyfilegt sönnunargagn. AnnaShvert
var hún úrskurSur aS fullu og öllu og um leiS
afgerandi, eSa hún var alls ekki neitt. At-
hugas. viS Mack v. K me 24 L. R. A. (N.S.)
692, þar sem margar heimildir eru tilfærSar.
HvaSa kyrkjulegu stjórru>rs!-'oulagi var
söfnuSurinn háSur?
Þetta þrýstir til íhugunar um kirkjule^a
stjornarskipan kirkjufclags þessa og saf'iaS-
anna, sem heyra því t 1. Grundvöll r aS
kirkjulegu skipulagi þess eru grundvallarlög
safnaSarfélagsins og kirkjufélagsi s sem
þegar hafa ver’S tilfærS. Af þeirn er þaS
I óst, aS söfnuSi þessum og kirkjufélagi va -
ekki stjórnaS samkvæmt sambands stjórna -
skipulagi (federated form of gover mc
heldur fremur samkvæmt þvi rem r^analeva
er nefnt safnaSar-stiórnarskipulag. þar sem
söfnuSirnir létu ekki sjálfrt'órn sína af he d:
II kirk'ufélagsirs, svo þaS félag átt' aSri-a
þaS ráSgjafarvald yfir þei'm, sem ákveSiS
er af grundvallarlögum kirkiufélagsms. Um
Iíka niSurstöSu um stjórnarskipulan l íterskr
ar kirkjii sjá Schradi v. Dornfeld ) Mi-n ) 5 5
N. W. 49; Fadness v. Braunberg (W's) 41
N. W, 84; Duessel v. Proch (Conn.) 62 Atl
152.
ÞaS eru til tvær aSaltegundir kyrk'vlegs
stiornarskipulags; öSru má nákvæmlga
líkja viS stjórn Bandarík'anna, þar sem ein-
ingarnar, er svara til ríkja vorra, söfp’-S'r -
ir, eru bundnir sambandsstjórn og hafa e’n-
ungis lítiS vald siálfir, enga heim-ld t 1 úr-
göngu, ekkert sjálfstæði. og er st'órnaS af
íöS hærri stjórnarráSa. meS löggiafarvald,
framkvæmdarvald og dómsvald, þar sem
söfnuSurinn sem eining er ómerkileg stærS,
og þar sem félagsheildin myndar kyrkiuna,
°:em góS dæmi má nefna kyrkjulegt skipu-
lag hinnar miklu katólsku kyrkju, biskupa-
kyrlcjy Metódista og Presbytera-kyrkjunnar.
Hin cnnur tegund kyrkjustlót'r'af er aS ei"-s
bandalag eSa allsherjar féíagsskapur s’álf-
stæSra safnaSa, óg er hver fyiir sig aS meira
eSa tninna leyti sjálfrátt félag, og aS meira
eða minna leyti lauslega samantengdir, þótt
þeir eigi eitt eSa fleiri stjórnar- og ráðgjafar-
þing, sem einnig geta, þegar svo er ártatt,
veriS löggjafarvald safnaSanna, er banda-
lagiS mynda. Kyrkjudeildir kongrega-ional-
istanna, Baptista og lútersku kyrkjunn-
ar eru dæmi upp á þessa tegund kyrkju-
stjórnar. 1 hinum fyrra flokki er stjórnar-
valdinu og valdsumboSinu úthlutaS aS of-
an; hiS gagnstæSa á sér staS í hinum síS-
ara flokki, þar sem valdiS er geymt söfnuS-
urtum, nema aS svo miklu leyti, sem paS er
látiS af hendi viS allsherjar löggjafarfélagiS.
AS sjálfsögSu verSur, þegar fariS er yfir
lögin og fordæmi notuS, aS gjöra greinar-
mun eftir því hverjum flokki skipulag þess
kyrkjufélags, sem um er aS ræða, heyrir til.
