Heimskringla - 11.03.1915, Qupperneq 3

WINNIPEG. 11. MARZ 1915.
HEIMSKRINGLA
BLS. 3
Fyrirlestur um nauð-
synjatæki almennings.
(PUBLIC UTILITIES).
H. A. Robson, fulLtrúi opinberra
•velferðarmála (Public Utilities Com-
missioner) hélt nýlega fyrirlestur
um mál þessi, til þess að skýra þau
fyrir fólki, og var margt manna að
hlusta á hann. Vanalega skildu
menn mál þessi svo, að það væri
þjóðvegir, sveitavegir, stræti, eða
notkun þeirra af einstökum mönn-
um eða félögum eða sveitum, eða
þá vatnsleiðsla (Power Plant;.
Gat hann þess, að fáir menn
skildu, hvað mikið mál hessi flétt-
uðust inn í lif og starf hvers ein-
asta manns. Tók hann til dæmis
vatnsleiösluna, með öllum pípunum
um strætin og inn í húsin. Nú eru
menn búnir að gleyma þcim tim-
um, þegar prívat félag eitt átti þetta
alt saman. Svo cr gasið og rafmagns-
Ijósin og strxtabrautirnar og vagn-
ttrnir, og svo mikið er um þetta, að
frá því maður fer á fætur hér í Win-
nipeg og þangað til maður fer að
sofa á kveldin, þá eru menn stöðugt
að nola eina eða aðra grein af þess-
um Public Utilities. Menn fara á
strætisvögnunum til vinnu sinnar,
íara upp á skrifstofurnar i Uftivél-
uin, scm ganga upp og ofan af raf-
urmagri, og þegar vér setjunist við
skrifborðið, þá tökum vér telefón-
ínn og köllum upp verksmiðju, þar
sem vélarnar renna allar af saina
afli.
Það er skylda umsjónarmannsins
i þessum málum (Publie Utilities)
fyrst og fremst að sjá um, að ein-
siakir menn geti ekki gjört sér þau
að féþúfu; og í öðru lagi að sjá um,
að þau gætu þrifist, hvort heldur í
iiondum einstaklinga eða dlmenn-
ings, eða félaga einhverra; það væri
skylda hans að sjá um, að þau gælu
haldist við, að störfin væru rekin
með hagnaði fyrir almenning, og
svo að peningum þeim væri óhætt,
sem til þessara mála væru lagðir
Eitt af málum þessum er það, að
líta eftir flutningsgjaldi og far-
gjahli. 1 Bandaríkjunum hefir nefnd
vélafræðinga verið kosin til þess,
.að virða hinar mörgu og löngu járn-
brautir landsins, til þess að liægt
væri að miða flutningsgjald og far-
gjald við peninga upphæðir þær,
sem brautirnar höfðu kostað, og
láta eigendur brautanna fá hæfilega
vöxtu af peningum þeim, sem þeir
höfðu lagt til þeirra, án þcss að taka
lillit til þess, sem þeir höfðu blásið
hlutina upp með vatnsblöndu (wat-
ered stock). — Alt til þessa hafði
«nginn mælikvarði verið til að stika
brautirnar með. — En i New York
ríki var það talið nægilegt, að láta
eigendur fá 8 prósent leigu af pen-
ingum þeirra í braut hverri, sem
þær í sannleika höfðu kostað þá.
Oft hafði almenningseign (public
•ownership) komið til umræðu, þeg-
ar talað var um velferðarmál þessi.
Og það var margt, sem mælti með
þvi. Stóreignafélögin líta illum aug-
um til almennings eignar á hlutum
«ða fyrirtækjum flestum, en hafa
sagt, að þau væru viljug til að láta
aðra liafa rétt til að ráða, hvað |
hvað tekjur þeirra af almenningi j
skyldu vera. En málum þessum ,
fylgdi oft áhætta, sem félög ein- j
stakra manna vildu ekki leggja á j
herðar sínar. Félög þessi vildu ekki j
fara inn á óbygði landsfláka með
brautir sínar eða fyrirtæki, þó að
það væri algjörlega nauðsynlegt til
þess að geta bygt upp landið.
