Heimskringla - 04.02.1915, Blaðsíða 2

Heimskringla - 04.02.1915, Blaðsíða 2
BLS. 2. HEIMSKRINGLA WINNIPEG, 4. FEBRÚAR, 1915 THE CROTO DRUG CO. WINNIPEG Bætir fljótlega Ábyrgst RHEUMATIC TREATMENT VerS $1.50 Piano stil/ing Ef þú gjörir árs samning um að láta stilla þitt Píano eða Player Píano, þá ertu æfinlega viss um að hljóðfæri þitt er í góðu standi. Það er ekki að- eins að það þurfi að stllla píano, heldur þar að yfirskoða þau vandlega. Samnings verð $6.00 um árið, þorganlegt $2.50 eftir fyrstu stillingu, $2.00 aðra og $1.50 þriðju. H. HARRIS 100 SPENCE STREET CARBON PAPER for TYPEWRITER—PENCIL— PEN Typewriter Ribbon for every make of Typewriter. G. R. Bradley & Co. 304 CANADA BLDG. Phone Garry 2899. Kistar, töskur, húsmunir eöa ann- aö flutt eöa geymt. ISABEL BAGGAGE AND TRANSFER STORAGE ÍGARRY 109H H3 ISABEL STREET HEILSUTÆP OG UPPVAXANDI BÖRN Porters Food er blessun fyr- ir heilsutæp og uppvaxandi börn. Séistaklega tilbúin meltingar fæða úr hveitimjöli og haframjöli og það er hægra að melta það en graut. bað má brúka það hvort heldur maður vill sem mat eða drykk PORTER’S FOOD Ef brúkað daglega fullnæg- 1r og þroskar ungbörn, og gjörir þau sterk og hraust. Selt í blikk kollum, 35c og $1. 1 öllum lyfsölubúöum. Albert Belgakonungur. Það var ekki stríðið, sem gjörði Albert konung kunnan þegnum sin- uni einsog hann er, þó að hann fyrst hafi orðið heiminum kunnur af striðinu. Löngu áður en kviða þessi skall yfir Belga, höfðu þeir séð konung sinn i námunum með exi og skóflu, cða sem vélamann á járnbrautunuin, cða i verksmiðjun- um, þvi hann var smiður bezti að náttúrufari, sem kom i Ijós þegar á unga aldri. Minnast þeir nú þess, er har.'t á þingi Belga fyrir |>remur árunt á- varpaði þingmennina og skýrði fyr- ir þeim með alvöru inikilli, hvcrsu óviðbúið landið væri við stríði þessu, sem nú er yfir það komið. Þeiin svíður nú sárt, að minnast þessa, því að þá gaf enginn maður orðum hans gauin. Enda var varla við öðru að búast. Hann er oft al- varlegur, svo þeir skilja hann ekki, því að þeir eru yfirhöfuð léttlynd- ir, og er það þannig hvað öðru mót- stætt, konungurinn og þjóðin. Hann hefir hugsað mikið um umbætur á mannfélagsskipuninni og hefir dreymt um paradis á jórðu þc-«'sari fyrir alla þá, sem vir.na, og hefir ekki verið trútt um, að hann hafi verið hæddur og spottaður fj rir. Franska blaðið Figaro talar um hann og segir að menn verði að f-ira lengst aftur í söguna, til kappanna i kvæðum Hómers, til þess að finna mann eða konung, sem væri Albert Iíkur, og hvað hann er i auguni Belga. Hann er konungur tígulcgur einsog Agamemnon, og er hann bæði félagi og drottinn hermanna sinna. f brjósti ber hann ljónshjarta einsog Akkilles. Sem konungur Bclga kemur hann fram hispurs- laust og blátt áfram, einsog Díó- medes, sem var hinn hugprúðasti og vopnfærasti inaður er þeir sátu um Trójuborg. Hann er gædd- ur kostum þeim, sem Hómer telur bezta á manni einum: hugrekki, út- haidi, þrótti og karlmensku, og því vcitir honum það svo létt þetta hóm- erska líf: að vera i broddi manna sinna, er þeir ráðast á óvinina, eða liggja um nætur í skotgröfunum með hermönnunum, og hlusta á þá segja sögur af hermensku sinni í stríði þessu. Albert er konungur tckinn beint út úr Ilions-kviðu. Hann er hershöfðingi þeirra og dómari og fulltrúi þeirra við heiniinn út í frá; en hann er ekki fremur harðstjóri, en þeir Menelaus og Odysseifur. Og, einsog prinsarnir hjá Hómer, hjálp- ar hann mönnum sínum til að hyggja skotgrafirnar, og er sinn eig- inn ökumaður. Og vald hans yfir mönnum sínum er takmarkalaust, því það byggist á allri frainkomu hans og dæmi því, sem hann setur þeini, og þjóðin öll elskar hann svo mikið, af því hann lifir alveg eins og óbreyttur alþýðumaður. Við og við koma fregnir af Albert konungi cinsog hann er núna, úr skotgröfunum. Hann er þar í mold- ugum einkcnnisbúningi, með slett- ur á ermum og buxum, og sýpur upphitaða súpu úr tinbollum her- mannanna; fær hjá þeim vindlinga og hjálpar þeim um eldspítur í stað- inn; og su'rist þeir, þá bindur hann um sár þeirra til bráðabirgða. Á þessum döguin er svipur hans að verða harðlegri; það er að bera meira á kinnbcinunum og rómurinn er að verða hásari og þyngri. Hann er hár maðtir vexti og þrekinn, en holdgrannur er hann að verða og roðinn að hverfa úr kinnum hans. Hann stingur við fæti, er hann gengur, þvi að sárið grær seint, er hann fékk í fótinn. Iíru hermennirnir orðnir svo van- ir honum að þeir heilsa honum rétt sem væri hann staliuiuoir þeirra. Öllum serimoníum er burtu kastað. Belgar standa nú ekki lengur i nær- veru konungs síns, því að þá væri dauðinn vís. Hvorki hann né aðrir taka tillit til stöðu hans, er hann heldur á blysinu eða lampanum til að lýsa vélasmiðnum meðan hann er að gjöra við fallbyssuna, eða hann löðrar andlit sitt í sápu, þegar hann er að raka sig sjálfur þarna niðri i skotgröfunum, og það oft spegilslaust, og verða þá félagar hans að segja honum til, ef að hann ætlar að skilja eftir. Á undaiíhaldinu frá Antwerpen lagði hann til autóið til að flytja særða menn, en gekk sjálfur alla leið til Frakklands með hermönn- unum, og vár alveg eins rifinn og forugur einsog þeir. Þá var það, að særður hestur einn sló hann og meiddist hann töluvert. Hann er orðinn svo alþektur af forvörðum Belga og Frakka þarna i Flandern, að cnginn varðmaður þarf að spyrja hann að nafni eða heimta umgangsorðið, — sem jafn- vel Joffre hershöfðingi varð einu- sinni að gefa. Albert konungur er alvarlegur og einbeittur, skapaður stærðfræðing- ur og vélasmiður. Hann hefir þvi lag á, að koma röð og reglu á hlut- ina, þó að alt sé á ruglingi eða í Iítt greiðandi kös og flækju. Sýndi hann kosti þessa snemma á barnsaldri og hcfir það aukist með árum. Áður en stríðið hófst stýrði hann oft autó- vagni sinum frá Brussel til landa- mæra Frakklands, og bygði sér sjálf- ur vélasmiðju skamt frá höllinni, í þeim tilgangi, að gjöra þar tilraunir ýmsar. Alt vill hann hafa í sem beztri reglu, og honum er það hclzt að þakka> hve lengi hcr Belga hefir getað haldið saman. Hugsanir