ÚrskurSur allsherjar kyrkjuþings Presbytéra
kyrkjunnar, eða héraðsþing, ríkisþing eða
þjóSþing biskupakyrkiu Metódista er ekki
endilega hliSstæSur þessum kyrkjufélags-
úrskurSi, sem gjörSur er, þar sem bandalags-
kyrkjustjórnar fyrirkomulaginu er fylgt. Siá
athugagr. viS Mack v. Kime 24 L. R. A. (N.
S.) 692. Nú er aS rannsaka sannreyndir og
ástæSur, þegar samþykt kyrkjufélagsins var
gjörS, og aS ákveSa afleiSingar hennar.
Yfírlýsing kyrkjufélagsins og dómur þess.
1 tuttugu ár hafSi samlyndi ríkt í söfnuSi
þessum, þangaS til áriS 1909. Kyrkjuþing
var haldiS þaS ár og voru erindrekar þessa
og annara safnaSa á því þingi. Yfirlýsing,
sem kend er viS FriSjón FriSriksson, kom
þar fram. Um nokkurn tíma fyrir 1909
höfSu tvö kyrkjuleg málgögn eSa blöS kom-
iS út. BreiSablik og Sameiningin, og í dálk-
um blaSa þessara hafSi ágreinings-umræSum
um kenninguna um p 1 e n a r y - innblástur
veriS helgaS allmikið rúm. SíSarnefnda
blaSiS fylgdi þeirri kenningu fram, og hiS
fyrnefnda var henni andstætt. Ritstjórar
þeirra voru leiStogar og atkvæSamenn, og
þaS er sömuleiðis ljóst, aS vandamál þetta"
sem á þenna hátt var Iagt fram, hafSi valdiS
víStækum ágreinings-umræðum í kyrkjufé-
laginu. Þetta náSi hámarki sínu í kyrkjufé-
Iaginu á þingi þess 1909, vegna samþyktar
svonefndrar yfirlýsingar FriSjóns FriSriks-
sonar, þar sem þriSji liður hennar, eins og
hann skilst nu í ljosi viSburSanna, er skrá-
setning þess, aS kyrkjufélagiS bindur sig viS
p le n a r y - innblástur biblíunnar. — Þessi
Þingvalla-söfnuSur gjörði þegar ráSstafanir
til, aS segja presti sínum upp þjónustu, þar
sem hann var fylgismaSur plenary - inn-
blásturs kenningarinnar. Hann sat samt sem
áSur kyr. Þessi minnihluta flokkur sækjend-
anna kom nú fram í söfnuSinum, og 2 I. maí
1910 samþykti hann, aS taka ekki framar
sátt í safnaSarfundum meS meirihlutanum,
sakborningum. Næsta dag hélt meirihlutinn
fund, þar sem samþykt var í einu hljóSi, aS
söfnuSurinn skyldi engan erirdreka senda á
næstkomanda kyrkjuþing. f staS þess gjörSu
seir ákvarSanir um, aS breyta safnaðarlög-
um sínum, meS þaS í huga, aS segja sig úr
cyrkjufélaginu, og var sú breyting samþykt
á safnaSarfundi, sem haldinn var 5. júní
1910, samfara yfii lýsingu, samþyktri í einu
hljóSi, um aS söfnuSurinn segSi sig úr
kyrkjufélaginu, og sömuleiSis var yfirlýsing
samþykt. sem hélt fram samvizkufrelsinu, er
kyrkjufélagiS 1909 hafSi fyrirdæmt. Skrif-
ara var faliS, aS tilkynna forseta kyrkjufé-
lagsins þessa úrsögn. Þetta var gjört meS
bréfi 6. júní og var eftirrit af yfirlýsingunni
lagt meS. Þessari tilkynningu veitti forseti
kyrkjufélagsins viðtöku, en í staS þess aS
viSurkenna hana, samkvæmt 8. gr. grund-
vallarlaga kyrkjufélagsins, svaraði hann meS
brefi, aS hann gjörSi engan úrskurS í þessu
efni, en legSi þetta fyrir kyrkjuþing til meS-
ferSar og úrslita. Þetta læt eg yður vita,
til aS hlutaSeigendum gefist kostur aS skýra
máliS fyrir kyrkjuþingi, ef þeir æskja þess".