Gott sýnishorn af þessu væri ljós-
og aflstöðvar Winnipeg borgar. En
það fyrirtæki hefði aldrei á fót kom-
ist, ef að borgin Winnipeg heiði
ckki lagt þar til lánstraust sitt og
fylgi. Þetta er gott sýnishorn fyrir |
allar þess konar stofnanir. Það er
með öllu óhrekjandi, að stofnun sú
og starfrekstur af hálfu hins opin-1
bera, er mjög verðmæt. Alþýðueign-
in stendur þar á föstum fótum og
borgar sig vel.
Það hefði oltið á ýmsu með tele-
fónþræðina; en með þvi að taka þá
að sér og gjöra að almenningseign
heíði mögulegt verið, að koina fón-
unum út til sveita þeirra og bænda,
sem ekkert félag einstakra manna
hefði látið sér til hugar koma að
fara með þá, hversu ríkt, sem það
hefði verið.
Sérfræðingar útilokaðir.
Eitt af þvi bezta og farsælasta við
Manitoba lögin um Public Utilities,
væri það, að losna við það eða
skjóta loku fyrir það, að báðar hlið-
ar máls eins gætu kallað sérfræð-
inga (experts) frain sem vitni, sinn
sérfræðinginn eða sérfræðingahóp-
inn hvor hliðin. Nefndin í málum
þessum hefði sina eigin sérfræð-
inga og fengi stundum að auk pri-
vat sérfræðinga. Stundum væri
nauðsynlegt, að fá góða bókfærslu-
inenn (accountants).
En rétt og glógg bókfærsla væri
óumflýjanlega nauðsynleg. En und-
anfarið höfðu hin stóru félög ekki
viljað hafa reikningsfærslu þá, sem
hægt væri að sjá af, hvað þau
græddu á starfi sínu, að stjórna og
eiga þessi almenningstæki. En þessi
nýja nefnd gæti neytt þau til þess,
og var þá oft, að bókfærsla þeirra
varð einfaldari og betri.
Fyrirkomulag þetta hefði komist
fyrst á á Englandi, undir öðru nafni
nafni þó; en svo varð það brátt vin-
sælt i Bandaríkjunum. En þar kæmu
dóinstólarnir oft i veginn og bönn-
uðu, að framfylgja úrskurðum þess-
ara nefnda, og hefði þá komið óorð
á nefndirnar og fyrirkomulagið alt.
Eitt væri það atriði við lög þessi,
mælti Mr. Robson að síðustu, sem
frábrugðið væri lögum þessuin bæði
á Englandi og í Bandaríkjunum. En
það væri vald það, sem lögin gæfi
nefndinni eða umsjónarmanninum
yfir hlutum félaga (stocks). 1 Mani-
toba mætti ekki selja stocks eða
shares, nema nefndin gæfi sainþykki
sitt til þess. Og kæmi það oft i veg-
inn fyrir, að óhlutvandir menn fé-
flettu aðra og það kannske stórkost-
lega.
Bœndaþingið í
Saskatchewan.
Fimtán hundruð karla og kvenna
mættu á bændaþinginu (Grain Grow
ers Association) í Regina hinn 10.,
11. og 12. febrúar sl., og voru allir
úr Saskatchewan.
Forseti þingsins var Mr. J. A.
Maharg.
Félag þetta er stofnað til að vinna
að öllum velíerðarmáluin bænda,
svo sem mögulegt er; menta þá og
fræða og draga þá saman, svo að
þeir hjálpi hver öðrum. Það er þvi
co-operative samvinnufélag, jiannig,
að það kaupir í félagi fyrir bændur
og selur í félagi fyrir þá hveiti og
annan ágóða jarðar, — líkt og
Heimskringla fyrir ári síðan sagði
frá uin samvinnufélag Dana o. fl.—
Stranglega tekið mun það ekki vera
pólitiskt, en tekur þó fyrir öll vel-
ferðarmál jijóðarinnar: Afnám vín-
sölu og bindindi, tollinál, iðnað og
búskap allan. Af skýrslu kvenna-
deildarinnar sést, að þær, konurn-
ar, byrjuðu annað ár sitt í félaginu
ineð fimm deildum út um sveitirn-
ar; en nú eru þær á einu ári orðnar
50, og er það stórmikill vöxtur.
1 Þessum Grain Growcrs bækl-
ingi, sem oss var sendur, er skýrsla
um þing þetta og skýrsla um Grain
Growers í Alberta og Grain Grow-
ers í Manitoba, sem mættu i Bran-
don 13., 14. og 15. janúar þ.á. — 1
þeirri skýrslu sézt þó, að einn hóp-
ur íslenzkra bænda er i því. Nefn-
ist deild sú Siglunes-deild, og er hr.