hans eru skýrar og beinar, einsog væri hann annar Leibnitz, og væri hann ekki konungur, þá væri hann að lik- induin einn af þeim, sem væru að auðga mannkynið með einum eða öðrum uppfindingum í efnafræði eða vélasmíði. Enska blaðið Manchcstcr Guardí- an segir, að hann leggi enga dul á það, hvað hann fyrirliti alt, sem þýzkt er, en þó geti hann verið sær- andi kurteis við óvini þjóðar sinn- ar. Og það er sem Belgar hafi tekið þetta upp eftir honuin, og eru Þjóð- verjar, sem nú halda Brussel, æfa- reiðir yfir þessu, sem þeir kalla Bmssclar-sið (Brussel Manner). Albert konungur er einkennileg- ur, hár maður vexti og þrekinn, með ósveigjanlegu viijaafli. Blaðið Stan- dard í London segir, að hann sé svo hraustlega bygður, að hann geti ekki orðið þreyttur af stríðinu og stritinu i skotgröfunum, og- ekkert sjái á honum, þó að hann sé kom- inn nær 40 ára. Hann getur neytt hinna stóru, sterku handa sinna, sem tangir væru, og það eru þær. Sjálfur endurbætir hann mótorvél sina, hvenær sem þess þarf, og kemur það oft fyrir, því að fremur hefir verið farið harkalcga með hana í striðinu. Hann er hinn eini þjóðhöfðingi, sem hefir sjálfur bygt flugdreka; hefir hann smiðað marga þeirra, og niður á sjávarbotn hefir hann farið í neðansjávarbátum. Hann hefir einlægt verið aflrauna- maður; er orðlagður fyrir hnefaleik og er liklcga bezti skilmingamaður- inn i allri Evrópu. Á enni hans hnyklast vöðvarnir stundum og ær- ið skarpar og beinamiklar eru brýr hans. Alla likamshreysti hefir hann erft af föður sinum, Filippusi greifa af Flandern, en andlitsfar og alvöru af móður sinni; en hún var af Hoh- enzollern ættinni i liðu fram. Til hennar sækir hann mannúð sina og tilhneiging til drauma um koniandi endurbætur á mannfélaginu, ofj fyr- ir það hefir hann orðið svo kær Sósíaiistum í Belgiu. En smíðahug- vit sitt hefir hann frá föður sínum, sem lengi var að gjöra tilraunir til að smíða lyftivélar, vefstóla og riffillása, er spentu sig upp sjálfir. Albert konungur líkist fyrirrenn- ara sinum, Leópold konungi, sem flestir þekkja fyrir Congo-málin, — að cinu leyti; en það er það, hve hann er gjarn á að ganga um sém ótiginn maður og óbrcyttur ineðal þegna sinna. Þegar Leópold fór til Lundúna, þá gekk hann vanalega um sem óbrotinn ahnúgamaður. Og fyrir striðið fór Albert konungur oft til Lundúna; fór hann þá með drotningu sina og settust þau vana- lega að i litlu hóteli góðu, og fóru á leikhúsin, án þess nokkur vissi, í hvaða stöðu þau voru. Og æfinlega gat Albcrt gcngið um inannþröng- ina á strætunum án þess nokkur þekti hann, og var hann þó auð- kennilegur sökum hæðar sinnar og vaxtar. Það er sagt, að hann hafi verzlað við mann einn, er seldi mótorvagna í fleiri ár. Seildi hann Albert tvo vagna og stundum bauð Albert honum að borða með sér, en aldrei grunaði kaupmann, að hann sæti til borðs með konungi. Einu sinni keypti Albert eithvað í einni af hinuin stærstu sölubúðum í Lon- don, og er hann var spurður um nafn hans, kvaðst hann Albert heita. “Albert hvað?” spyr