Meirihluta-flokkurinn gjörði enga samþykt
út af tilkynningu þessari, en skaSi úrsögn
sína framkvæmda og safnaðarfélag sitt eigi
lengur meSlim kyrkjufélagsins. Presturinn,
sem var rninnihlutanum fylgjandi, var sér
samt sem áður út um rituS mótmæli, dagsett
10. júní, sem undirskrifuS voru af 42 frá-
LJ
lue Auobon Te
íVIeð sama 11 i r * *
Og
LANG, LANG B, ST ALLRA
btolnsett 1882
S
Löggilt 1914
D. D. Wood & Sons.
■ ■ .. Li mited - ■
Garry
2620
Prívate
Lxchange
verzla með beztu tegund af
KOLUM
ANTRACITE OG B/TUMINCUS.
Elutt heini ti) yf)>\r hvar seni er í ba-nuœ.
VÉR ÆSKJUM VIUSKIFTA YÐAR.

SKRIFSKIFa .
Cor. R0SS & ARLINGTON ST.
CDLUMBiA GRAIN CO. Liu.
140-144 Grain Exchange Bldg.
WINNIPEO
Phone M. 3508
TAKIÐ EFTIR:
Við kaujiuui hveiii ok aðra kornvöru, gi-fum
hæsta prís og áhj-'pjunist áreiðanleg viðFkiíti.
Skrifaðu eftir upplýsingum.
Nýtt stál—óbrjótandi og
óslítandi.
Þetta er n» ui>pg<)tvun og segja
menn að hún só ákaflega þýðjngar-
mikil. Sumir ætla að hún taki íyrir
öll stríð framtíðinni.
Með stáli þessu segja menn að
megi byggja marglyft hús upp t loft-
ið í það óendanlega, upp í skýin að
minsta kosti, svo að menn fái þa
reglulega himinsnpa (skyscrapers),
og svo má þenja og teygja þetta nýja
stál, að langt fer yfir það, sem menn
áður þektu.
Það er prófessor A. A. Michelson,
sem fann þetta upp, en hann fékk
Nóbel-verðlaunin 1912, fyrir rann-
sóknir sínar í eðlisfræði.
Núna nýlega sýndi prófessorinn
stáltein einn, er hann hafði smíðað
fyrir völdum mönnum á fundi Na-
tional Acudenuj nf Science, og var
það prófað og var styrkur þess og
samloðunarafl með þeim fádæmutn,
að enginn hafði scð nokkuð þvi líkt
eða haft hugmynd um.
Sýndist mönnum, að kastalar
gjörðir úr stáli þessu, væru alveg ó-
brjótandi. Það væri alveg þýðingar-
laust, hvaða kúlum eður kólfum eð-
ur sprengivélum væri á þá skotið.
Og þannig gæti stál þetta orðið til |
þess, að neyða menn til þess að j
hætta öllum stríðum. Og margt verk-
ið mætti nú annað gjöra gagnlegt og
nytsamlegt með stáli þessu, sem áð- j
ur var ómögulegt.
'Aötc*
Bætir
fljótlega
Ábyrgst
RHEUMA TIC
TREATMENT
VeríS $1.50
THE CROTO DRUG CO.
WINNIPEG
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦4

ICrescent
MJÓLK OG RJÓMI
er svo gott fyrir börnin að
mæðurnar gerðu vel i
að nota meira af þvi
Engin Baktería
lifir á mjólkinni eftir að við <
höfum sótthreinsað hana. \\
Þer fáið áreiðanlega
hreina vöru hjá oss.
♦
♦
♦
♦
♦
♦•
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦ ♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦◄
TALSIMl MAIN 1400
Með þvf að biðja æfin-
lega um T.L CIGAH,
þá ertu víks að fá á-
gætan vindil.
T. L.
Qb
W/V/O/V HKAOE
WESTBRN CIGAR FACTORY
Thomas Lee, eigandi Winnipeg