Kr. Peterson forseti, Sig. Peterson
varaforseti, Jón Jónsson (frá Sleð-
brjót) féhirðir. Stjórnarnefnd: Ben.
B. Helgason, Davíð Gíslason, J. B.
Helgason,' H. Guðmundsson, Guðm.
Jónsson og J. K. Jónasson. Má vel
vera, að fleiri séu islenzkar deildir
i Manitoba en þessi, þó að vér vit-
um ekki; en enginn hefir frætt oss.
Forseti kvendeildarinnar i Sas-
katchewan er Mrs. Violet McNaugh-
ton. Hún hélt ræðu á þinginu, ekki
mjóg langa, en afbrigði að skýrleika
og efni. Hún talar uin félagsmynd-
an, um atkvæðisrétt kvenna, um af-
nám vinsölu, um bókasöfn, um starf
kvenna á komandi tíma og um stríð-
ið. Miss Emma Stocking, skrifari
kvendeildarinnar, ritar í skýrslu
sinni um myndun félaga, um full-
komnun (efficiency) i búskapnum;
sýnir, hvað konur skyldu leggja sig
eftir á heimilunum, og gjöra sér
kunnugt um Social Service, um
menningu og siðgæði, um föður-
landsást og að gegna skyldum sín-
um við land og þjóð; um hjálp til
þeirra, sem liðið hafa, og um nauð-
synina, að hafa háleitar hugmyndir.
Skrifari aðalfélagsins, J. B. Mus-
selman, kemur með fjárhagsskýrslu
félagsins, er sýnir, að fjárhagur
þess er góður; svo getur hann um
samvinnu, um félagsmyndun, um
fundi í sveitunuin; um að bera þá
yfir árið, sem ekki hafa getað greitt
gjöld sín fyrir uppskerubrest; um
jiá, sem skilvísir eru; um embættis-
menn; um flutningsgjald undir út-
sæði, með járnbrautum; um fram-
lög eða gjafir til Patriotic Fund; um
kvendeildir í félaginu.
Forsetinn .1 .A. Maharg ávarpar
fyrst fundinn eða þingið með sköru-
legri ræðu og talar um samvinnu;
uin frjálsa verzlun; um aukna fram-
leiðslu óg bættan búskap; um stríð-
ið; um vínsöluna; um jarðyrkju og
blandaðan búskap, og um félagslif-
ið, hve áriðandi sé, að það gangi
vel.
Það má mikið læra af öllu þessu,
og eitt er víst, að einsog bændurnir
bera alt mannfélagið á herðum sér,
eins gætu þeir ráðið lögum og lof-
um, ef þeir væru samtaka; og svo
annað, en það er, að konur hafa
vanalega lagað og munu laga og
inóta komandi kynslóðir í franitíð-
inni, — að minsta kosti meðan þær
sjá um uppfóstur barnanna.
FRÉTTABRÉF.
-¥
Leslie, Sask., 15. febr. ’15.
Hr. ritstjóri Heimskringlu!
Viltu gjöra svo vel, að ljá mér
rúm í þínu heiðraða blaði fyrr fá-
einar línur til kunningja míns?
Heiðraði kunningi minn. Þú baðst
mig um daginn að senda þér fáeinar
línur, og segja þér frá miðsvetrar-
samsætinu (Þorrablót), sein haldið
var að Leslie 21. jan. þ. á., og vil eg
með glöðu geði verða við þessari
bón þinni, og verður þú að taka vilj-
an fyrir verkið, þótt línur þessar
verði ekki visindalega hugsaðar, né
formlega samdar.
21. janúar rann upp með Iogni, en
loft var þykt og drungalegt; hrím-
þursar voru svo þykkir í lofti, að
hvergi sást til sólar; en sá, sem
skyldi hvað var á seiði, gat tekið
eftir því, að stór undiralda var í að-
sigi. Alt virtist með kyrð og spekt,
þar til kl. 3 e.m., að hávaði og
skálaglamur heyrðist álengdar frá
sanikonuistaðnum; menn og konur
sáust á hvinandi ferð, með fult fang-
ið af hinu og þessu, og að vörmu
spori var samkomuhúsið upphitað
og alljósa, lang-líkast þvi, er menn
hafa lesið í Þúsund og einni nótt.