hinn. “King” (konungur) svaraði Albert. Svo fór hann heim á hótel sitt. Litlu síðar kom bögguliinn, og var skrif- að utan á hann; “Albcrt King, Esq.” Albert konungur hefir einhvern snert af kulda-hörku Leópolds gamla. Hann hefir sama skarpleik- ann, sama ósigrandi viljaaflið; er honum mjög likur i látbragði, og með hinu sama aðdráttarafli. En öllum þessuni hæfileikum beitir hann til góðs en ekki iils. Leópold hafði hugrekki til að bjóða byrginn skoðunum allrar Evrópu út af Con- go-málunum, en hugrekki Alberts eflir hann til að berjast á móti ofur- eflinu þangað til yfir lýkur. Albert konungur er siðferðisiega stór per- sóna, og hann stendur þarna einn uppi fyrir augum allra og vinnur sér virðingu og ást hvers einasta manns, scm kann að ineta réttan inálstað. Og öll framkoma hans er ein stór lexia, sem ótvíræðlega sýn- ir það, að menn verða ekki miklir fyrri það, að hafa stóra og mikla hæfileika, heldur fyrir það, að beita hæfileikunum vel og mannkyninu og sjálfum þeim til góðs og bless- unar. Um Albert konung segir skáldið og leikritahöfunurinn Maeterlinck þetta: “Af öllum hetjunum i þessu voða- lega striði — hetjum sem lengi munu lifa í manna minni, er ein hetján hreinust og fegurst allra, og sú, er menn aldrei geta elskað um of, og það er hinn mikli ungi kon- ungur minnar smáu þjóðar”.------- Maeterlinck er Belgi sjálfur, og munu rnargir taka undir orð þessi. Bardaginn við Lemberg Framanaf og jafnvel ennþá hafa frásögurnar um viðureignina á Bússlandi, Póllandi og í Galiziu verið svo ófullkomnar og óljósar, að menn hafa litlar hugmyndir getað myndað sér um það, hvernig þar hefir gengið til, en nú eru þær farn- ar að koma í ótal blöðum, og tek eg hér úr tim'aritinu The Great War. Einsog allir vita er Galizía landið norðan við Karpatha fjöllin, en sunnan við Polen, og var það lcngi einn partur Póllands, vesturhlutinn, en austurhlutinn lág undir Rússa. Mesta borgin er Lemberg, ein af 4 mestu borgum Austurríkis, og var víggirt. önnur er Cracow. Til Lem- berg söfnuðu Austurríkismenn mikl um kynstruin af herbúnaði: fail- byssum, vopnum og mönnum. Þar var höfuðborg Galiziu, mcð eitthvað rúmum 200,000 manna, auk herliðs. 1 byrjun stríðsins voru herdeildir Rússa langt i burtu, en einlægt söfn- uðu Austurrikismenn herskörum þangað. 1 Kiew á Litla Rússlandi (Kænugarði til forna) sat Husski og safnaði Suður-Rússum og Kós- ökkum fleiri hundruð milur austur i Bússlandi; en suður undir Svarta- hafi, i Odessa, var Brussiloff, og skyldi safna liði að sunnan úr Bess- arbíu og Pódolíu. Einsog Russki átti hann fleiri hundruð milur að sækja. Þessa menn báða sendir nú Niku- lás á stað með sveitum sinum, að sækja inn i Galiziu og mæta Austur- rikismönnum. Varlega áttu þeir að fara, og reyna að Iáta óvinina ekki vita af þvi, að þarna væri her á ferð um. Þeir héldu nú leiðir sínar eins fljótt og hægt var og sendu á undan sér riddarasveitir Kósakkanna. Þeir fóru i hópum, sináum og stórum, sem vandi þeirra var, og voru nú kátir, því að slíka skemtidaga höfðu þeir ekki séð í marga