Og með þvi að eg var umsjónar-
maður hófskálans, þá varð eg alveg
forviða, að sjá alla þá snyrtilegu
niðurröðun á öllu, sem að hófinu
laut, og má liér heimfærast máls-
hátturinn: “Margt er það í koti
karls, sem kongs er ekki í ranni”.
Eg skal segja þér það, kunningi
minn, að kvenfólkið hérna i kot-
bæjunum getur lagt á borð fyrir gest
og gangandi, alveg eins vel og þær í
stórborgunum.
Póstspjald til okkar færir yður stóra litmyndaða Fræ verðskrá.
McKenzie’s Quality Seeds
Þama er kost besta Fræ.
húsið í Canada.
Þarna er Fræ húsið þar
sem afgreiðsla er fljók
Þarna er mesta Fræ hús
í Vestur-Canada.
Þarna er stærsta Fræ
hús í Vesturlandinu.
Þarna er best útbúna
Fræ húsið í Vestur-Can-)5@“
ada.
Þarna er Fræ húsið sem
fyrirkomulag er best ífiétf*
Vesturlandinu.
Þarna er Fræ húsið Þarggp'
sem öllum er gjört rétt til
Þarna er best setta Frægj^
húsið.
Þarna er yðar ébyrgð
að þér fáið gott Fræ.
___ Fræið sem er sérstaklega
"?SíUVaiið fyrir Vesturlandið.
____ Fræið sem gefur bestan
<«1 árangur í VesturheimL
McEenzie’s eru fræin sem
"Igfteru líkust fyrirmynd og
nafni.
Alt fyrir akurinn, mat-
'tí'fJljurtagarðinn og túnið.
Fræið sem á verulega
"IgjJtsterka og heilsugóða fræ
æfi
_„_Fraein sem vaxa altaf frá
“^byrjun.
Sú tegund sem þeir
'A **skörpustu kaupa.
Sú tegund sem vissast
að kaupa.
Þeirra merkilegu yfir-
"^3 burðir eru framúrskar-
andL
Of
Brandon, Man.
A. E. McKENZlE CO„ Ltd.
Calgary, Alta
Áfram leið timinn til kl. 7 e.m.;—
þá voru dyrnar opnaðar. En hvilík-
ur aðgangur! Tveir efldir og þaul
vanir dyraverðir, voru að taka á
móti inngöngueyrir; þeir höfðu
ekki nándar nærri við; hefðu átt að
vera fjórir, og innan hálftima voru
alsett borð, og gátu þar etið hundr-
að og þrjátíu manns.
Þegar hér var komið sögunni, þá
vakti forseti samkomunnar W. H.
Paulson sér hljóðs, og bauð alla vel-
komna, og bað menn að taka til
snæðings. Og af því að eg var nú
þarna staddur, þá get eg borið um
það, kunningi sæll, að þar voru öll
spjót á lof.ti. Menn voru orðnir mat-
arþurfi, þvi margir komu langt að.
Ilvað þeir hafa hugsað, sem lijá
stóðu og horfðu á aðfarirnar, fæ eg
ekki sagt; eg býst við, að þeir hafi
hugsað eins og eg, að þeir mundu
ekki fá annað en ruður og ugga. En
svo varð nú ejcki. Það voru nærri
þrísett borð ög þó var nóg af öllu.
Hugi og Þjálfi báru á borð og voru
býsna liðugir i snúningum. Réttirn-
ir voru: harðfiskur, hangikjöt (inik-
ið og gott), svið, rúllupilsa; fleira
og margbreyttara bakkelsi, en eg fæ
lýst, en fram yfir ]iað nóg af öllu.
Og skal eg ábyrgjast, að allir stóðu
me.ttir frá borðum.
Svo þegar hinir síðustu, er enn
héldu á inátarskálmum sínum, voru
að enda við máhíðina, hrópaði for-
seti hárri röddu, bað sér hljóðs, og
kvað mál til komið, að bjóða fram
hina ákveðnu skemtiskrá. Þessu
boði var tekið með hinni mestu
kyrð, svo að furðu gegndi. Var fyrst-
ur á skemtiskránni sira Jakob Krist-
innsson frá Wynyard, með Minni
íslands. Hann hafði fyrir ræðu-
punkt næturgalann, sem Kínakeis-
ari einn átti, sem lesa má í smásög-
um eftir danska rithöfundinn H.