mannaldra. en mann fram af manni síðan á Mongóla dögum höfðu þeir her- menn verið, og æfinlcga á hestbaki. Þegar nær kom landamærum Gal- izíu, fór vandinn að verða ineiri. Russki kom þá norðan og austan, en Brussiloff að sunnan og austan og var langt á milli.. Þeir voru svo fá- liðaðir hvor fyrir sig, að Austurrik- ismönnum hefði veitt létt, að upp- ræta þá af jörðunni. En Kósakkarn- ir þeystu um landið margar dagleið- ir á undan þeim, á 150 mílna svæði, frá suðri til norðurs. Þeir fóru um allar leiðir og þeystu yfir hverja brú eða vað á ánum Bug og Dniester, sem þar korna ofan úr Karpatha- fjöllum. Aldrei voru þeir mjög margmennir í hóp, og voru oft horfnir, þegar Austurríkisinenn ætl- uðu að ráðast á þá. Þeir héldu því, að þetta væru ekki annað en ræn- ingjaflokkar. Þá var það einu sinni, að þeir héldu, að Austurríkismenn ætluðu að fara að hnýsast hcldur mikið um hagi þeirra. Það var í Gorodok, litl- um bæ austur af Leinberg. Brussi- loff var á leiðinni þangað ineð alt sitt lið, en mátti ekki láta Austur- ríkismenn gruna það. Þarna voru um 900 Kósakkar i Gorodok; en að vestan kom miklu fjölmennari hersveit Austurríkismanna. Kósakk- ar máttu ekki kalla um hjálp, til þess að vekja ekki grun um, að hin- ir væru á leiðinni. Þeir sendu nú Aðeins 30 Kósakka á móti hernum, og gjörðu þeir honuin árás úr skóg- arbelti einu. En þegar Austurríkis- menn snerust við þeim, þá flýðu þeir, og hinir eltu, þangað til þeir komu í kviar, þar sem félagar Kós- akkanna biðu. Þar dynur þá á Austurrikismenn svo voðaleg kúlna- drifa, að menn og hestar lágu í haugum, og féllu þar 1,000 manns af Austurríkismönnum, en þeir, sem lifðu lögðu á flótta, og eltu Kósakk- ar þá nú á hestum sinum, sem legið höfðu hjá þeim í fyrirsátrinu. í 13 daga voru Rússar þarna á ferðinni og aldrei vissu Austurríkis menn um þá, og höfðu þeir þó mik- ið njósnarlið og flugmenn, sem yfir landið flugu.En fólkið í landinu var alt með Rússum; þeir voru bræður þeirra, en hinir óvinir. Þetta var gamalt rússneskt hertogadæmi, sem með valdi eða friðarsamningum hafði verið slitið af Rússum. Aust- ur-Galizía var Rússum hið sama, sem F'rökkum Elsas-I,othringen. Og þarna voru Slafar, sem tóluðu sömu tungu og Rússar, með sömu trú og sömu siðvenjur. Og þegnr Rússar komu, þá fór fólkið á móti þeim úr bæjum og borgum, fagnandi, syngj- andi, með rússneska fána á lofti; og prestarnir gengu i hroddi safnaða sinna móti þeim og færu þeir um stræti borganna, þá stráði kvenfólk- ið blómum á leið þeirra, og blóm- vöndum rigndi niður úr hverjum glugga En þetta var alt Ieikur fyrir Kós- ökkunum. Þegar þeiv komust i krappann hjá Austuirikisinönnum, þá hrundu stundum heilir hópar þeirra niður, æfinlega bæði menn og hestar, og lá þar hálfspi iklandi á jörðunni, kannsxe hundrað eða svo í einu. En þegar Austurrikismeni komu og ætluðu að lara að stúta þcim, sem lifandi væru, j)á risu hin- ir dauðu upp, — slt er þá hráðlif andi, menn og hestar, því að Kós- BLUE R/BBON KAFFi OG BAKING POWDER BLUE RIBBON nafnið tákn- ar alt