Andersen. Hann talaði vel og fagur-
lega um þá hreinu hljóma, hreinu
raddir, sem við íslendingar hefð-
um koinið ineð heiman af Fróni.
Þessar raddir þyrftu að vera Jirein-
ar, en af veru vorri liér í álfu um
margra ára skeið, væru þær farnar
að blandast fölskum röddum. Ann-
ars var ræða sira Jakobs fremur
stutt, en vel hugsuð og vel meint.
Næsti ræðumaður var Jón Víum
frá Foam Lake, e'r talaði fyrir Minni
Canada. Hann kvað það hafa verið
forn-helga siði landnámsmanna fs-
lands, að kasta súlum á sjó út og
taka þar land, sem þær ráku, og um
leið kveðja sér landvætti. Hann let
í ljósi, að sér skildist á sögunni, að
Leifur hepni hefði brúkað þenna
fornhelga sið, að kasta súlum, og
komið á land i Austur-Canada. Hann
hefði einnig nefnt sér landvætti, og
þessa sömu landvætti helgaði ræðu-
maður ekki einungis öllum við-
stöddum, heldur einnig öllum fs-
lendingum, öldum og óbornum.
Þá kom þriðji ræðumaður: Jón
Thorlacius, Kristnes; talaði fyrir
minni Vestur-fslendinga. Hann rakti
frumbýlingsárin fslendinga hér i
landi, i fjörutíu ár; bar svo saman
ástand þeirra þá og nú. Hann áleit
fslendinga vera eins háttstandandi
eins og nokkurn annan þjóðflokk,
sem þetta land bygði. Ræðumaður á-
leit, að andlegar og efnalegar ástæð-
ur íslendinga færu vaxandi með ári
hverju, og óskaði þeim til auðs og
velgengnis i komandi tíð.
Á milli ræðanna voru sungin við-
eigandi erindi, prenttið, og með
þessu var hinni ákveðnu skemtiskrá
'okið.
Nokkra aðra kallaði forseti upp á
ræðupall, eftir hans eigin vclþókn-
un; en aðeins þrír, sem þáðu boðið.
Þeir herrar: J, Janusson, Grímur
Laxdal og Þorvaldur Þorvaldsson.
Að þessu búnu lýsti forseti því yf-
ir, að nú lægi fyrir að byrja að
dansa. Stóðu þá hendur fram úr
ermum; voru þvi hroðin borð og
rudd úr rúmi, og hófst sú skemtun
(dansinn) kl. 11. Klukkan 3 um nótt
ina fengu allir kaffi og bakkelsi i
rikulegum mæli.
Áður en eg skil við, að segja þér
frá samsæti þessu, kunningi minn,
þá skal eg geta þess, að hér var ekki
talað fyrir minni kongs né kvenna;
og er það þó skoðun mín, að bless-
að kvenfólkið, sem gjörði sitt bezta
til að gjöra þetta samsæti svo aðlað-
andi, hefði átt það skilið, að það
hefði fengið þakklætis-viðurkenning
fyrir snyrtilega og heiðarlega fram-
komu sína við þetta fjölmenna
tækifæri; slikt ætti ekki að gleym-
ast næsta ár. Samt sem áður á for-
stöðunefnd samsætis þessa þakkir
skilið, fyrir það, hvað hún hefir
verið vel í útvegum til þess, að sam-
sætið yri sem skemtilcgast. — Sam-
sæti þetta var eitt hið bezta, sem
haldið hefir verið i Leslie. Kyrð
og kurteisi; allir hlýddu á ræðu-
menn með mesta athygli, einsog
þeir hefðu verið úr hcimi andanna.
Ekki varð eg var við öldrukkinn
mann, og tók eg þó nákvæmlega eft-
ir þvi. Svo kann eg ekki þessa
sögu lengri.
Þau tiðindi hefi eg að segja, að i
desember sk var hér myndaður
söngflokkur; eru i honum 11 karl-
rnenn. Iíennari er Mrs. W. H. Paul-
son. Nafn liefir hann valið sér og
kallar sig Hekla. Og óska eg þessum
flokk góðs gengis og langrar og
lukkulcgrar framtíðar.
Með innstæði í banka
geturðu kepyt með
vildarverði.
Þú veist að hvað eina
er dýrara verðurðu að
kaupa í lán—Hversveg-
na ekki að temja sér
sjálfsafneitun um tíma ef nauðsyn ber tiL má opna spari-
sjóðsreikning við TJnion Banka Canada, og með peninga
1 höndum má kaupa með peningaverði. 8á afsláttur
hjálpar til að auka bankainnstæðu þína, og þú heflr
gert góða byrjun í áttina til frjálslegs sjálfstæðis.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVL, 0TIB0
A. A. WALCOT, Bankastjóri
Ennfremur var nú um mánaða-
mótin janúar og febrúar stofnað
lestrarfélag, er kallar sig Fjölnir.
Það hefir nú þegar 18 meðlimi. Það
hefir samið lög og reglur; hefir
þrjá stjórnendur, einsog vanalega i
öðrum lestrarfélögum.
Svo það er farið að rofa fyir degi
með félagsskap hér í Leslie bæ.
Blómgist og eflist alt, sem betur má
fara, og sem að góðum félagsskap
lýtur. Góður félagsskapur er of oft
misskilinn af mörgum, og stendur
sá misskilningur fyrir heill og fram-
förum í mörgum góðum málefnum
og þarflegum fyrirtækjum.
Nýlega las eg það i Foam Lake
Chronicle, að íbúðarhús Þorsteins
Magnússonar hefði brunnið að
mestu þann 8. þ.m.; hjónin verið
burtu, en unglingsbörn heima. Sagt
aðhafi kviknað út frá stópípu; flest-
ir innanhússmunir brunnið og fatn-
aður. Húsið er sagt að muni hafa
verið vátrygt.
Hef svo ekki meira að tína til í
þetta sinn, kunningi sæll. Eg óska
þér og þínum lukkulegrar framtio-
ar. — Þinn einlægur.
L. Arnason.
Gervileg ýngismey
Fyrir skömmu var opnuð hin
mikla heimssýning í San Francisco,
og var þá bætt við lögregluliðið
mörgum nýjum varðmönnum, og
meðal þeirra er stúlka ein, 21
árs að aldri. Hún heitir Blanche
Payson og er af írskum ættum.
Hún er 6 fet og 4 þumlungar á hæð,
og vigtar 235 pund. A hún sérstak-
lega að gæta þess, að karlmenn séu
ekki um of nærgöngulir kvenfólki
þar á sýningunni. Hún er sögð svo
sterk, að ekki þurfi hún nema að
gripa um handlegg þeirra, sem
flörta, svo þeir sannfærist um, að
þeim sé betra að hafa sig hæga. —
Hún’er i einkennisbúningi, og þarf
því enginn að efast um, hvað hún
má bjóða sér. William Pinkerton,
hinn heimfrægi spæjari, skrifaði
með henni meðmælingarbréf, og var
hún óðara tekin góð og gild.
Kynt stólum og bor'ðum.
Þegar Bretnr náðu ræningjaskip-
unum þýzlcu við Falklandseyjar, þá
var það hlutverk Breta-skipsins
Kent, að ffást við skip Þjóðverja
Nurnberg; en það var hraðskreiðara
en Kent og nú var um að gjöra, að
láta það ekki sleppa undan. Kent
fór að kynda af kappi, en brátt sáu
menn, að það ætlaði ekki að duga,
og tóku Bretar þá það ráð, að þeir
tóku hverja spítu, sem laus var, og
sósuðu i oliu og settu undir katlana,
— þeir tóku stóla alla og borð úr
káetunum og kistur foringjanna,
bleyttu það i oliunni og stungu und-
ir katlana; varð þá skriðið svo mik-
ið, að þeir fóru að draga Nurnberg,
og áður langt liði gátu þeir sent þvi
sprengikúlur svo inargar og þungar,
að það brotnaði alt og sökk.
AFURÐIR OG MATVÆLI
EPLI f TUNNUM
Spys 96.50 Baldwins
HVEITI—Bezta tegund$3.*0 upp í
93.25 100 pundin. FylHlega jafn
gott og Five Roses a® llt.