það sem best er. Spurðu æfinlega eftir BLUE RIBBON Kaffi, Baking Powder, Tei, Spic- es, Jelly Powder og Extracts. Þér mun líka það ágætlega Stofnsett 1882 Löggilt 1914 D. D. Wood & Sons. " Limited Garry 2620 Prívate Exchange verzla með beztu tegund af KOLUM ANTRACITE OG BITUMINCUS. Flutt heim til yðar hvar sem er í bænum. VÉR ÆSKJUM VIÐSKIFTA YÐAR. SKRIFSTOFA: Cor. ROSS & ARLINGTON ST. akkar kenna hestum sínum að leggj- ast niður sem hundar, hvenær sem þeir vilja. Þarna eru þeir þá búnir að fá óvinina fast til sín og nú dyn- ur skothríðin, eða þeir renna á með byssustingjunuin. Og af því hafa þeir meira yndi en nokkru öðru. Stundum sáu Austurríkismenn stóran hóp eða hjörð af mannlaus- um hestum koma þjótandi, og hugs- uðu sér nú gott til að ná þeim; þeir færðust nær og nær, sem þeir hefðu orðið fyrir fælni einhverri, og nú eru þeir rétt komnir að þeim. En alt í einu rís upp maður á hverjum hesti og fylking þessi stefnir beint á þá nieð brugðnuin sverðum, og það var hér um bil æfinlega hið sama: hvenær sem Kósakkar kom- ust í höggorustu, þeir höfðu sigur; hinir voru ckki menn á móti þeim, þó að liðsmunur væri, og æfinlega hjuggu Kósakkar sig í gegn. Og Austurríkismenn vissu þarna ekki af neinni hættu fyrri en þeir Russki og Brussiloff 40 mílum austur af Lemberg. Varð þeim þvi órótt og sendu eftir nieira liði, og fengu eitthvað 200,000 rúmar, í við- bót við það, sem þeir höfðu áður. Fyrir öllu Rússaliðinu var Russki, maður lærður vel og striði vanur úr Manchúría. Með honum voru jicir Brussiioff, ágætur foringi, og kappinn Radko Dimitrieff, Búlgara- foringinn, sem vann sigurinn á Tyrkjum við Kirk Kilisse, í stríð- inu seinast, þó að þar væru þýzkir foringjar yfir Tyrkjum. Hann hafði viljað hjálpa frændum sinum Slöf- unum, og launa Vilhjálmi afskifti hans af Balkan-málunum. Fyrst sló flokkunum saman við Zloczow, 40 milur suðaustur af Lem berg, 29. ágúst. Var þar Russki, og hrakti Austurríkismenn, en að sunn- an kom Brussiloff, og rakst á lið Austurríkismanna við Halicz, kast- alaborg forna, við ána Lipa, er rennur í Dniester. Stóðu Austurrik- ismenn þar inikiu betur að vigi; (Fralnhald á 3. síðu) ♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦■ SHERWIN - WILUAMS P AINT fyrir alskonar húsmálningu. Prýðingar-tími nálgast nú. Dálítið af Sherwin-Williams húsmáli getur prýtt húsið yð- ar utan og innan,—BRÚKIÐ ekkert annað mál en þetta.— S.-W. húsmálið málar mest, endist lengur, og er áferðar- fegurra en nokkurt annað hús mál sem búið er til.—Komið inn og sfeoðið litarspjalið.— CAMERON & CARSCADDEN QUALITY HARDWARE Wynyard, - Sask. Crescent MJÓLK OG RJÓMI er svo gott fyrir börnin að mæðurnar gerðu vel i að nota meira af þvi Engin Bakteria liíir á mjólkinni eftir að við höfum sótthreinsað hana. Þér fáið áreiðanlega hreina vöru hjá oss. TALSIMI MAIN 1400 Með því að biðja æfin- lega um T.L CIGAR, þá ertu viss að fá á- gætan vindil. UMON NtADE WESTBRN CIGAR FACTORY Thomas Lee, eigandi Winnlpeg T. L.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.