VIDUR—Fluttur heim til fólks
hvar sem er í bænum. Tamark$5.25
Jack Pine 94.50 Poplar 93J50 93.75
KARTEPLUR—70c og 75c bushel
KORN Tlh FÖDURS—Bændur og
abrir geta sparab sér peninga me5
því ab slá sér saman og panta
“carload’*. Verb verbur 85c til 86c
bushelltt, simitS eftir vertii. Skrifib
eftir verbi á. öllum matvælum. AU-
ir ofangreindir prisar eru F.O.B
Winnipeg.
Sendið okkur bús afurði ykkar.
Viö seljum þær ykkur í hag, sölu-
laun aöeins 5 prósent
Ný egg 25c tll 30c dúsiniö ;vert5
gildir i 10 daga. Hænxni 12c til 13c
pundiÖ. Fnglar Dc tll lOc pundíö.
(án hausa og fóta) Kalknnar 15c
og 16c pundiö. Andlr og Gæalr 13c
ojc 14c pundiö (óverkaöar með haus-
um og fótum). Smjör No. 1 mótaö
23« tll 24c. No. 2 Smjör 23c og 24c
i krukkum 21c og 22c þar til viö
sjáum þaö. No. 1 Dairy í krnkkum
eða kollura 16c tll ISc. Vegna þess
hvaÖ raarkaöurinn er óstööugur er
ráðlegt aö bændur sendi afuröi sina
til markaðs í umboöi:
D. G. Mc BEAN CO.
241 Princess SL, Winnipeg.
™ D0MINI0N BANK
Hornl Notre Dtmc og Sberbrooke
8tr.
HSfaSatðll nppb-------
VaraaJAfior_____
Allmr elftnlr. -_______
____t.6,000,000
____S. 7,000,000
____#7S,000,000
Vér ðskum eftlr vlBsktftum verz-
lunarmanna og &byrgrumst ab get&
þelm fullnægju. SparisjóSsdelld vor
er sú stærsta sem nokkur banki hef-
lr i borginnl.
lbúendur þessa hluta borgarlnnar
óska at> sklfta vlh stofnun sem þelr
vita aB er algerlega trygg. Nafn
vort er fulltrygglng óhlutlelka.
ByrJlV sparl lnnlegg fyrlr sj&lfa
ybur, konu og börn.
W. M. HAMILTON, Ráðsmaður
PHONE GARRY 3450
*
*
Getið þesa að þér sáuð aug-
lýsinguna 1 Heimskringlu

1900
WASHERS
Ef þú hefur hug á að fá þvotta
vél þá væri það þér í hag að
skrifa okkur og fá upplýsingar
um okkar ókeypis tilboð.
1900
Washer Co.
314 Hargrave St.
WINNIPEG
SEGÐU EKKI
“Eg má ekki við að láta gjöra við tönnnrnar í mér”
ViB könnumst öll viö, aö þaö er hart i ári, og íllt atS ná í peninga.
En þetta er ef til vill allt til góös. Þaö kemur okkur öllum sem
þurfum aö vinna fyrir okkar lifibrauöi til aö meta peningana.
(;i.i:v >1I> I>C KkKI aö þú innvinnur þér dollar f hvert sinn sem þú
sparar dollar.
MUIVD l*C KINNIG aö tennur eru oft meiri auölegti en peningar.
Göt) HKII.SA er fyrsta spor til ánægju. Þessvegna þarft þú aö
passa tennur þinar. Nú er timinn. Þetta er statiurinn þar sem fínar
tanna vitSgertiir fást.
STÓRKOSTLEGUR SPARNAÐUR Á BESTU TANNA VIÐGERÐ
Bridge Work $5 per tooth, 22k. Gull $5. 22k. Gull Krúnúr.
OKKAIt PRISAR HHEYTAST AI.ltRKI
Svo hundruöum sklftir fölkn er a» nota aér þetta tæklfærl.
PVl KKKI I»Úf
FARA FALSTENNUR ÞÍNAR VEL?
eöa eru þær altaf hAlf lan.nar 1 munninnmf Kf mvo er þá komlð til
okkar «k Ifttiö okkur bún tll tönnur fyrlr þig sem puwaa og
fyrir okkar lftga verö.
PBRSONULEG AÐGÆZLA—Notlb ykkur okkar 15 Ara reynnln.
$8.00 Whale bone
Opið á kveldin.
DR. PARSONS
McGRKKVY RI.OCK, PORTAGK AVK. Telepbone
Trunk Ticket Oiflce.
e®». Over Grand